قوم ایرانی همچون قوم هندی که با آن خویشاوندی دارد، در دوران پیش از اسلام تقریبا دارای هیچ تاریخ مکتوبی که قابل اعتماد و باورکردنی باشد، نیست. اما درست به همین علت دوران آفرینش حماسی در ایران بیش از اغلب کشورهای دیگر به طول انجامید و حماسه ملی بیشتر مورد توجه قرار گرفت. تدوین ادبی حماسه با خلق یک اثر حماسی که هیچ قوم دیگری به جز ایرانیان دارای آن نیست، به پایان رسید.

کتاب ادبیات مشروعه نوشته‌ی سید حامد موسوی جروکانی، علاوه بر وارسی اوضاع سیاسی و اجتماعی عصر مشروطیت، رویکرد شاعران این دوره را نسبت به مقوله دین مورد بررسی قرار می‌دهد.

درباره‌ی کتاب ادبیات مشروعه:

انقلاب مشروطیت علاوه بر اینکه در بخش سیاسی ایران دگرگونی‌هایی ایجاد کرد، منجر به تغییراتی در نظم و نثر فارسی نیز شد. ادبیات این عصر، محلی برای هجوم گرایش‌های سیاسی و اعتقادی بوده است. یکی از مواردی که در اشعار مشروطه دیده می‌شود، جلوگیری از نفوذ دین و مواجه شدن با بعضی از مقوله‌های دینی و متولیان دین است. این شرایط هم به دلیل دگرگونی‌های اجتماعی ایران بر اثر ارتباط با اندیشه‌های غرب ایجاد شد.

البته در ادبیات پیش از این دوره که ادبیات کهن نام داشت نیز رویارویی‌ها و مشکلاتی وجود داشت. در واقع در آن زمان مقوله‌های دینی مورد پذیرش قرار گرفته بودند. اما در ادبیات مشروطه ایرانیان با جامعۀ غرب ارتباط پیدا کردند و آرام آرام شئونات فرهنگی، سیاسی و اجتماعی دگرگون شدند.

عده‌ای وقتی جامعه‌ی غرب را مشاهده کردند ریشه‌ی عقب افتادگی خود را نیز دین می‌دانستند. در خصوص رویارویی با متولیان دین نیز دو دسته را باید از هم جدا کرد؛ عدّه‌ای در اثر مخالفت با دین و مفاهیم دینی طبعاً به عالمان دینی نیز توجهی نمی‌کردند و عدّه‌ای هم با مشاهدۀ عملکرد نادرست برخی از متولیان دین، واکنش نشان می‌دادند.

این افراد به وضوح از چندین نکته غافل شده بودند؛ اول اینکه ساختار حوزه‌های علمیه نسبت به انتخاب طلاب کاملاً ناآشنا بود و هرکس می‌توانست وارد سازمان روحانیت شود، در نتیجه حضور افراد ناسالم قوت می‌یافت. دوم اینکه روشنفکران و شاعران، میان دین و شخصیت دینی، تفکیک قائل نشدند. غافل از اینکه دین و شخصیت دینی کاملاً تفاوت دارند و نباید این دو را با هم درآمیخت.

این کتاب موضوعاتی مانند اوضاع سیاسی اجتماعی عصر مشروطیت، نسبت شاعران با عالمان دین، القای تقابل دین با اندیشه‌های نو، شعر مشروطه و مقوله‌های دینی و… را به صورت کامل مورد تحلیل و بررسی قرار می‌دهد. در واقع این کتاب شکل تغییریافته‌ی پایان‌نامه کارشناسی ارشد «نقد و تعریض به مقوله‌های فرهنگ دینی در شعر مشروطه» است.

کتاب ادبیات مشروعه برای چه کسانی مناسب است؟

اگر به تاریخ ادبیات ایران و بررسی اشعار سیاسی دوره‌ی مشروطه علاقه دارید، خواندن این کتاب برای شما لذت‌بخش خواهد بود.

در بخشی از کتاب ادبیات مشروعه می‌خوانیم:

عالمان و فقیهان از تأثیرگذارترین طبقات در شئونات مختلف جامعۀ ایرانی بوده‌اند. «کلیۀ امور جامعه در دست روحانیون بود؛ معاملات به طورکلی و جزئی در محضر روحانیون انجام می‌یافت؛ عقد و نکاح را روحانیون اجرا می‌کردند؛ ارث به وسیلۀ آن‌ها تقسیم می‌شد؛ حق امام و خمس، که در حقیقت پرداخت مالیات بود، به آن‌ها داده می‌شد» (ملک‌زاده، 1371، ج 2: 359).

