آقای مدیرعامل شیشه مربا را گرفته بود سر دستش، ایستاده بود و حرف می‌زد.

_ عجیب! عجیب! حیرت‌انگیز! عجیب است همکاران. دو ماه است که ما کتاب ها‌مان را این‌گونه ناقص به بازار می‌دهیم هیچ‌کس صدایش درنیامده. هیچ‌کس فکر نکرده که چرا درِ شیشه مرباها باز نمی‌شود. هیچ‌کس فکر نکرده ایراد از کارخانه و بسته‌بندی است. وقتی مصرف‌کننده مظلوم و بیچاره دیده درِ شیشه مربا باز نمی‌شود اولین چیزی که به نظرش رسیده این بوده که بگیردش زیر آب گرم، زیر شیر سماور،‌ و هی زور بزند. همین که دیده از زور زدن نتیجه‌ای حاصل نمی‌شود. پاپی‌اش نشده، خیلی که سمج و خسیس بوده و دلش برای پولش سوخته با میخ و سیخ و سرِ کارد افتاده به جانش،‌ زده دست و بالش را زخم کرده. یا نوک کارد شکسته و پریده رفته تو چشمش و کور شده. چه مردم خوب و نازنینی داریم ما. اما، اما متاسفانه حتی، حتی یک‌بار هم به ذهنش نرسیده که مشکل از بسته‌بندی ماست. نه‌تنها مسئول فنی و بسته‌بندی کارخانه در کارش بی‌دقتی کرده و تقصیر دارد، بلکه همه ما مقصریم. از من مدیر کارخانه گرفته تا آقای اسماعیلی نگهبان کارخانه. آقایان شوخی نیست. اگر مسئولین دولتی بو ببرند که چنین اتفاقی در کارخانه ما افتاده بی برو و برگرد درِ این‌جا را می‌بندند. آن‌وقت این‌همه کارگر و مهندس و کارمند بی‌کار می‌شوند. آن همه سرمایه از بین می‌رود. از همه این‌ها مهم‌تر مخارجی که بابت تبلیغات محصول‌مان کرده‌ایم باد هوا می‌شود. اطمینان مردم از مربای شیرین شبدر سلب می‌شود.

در این کتاب ابتدا با دیدگاهی پدیدارشناسانه به معرفی چند مفهوم پایه‌ای در سیاست پرداخته می‌شود. سپس مفهوم زندگی خوب ارسطویی تشریح و امکان معرفی وضعیت فاجعه‌بار در تضاد با آن فراهم می‌شود. در ادامه آگاهی‌های مشترک پایه‌ای که در وضعیت مشترک انسانی در سیاست برای انسان قابل حصول است ارئه می‌شود و سازمان‌دهی‌های اساسی قدرت در وضعیت سیاسی بیان می‌گردد. در پایان مفهوم سلطه بازگو و مفهوم وضعیت فاجعه‌بار و علل وقوع آن تبیین می‌شود.

«کریستوفر جی آرتور» در کتاب خود مجموعه مقالاتی را دربارة گرایش جدید هگلی دیالکتیکی نوشته است که در دهه‌های اخیر در مارکسیسم سر برآورده است. این گرایش به نام‌های گوناگونی همچون «دیالکتیک جدید»، «مارکسیسم هگلی جدید» و یا «دیالکتیک نظام‌مند» شناخته می‌شود. این گرایش شامل نویسندگان بسیاری می‌شود که همگی بر سبک و سیاق مشابهی فعالیت نمی‌کنند و با این حال می‌توان گفت همه در این حوزه جای دارند. آرتور با درک اهمیت و خاص بودن اقتصاد پولی در کتاب خود نشان می‌دهد که بین ایدة هگل و روابط ساختاری کالاها، پول و سرمایه همبستگی وجود دارد، اما این همبستگی فقط به دلیل خصوصیت‌های بسیار ویژة اقتصاد پولی ایجاد می‌شود. وی در این کتاب، دیالکتیک مارکس را هم هنگامی ایجابی و انتقادی می‌داند که نشان می‌دهد پول موجب گسترش عظیم فعالیت اقتصادی فراسوی معاملات پایاپای شده است و در همان حال، نشان می‌دهد که نظام پولی، ما را تابع سلطة نیروهای بیگانه می‌کند.

عنوان «پدران و پسران از هم پاشیده» استعاره‌ای است از پریشانی پسركی خیالباف كه در پی هم‌ذات‌پنداری با شخصیت عجیب قصه‌ای است كه در مدرسه شنیده است (شخصیت سرگردانی كه در پی افتادن، متلاشی می‌شود و هیچ‌كس نمی‌تواند او را دوباره سرهم‌بندی كند.) این كتاب سرگذشت واقعی دست و پا زدن‌ها و جدال‌های درونی كسی است كه خانه و خانواده را ترك می‌كند تا خود را وقف خدا و رهبانیت كند؛ در حالی كه نمی‌داند كه در این مسیر راه‌های متفاوتی به روی او گشوده می‌شود و می‌تواند پاره‌های زندگی خود را دوباره به هم وصل كند و نهایتا به انسجام شخصیت خود دست یابد (او سرنوشتی درست عكس قصه كودكی‌اش را تجربه می‌كند).

خشونت علیه زنان،محصول فرهنگ مرد-پدرسالار است؛از طریق همین مکانیسم است که روابط نابرابر قدرت و ثروت میان زنان و مردان،نهادینه می­شود و تابعیت و وابستگی زنان به نحو ایدئولوژیک و حقوقی،توجیه می­گردد.به این ترتیب است که مردان و حتی خود زنان به کارگزاران اجتماعی اعمال خشونت بر یکدیگر و بر خویشتن مبدل می­شوند و نمی­توان چنین جان­مایه­ای را از هنر و ادبیات و اخلاق و سلوک و آموزش و پرورش و سایر خرده نظام­های اجتماعی جدا کرد. این کتاب،زمینه­ای است برای شناسائی برخی از ابعاد همین خشونت جنسیتی