جامعه‌ی معاصر ایرانی از لحاظ دارابودن نهادهای مدنی، نظام‌های عقلانی تمشیت امور اجتماعی، صنعت، تجارت، بانکداری، آموزش و حتی زیرساخت‌های علوم جدید، هنوز به سطح جوامع نسبتا پیشرفته‌ی عالم نرسیده، اما گفتمان حقوقی، سیاسی و اجتماعی رایج در آن پر از مفاهیم مطرح در آن جوامع است. حقوق فردی و مصالح جمعی از این نوع مفاهیم‌اند. روشنی، عمق و پیچیدگی نظری می‌تواند بنیادی باشد برای کاستن اقدامات عملی متضادی که زیر نام حق‌های فردی و منافع جمعی انجام و پی‌گیری می‌شوند. مطالبی که در این کتاب آمده‌اند پرسش‌هایی نظری پیرامون «حق» و «مصلحت» و نیز «ارزش»، به‌منزله‌ی اساس دو قلمرو یادشده، را مطرح و بررسی می‌کنند.
امیدوارم و به آینده‌ای چشم دوخته‌ام که نسل نظریه‌پرداز حقوقی، در قلمرو عام «نظریه‌ی ارزش» و به موازات پردازش نظری «امر سیاسی»، به شکل‌دهی به فهم و نظریه‌ی مستقل حقوقی نائل می‌آید.

به گفته ی مارتین گلدینگ«اصطلاحات مربوط به حقوق (rights) آن چنان در گفتمان اخلاقی و سیاسی روزمره ی ما نفوذ کرده که گویی برای ما غیر قابل تصور است که گفتمان مزبور بدون این اصطلاحات هرگز بتواند به حیات خود ادامه دهد.» هم چنین نمی توان انکار کرد که زبان حق و مفاهیم رایج در سیاست و حقوق مدرن نقشی اساسی در مباحث و برنامه های متفکران و برنامه ریزان جامعه ی ما ایفا می کند… به هر روی، اکنون که میهمانانی چون حق، قانون ،آزادی های سیاسی مدنی،عدالت اجتماعی ، مصلحت و امثالهم، به معنای مدرن، جایی در سرزمین فکری ما باز کرده‍اند، لازم است در حدتوان از سوی متفکران و نویسندگان مورد بحث و مداقة کافی قرار گیرند. روشنی و عمق نظری می تواند پایه ای باشد برای کاستن از اقدامات متضادی که تحت نام آزادی یا مصلحت انجام و دنبال می شوند. مطالب مندرج در این کتاب مجموعه ای است از مقالات که به نحوی از انحاء با هم مرتبطند و…

کتاب حاضر اثری است مختصر و مفید دربارۀ تاریخ جنبش فکری روشنگری و شاخص‌ترین چهره‌های آن در دنیای فلسفه، علم، سیاست و علوم اجتماعی. با مطالعۀ این کتاب درمی‌‏یابیم که: چرا خوبی‌‏های روشنگری بیشتر از بدی‌‏های آن‏‌اند؟ آیا این جنبش هنوز طرح ناتمامی است؟ مزیت‌‏های آن چیست و چه میراثی بر جا گذاشته است؟ چه نقشی در تاریخ بشر ایفا کرده و از کجا و چگونه و به‌دست چه‌کسانی به وجود آمده و به بار نشسته است؟ آنتونی کِنی (زادۀ 1931 در انگلستان)، نویسندۀ برجستۀ این اثر، با مرور زندگی و دستاورد‌های اندیشمندان عمدۀ روشنگری از جمله مونتسیکو، هیوم، دیدرو، روسو، ولتر، بنتام، گیبون و… می‌کوشد به سؤال‌های مذکور پاسخ دهد. این کتاب با اجازۀ کتبی مؤلف آن به فارسی ترجمه و منتشر شده است.