حکومت‌ها نیز همواره برای مشروعیت بخشیدن به سیاست‌های خود از اینان یاری می‌جستند. برای مثال، در دورۀ غزنوی، عالمان دین نقش چشمگیری داشته‌اند؛ از تأیید جنگ‌های سلطان تا ارسال پیام تسلیت و ندیمی سلطان. محمود غزنوی در نامه‌ای به خلیفۀ عباسی، کارها و جنگ‌های خود را به نظر و عقیدۀ علمای عصر خویش منسوب می‌داند (راوندی، 1352، ج 2: 250). بیهقی، دبیرِ دربارِ غزنوی به فقیهانِ رسول و ندیم اشاره می‌کند: «و امیر (مسعود) فقیه عبدالملک طوسی ندیم را نزدیک و] احمد عبدالصمد [فرستاد به پیغام تعزیت] عبدالجبار، فرزند وزیر [و این فقیه، مردی نیکوسخن بود و خردمند» (بیهقی، 1381: 698).

این موقعیت البته در ادوار مختلف با فراز و نشیب‌هایی رویارو بوده است. در دورۀ قاجاریه، فقیهان موقعیت ویژه‌ای یافتند به طوری‌که از زمان فتحعلی‌شاه، سالیانه پولی به آنان پرداخت می‌شد (الگار، 1659: 24) و نفوذ سیاسی، اجتماعی و اقتصادی قابل توجهی یافتند (آجودانی، 1385: 16). این مسئله، چند پیامد داشت: اوّلاً، بخشی از نهاد روحانیت شیعه تا حدودی دولتی شد؛ ثانیاً، بخشی از آنان دچار انحراف شدند؛ ثالثاً، جرأت انتقاد از ناراستی‌های حکومت قاجاریه از آنان گرفته شد.

بروز مشروطه و در پی آن، قوّت یافتن نیروی غرب‌گرایی و مخالفت برخی از عالمان با مسئلۀ مشروطیت، آن هم به دلایلی تأمل‌برانگیز، زمینۀ‌کاسته شدن از نفوذ اجتماعی آنان شد.

این کتاب در اهتمامی تحلیلی و روش‌شناسانه، به مفهوم «دوستی» در اندیشۀ حافظ می‌پردازد. نویسنده با رجوع به مفاهیم و اصطلاحات اساسی متنوعی در دیوان که در ترابط نهادین با مفهوم «دوستی» در نگاه حافظ می‌داند، مجموعه‌ای اندام‌وار از این مفاهیم را در ارتباط بنیادین با «دوستی» در تأملات حافظ تبیین می‌سازد و از این منظر او را «حافظ دوستی» می‌خواند.
نویسنده کوشیده تا هم‌بندی و ترابط روش‌شناسانه‌ای را میان جمعی از مفاهیم و اصطلاحات بنیانی در نگاه حافظ و مفهوم «دوستی» در اندیشۀ او، در هر سه منظر «هستی‌نگر، هستی‌اندیش»، «فردی» و «اجتماعی، نقادانه» ترسیم نماید. در پایان کتاب غزلیاتی از حافظ که به موضوع ارتباط دارند، آورده شده است.

داستان «برهنه در میان گرگ‌ها» ماجرای اسرای اردوگاه بوخن والد در جنگ جهانی دوم است امید و تلاش‌های بی وقفه و برنامه‌ریزی‌های سازمان پنهانی در میان اسرا برای روزی که بتوانند از سیم‌خاردارهای بوخن والد زنده عبور کنند و به آزادی برسند. مردانی که امیدوارانه به دور آتش در میان گرگ‌ها می رقصند…تا اینکه یک اتفاق عجیب مسیر برنامه‌های سازمان پنهانی آنان را تحت شعاع قرار می‌دهد وجود یک جامه‌دان که محتوای آن کودک سه‌ساله‌ای بود که هیچ کس نمی‌دانست این کودک لهستانی چگونه سر از اردوگاه درآورده است. از این پس ماجراها حول محور نجات جان آن کودک می‌چرخد و مبارزات پنهانی بین ارشدان اس اس اردوگاه و ارشدان اسرا و سازمان پنهانی‌شان، رمانی هیجان‌انگیز و درعین حال تاثر آور را

