ماهیت فعالیت‌های سیاسی، چگونگی پیدایش نهادهای سیاسی و جایگاه سیاست در زمینه‌ی گسترده‌ی زندگی اجتماعی در این کتاب بررسی شده است. مباحث کتاب به دانشجویان کمک می‌کند تا محتوای دروس تخصصی علم سیاست را فراچنگ آورند و از مطالعات سیاسی، بیشتر و بهتر بهره ببرند. تعریف محتوا و ماهیت علم سیاست، روش‌های علم سیاست و مفاهیم جدید این علم، نظریه‌های منشأ و خاستگاه دولت، طبقه‌بندی حکومت‌ها، دموکراسی، احزاب سیاسی و گروه‌های فشار و دولت رفاه از جمله مباحث اصلی کتاب است.

اینکه چه فرایندی طی شده و چه سازوکاری شکل گرفته تا یکی از اعضای کا. گ. ب به بالاترین درجه‌ی قدرت در روسیه برسد و نه فقط بیش از دو دهه بر رأس قدرت باشد بلکه شیوه‌ی حکمرانی و فرم سیاست‌ورزی‌اش به یکی از ایسم‌های علم سیاست افزوده شود، جای بحث و مداقه‌ی بسیار دارد. ولادیمیر پوتین از زمان به قدرت رسیدنش در 1998 یعنی درست هفت سال پس از فروپاشی شوروی، چنان به سرعت قدرت را در روسیه قبضه کرده و نفوذ قدرت و فرم سیاست‌ورزی‌اش را در میان همسایگان شرق و غرب و جنوب روسیه به خوبی گسترش داده، که امروز می‌توان روسیه را در همان مسیری دانست که چین قرار دارد و آمریکا تنها برابر این دو کشور است که در موضع ضعف قرار دارد. کتاب «دموکراسی پوتین؛ ایدئولوژی، افسانه و خشونت در قرن بیست‌ویکم» به واکاوی شیوه‌ی حکمرانی منحصربه‌فرد و موفق پوتین از دل مناسبات پیچیده‌ی قدرت و ثروت در روسیه‌ی پساشوروی می‌پردازد و روسیه‌ی پوتین را ورای خوانش غرب و به خاصه آمریکا، در واقعیت واقعا موجود این جغرافیا و فرهنگ دیده و تحلیل می‌کند. ولادیمیر تیسمانانو و کیت سی. لانگدن، نویسندگان کتاب دموکراسی پوتین، جنبه‌های گونه‌گون پوتینیسم را از منظر ایدئولوژی داخلی، سیاست خارجی، اقتصاد، فرهنگ و غیره بررسی کرده‌اند و با ریزبینی و نکته‌سنجی دلایل میل حکمرانان بسیاری از ممالک غیر غربی به شیوه‌های حکمرانی از جنس روسیه‌ی پوتین را نیز تشریح کرده‌اند.

بیش از یك صد و پنجاه سال از آغاز تلاش برای آن‌چه نوگرایی و نوسازی جامعه‌ی ایران خوانده می‌شود می‌گذرد. در آن روزگار (نیمه‌ی اول قرن نوزدهم) ممالك غیرغربی از جمله ایران تحت‌تأثیر تحولات شگرف فلسفی، علمی، فنی، اقتصادی و سیاسی دوران جدید مغرب زمین قرار‌گرفتند و به فراخور درك و دریافت خود از آن، مبادرت به تحلیل، اقتباس و اجرای اصولی برای دستیابی به دستاوردهای حیرت‌انگیر آن نمودند. آن‌چه در اروپای غربی اتفاق افتاد و مدرنیته یا تجدد نام گرفت، به دلایل عمیق تاریخی و فرهنگی برای اولین بار در كشورهای فرانسه، انگلیس، آلمان و تا حدودی ایتالیا رخ داد. دنیای بیرون از این كشورهای اعم از غربی و غیرغربی عامدانه درصدد بر‌آمدند تا دستاوردهای مدرنیته را اقتباس كنند، از این رو به مدرنازیسیون یا نوسازی پرداختند. بنابراین، هدف همه‌ی این كشورها برگرفتن صنعت، نهادهای اجتماعی، سیاسی و اقتصادی نوین بود تا از غافله‌ی تحولات روز دور نمانند. (از دیباچه‌ی كتاب)

