بسیاری از ما، افرادی که چندین کار را به صورت همزمان انجام می‌دهند، تحسین می‌کنیم. دوست داریم خودمان هم با انجام همزمان و یا سریع چندین کار، بازدهی‌مان را بیشتر، و در وقت‌مان صرفه‌جویی کنیم. اما مشکل بزرگی در این نگرش وجود دارد: هیچ نتیجه مهم و قابل افتخاری با این شیوه به دست نمی‌آید!
چرا بدون کار عمیق و متمرکز، نمی‌توان به نتایج آن‌چنانی رسید؟ کال نیوپورت در کتاب کار عمیق (که از زمان انتشار در لیست پرفروش‌های نیویورک تایمز، وال استریت ژورنال و آمازون قرار گرفته است)، می‌گوید که «تمرکز» در دنیای پرآشوب امروز، حلقه مفقوده موفقیت است.
در اقتصاد فعلی، روز به روز به تمرکز و کار عمیق بیشتر نیاز پیدا می‌کنیم و همزمان، روز به روز داشتن تمرکز و کار عمیق سخت‌تر و سخت‌تر می‌شود. اینگونه است که داشتن مهارت کار عمیق، شما را به یکی از معدود افراد بسیار ارزشمند در کسب و کار و زندگی شخصی‌تان تبدیل می‌کند.

«شمایل و قالب این مجموعه، به خواست و سلیقه‌ی کاظم رضاست. به‌همراهِ داستان «هُما»، «آه و دَم» اثری بود که او برای چاپ و انتشار درنظر گرفت و حتی اصلاحات نهایی را در نسخه‌ی پیش‌نویس ثبت کرد. از این‌رو به هیچ‌وجه در ترتیب و توالی قصّه‌ها دست نبرده‌ایم و نه حتی این اجازه را در مقابل دقّت و ظرافتِ کار و نظر او به خود داده‌ایم که در جزئی‌ترین ویرایش‌ها همچون اعراب‌گذاری و سجاوندی، دخل و تصرّفی روا داریم. طرح جلد، اثری از هنرمند یگانه علی گلستانه است، با این تعریض که به ملاحظاتی ناگزیر، تنها بخشی از اثر او روی جلد این مجموعه آمده است و صورت کامل آن را می‌توانید در سایت انتشارات «رُشدیه» ملاحظه کنید. در نهایت آنچه پیش روی شماست، مجموعه قصّه‌هایی‌ست که کاظم رضا پس از «هُما»، در آخرین سال حیاتش برای انتشار آماده کرده بود. باقی، اندوه و حسرتی‌ست که کاش حاصل کار را خود نظاره می‌کرد.»

جلال آل احمد سال 1343 به روسیه رفت به دعوت انجمن فرهنگی ایران و شوروی. دعوت شده بود تا در هفتمین کنگره مردم شناسی مسکو شرکت کند. کنگره یک هفته دایر بود اما سفر جلال سی و یک روز کش آمد. جلال 41 ساله که از بند حزب توده رها شده به مسکو می رود و تشنه جرعه ای از حق میباشد. جلال در بازگشت از سفر روس، 170 صفحه کوچک یادداشت می آورد.یادداشت هایی یکسره رمزی و انگار کد گذاری شده برای یاد و ذهن خودش. این کتاب حاصل ان یادداشت هاست.

زیر لب آهسته گفتم:
«نترس! کاریت ندارم…فقط آروم باش.»
خندۀ کوتاهی کردم و ادامه دادم:
«با این پای چُلاقم چه‌کار می‌تونم بکنم؟»
التماسم کرد:
«تو رو به امام رضای غریب دست از سرم بردارید آقا! اگه بابام بفهمه… می‌دونید که چشم خونواده‌م واسه یه لقمه نون به دست شماست… نکنید ارباب این کار رو با من!»
انگشت اشاره‌م رو روی لبش گذاشتم و گفتم:
«فقط یه احظه… اذیتت نمی کنم. قرار نیست کسی خبردار بشه.»

قطعا همه‌ی ما در چنین موقعیتی قرار گرفته‌ایم: در چرخه‌ای از چه می‌شد اگرها گیر افتاده‌ایم. بارها پیش آمده که بر اثر تردید و ناتوانی در تصمیم‌گیری به ستوه آمده‌ایم یا از ترس این‌که تصمیمی اشتباه اتخاذ کنیم دچار فلج تحلیلی شده‌ایم. هیچ‌کس دلش نمی‌خواهد ذهنش درگیر بیش‌اندیشی باشد. اما انگار پایان دادن به این جریانات فکری آزار‌دهنده دست ما نیست و گرایش به بیش‌اندیشی در وجود همه‌ی ما نهادینه شده است. گویی راه گریزی برای رهایی از نشخوارهای فکری وجود ندارد. اما آیا واقعا این‌گونه است؟

ان بوگل به این سوال پاسخ منفی می‌دهد. نه تنها می‌توانیم بر الگوهای فکری منفی که تکراری، نا‌سالم و غیر‌مفید هستند غلبه کنیم، بلکه می‌توانیم الگوهای فکری مثبت را که آرامش، لذت و عشق بیشتری به زندگی ما می‌آورند نیز جایگزین کنیم.

