“دری” وروجک دیگه شیش سالش شده و بالاخره داره میره مدرسه. اما هنوزم دلش میخواد با “مری” و بقیه دوست‌های هیولاییش توی خونه بمونه و بازی کنه، از یه طرفم بدش نمیاد توی مدرسه دوست راست‌راستکی پیدا کنه. اما دوستِ راست‌راستکی چه‌جوریه!؟ اونم مث هیولاهاست؟ لباس پف‌پفی می‌پوشه؟ دندوناش افتادن؟ روی سرش تاج داره؟ اگه دوست راست‌راستکی توی یه قلعه زندگی کنه و یه اژدها هم داشته باشه همه چی عااااالی میشه.
مدرسه ها شروع می‌شه و داستان‌ بامزه‌ی دری و دوست‌هاش هم شروع می‌شه! دوست‌های هیولایی و دوست‌های راست‌راستکی.

کتاب دزد، یک شاهکار ادبی جنایی است و داستان جیب بری ژاپنی را روایت می کند که به دست سرنوشت، به این سو و آن سو کشیده می شود. این رمان تأثیرگذار و هستی گرایانه، اثری فراموش نشدنی است. دزد، جیب بری بی باک است. او با لباس شیک و مرتب خود، به شکلی ناشناس به درون و بیرون شلوغی های توکیو می خزد و آنقدر ماهرانه جیب غریبه ها را می زند که گاهی اوقات، حتی خودش هم لحظه ی قاپیدن کیف را به خاطر نمی آورد. بیشتر مردم در نظر دزد، شکل هایی محو و مه آلود و صورتک هایی بی نام و نشان هستند که او از میان آن ها، قربانیانش را انتخاب می کند. دزد هیچ خانواده، دوست و وابستگی ای ندارد….اما او دارای گذشته ای است که سرانجام به سراغش می آید؛ اولین شریک و همکار دزد، ایشیکاوا، به زندگی او بازمی گردد و پیشنهاد کاری به او می کند که نمی تواند آن را نپذیرد. مأموریت بسیار ساده است: طناب پیچ کردن پیرمردی ثروتمند و خالی کردن گاوصندوق او، بدون ریختن قطره ای خون. اما دزد، فردای انجام مأموریت درمی یابد که پیرمرد، سیاست مداری نامدار بوده و بعد از سرقت، به شکل فجیعی به قتل رسیده است. حالا شخصیت اصلی رمان در گردابی افتاده است که ممکن است نتواند از آن بیرون آید..

از زمانی که برایان سیبورن و دوستانش، پیتر و تام، به کشتی دزدهای دریایی آنیون پیوستند، زندگی‌شان دگرگون شد. آن‌ها به‌طور اتفاقی کاری کردند که آخرین گونه‌ی اژدها سر از تخم دربیاورد. سرنشینان کشتی رهسپار یک ماجراجویی جدید شدند تا برای دوستِ نفس‌آتشینشان خانواده‌ای پیدا کنند.

شاعر عراقی در مقدمه‌ی این کتاب برای خوانندگان فارس‌زبان نوشته است:

وقتی که شعر از کرانه‌ها بگذرد، چگونه زندگی دیگری در پیش می‌گیرد؟ شعر زمانی آزاد می‌شود که شاعرش به دام بیفتد و هیچ دامی‌بزرگ‌تر و لذت‌بخش‌تر از آن نیست که شعر به زبان دیگری برگردانده شود. چنین چیزی به جمع شدن کلمات‌عاشقانه در دهانه‌ی تفنگ شباهت دارد و بسیار زیباست، مخصوصاً اگر هدف این باشد که آن تفنگ شلیک کند. کلمه در شعر، موجودی فرومایه است. هر قدر هم که فرهنگ‌های لغت در کشف و توصیف آن بزرگ‌نمایی کنند ولی چیزی فراتر از یک واژه نیستند که در چهارچـوب شعـر قرار می‌گیـرند و به گونه‌ای دیگر معنایشان را از دست می‌دهند. در نتیجه هیچ شعری به آن اندازه که مورد آزمایش و ساخت‌گرایی و تحلیل قرار می‌گیرد به ارائه‌ی معنا نمی‌پردازد. شاعر سزاوار آن است که جهان‌بینی‌اش را با دیدگاهی نامحدود بیان کند، آن هم از طریق شک کردن به هر تصور آماده‌ای که زندگی ارائه می‌دهد. آری! ما می‌توانیم همین حالا ریشه‌ی درختی را در سرزمینی دور تصور کنیم، سایه را تصور کنیم که بر روی هیچ‌کس نمی‌افتد ولی می‌تواند از روی معنای پاییز به روی معنای بهار بخزد. آری، تنها با شعر می‌توان جهانی ساخت که سایه‌ها بتوانند در آن از نوری که همچنان در زندگی انسان پابرجاست کناره‌گیری کنند.

این کتاب در 86 صفحه توسط انتشارات ایهام به چاپ رسیده است.