هالی ریزم هانا، نویسنده ی این کتاب بنیان گذار و صاحب وبسایت زن و کار در خانه این کتاب را با الهام از تجربیات شخصی خود و براساس اصول مدیریت زمان نوشته است، اصولی که نهادها و سازمان های مدیریتی آن را تایید کرده اند. کورتنی استیچ، که خود از بزرگان عرصه ی مدیریت زمان است درباره ی این کتاب می گوید: «کتاب هالی هانا جادوی مدیریت زمان است» به کارگیری ابزارهای ساده و در عین حال مؤثر هدیه ای از جنس زمان برای شما به ارمغان می آورد و با اجرای روش هایش از مدیریت صندوق پست الکترونیکی تان گرفته تا اولویت بندی کارها و فراموش نکردن خودتان در این زندگی پرسرعت و مدرن، به روزهای آشفته ی زندگی تان ریتمی هماهنگ و منظم می بخشد.آبی فاتیکا که خود نویسنده ی کتاب های پرفروش مدیریتی است می گوید: «هالی ریزم هانا یک استراتژی عملی و واقعی برای هماهنگ کردن کار و زندگی شخصی ارائه می دهد.» این کتاب برای کسانی نوشته شده است که می خواهند حداکثر بهره را از 24 ساعت شبانه روزشان ببرند.

آثار جورجوآگامبن فلسفۀ زندگی نوینی را بسط می‌دهند. در افق آنها این باور نهفته است که شکل زندگی ما می‌تواند قدرت راهنما و وحدت‌بخش سیاست آینده شود. کتاب قدرت زندگی با آگاهی از این وعده سویه‌های تعیین‌کننده و نادیده‌ماندۀ نوشته‌های آگامبن در طول چهار دهۀ گذشته را، با تفکر اندیشمندانی چون کافکا، هایدگر، بنیامین، آرنت، دلوز، و فوکو که آرای اگامبن متأثر از آنهاست، درهم می‌تند.
افزون بر این، این کتاب آثار او را در رابطه با چهره‌های کلیدی سنت فلسفه، مانند افلاطون، اسپینوزا، ویکو، نیچه، ویتگنشتاین، و دریدا، قرار می‌دهد. این رویکرد به کیشیک نگاهی را پیش می‌نهد که با آن می‌توان به وضعیت زیست سیاسی امروز از نو اندیشید. در پی پیش‌بینی آگامبن که مفهوم زندگی در مرکز فلسفۀ آینده قرار خواهد داشت، کیشیک به برخی از الهام‌بخش‌ترین جهت گیری‌های ممکن این فلسفۀ آینده اشاره می‌کند.
قدرت زندگی دومین اثر کیشیک در مجموعه «خیال‌پردازی یک شکل زندگی» است که در سال 2012 به همت انتشارات استنفورد منتشر شده است. این کتاب به پیوندهای زندگی و سیاست در سراسر زندگی و آثار جورجو آگامبن می‌پزدازد.

داستان زندگی هدا کووالی در سایۀ جنگ جهانی دوم و بعد حکومتی توتالیتر روایت می‌شود، پس به نظر باید پر باشد از مرگ و سیاهی، با این همه روایت میل به زندگی است، داستان زنی در نوسان میان بیم و امید در دل چکسلواکی آشوب‌زده؛ حسنش این است اما که به بیان تجربیات شخصی محدود نمی‌شود. راوی به قدرت کلمات واقف است و جایی می‌گوید تنها سلاح ضعفا همین کلمات هستند، از همین روست که روایتش را بی‌پرده می‌نویسد. اما ناظر بی‌طرفی هم نیست؛ خودش می‌گوید طرف زندگی ایستاده، همان ساده‌ترین ایدئولوژی، که به خاطرش از اردوگاه نازی‌ها می‌گریزد. او نشانمان می‌دهد که چگونه جنگ چهرۀ آدم‌ها را عوض می‌کند؛ اینکه چطور در پی شادمانی پایان جنگ، ناامیدی برمی‌گردد و بعد امید، همراه با شوری برای تغییر، با وعده‌های ایدئولوژی‌ای دل‌فریب، رخ نشان می‌دهد و در نهایت در این چرخۀ باطل دوباره یأس است که برمی‌گردد؛ نشانمان می‌دهد که چطور وقتی ایدئولوژی در اولویت باشد روابط انسانی به حاشیه رانده می‌شود و زندگی شکلی سلبی به خود می‌گیرد، به گونه‌ای که دیگر کسی در پی چیزی نیست جز دورماندن از دردسر. هدا کووالی در واقع ما را با خودمان، در مقام انسان، رودرو می‌کند و واقعیت‌های تاریک ذات انسان را پیش‌رویمان می‌گذارد، چراکه چنان‌که خودش می‌گوید:
«حرف آنهایی که می‌گفتند تنها راه بازگشت به زندگی فراموش کردن است در کتم نمی‌رفت. می‌خواستم همه‌چیر را به خاطر بسپارم، روی چیزی سرپوش نگذارم، چیزی را بزک نکنم و اتفاق‌ها را همانطور که بودند در خاطر ثبت کنم. می‌خواستم زندگی کنم چون زنده بودم نه به این دلیل که تصادفاً جان سالم به در برده بودم.»

