در این مجموعه اطلاعاتی از متون اصلی بزرگ‌ترین صاحب‌نظران سیاسی روزگاران گذشته ارائه شده است. نحوۀ تدوین و تنظیم این اطلاعات به گونه‌ای است که در ضمن مطالعه آن‌ها آن پیوستگی متقابل که میان بخش‌های مختلف افکار یک نویسنده و پیوندهای تاریخی وی با اسلاف و جانشینانش وجود دارد، نشان داده می‌شود. این کتاب در حقیقت مجموعه‌ای است از متون فلسفه سیاسی که در آن تلاش شده برای هر یک از متن‌های ذکرشده تفسیری بیاید. این هدف مبتنی بر دسترسی به آثار افلاطون، ارسطو، سیسرون، آگوستین، آکویناس، ماکیاول و سایر متفکران سیاسی است. در حقیقت هدف اصلی در تحریر این اثر متمرکز کردن توجه خواننده به مهم‌ترین آثار فکری است که در قلمرو سیاست به وجود آمده است.

در این مجموعه اطلاعاتی از متون اصلی بزرگ‌ترین صاحب‌نظران سیاسی روزگاران گذشته ارائه شده است. نحوۀ تدوین و تنظیم این اطلاعات به گونه‌ای است که در ضمن مطالعه آن‌ها آن پیوستگی متقابل که میان بخش‌های مختلف افکار یک نویسنده و پیوندهای تاریخی وی با اسلاف و جانشینانش وجود دارد، نشان داده می‌شود. این کتاب در حقیقت مجموعه‌ای است از متون فلسفه سیاسی که در آن تلاش شده برای هر یک از متن‌های ذکرشده تفسیری بیاید. این هدف مبتنی بر دسترسی به آثار افلاطون، ارسطو، سیسرون، آگوستین، آکویناس، ماکیاول و سایر متفکران سیاسی است. در حقیقت هدف اصلی در تحریر این اثر متمرکز کردن توجه خواننده به مهم‌ترین آثار فکری است که در قلمرو سیاست به وجود آمده است.

در این مجموعه اطلاعاتی از متون اصلی بزرگ‌ترین صاحب‌نظران سیاسی روزگاران گذشته ارائه شده است. نحوۀ تدوین و تنظیم این اطلاعات به گونه‌ای است که در ضمن مطالعه آن‌ها آن پیوستگی متقابل که میان بخش‌های مختلف افکار یک نویسنده و پیوندهای تاریخی وی با اسلاف و جانشینانش وجود دارد، نشان داده می‌شود. این کتاب در حقیقت مجموعه‌ای است از متون فلسفه سیاسی که در آن تلاش شده برای هر یک از متن‌های ذکرشده تفسیری بیاید. این هدف مبتنی بر دسترسی به آثار افلاطون، ارسطو، سیسرون، آگوستین، آکویناس، ماکیاول و سایر متفکران سیاسی است. در حقیقت هدف اصلی در تحریر این اثر متمرکز کردن توجه خواننده به مهم‌ترین آثار فکری است که در قلمرو سیاست به وجود آمده است.

کتاب حاضر مجموعه‌ای از طنزهای انتقادی و اجتماعی «منوچهر صفا» است که با نام مستعار «غ.داوود» در دهه‌های 1330 و 1340 در مجلات «علم و زندگی»، «کتاب هفته» و «فردوسی» منتشر کرده است. منوچهر صفا در این کتاب از تناقض‌های فرهنگی سخن می‌گوید و با نکته‌سنجی و طنزآوری به هجو مظاهر مدرنیستی زندگی روزمره ایرانی می‌پردازد. یکی از مضامین اصلی آثار او در این کتاب، نمایاندن تناقض میان سنت و مدرنیته درونی شده و شبه مدرنیسمی است که مشخصا از اواسط دهه 1330 آغاز می‌شود.

«برنارد رولین» در کتاب حاضر با طرح مقدمه‌ای از مفاهیم بنیادی اخلاق، ایدئولوژی‌ای را بررسی کرده است که ارتباط بین علم و اخلاق را انکار می‌کند. وی همچنین به تحقیق درباره لاادری‌گری ایدئولوژیک دانشمندان در مواجهه با تجربیات درونی انسان‌ها و حیوانات مورد آزمایش و آثار خطرناک آن می‌پردازد و پیامدهای انکار ایدئولوژیک اخلاق در کارهای علمی، مانند سرقت علمی و داده‌سازی را به تفصیل بیان می‌کند. رولین با نثری جذاب به شکلی متقاعدکننده به نفع تبدیل آموزش اخلاق به بخشی اساسی از آموزش علمی استدلال می‌کند.

نگارنده در این کتاب با رویکردی تاریخی تجربی به تبیین فرضیه‌ها، شرایط و عوامل سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و روانی داخلی و نیز معادلات بین‌المللی روی کار آمدن رضاخان و بسترهای جمهوری خواهی در ایران پرداخته است: مباحث کتاب عبارت‌اند از: “مبانی و فرآیند جمهوری خواهی بعد از انقلاب مشروطه”، “بازتاب انقلاب روسیه بر شکل‌بندی‌های سیاسی و روند جمهوری خواهی در ایران”، “قیام‌های منطقه‌ای و ظهور جمهوری خواهی”، “نقش نخبگان سیاسی در روند تحولات جمهوری خواهی” و “ظهور جمهوری خواهی اقتدارگرا”.

«تهران – با این نماهای رومی- شده است برشی از معادن سنگ! معدنِ سنگِ عمودی‌شده‌ی بی‌ریختی است منطقه‌ی یک تهران. حالا هگمتانه چه حرفی برای دانش‌جوی معماری دارد؟ بگذریم؛ اتوبوس که بین راه در لالجین ایستاد، رفتم و زیباترین بشقاب‌ها را انتخاب کردم. برای دوره‌ی دانش‌جویی کمی گران بود و کسی از بچه‌ها طرف‌شان نرفته بود. دو تا برداشتم. یکی از دخترها که همیشه مانتوی جین می‌پوشید، گفت: به‌به! شاه‌زاده‌ی قصه‌ی ما هم وقتی اسب سفیدش را پارک کرد دم در خانه‌ی ویلاییِ لیا، برای کیک عصرانه بشقاب سفالی هم دارد!»