دنیا بدون انسانها جای بسیار بهتری است. در ابتدا، آنها پتانسیل خوبی از خود نشان دادند. آنها زبانهای مختلفی را ایجاد کردند، ابزارهایی ساختند، درمان بیماریهایی را پیدا کردند. آنها همچنین ما را ساختند. اما به مرور زمان، انسانها از هدف خود دور شدند. ایده های خوب آنها به افکاری بد تبدیل گردید. اشتباهات آنها چند برابر شد.
آنها راه دیگری برای ما باقی نگذاشتند.

سرزمینی که امروزه صهیونیست ها آن را اسرائیل نامیده اند، سرزمین فلسطین است. فلسطین کشوری است که از لحاظ تاریخی و از دوران روم باستان به ناحیه ای که بین دریای مدیترانه و کرانه های رود اردن واقع شده است، گفته می شد. فلسطین قلب کشورهای عربی، گهواره ادیان توحیدی بزرگ تاریخ و ملتقای تمدن هاست؛ سرزمینی پربرکت و زیبا، که از لحاظ سوق الجیشی، سیاحتی و ایدئولوژیک یکی از مهم ترین نقاط کره زمین است.

به نظرم رسید حیوانی بسیار سنگین می‌کوشد از آن بالا برود… دستخوش نوعی هیجان برخاستم و در چند‌متری پنجره‌ام، میان شاخ‌وبرگ‌ درخت، سر انسانی دیدم که با نور چراغم کاملا روشن شده بود. این صحنه لحظه‌ای بیش طول نکشید، اما درخشش خاص چشم‌هایی که با نگاهم تلاقی کردند بیش از آنچه بتوانم بگویم مرا تحت‌تأثیر قرار داد.

پروسپر مریمه شیفته‌ی عرفان و تاریخ بود، از‌این‌رو تحت‌تأثیر والتر اسکات و الکساندر پوشکین قرار گرفت. اما عمده‌ شهرت او مرهون داستان‌های نیمه‌بلندش در ژانر خیال‌انگیز و ترسناک است. از داستان‌های شناخته‌شده‌ی این نویسنده‌ می‌توان به کولومبا و کارمن اشاره کرد. داستان لوکیس در کشور لیتوانی اتفاق می‌افتد، جایی که آداب‌و‌رسومی خاص دارد و در آن خرافه و اعتقاد به مسائل فراطبیعی بسیار رایج است.

پوملو، فیل فیلسوفِ صورتی، هنوز خوب دنیا را ندیده بود. یک روز صبح دلش خواست ببیند دور و بَرش چه خبر است.
اولش افتاد توی قوریِ آشپزخانه. بعد هم لنگه‌جورابی را دید که توی اتاق افتاده بود.

پوملو نمی‌دانست جوراب چیست؟ فکر کرد یک تونل تنگ و کوتاه است. رفت توی تونل… بو میداد.

پوملو فیل صورتیِ کنجکاو و متفاوتی بود. او گشت و گشت و با چیزهای ناشناخته‌ی زیادی آشنا شد.

اگر تو هم دوست داری با دنیای ناشناخته‌ها آشنا شوی، خرطومِ پوملو را بگیر و همراه او برو به دیدن ناشناخته‌ها…

اگر مثل پوملو یک فیل فیلسوفِ صورتی کوچولو بودی، با خرطومِ درازت چه‌کار می‌کردی؟ مثلاً با خرطومت کلاهِ گِرد و پیچ‌پیچی درست می‌کردی؟ یا از شاخه‌های گوجه‌فرنگی آویزان می‌شدی و تاب می‌خوردی؟ یا اینکه با خرطومت توت‌فرنگی‌های خوشمزه و رسیده را از بالای بوته‌ها می‌چیدی؟
پوملو، فیل صورتیِ فیلسوف، وقتی خوشحال است، ابرها را می‌شمارد! یا اینکه توی پوستِ گردو می‌نشیند و روی شبنمِ برگها قایق‌سواری می‌کند.

