از مجموعۀ 2 جلدی)فصل اول تا فصل پنجم کتاب حاضر در جلد اول معرفی شده است. نگارنده در فصل ششم، الگوی اول و دوم و نیز الگوهای مربوط به چهار مرحله بحران را در قالب “الگویی جامع بحران” گرد هم می آورد. این الگو درباره بحران یا جنگ خلیج فارس در سال 91_1990 در فصل هفتم بررسی می شود. در این فصل هر یک از مراحل بحران تجزیه و تحلیل شده، فرضیات به آزمون گذاشته شده و کاربرد الگو نشان داده می شود. در فصل نتیجه گیری کتاب آمده است: “… یک بحران، دربرگیرنده دو سطح پیچیده مرتبط با هم یعنی سطح سیستم بین بازیگران (بین المللی) و سطح بازیگر (سیاست خارجی) است می توان و باید بحران را در دو سطح، مورد تجزیه و تحلیل قرار داد؛ زیرا این دو سطح اطلاعات مکملی در مورد بحران به عنوان یک کل ارائه می دهند…. یک بحران بین المللی تعامل خصمانه و به احتمال زیاد خشونت و در طول جنگ تغییر موازنه نظامی را بیش از حد معمول نشان می دهد. به علاوه، آن واقعیات، ثبات سیستم و ساختار آن را به چالش می کشند. … یک بحران بین دولتی به طور منطقی چهار مرحله و دوره را دربر می گیرد: مرحله آغاز _ دوره قبل از بحران، مرحله گسترش _ دوره بحرانی؛ مرحله کاهش _ دوره ختم بحران؛ مرحله تاثیر دوره بعد از بحران… مهم ترین ابعاد توضیح داده شده بحران ها در این کتاب عبارت اند از: وقوع یک بحران تمام عیار که همان روند تصاعد است؛ نقش خشونت در تصاعد بحران؛ آغاز بحران؛ آسیب پذیری؛ فرایند کاهش تنش و تاثیر بحران. با رتبه بندی درج توضیح بحران ها با توجه به این ابعاد، یک طیف متغیر مستقل ظاهر می شود، که مهم ترین آنها عبارت اند از: بعد جغرافیایی، ساختار، سطح سیستم، مداخله قدرت های بزرگ و سازمان های بین المللی…”.

کتاب حاضر اندیشه سیاسی و تحول آن در چهار حوزه تمدنی دوران باستان در مشرق زمین(بین النهرین،ایران،هند و چین)را به بحث می گذارد.نویسنده مدعی است تمدن های بزرگ این مناطق دستاوردهای گرانسنگی در همه زمینه ها شامل اندیشه سیاسی و اجتماعی از خود به جا گذارده اند. این میراث نه تنها برای مردمان این حوزه تمدنی بلکه برای بشریت یادگار مهمی به شمار می روند.در این کتاب نمونه های نظری و عملی از اندیشه هایی کارامد و مقبول در این چهارحوزه تمدنی که در قرون و حتی هزاره الگوی اندیشیدن بوده اند،به تصویر کشیده شده است.