این کتاب در برگیرنده 21 مقاله از دانشمندان و فیلسوفان طراز اول جهان پیرامون هنر و فن ترجمه است. کار ترجمه بازآفرینی از یک زبان اصلی به زبان دیگر است که مرزهای زبانیِ خود مترجم را گسترش می بخشد. در این معنی ترجمه به مثابه یک نیروی زندگی بخشنده به زبان عمل می کند. از نظر هانس گئورک گادامر، ترجمه در گوهره ی خود متضمن رمز و راز درک کامل جهان هستی است.

هیچ کارمندی نمی تواند ادعا کند که همیشه همه روسایش دوست داشتنی بوده اند و عیب و علتی نداشته اند. اگر هم بفرض چنین کارمندی پیدا شد، نمی تواند مطمئن باشد که از این به بعد هم، تا دوران بازنشستگی دچار صاحب منصبان بد منصب یا روسای کجرفتار و “بیمار” نخواهد شد. کتاب بیماریهای مدیریت بیش ار آن که بکار” روسا و مدیران بیمار” بیاید مورد استفاده کارمندان و مراجعه کنندگان به دستگاههای اداری است. زیرا تشخیص بیماری بدست شخص مدیر از مقوله بسیار دشوار و بغرنج خودشناسی است و هر مدیری مرد آن میدان نیست. حال آنکه کارمندان و ارباب رجوع به یک اشاره این کتاب متوجه بیماریها و ناتوانیها و ندانم کاریهای روسا می شوند و آن را تشخیص می دهند و…

هایدگر اولین اردوگاه دانش را در اکتبر 1933 در توتناوبرگ برپا کرد. ایدۀ اصلی، گرد هم آوردن دانشجویان و کارکنان برای کار فیزیکی و فکری بود. این اردو با قدم‌رو 20 کیلومتری از دانشگاه به مقر اردوگاه آغاز شد. هایدگر تأکید ویژه‌ای بر نقش قدم‌رو داشت و از شرکت‌کنندگان می‌خواست که یونیفرم‌ نیروهای اِس آ یا اِس اِس را بر تن کنند. هایدگر در نامه‌ای می‌نویسد که مجبور شد برخی از شرکت‌کنندگان را به خانه بازگرداند، چراکه آن‌ها با شرایط اردوگاه سازگار نبودند. واضح است که یک دلیل هایدگر برای برپایی اردوگاه، غلبه بر خصوصیات اخلاقیِ فردی و گرایش به‏ راحتی و آسودگی و جایگزین کردن آن‌ها با انضباط، ایثار و خدمت در ساختارِ رهبران و پیروان بود.

اسرائیلیات عبارت است از داستان ها و تواریخ و توجیهاتی که در تفسیر قرآن و اخبار آمده و اصالت اسلامی ندارد، بلکه از راه روایات یهودی یا مجعولات این قوم وارد دین اسلام شده است. در کتاب حاضر، پس از بحث مقدماتی، تلاش شده تا تاریخچه مختصری از اسرائیلیات ارائه شود و آنگاه به عوامل و زمینه هایی که باعث نفوذ اسرائیلیات به تفاسیر شده اشاره گردد. مهم ترین و مفصل ترین بخش این تحقیق جمع آوری و نقد و تحلیل اسرائیلیاتی است که در داستان های پیامبران الهی وارد شده است. فصل مهمی نیز به مقایسه ویژگی های داستان های قرآنی با ویژگی های روایت های اسرائیلی اختصاص یافته است و تأثیر سوء اسرائیلیات بر فرهنگ اسلامی نیز مطرح شده و از راه حل های آن هم سخن گفته شده است.