نزدیک به هجده سال پیش این رساله که از نظر خوانندگان محترم می‌گذرد به طبع رسید و به اندک مدت، نسخ آن کمیاب بلکه نایاب گردید و از دیرباز یاران عزیز و دلباختگان احوال و آثار مولانا، تجدید طبع آن را خواستار می‌آمدند و این ضعیف به‌علت قلت بضاعت و نیز به‌سبب مشغولی به مقابله دیوان کبیر و تحلیل و شرح مثنوی و تصحیح فیه ما فیه و معارف بها ولد، فرصت و توفیق این خدمت نمی‌یافت و چون در نتیجه گذشت روزگار و دوام مطالعه در احوال و آثار مولانا و راهنمایی دوستان دانشمند، به اسناد و مدارک جدید دست یافته بود…

کتاب حاضر روش پژوهش و جستار در اندیشه‌های سیاسی است، ضمن آنکه در صفحات مختلف کتاب به اندیشه ناب سیاسی هم فراوان برخورد می‌کنیم. اسپرینگز در این کتاب و دیگر آثار خود به ما می‌گوید که علوم اجتماعی صد درصد تجربی وجود ندارد و آثار خداوندان اندیشه سیاسی، چون به مسائل همیشگی انسان پرداخته‌اند، برای انسان امروز معتبر و مفید است. روش پژوهش او خواننده را قادر می‌سازد تا بهتر به پیچیدگی اندیشه سیاسی پی ببرد.

کتاب «آدم تو کجا بودی؟» نوشته «هانریش بل» آلمانی است که اولین رمان ضدجنگ او نیز می‌باشد. داستان «هاینرین بل» قهرمانی ندارد و فردی به نام «فاین هالس» از شخصیت‌های اصلی داستان است اما تمام ماجرا حول او نمی‌چرخد. درواقع می‌توان گفت که او ناظری است بر مصیبت‌های جنگ که در سناریوهای مختلف حضور دارد.

داستان ضدِجنگ «آدم تو کجا بودی؟»، حکایاتی از سربازان جنگی، مردم جنگ‌زده فرمانده‌های دل‌مرده و این‌چنین تلخی‌هایی از جنگ جهانی دوم را روایت می‌کند که این روحیه جنگ‌ستیز «هانریش بل» به شما منتقل می‌شود.

هایریش بل با تصویرسازی‌های زیبایش، حسی را که می‌توان از جنگ داشت به خواننده انتقال م‌یدهد،آنچنان که در همان جنگ حضور داشته است.

در این فضای نسبتاً تیره در میان این جنگ،حضور عشق و دردهای آن از ویژگی‌های دیگر این قصه است که این عاشقانه‌ها جذابیت‌هایی بسیاری را به داستان داده است.

امروزه زیبایی معماآمیز شده است، مناسک زیبایی همه‌گیر است؛ اما فرازمندی خود را از دست داده و چیزی بیش از جنبه‌ای از مصرف‌گرایی و بعد زیبایی‌شناسانه سرمایه‌داری نیست در این کتاب ، بی یونگ چول هان، فیلسوف و نظریه‌پرداز فرهنگی نظریه زیباشناسی را برای دوران دیجیتالی ما جانی تازه می‌بخشد. دل‌مشغولی‌های ما را با تمامی چیزهای جذاب و نرم، از مجسمه‌های جف کونس (کونز) و آیفون تا موبرداری بریزیلی به پرس‌وجو می‌کشاند. با فراتر رفتن از واکنش‌های سطحی به ویدئوها و الگو و سبک‌های رفتاری ویروسی و همه‌گیر، زیبایی را بازیابی می‌کند و نشان می‌دهد چگونه خود را در قالب راستی و درستی، وسوسه و حتی فاجعه متجلی می‌کند.
این کندوکاو پردامنه و ژرف زیبایی که گذشته از زیبایی‌شناسی، ملاحظات اخلاقی و سیاسی را هم در بر می‌گیرد، برای علاقه‌مندان به نظریه فرهنگی و زیباشناسی و فلسفه و رسانه دیجیتالی گیرایی دارد.

این کتاب پرفروش در سطح جهانی، آسیب‌های دوران کودکی و تأثیرات پایدار آن را در مدیریت خشم و درد سرکوب شده فرد بررسی می‌کند.

چرا بسیاری از موفق‌ترین افراد دچار احساس پوچی و بیگانگی می‌شوند؟ این کتاب به‌صورتی خردمندانه و عمیق پاسخی را برای میلیون‌ها خواننده فراهم کرده – و به آنها کمک کرده است تا آن را در زندگی خود به‌کار ببرند.

خیلی از ما مجبور بودیم از بچگی یاد بگیریم که احساسات، نیازها و خاطرات خود را ماهرانه پنهان کنیم تا بتوانیم انتظارات والدین خود را برآورده کنیم و در ازای این کار بتوانیم «عشق» آنها را به‌دست آوریم. برای خیلی از افراد اینکه والدینشان از آنها ناامید شوند وحشتناک بوده است. آنها هرچه در توان داشتند انجام می‌دادند تا والدینشان را خشنود نگاه دارند. آلیس میلر می‌نویسد: «هنگامی که من از کلمه «باهوش» در عنوان استفاده کردم، در ذهن من نه بچه‌هایی بود که در مدرسه نمره بالا می‌گیرند و نه بچه‌های بااستعداد در راه و روشی خاص. منظور من فقط همه ما بوده‌ایم که به لطف توانایی انطباق‌دادن خود توانسته‌ایم حتی با بی‌رحمی‌های غیرقابل توصیف دست‌وپنجه نرم کنیم… بدون این «هدیه»، قطعاً ما زنده نمی‌ماندیم.» اما صرف زنده‌ماندن کافی نیست. این کتاب کتاب با کشف نیازهای حیاتی و حقیقت خود به ما کمک می‌کند تا زندگی خود را پس بگیریم.