کتاب حاضر، در برگیرندة هفت مقاله و سه مصاحبه از «ریچارد رورتی» فیلسوف آمریکایی دربارة موضوعهای گوناگونی چون: حقیقت، تروریسم، پست مدرن، علم و… میباشد. رورتی در مقاله های خود استدلال میکند که حقیقت به معنای مطابقت با واقعیت، پایة فرهنگ مدرن را تشکیل داده است و روشنفکر در این فرهنگ به دنبال واقعیتی در پسِ نمود است، واقعیتی که ارتباطی با زندگی بشر ندارد. او معتقد است فرهنگی که ادبیات را جایگزین دین و فلسفه کرده و رستگاری را نه در ارتباط با یک شخص غیربشری و نه در گزاره های شناختی، بلکه در روابط غیرشناختی با سایر انسانها در اجتماع جستوجو میکند، فرهنگ مترقی است. امروزه این فرهنگ، دین و فلسفه را به حاشیه رانده است. رورتی در ادامه، رابطة این نوع فرهنگ با سیاست را در این امر خلاصه میکند که دانشمندان نمونة خوبی از تعاون اجتماعی هستند که در این همکاری و تعاون، صداقت، تساهل و اعتماد نقش مهمی ایفا میکند. وی طرفدار دیدگاه پست مدرنیستی است، لذا شالوده ستیزی و نفی حقیقت را میتوان از افکار پست مدرنیستی او دانست. وی مفاهیمی از قبیل: حقیقت، خود، واقعیت و طبیعت انسان را قبول ندارد. به همین دلیل او به منکر حقیقت، ضدِ ماهیتِ باور و ضدِ فلسفه معروف شده است.

حکومت انتخابی مفصل‌ترین و منظم‌ترین رساله‌ی جان استوارت میل در فلسفه‌ی سیاسی است که هدف از نگارشش بازنمایاندن نتیجه‌ی تفکرات وی در باب برترین ساختار حکومت دموکراتیک، بحث درباره‌ی نظریه‌ی عمومی حکومت و نهادهای دموکراتیک و نیز بازتاباندن پرورده‌ترین نگرش‌های او بر مسائل بنیادین سیاست در عصر خویش است.
میل ضمن آن‌که هشدار همه‌ی صاحب‌نظران سیاسی در باب مخاطرات نهفته در راه دموکراسی را به‌دقت از نظر می‌گذراند و همه‌ی مسائل رویاروی نهادهای دموکراتیک را در معرض اعتنایی بایسته قرار می‌دهد، حکومت انتخابی یا در حقیقت دموکراسی غیرمستقیم را برترین نوع حکومت می‌شمارد. در تشریح نوع حکومت مطلوب خویش، ابتدا با لاک هم‌داستان می‌شود که تحقق دموکراسی جز از راه نافذبودن رأی اکثریت امکان‌پذیر نیست، ولی به تأکید می‌گوید که رأی اکثریت فقط شرط لازم است نه شرط کافی. مجلس قانون‌گذاری که مهم‌ترین رکن دموکراسی در هر کشور است هنگامی اصالت دارد که در آن هم اکثریت و هم اقلیت نمایندگان خود را داشته باشند.
یک اقلیت فرهیخته همین‌قدر که فرصت ابراز نظرات خود را داشته باشد، بهترین عامل فراکشیدن سطح معنوی نمایندگان اکثریت و برترین وسیله‌ی تعدیل تندروی‌ها و تخفیف هیجانات سیاسی خواهد بود.