کاوش، با نقشی که در زمینه‌ی «اطلاعات» بازی می‌کند، به پدیده‌ای جامعه‌شناختی بدل شده است. نظرسنجی‌ها، به‌ویژه در دوره‌های پیش از انتخابات، گواهی بر این مدعاست. این کار به صورت‌های مختلف انجام می‌گیرد؛ آن‌چه که در همه‌ی صورت‌ها مشترک است این است که همه‌ی آن‌ها به مطالعه‌ی پدیده‌هایی می‌پردازند که به‌طور طبیعی رخ می‌نمایند مانند شایعات، خشونت، فتنه‌گری و…
هدف این کتاب دوگانه است. هدف کاربردی: ارائه‌ی عناصر فنی لازم برای اجرای درست این روش‌ها به کمک مثال‌هایی که راه را نشان می‌دهند. هدف نظری: اعتبار روش‌ها و صحت و سقم نتایج حاصل از آن‌ها.
در هر کاوش، هنر پژوهشگر در آن است که روالی را پیشه کند که با موضوع مورد مطالعه‌اش همخوانی بیشتر داشته باشد؛ هنر خواننده نیز در این است که پیوسته به شرایطی که کاوش در آن انجام گرفته (جامعه‌ی آماری، زمان پژوهش، نحوه‌ی کار، اهداف پژوهشگر) توجه داشته باشد.
دکتر هلن شوشا، دانشیار روان‌شناسی اجتماعی در دانشگاه رنه دکارت، سوربن (پاریس پنجم) است.

کتاب حاضر مشتمل بر مجموعه‌ای از درس‌های منتشر نشدة «امیل دورکیم» (18581917م) دربارة «فیزیک اخلاقیات» است. این درس‌ها برای تعیین کردن رفتارهای اخلاقی مطابق با نمونه‌های عینی جوامع و یا نهادی متناسب با آن‌هاست. در این دروس مباحثی چون: اخلاق حرفه‌ای و تعریف آن، تعریف دولت در اخلاق مدنی، شکل‌های دولت دموکراسی مدار در اخلاق مدنی، قاعده منع تجاوز به مالکیت؛ اخلاق قراردادی و حقوق مرتبط با آن و… مطرح و مطالعه شده است.

یک داستان عجیب و غریب در مورد کارآگاهی خصوصی به اسم نیکی بلان که فقیر و فلک زده است و هیچ ارباب رجوعی ندارد . تا این که زنی که اسمش “مرگ” است او را استخدام می کند تا “سلین ” را برایش پیدا کند ؛ حالا این وسط سلین کیست؟ ! سلین همان لویی فردینان سلین ، نویسنده ی بزرگ فرانسوی است که در سال ???? فوت کرده ، ولی این خانم ” مرگ ” مصرانه معتقد است که سلین زنده است و یک جایی آن بیرون دارد ول می گردد …

افسوس. چشم های تو که مثل خون در رگ های من دوید، یکبار دیگر مرا به زندگی بازگرداند. تصور می کردم خواهم توانست به این رشته پرتوان عشقی که به طرف من افکنده شده است چنگ بیندازم و یکبار دیگر شانس خودم را برای زندگی و سعادت آزمایش کنم. چه می دانستم که برای من، هیچگاه زندگی مفهوم درست خود را پیدا نخواهد کرد؟ چه می دانستم که دربدری و بی سر و سامانی سرنوشت ازلی و ابدی من است. چه می دانستم که تلاش من برای نجات از این وضع، تلاش احمقانه یی بیش نیست

کتاب «میم و ‌آنِ دیگران» نوشته‌ی «محمود دولت‌آبادی» 23 یادداشت درباره‌ی هم‌نسلان و پیشینیان این نویسنده‌ی نامدار معاصر را دربردارد. دولت‌آبادی درباره‌ی این کتاب گفته است: «این کتاب درباره‌ی دوستان نویسنده‌، شاعر، نمایش‌نامه‌نویس و هنرمندی است که آن را درباره‌ی آدم‌های همدوره‌ی خودم نوشته‌ام و در آن از کسانی چون جلال آل ‌احمد، سیمین دانشور‌، اکبر رادی، علی‌اشرف درویشیان‌ و دیگران حرف زده‌ام.»