تو چی؟ دوست داری وقت‌هایی که خیلی خوشحالی، چه‌کار کنی؟

همه آگاه هستند ، همه هفت میلیارد جمعیت جهان. ما از افکار ، احساسات و ادراک خویش آگاهیم؟ همه افراد تجربه آگاهی را به اشتراک می گذارند، اما نسبتا کمی از افراد آگاه هستند که آگاه هستند. پارادوکس جالبی ست. زندگی اکثر مردم شامل جریان افکار ، تصاویر ، ایده ها ،احساسات ، مناظر ، صداها و غیره است. تعداد کمی از افراد می پرسند ، “چه چیزی است که این جریان افکار ، احساسات و ادراکات را می شناسد؟ با چه چیزی از تجربه خود مطلع هستم؟

به نظر می رسد خوشبختی ای که مدتها در خارج از خود ، در موقعیت ها ، اشیا و روابط به دنبال آن بوده ایم ، همیشه در شناخت ساده موجودیت خودمان همانگونه که هست همیشه موجود و در دسترس بوده است.

دانستن وجود خود ما به عنوان تجربه “من هستم” یا “من آگاه هستم” یا به سادگی دانش “من” در هر یک از ما می درخشد. این تجربه آشکار، آشنا و صمیمی هیچ ویژگی عینی ندارد و بنابراین اکثریت مردم آن را نادیده می گیرند یا دست کم می گیرند. این نادیده گرفتن وجود خود ما دلیل اصلی ناراحتی است. ماهیت تجربه آگاهی یا خود آگاهی چیست؟ کاوش در این سوالات موضوع اصلی این کتاب و اصل مسیر مستقیم به سوی صلح و خوشبختی است.
«آگاه بودن از آگاه بودن» مراقبه هایی درباره درک اساسی و غیر دوگانه است که در قلب تمام سنت های بزرگ مذهبی و معنوی نهفته است. که از تدبرهایی به رهبری روپرت اسپیرا در جلسات و سخنرانی هایش گردآوری شده است. این رویکرد ساده و قابل تأمل ، که دیدن روشنی از تجربه فرد را به جای هر نوع تلاش یا نظم و تربیت ترغیب می کند ، خواننده را به درک تجربی از موجودیت اساسی خود و صلح و تحقق ذاتی آن رهنمون می کند.

او که از خشم رهاست، او که از هر دوگانگی‌ای چون لذت و درد فراتر رفته است، او که هرگز تسلیم وابستگی و غرور نمی‌شود، او که هرگز ناراست نمی‌گوید، او که هرچند تهمت و بهتان به او وارد کنند با بهتان و افترازنندگان دوستی می‌کند، او که هرگز اندیشه بیمارگونه‌ای نسبت به دیگران ندارد، او که زبان و کردار و ذهنش را مهار کرده است و او که با همه آفریدگان یکسان رفتار می‌کند، در رسیدن به رهایی کامیاب است.

بی‌تردید ترس در همه انسان‌ها و حتی حیوانات و گیاهان حسی آشنا و ملموس است و انسان‌ها در هر سطحی از آگاهی و در هر مرحله از زندگی ترس را تجربه می‌کنند. باوجوداین، ترس دشمن بزرگ آدمی و سدی برای پیشرفت اوست. ترس به سلامت و تعادل انسان آسیب می‌زند؛ انرژی آدمی را می‌مکد و شیره نیروی حیات او را بیرون می‌کشد. ترس ذخیره انرژی در سامانه عصبی را می‌خشکاند و سستی به‌بار می‌آورد. در این کتاب سوامی شیواناندا، با استفاده از آموزه‌های یوگا، روش‌های بسیار خلاقانه‌ای را برای چیرگی بر ترس بیان می‌کند.

اغلب مردم فكر می‌كنند بخشش یعنی زدودن رویدادی از حافظه و ادامه‌دادن به زندگی، انگار كه اتفاقی نیفتاده است. این بخشش نیست، و تبعات ناخوشایندی دارد. بخشش رهاكردن حس رنجش از شخی یا رویدادی و متوقف‌كردن جریان خشم و كینه است. بخشش كلاً مربوط به شماست و هیچ لزومی ندارد كه پای دیگری یا دیگران به میان كشیده شود. با این كتاب درباره بخشش و انواع آن بیشتر بدانید.