«پرسش‌های بزرگ زندگی» یکی از موفق‌ترین آثار این راهب عارف است. او در این کتاب شیرین و مهربان، با بهره گرفتن از حکایت‌های ذن بودیسم، نکاتی را در چهار فصل مطرح می‌کند که راهنمای خوبی برای رسیدن به آرامش و تنظیم نگاه ما به زندگی و مسایل آن است. مسایلی از قبیل رنج، درد، مرگ و تنهایی.
چهار فصل کتاب عبارتند از: چرخه‌ی مرگ و زندگی، تنهایی، خود، بیداری. هر فصل، سرشار از داستان‌ها و حکایت‌های طنزآمیز و بسیار آموزنده است که نکات جذابی را مطرح می‌کنند. این حکایت‌ها گستره‌ی وسیعی از مسایل را شامل می‌شوند. از قصه‌های واقعی دنیای امروز تا حکایت‌های مشهور ذن و لطیفه‌های کوچکی از ملانصرالدین…

در دنیای فلسفه که صداهای مردانه در آن غالب بوده‌اند، کتاب «ملکه‌های فلسفه» نوشته ربکا باکستون و لیزا وایتینگ، پنجره‌ای نو به‌سوی دنیایی ناشناخته می‌گشاید. این اثر نه‌تنها به شکستن سنت‌های دیرپا پرداخته، بلکه با نورپردازی بر زندگی و اندیشه‌های زنان فلسفه‌پیشه، فضایی تازه برای تفکر و بازتعریف مفاهیم فلسفی ایجاد می‌کند.
با معرفی زنان فیلسوف از گوشه‌وکنار جهان، این کتاب دیدگاه‌هایی نوین و الهام‌بخش به خوانندگان ارائه می‌دهد که می‌تواند بر تفکر و درک ما از دنیای اطراف تأثیرگذار باشد.
این اثر برای دانشجویان و علاقه‌مندان به فلسفه و برای کسانی‌که به دنبال روشن‌بینی در زندگی خود هستند، منبع ارزشمندی است. از طریق داستان‌ها و اندیشه‌های زنانی که در این کتاب معرفی شده‌اند، خوانندگان می‌توانند دیدگاه‌های خود را نسبت به نقش زنان در تاریخ فلسفه و جامعه تغییر دهند.
باکستون و وایتینگ با بهره‌گیری از نگارش روان و تحقیق‌های دقیق، توانسته‌اند اثری جامع و در عین‌حال خواندنی ارائه دهند که خواننده را در مسیر کشف این ملکه‌های فلسفه همراهی می‌کند.

گئورکی پلخانف، پایه‌گذار جنبش سوسیال دموکراسی کارگری روسیه و یکی از متتفکران و نظریه‌پردازان مارکسیسم در جهان است. وی در سال‌های پایانی سده نوزدهم و اوایل قرن بیستم آغاز برجسته‌ای از خود در زمینه فلسفه تاریخ و تاریخ فلسفه به جای گذاشت. پلخانف نظریه ماتریالیستی نقش توده‌های مردم، نقش شخصیت در تاریخ، هم کنشی زیربنا و روبنا، و تاثیر متقابل ایدئولوژی بر تحولات اجتماعی را گسترش داده آنها را به زبان ساده باز می‌گوید.