این کتاب بیش از هر چیز تشریح می‌کند که شهرهای جهانی، چگونه شکل گرفته‌اند و ویژگی‌ها و وجه تمایز آن‌ها با جهان‌شهرها چیست. مترجم درباره‌ی این کتاب در مقدمه آورده است: «ساسن در این کتاب جهانی شدن را همانند موجود زنده‌ای می‌انگارد که هر روز به چابکی و نیرویش افزوده می‌شود. او معتقد است برای درک این تغییرات می‌باید تمام جوانب آن بررسی شود و نمودهای گوناگون حضورش شناخته شود… ساسن می‌کوشد این نمودها را از منظرهای مختلفی مورد واکاوی قرار دهد به عنوان یک محقق از پیش‌داوری بپرهیزد و ابعاد مختلف موضوع را با بی‌طرفی بیان نماید.» کتاب حاضر را نشر «چشمه» منتشر کرده و در اختیار مخاطبان قرار داده است.

من هیچ توضیحی نمی‌خوام. آره من دارم اشتباه می‌کنم. حق با توئه. من احمق ده ساله که دارم اشتباه می‌کنم. اگه یه حرف راست تو زندگی‌ت زده باشی همینه که الان گفتی. اشتباه اول من این بود که به تو اعتماد کردم. اشتباه دوم من این بود که عاشقت شدم. اشتباه سوم من این بود که فکر می‌کردم با تو خوشبخت می‌شم. اشتباه بعدی من این بود که تو رو صدبار بخشیدم. اشتباه هزارم من این بود که هیچ‌وقت خودم رو از پنجره پرت نکردم پایین. هنوز هم دارم اشتباه می‌کنم که با تو حرف می‌زنم…من نمی‌گم هر غلطی خواستی نکن، من می‌گم دست از سر من بردار و برو یه احمق دیگه پیدا کن. توی زن‌ها تا دلت بخواد احمق هست. از اون‌هایی که تا یه مرد به‌شون گفت دوستت دارم باورشون می‌شه و عاشقش می‌شن. ازاون‌هایی که تا شوهرشون غلطی کرد می‌زنند زیر گریه. خوب من نیستم. یعنی دیگه نمی‌خوام باشم. چرا گورت رو گم نمی‌کنی؟ بخشی از داستان کوتاه تهران در بعدازظهر

سامان، لیلا، استاد نجات و ندا راویان چهار فصل این رمان‌اند. نویسنده‌ در هر کدام این فصل‌ها داستان زندگی یکی از این چهار شخصیت را از زبان خودشان روایت می‌کند. فصل نخست با سامانی آشنا می‌شویم که زندگی‌اش در برَند و مُد و عکاسی می‌گذرد. لیلا زن حدوداً چهل‌ساله‌ی فصل دوم است که واگویه‌های ذهنی‌اش، شخصیت آسیب‌پذیرش را به خواننده می‌شناساند. فصل سوم را استاد نجات روایت می‌کند و از فرازونشیب‌های زندگی‌اش می‌گوید و در فصل پایانی، با زندگی و ذهن ندای جوانی آشنا می‌شویم که رفتارهایش سرشار از هیجان‌های جوانی است و شوری که از کودکی‌اش حفظ کرده. خط ربط تمام این شخصیت‌ها به همدیگر، عشق در بستری از زندگی شهری است.
در قسمتی از داستان می‌خوانیم: «این شهر توی خون همه‌ی تهرانی‌ها هست، ولی چرا همه از خون و خون‌ریزی می‌ترسند؟ باید یکی بیاید و نتایج آزمایش خون‌شان را نشان‌شان بدهد تا ببینند درصد تهران از درصد گلبول‌های سفید خون‌شان هم بیشتر است، و این تهران است که دارد از بدن‌شان در مقابل انواع بیماری‌ها دفاع می‌کند.»