عکس‌هایی که در این کتاب درباره‌ی آنها بحث کرده‌ام لزوما جزو عکس‌های شاخص و برجسته و مشهور تاریخ عکاسی ما نیستند، لزومی هم نداشت که باشند، اگرچه تعدادی از بهترین‌ها اینجایند. عکس‌هایی‌اند دستمایه‌ی اندیشیدن به سویه‌های عکاسانه و دنیای درونی‌شان، دنیایی که ما در آن زندگی می‌کنیم. فقط عکس‌های مشهور و محبوب و شمایل‌شده نیستند که شایسته‌ی توجه و اندیشه‌‌اند، عکس‌های پرشماری نیز وجود دارند که هیچ کم ندارند برای اندیشه و خیال، عکس‌هایی که ارزش آنها به‌خاطر جوانی و گمنامی عکاسانشان نادیده گرفته شده است، عکاسانی که شاید نمایشگاه نداشته‌اند و جایزه نبرده‌اند و صاحب کتاب نیستند، اما عکاسان خوبی‌اند و عکس‌های خوبی می‌گیرند.

رمان دست‌های کوچولو کف می‌زنند یک کمدی سیاه است با بن‌مایه‌های گوتیک. قصه‌ای که نامش و محور روایتش برگرفته شده از شعر «نی‌لبک زن‌» هاملن، همان روایت مشهور از مردی که با نوای نی‌اش موش‌ها را از شهر هاملن دور می‌کند و چون مردمان شهر دست‌مزدش را نمی‌دهند به انتقام کودکان شهر را هم می‌برد و نا‌پدید می‌شود… رمان درباره‌ی موزه‌ای‌ است که مدیرش می‌خواهد از خودکشی آدم‌ها جلوگیری کند. او عاشق زندگی دیگران است و در این موزه همراه چند شخصیت دیگر زندگی می‌کند. اما شر کنار او پرسه می‌زند و اتفاقاتی در راه هستند که واقعا نمی‌توان آن‌ها را حدس زد. کابوس، جنون، خباثت و البته عشق. رودز از دل یک قصه‌ی قرون وسطایی اثری مهیب آفریده است

مریم عزیزی (متولد 1362، تهران) دانش‌آموخته‌ی رشته‌ی شیمی محض است.

او در اولین مجموعه‌ی شش جلدی‌اش دشت پارسوا می‌کوشد علاوه بر عناصر فانتزی، از ویژگی‌های ادبیات وحشت بهره برد و با خلق فضایی سحرآمیز و شخصیت‌هایی به یادماندنی، نگاه علاقـه‌مندان جهان فانتزی را به سوی سرزمینش ایران بکشاند.

کتاب دشمن مردم دوران خطرناک حقیقت گویی در امریکا نوشته جیم آ کوستا با ترجمه فاطمه محررصفایی, توسط انتشارات روزنامه ایران به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب: علوم سیاسی و تاریخ, تاریخ امریکای شمالی, تاریخ سیاسی, تاریخ امریکا قرن ۲۰

مباحث کتاب:

1. ترامپ، دونالد، ۱۹۴۶ – م. – پوشش مطبوعاتی
2. شبکه خبری سی‌.ان.‌ان
3. مطبوعات و سیاست ایالات متحده
4. آزادی مطبوعات – ایالات متحده
5. خبرنگاران تلویزیون ایالات متحده
6. ایالات متحده سیاست و حکومت – ۲۰۱۷م

داستان کوتاه «دشمنان» به بیان یکی از معضلات بزرگ جامعه آن زمان روسیه اختصاص یافته است؛ خدعه زنان و مردان نسبت به یکدیگر. چخوف به‌عنوان فردی که این رواج نامیمون رادر جامعه دیده است با طرح داستان‌های خود چون سدی در برابر این پدیده شوم اجتماعی مقاومت می‌کند. چخوف به‌خوبی آگاه است که خانواده به‌عنوان کوچک‌ترین عنصر جامعه، تعیین‌کننده رفتارهای اجتماعی افراد است و زوال آن مصادف است با زوال رفتارهای ناب اجتماعی؛ به همین دلیل با پشتوانه ادبیات به نقد آن می‌پردازد. اگر طنز را بالاترین درجه نقد اجتماعی بدانیم، باید چخوف را بزرگ‌ترین نقاد جامعه روبه‌زوال روسیه گذشته به‌شمار آورد. زبان چخوف در بیان نقدهایش زبانی صادقانه خالی از پیچیدگی است. او هیچ‌گاه مسائل معمولی زندگی را پیچیده جلوه نمی‌دهد؛ بلکه با صداقتی دوست‌داشتنی آن را در آیینه تمام‌نمای داستان‌هایش منعکس می‌کند.

آنتون پاولوویچ چِخوف، داستان‌نویس و نمایش‌نامه‌نویس برجستۀ روس است. هرچند چخوف زندگی کوتاهی داشت و همین زندگی کوتاه همراه با بیماری بود اما بیش از هفت‌هزار اثر ادبی آفرید. او را مهم‌ترین داستان کوتاه‌نویس برمی‌شمارند و در زمینه نمایشنامه‌‌نویسی نیز آثار برجسته‌ای از خود به‌جا گذاشته‌است. چخوف در 44سالگی بر اثر ابتلا به بیماری سل درگذشت.

در این مجموعه 13 داستان چخوف با ترجمه روان بانو سیمین دانشور آمده که همه از مهم‌ترین داستان‌های کوتاه این نویسنده بزرگ روس است.