نویسنده: یوهان ولفگانگ فون کوته
مترجم:م.ا..به آذین
نشر:نیلوفر
نمایش نامۀ حاضر در پنج میان پرده قابل اجراست و تمامی آن نبرد بین ذکاوت و زندگی است. نبردی که در آن سرانجام هوش انسانی بازندۀ همیشه است. فاوست نمایندۀ هوش آدمی است و زندگی در اشکال مختلف، بسته به موقعیت، در این درام آمده است. اولین میان پرده، تکرار شاعرانۀ دستاوردهای قهرمان داستان است و هوش به نبرد برمی خیزد و در پی آن است که زندگی را هدایت کند و این اقدام به شکست منجر می شود. شکل اصلی در چگونگی معرفی زندگی ست که هوش می کوشد تا بر آن غلبه کند. در جایی دیگر چکیدۀ مشکلات انسانی به نمایش گذاشته می شود و نبرد هوش برای تطبیق دادن خود با زندگی، که طبعا به عشق منتهی می گردد؛ اما باز هم هوش شکست می خورد. و قهرمان داستان، فاوست، به تک گویی تلخی دچار می شود. وی به دام عادت می افتد و لذات زودگذر؛ و سرانجام مرگ و ورشکستگی نهایی هوش در برابر زندگی روی می نمایند؛ آن هم در روز جشن که مردم شوخی می کنند و می رقصند . فاوست که همه به او بی اعتنااند، دوران احتضار خود را می گذراند.

نویسنده: جوای کاگاوا
مترجم: نجلا محقق
نشر: باژ
توضیحات: مگان چیس سرنوشتی مرموز دارد، سرنوشتی كه هرگز تصورش را هم نمی‌كرده است.
همیشه چیزی در زندگی مگان غیرعادی بوده، از همان شش سالگی که پدرش جلوی چشمانش ناپدید شد.
وقتی غریبه‌ای شوم او را از دور زیر نظر می‌گیرد و دوست شوخ‌طبعش ناگهان به طرز عجیبی تبدیل به محافظ او می‌شود، مگان درمی‌یابد همه‌ی چیزهایی که می‌شناسد، در حال تغییر است.
ولی او هرگز نمی‌تواند حقیقت را حدس بزند؛ او دختر یک «پادشاه رؤیازاد» افسانه‌ای و مهره‌ای در جنگی مرگبار است. مگان باید بفهمد که تا چه اندازه حاضر است برای نجات كسی كه به او اهمیت می‌دهد و متوقف كردن موجودی شرور و مرموز كه هیچ رؤیازادی جرأت رویارویی با آن را ندارد تلاش كند. و شاید در این میان، عشق شاهزاده‌ای جوان را به دست آوَرَد؛ کسی که احتمالاً ترجیح می‌دهد مگان بمیرد، تا اینکه بگذارد که او قلب یخ‌زده‌اش را لمس کند.

نویسنده: عباس اقبال آشتیانی
نشر: نگاه
توضیحات:آنگاه كه چشمان محمدشاه قاجار، بسته شد بر این جهان و یكى از بى‌كفایت‌ترین شاهان قاجارى رخت به دیگر سراى كشید «ناصرالدین میرزا» پسر شانزده ساله او كه سمت ولایتعهدى داشت در تبریز روزگار مى‌گذرانید. پس از مرگ محمدشاه، بیشتر رجال قاجارى و درباریان كه از «میرزا آقاسى» دل خوشى نداشتند و همچون گرگى در انتظار فرو غلتیدن او بودند تا به پاره كردنش قیام كنند از دستورات او سرپیچى كرده و چوب لاى چرخ امورات گذاشتند تا حاجى بركنار گردد.
میرزا آقاسى كه به نیكى واقف بود از پس این همه دشمن و دسیسه‌گر برنمى‌آید به آستانه حضرت عبدالعظیم رفت و بست نشست و جان ناقابل خویش را از پس آمدن ناصرالدین میرزا به تهران رهانید و به كربلا رفت.

نویسنده: محمد آقاجری
نشر: پارسه
توضیحات: این کتاب، شرحی نسبتا کامل از مذاکرات آمریکایی‌ها با محمد مصدق و دولت زاهدی بر سر مناقشه نفتی برای رسیدن به توافق با بریتانیا است. این شرح به روایت یک طرف مذاکره، یعنی آمریکایی‌ها است؛ روایتی که در فقدان روایت ایرانی از این مذاکرات اهمیتی بسزا دارد.
اسناد منتشره در این کتاب از جلد دهم مجموعه اسناد روابط خارجی ایالات متحده درباره ایران است و با توجه به مفقود شدن یا نابودی بسیاری از اسناد خانه مصدق در جریان کودتای 28 مرداد، تنها روایت از این مذاکرات به حساب می‌آید.
«اسناد سیاسی سفارت آمریکا در تهران»، روایتی جزئی و گیرا از مسائل ایران و تاریخ دیپلماسی کشور است؛ روایتی که علاوه بر شرح بخشی از تاریخ ایران، نمایانگر تجربه‌ای از مذاکرات دیپلماتیک ایرانیان با یک قدرت خارجی برای توافق با قدرت خارجی دیگر است.
این مجموعه تنها شامل اسناد خام نیست و ویراستاران براساس سیاست انتشار اسناد در آمریکا حذفیاتی انجام داده‌اند که با نقطه‌چین مشخص شده‌اند.
در بخشی از مقدمه کتاب آمده است: ماجرای نفت در دوره مصدق همچنان از موضوعات مهم در تاریخ معاصر ایران است؛ ماجرایی که حتی جنبه سیاسی و ژورنالیستی پیدا کرده و این سایه غیرعلمی بر تحقیقات تاریخی موضوع سنگینی می‌کند. بر مبنای چنین وضعیتی است که مذاکرات نفت به محاق فراموشی رفته و سیاسیون و روزنامه‌نگاران بدون توجه به آنچه رخ داده، مصدق را به لجاجت در برابر رسیدن به توافق یا اعتماد بیش از حد به آمریکایی‌ها برای دستیابی به توافق متهم می‌کند. نکته اینکه هر دو قضاوت فارغ و عاری از نگاه منصفانه تاریخی است؛ قضاوت‌هایی که عمدتا در پی بهره‌داری امروزی از گذشته هستند. چنین رویکردی به تاریخ، راه به انحراف و تحریف می‌برد. بازسازی گذشته می‌بایست بر مبنای اسناد و منابع باشد نه بر مبنای ذهنیات و منویات سیاسی و ایدئولوژیک. تحلیل‌هایی از این دست با کمبود اسناد و منابع جلوه‌گری بیشتری دارند، چرا که نقیضی برای خود نمی‌بینند. انتشار اسناد داخلی و خارجی این کمبود را برطرف می‌کند و راه بر تحلیل‌ها و روایت‌های ناصواب می‌بندد.