مطالعه‌ی اجتماع انسانی در سده‌ی بیست‌ویکم وارد عرصه‌ی تازه‌ای شده که انگار بازتعریف جامعه‌شناسی، اجتماع، دولت – ملت، گروه‌های انسانی و … را الزامی کرده‌است. جان اری، جامعه‌شناس شهیر انگلیسی در کتاب «جامعه‌شناسی فراسوی جامعه‌ها: جابه‌جایی‌ها در قرن بیست‌ویکم» با نیت و قصدی ویژه و رادیکال به سوی تدوین مانیفستی حرکت می‌کند که جامعه‌شناسی تحرک‌های گونه‌گون اجزای مختلف حاضر و غایب در محیط انسانی را توضیح دهد. اری در تعریف و معنای «جامعه‌شناسی»، «امر اجتماعی» و بسیاری از اصطلاحات پیشینی و جاافتاده‌ی دیگر در محافل علمی و دانشگاهی تشکیک کرده و با پرسش‌های متعدد و مکررش سعی می‌کند توضیح دهد چرا چنین مانیفستی الزامی‌ست و چرا در بحث پیرامون جامعه، مفهومی به نام «مابعد جامعه‌ای» وجود دارد. جامعه‌شناسی فراسوی جامعه‌ها با رفتن سراغ بسیاری از ابژه‌ها، تصاویر و زوائد مستقر و مستتر در بافت‌ها و لا‌یه‌های رویی و زیرین، آینده‌نگرانه از حرکت‌هایی حرف می‌زند، آن هم با مثال‌ها و مصداق‌های فراوان، که خواه ناخواه چنان دگرگون‌کننده‌اند که ساختار «امراجتماعی به مثابه جامعه» جایش را به «امر اجتماعی به مثابه تحرک» خواهد داد. جان اری در این کتاب در هفت فصل ابتدا مفصل‌بندی‌های مانیفست عظیمش را انجام می‌دهد و درنهایت آن چیزی که پرابلماتیک جامعه‌شناسی فراسوی جامعه‌ها را هم‌چون یک دستورالعمل برمی‌سازند با هدف‌گذاری روی اصل تمایزهای سیاسی و تحرکات اجتماعی تبیین می‌کند.

خیابان، عنصری مهم در جهان امروز بوده، به‌مثابه فضای عمومی بستری است که تعاملات اجتماعی، سیاسی و جنسیتی در آن شکل می گیرد. به بیان دکتر آصف بیات، خیابان در مفهوم فضای عمومی، تنها مکان هندسی برای حرکت جمعی اقشاری است که فاقد جایگاهی نهادی برای بیان نارضایتی شان هستند. به منظور توصیف چگونگی تبدیل شدن خیابان به عرصۀ آگاهانۀ فعالیت‌های سیاسی-اجتماعی، آصف به رابطۀ «فضا» و «قدرت» اشاره کرده، معتقد است آنچه بستر خیابان را به‌لحاظ سیاسی برجسته می کند استفادۀ فعالانه و مشارکت‌گرایانه از فضاهای عمومی است. عرصۀ خیابان به طور معمول در حوزۀ قدرت حکومت است؛ چرا که حکومت قواعد و مقررات این عرصه را تنظیم و نظم آن را برقرار می کند و از استفاده کنندگان این فضاهای عمومی انتظار دارد به‌شکلی منفعلانه و مطابق با قوانین موضوعۀ حکومت در آن رفتار کنند. ازاین‌رو، هرگونه استفادۀ فعالانه از خیابان، هم کنترل قدرت حاکم و هم گروه های برخوردار از نظم موجود را به چالش می‌کشد. اندیشمندان و علاقه‌مندان این حوزه در سال‌های اخیر به مفاهیم استفادۀ مشارکت جویانه و فعالانه از خیابان در نظم شهری توجه بیشتری کرده‌اند. تقویت این حوزه سبب ارتقاء فرهنگ گفتمان حول موضوعاتی از این قبیل و افزایش توان مشارکت شهروندان، زنان و مردان برای زیستی مطلوب تر شده است. این کتاب، که جای آن در مباحث اندیشه‌ای امروز ایران خالی بود، تلاشی است برای فهم خیابان به‌مثابه فضای عمومی و تبیین فضای عمومی به واسطۀ «خیابان».