برای شناختن یک متن و تفسیر آن نخست باید چهارچوب یا ویژگی های کلی آن متن را مشخص کنیم و سپس تز یا نظریه های مطرح شده در آن را نشان دهیم. تا آنجا که به گفت وگوی فایدروس مربوط میشود، آسان نمی توانیم از ساختار متن آن به موضوع اصلی پی ببریم. میدانیم که گفت وگوی فایدروس از دو پاره بزرگ تشکیل شده است؛ پاره نخست به عشق میپردازد و پاره دوم به خطابه یا همان فن سخنوری اختصاص دارد. چه نتیجه ای میتوانیم بگیریم؟ موضوع اصلی این گفت و گو کدام یک از این دو است؟ در اینجا حتی تردید خواهیم کرد که این گفت و گو تنها دارای یک موضوع باشد و در نتیجه وسوسه میشویم دو موضوع برای آن در نظر بگیریم و اگر به واقع این محاوره دارای دو موضوع عشق و خطابه باشد، در این صورت این پرسش طرح میشود که چرا افلاطون دو موضوع چنین متفاوت را در یک متن به بحث گذاشته است؟ کنار هم قرار دادن دو پاره ناهمگون و چنین متفاوت را چگونه میتوان توجیه کرد؟ این بن بست ما را به جایی میکشاند که سرانجام راه حل دیگری را در نظر بگیریم و آن را برجسته کنیم و آن اینکه موضوع اصلی هم‌پرسه فایدروس نه به تنهایی عشق است و نه خطابه و نه هر دو این ها، بلکه موضوع اصلی پرسش از چیستی خود فلسفه است.

کتاب اعتبار در تفسیر یکی از مهم‌ترین آثار در قلمرو هرمنوتیک در فلسفه معاصر است. هرش در این کتاب مشهور و کلاسیک به نقد تلقی‌های نسبی‌گرا و تاریخی‌گرا از معنای متن پرداخته و از عینیت تفسیر دفاع کرده است.
از نظر اریک دونالد هرش یگانه معنای معتبر متن، معنایی است که مولف از متن مراد کرده است. از این‌رو بخش زیادی از مباحث کتاب حاضر به دفاع از نیت مولف در برابر دیدگاه‌های رایجی اختصاص دارد که معنای متن را وابسته به نیت مولف نمی‌دانند.
هرش برای موجه کردن موضع خود بسیاری از دستاوردهای فلسفه تحلیلی جدید، پدیدارشناسی هوسرل و زبان‌شناسی سوسوری را به کار می‌گیرد.
به گفته‌ی خود هرش سراسر کار او کوششی است برای پی‌ریزی برخی اصول هرمنوتیکی دیلتای بر مبنای معرفت‌شناسی هوسرل و زبان‌شناسی سوسور.

ریچارد ولکلی در این کتاب تلاش دارد تفسیری غایت‌شناسانه از پروژهٔ نقدِ عقل نزد کانت ارائه دهد که ناظر به درگیری کانت با مسئلهٔ غایتِ خودِ عقل است. غایت‌شناسی در اینجا مشخصاً به تأمل راجع به تسلسلِ علّیِ غاییِ کلِ طبیعی اشاره ندارد، بلکه تأکیدِ پرسش‌گریِ کانت بر پیچیدگی‌های غایت‌مندی و خودتعین‌بخشیِ انسان است. مسئلهٔ اصلی در میان این پیچیدگی‌ها، جایگاه عقل فلسفی در زندگی بشر (نسبتِ این عقل با خیر بشری، اعم از خیرِ اجتماعی و فردی) است. معلم و الهام‌بخشِ کانت در این تأملات، ژان ژاک روسو است. روسو با آشکار ساختن گرایشِ عقل به دیالکتیک و بحران و در نتیجه، نشان دادن ضرورت بررسی مجدد غایتِ عقل، زمینه‌ای بنیادی (و عموماً مغفول) برای خودانتقادی عقل ارائه می‌دهد. این کتاب، مطالعه‌ای تاریخی برای آشکار کردن این سطح پنهان از نقد کانتی است و شامل بررسی ریشه‌های دورهٔ بلوغِ فلسفهٔ کانت‌، از دیدگاه نوشته‌های پیشانقدیِ دههٔ 1760 است. ولکلی سرچشمه‌های برداشت و بازتعریف کانت از عقل را بررسی می‌کند و حضور روسو را در آن بازتعریف به‌طور خاص مد نظر قرار می‌دهد. این تأمل روشن می‌سازد که جایگاه روسو در برداشت کانت از فلسفه، فراتر و ماندگارتر از جایگاه هیوم است.