افشین یداللهی فعالیت حرفه ای ترانه سرایی خود را از سال 1376 در سازمان صدا و سیما آغاز کرد. اولین ترانه های او توسط فواد حجازی و شادمهر عقیلی ساخته و خشایار اعتمادی خوانده شد. از جمله آهنگ «از فارس تا دریای خزر» با آهنگسازی شادمهر عقیلی و خوانندگی خشایار اعتمادی. یداللهی چندین سال مدیر انجمنی به نام خانه ترانه بود. خانه ترانه در سال 1380 با همکاری ترانه سرایانی چون عباس سجادی، سعید امیر اصلانی، بابک صحرایی، یغما گلرویی، افشین سیاهپوش، نیلوفر لاری پور، محمدرضا حبیبی و افشین یداللهی تأسیس شد. این جلسات به ترانه سرایی، نقد ترانه و جلسات کارگاهی اختصاص داشت. جلسات خانه ترانه سپس به فرهنگسرای حقوق و سپس به فرهنگسرای شفق و فرهنگسرای ارسباران منتقل شد. با گذشت سال ها، آهنگ های موسسان خانه ترانه به دلایل مختلف به تدریج از آن جدا شد و افشین یداللهی تنها بازمانده هیئت موسس انجمن بود که پس از این اتفاق به اداره خانه ترانه ادامه داد. از ترانه سرایان قدیمی ترانه سرای می توان به اکبر احمدی، نادر بختیاری، مونا برزویی، ساناز صفایی، علیرضا سلیمانی، روزبه بمانی، مهدی ایوبی، سیامک رجاور، فروه وزم، بامداد بامداد، کوروش سمیعی، سعید سجاد کریمی، اشاره کرد. از میرزاخانی، میثاق جوهری، وحید عربانی، مهسا سماواتی، المیرا آقازاده، نیما کوکلانی، میثم یوسفی و بسیاری دیگر از اعضای قدیمی انجمن نام برد.

این کتاب مجموعه ای از شعرهای سپید” افشین یداللهی” است که توسط انتشارات نگاه منتشر شده است.

فرزند ایرج را پری چهره ای با نام ماه آفرید به بار داشت. از ماه آفرید، دختری آمد که منوچهر ازو زاده شد، یکی پور زاد آن هنرمند ماه – و در این گفتار هم می بینیم که درفش منوچهر چون – گرد ماه – برافراشته شد.
بدین گونه می توان پیوندی میان توتم نیاکان و اختر و درفش، در روزگاران پسین را ردیابی کرد.

در سخن از تاریخ بشر غالبا تمرکز ما بر حیات سیاسی رهبران بزرگ، نیروی جمعیت‌های انسانی و جنگ‌های سرنوشت‌ساز است. اما خود سیارهٔ زمین چگونه سرنوشت ما را تعیین کرد؟ بر اثر زمین‌ساخت صفحه‌ای بود که در شرق افریقا محیطی پویا و متنوع پدید آمد تا انسان بتواند در آن ببالد و بعدها همین زمین‌ساخت صفحه‌ای بود که تعیین کرد تمدن‌های اولیه‌مان را در کجا بنا کنیم. عامل اصلی پیشرفت دموکراسی در یونان باستان کوهستانی بودن آن سرزمین بود که حاصل تاریخی چند میلیون ساله و فرایندهای عظیم زمین‌شناختی‌ست. عامل اصلی پیشرفت در عصر اکتشاف و استعمارگری و رشد تجارت جهانی چیزی نبود جز شناخت آدمی از الگوهای گردش جوّی. حتی امروز، رفتار رأی‌دهندگان در جنوب شرقی ایالات‌ متحد امریکا به‌شکلی بنیادین از الگوی نهشته‌های دریایی ۷۵ میلیون ساله تبعیت می‌کند.

