جهان هستی مادی و انسان را می‌توان از دو منظر کمی و کیفی مورد مطالعه قرارداد. انسان از منظر کیفی دارای قابلیت‌ها و توانایی‌های ویژه‌ای است. فرادرمانی نگاهی به انسان از منظر دیگر و دستاوردی از عرفان کیهانی است. در این نوع درمان، بیمار توسط فرادرمانگر به شبکه‌ی شعور کیهانی متصل می‌شود و با روش اسکن مورد کاوش درونی قرار می‌گیرد، به وسیله‌ی اسکن، اعضای معیوب و تنش‌دار بیمار مشخص شده و با حذف علایم، درمان آغاز می‌شود. فرادرمانی برای درمان، از شعور الهی و از نیرو و قدرت الهی، که با نام “قائم” و “دائم” در عالم جاری است، استفاده‌ می‌کند. نگارنده در کتاب حاضر نخست فرادرمانی، فراکل‌نگری و شبکه‌ی شعور کیهانی را معرفی می‌کند و سپس به جهان مجازی، قوانین شعورحاکم بر جهان هستی، عرفان، اتصال و در نهایت به هدف و نحوه‌ی فرادرمانگری می‌پردازد. در ادامه نیز انواع افسردگی‌ها، آزمایش‌های لازم برای تشخیص، اسکن، هیپنوتیزم‌ها، تشخیص و تحول انسان را بررسی می‌کند.

فرض کنیم گزارش‌گری بنویسد دختر جوان زیبای بیست و دوساله‌ای درگذشت. او قبل از مرگ از پنجرۀ اتاقش نگاهی به دریا انداخت و برای سگ محبوبش، باب، بوسۀ خداحافظی فرستاد و سپس شیر گاز منزلش را باز کرد و خودش را آمادۀ مرگ کرد. خب. چه کسی اهمیت می‌دهد که آن دختر بیست و دو سالش نبوده و بیست و شش سال داشته. اتاقش رو به دریا نبوده و رو به خشکی بوده. اسم سگش باب نبوده و بونی بوده؟ اگر روزنامه‌نگارها می‌توانند این کار را بکنند، چه اشکالی دارد که من هم درجه‌های مأموران پلیس را اشتباه کنم یا عوض کلمه هفت‌تیر از تپانچه استفاده کنم یا در مواردی که منظورم دیکتوگراف بوده، لغت گرامافون را به کار ببرم یا مثلاً از سمی نام ببرم که درجا شخص را می‌کشد و آدم فرصت نفس کشیدن هم پیدا نمی‌کند؟ این چیزها مهم نیست. مهم این است که چند تا جنازه داشته باشیم. اگر هم دیدیم داستان بی‌مزه شده، تعداد جنازه‌ها را بیش‌تر کنیم.

“دری” وروجک دیگه شیش سالش شده و بالاخره داره میره مدرسه. اما هنوزم دلش میخواد با “مری” و بقیه دوست‌های هیولاییش توی خونه بمونه و بازی کنه، از یه طرفم بدش نمیاد توی مدرسه دوست راست‌راستکی پیدا کنه. اما دوستِ راست‌راستکی چه‌جوریه!؟ اونم مث هیولاهاست؟ لباس پف‌پفی می‌پوشه؟ دندوناش افتادن؟ روی سرش تاج داره؟ اگه دوست راست‌راستکی توی یه قلعه زندگی کنه و یه اژدها هم داشته باشه همه چی عااااالی میشه.
مدرسه ها شروع می‌شه و داستان‌ بامزه‌ی دری و دوست‌هاش هم شروع می‌شه! دوست‌های هیولایی و دوست‌های راست‌راستکی.

«کوالسکی» یکی از افراد وفادار به نظام کمونیستی و از اشخاص برتر این حزب بود که در سمینارها و جلسه های زیرزمینی سخنرانی می کرد و همرزمانش را به وجد می آورد. بعد از این که اخبار توهین کوالسکی در بین مردم پخش شد، کارش را از دست داد و پس از آن مجمع زیرزمینی ها او را اخراج کردند. پسرش «میکلای»، که یکی از همرزمان پدرش در زیرزمین بود، به همین علت پدر را ترک کرد. کوالسکی تصمیم می گیرد برای برگرداندن ایمان از دست رفته خود به نظام، سراغ دوستان قدیمی اش برود تا بتواند از آن ها کمک بگیرد، اما سراغ هر کدام از دوستانش می رود به این ماجرا پی می برد که …