می‌خواهیم کشف کنیم که زمین چگونه به ما هستی بخشید. تردید نیست که زمین به معنای دقیق کلمه به تک‌تک ما هستی بخشیده است، درست به همان‌سان که به تمامی حیات روی سیارۀ زمین هستی بخشیده است. آبی که در تن ماست روزگاری در رود نیل جاری بوده، با باران‌های موسمی بر هند باریده و اقیانوس آرام را درنوردیده است. کربن موجود در مولکلول‌های آلی سلول‌های ما را گیاهانی که می‌خوریم از جو استخراج کرده‌اند. نمک موجود در عرق و اشک ما، کلسیم موجود در استخوان‌های ما و آهنی که در خون ماست همه و همه از سایش صخره‌های پوستۀ زمین حاصل آمده. زمین برای ما مواد اولیه‌ای را هم که استخراج و فرآوری کرده‌ایم و و سایل و تکنولوژی‌هایمان را از آنها ساخته‌ایم فراهم آورده است؛ از تبرهای دستی زمخت در دوران پارینه‌سنگی گرفته تا کامپیوترها و گوشی‌های هوشمند امروزی.

سرآغازها تأثیر نفسگیر زمین زیر پایمان را بر شکل تمدن‌هایمان آشکار می‌کند، از کاشت نخستین بذرها تا برپایی حکومت‌های مدرن.

کتابی خارق‌العاده… دارتنل دورنمایی تازه از روابط میان انسان‌ها و سیاره‌شان ارائه می‌دهد… او بر زمین‌شناسی، جغرافیا، اخترشناسی و تاریخ اشراف دارد. این کتاب دستاوردی تمام‌عیار است، اما آنچه آن را خاص می‌کند، شیوهٔ برقرار کردن ارتباط میان این زمینه‌هاست به طریقی شفاف، منطقی و مفرّح… اثری تراز اول.

کتاب شکارچی در سایه روشن زندگی اثر مهم تورگنف مجموعه ای از بیست و پنج طرح است که مشاهدات و حکایت های نویسنده در روسیه را روایت می‌کند. حکایت‌های او مملو از بینش های جالبی در مورد زندگی افرادی است که با آنها روبرو می شود – دهقانان و مالکان زمین ، پزشکان و ضابطان ، زنان نادیده گرفته شده و مادران محروم – که هر کدام نمایی از عشق ، تراژدی ، شجاعت و رنج را ارائه می دهند. این حکایت ها آثار بعدی تورگنف را پیش بینی می کنند. در نهایت این کتاب برای نویسنده دردسر ساز می‌شود.
به تصویر کشیدن ظلم و گستاخی طبقات حاکم براندازانه تلقی می شد و منجر به دستگیری و حبس وی در املاک شخصی‌اش می شد. اما این طرح ها ذهن خوانندگان معاصر را به وضعیت بد دهقانان باز می کند.

ون سرگئیویچ تورگنیف در سال 1818 در استان اورل متولد شد و در دوران کودکی از یک مادر مستبد رنج برد. پس از مهاجرت خانواده به مسکو در سال 1827 ، او وارد دانشگاه پترزبورگ شد و در آنجا فلسفه خواند. در نوزده سالگی اولین اشعار خود را منتشر کرد و متقاعد شد که اروپا منبع اطلاعات واقعی را دارد. به دانشگاه برلین رفت. پس از دو سال به روسیه بازگشت و مدرک خود را در دانشگاه مسکو گرفت. در سال 1843 او عاشق پائولین گارسیا-ویاردوت ، خواننده جوان اسپانیایی شد. او بیشتر در خارج از کشور زندگی می کرد و اولین نویسنده روسی بود که شهرت زیادی در اروپا به دست آورد. او در محافل ادبی پاریس شخصیتی شناخته شده بود ، جایی که دوستانش شامل فلوبر و برادران گنکور بودند و درجه افتخاری در آکسفورد به او اعطا شد. مجموعه شش رمانی او بازتابی از دوره زندگی روسیه از دهه 1830 تا 1870 است.

کتاب توتالیتاریسم در سده بیستم نوشته بوریس پولی ترجمه وحید بزرگی توسط انتشارات قومس به چاپ رسیده است.

موضوع کتاب: تاریخ، علوم سیاسی، سیاست و حکومت

مباحث کتاب توتالیتاریسم

1. مبانی ایدئولوژیک
2. تصاحب قدرت
3. شخصیت و سیاست های دیکتاتورها
4. نظام های اقتصادی تمامیت خواهانه
5. تبلیغات فرهنگ و آموزش
6. ارزش های خانوادگی و بهداشت
7. هراس افکنی تمامیت خواهانه
8. عصر دیپلماسی سنتی و جنگ 41-1923
9. جنگ تمام عیار 45-1941
10. فروپاشی تمامیت خواهی شوروی
11. درس ها و چشم اندازها