می‌گفتند قطارسواری تا فئربنکس تجربه‌ای شکوهمند است؛ راست هم می‌گفتند. واگن‌ها تلق‌وتلوق‌کنان در جنگل‌های شکرپوش پیش می‌راندند و از کنار دریاچه‌های خال‌خال از گوزن می‌گذشتند. یک سر ریل می‌رفت تا هاریکین گولچ، پلی که ارتفاع قوسش نود متر از زمین بالاتر بود. از پنجره به بیرون خم شدم، کلاه پشمی‌ام را تا روی گوش‌هایم پایین کشیدم و چشم دوختم به دنیای تک‌فام صخره‌ها و افراهای قدکشیده‌ی زیر پاهایم.
این قطارسواری به‌رغم همه‌ی زیبایی‌اش برای اکثر مسافرها عادی و آشنا بود؛ یا می‌رفتند به فک‌وفامیلشان در واسیلا سر بزنند، یا مسیر هرروزه‌ی کارشان به تالکیتنا بود، یا برای خرید بیرون آمده بودند. من از معدود کسانی بودم که راه به قلمرو ناشناخته‌ها می‌سپردم و به سرزمین قطبی ترامپ سفر می‌کردم. آنچه برای یکی غریب است برای دیگری نیست.
مسیر همه‌مان یکی بود اما هرکدام راهی سفرهای متفاوتی بودیم.

می‌گفتند قطارسواری تا فئربنکس تجربه‌ای شکوهمند است؛ راست هم می‌گفتند. واگن‌ها تلق‌وتلوق‌کنان در جنگل‌های شکرپوش پیش می‌راندند و از کنار دریاچه‌های خال‌خال از گوزن می‌گذشتند. یک سر ریل می‌رفت تا هاریکین گولچ، پلی که ارتفاع قوسش نود متر از زمین بالاتر بود. از پنجره به بیرون خم شدم، کلاه پشمی‌ام را تا روی گوش‌هایم پایین کشیدم و چشم دوختم به دنیای تک‌فام صخره‌ها و افراهای قدکشیده‌ی زیر پاهایم.
این قطارسواری به‌رغم همه‌ی زیبایی‌اش برای اکثر مسافرها عادی و آشنا بود؛ یا می‌رفتند به فک‌وفامیلشان در واسیلا سر بزنند، یا مسیر هرروزه‌ی کارشان به تالکیتنا بود، یا برای خرید بیرون آمده بودند. من از معدود کسانی بودم که راه به قلمرو ناشناخته‌ها می‌سپردم و به سرزمین قطبی ترامپ سفر می‌کردم. آنچه برای یکی غریب است برای دیگری نیست.
مسیر همه‌مان یکی بود اما هرکدام راهی سفرهای متفاوتی بودیم.

می‌گفتند قطارسواری تا فئربنکس تجربه‌ای شکوهمند است؛ راست هم می‌گفتند. واگن‌ها تلق‌وتلوق‌کنان در جنگل‌های شکرپوش پیش می‌راندند و از کنار دریاچه‌های خال‌خال از گوزن می‌گذشتند. یک سر ریل می‌رفت تا هاریکین گولچ، پلی که ارتفاع قوسش نود متر از زمین بالاتر بود. از پنجره به بیرون خم شدم، کلاه پشمی‌ام را تا روی گوش‌هایم پایین کشیدم و چشم دوختم به دنیای تک‌فام صخره‌ها و افراهای قدکشیده‌ی زیر پاهایم.
این قطارسواری به‌رغم همه‌ی زیبایی‌اش برای اکثر مسافرها عادی و آشنا بود؛ یا می‌رفتند به فک‌وفامیلشان در واسیلا سر بزنند، یا مسیر هرروزه‌ی کارشان به تالکیتنا بود، یا برای خرید بیرون آمده بودند. من از معدود کسانی بودم که راه به قلمرو ناشناخته‌ها می‌سپردم و به سرزمین قطبی ترامپ سفر می‌کردم. آنچه برای یکی غریب است برای دیگری نیست.
مسیر همه‌مان یکی بود اما هرکدام راهی سفرهای متفاوتی بودیم.

دعای اصلی کتاب حاضر این است که یک اندیشه واحد با نیروی بیان کن عظیم، روحبخش همه آثار برلین است. این اندیشه، یعنی پلورالیسم ارزشی، می گویند ارزشهای غائی بشری عینی اما مختلف هستند و این اختلاف فرو ناکاستی است. پیامد این اندیشه برای فلسفه سیاسی این است که تصور جامعه کاملی که در آن همه آرمانها و خیرهای اصیل به دست آید نه تنها اوتوپیایی، بلکه ذاتا ناساز و متناقض است، به گفته نویسنده کتاب، لیبرالیسم برلین لیبرالیسمی رواقی و تراژیک است که کشمکش و تضاد را میان ارزشهای ذاتا رقیب اجتناب ناپذیر، و خسران را جبران ناپذیر می داند. اندیشه سیاسی برلین چون در امیدها یا توهمات لیبرالیسمهای زمانه ما و لیبرالیسمهای گذشته در مورد امکان سازگاری آزادیها و برابریهای بنیادین شریک نیست، در واقع حیات مجددی به سنت فکری لیبرال می دهد.

دعای اصلی کتاب حاضر این است که یک اندیشه واحد با نیروی بیان کن عظیم، روحبخش همه آثار برلین است. این اندیشه، یعنی پلورالیسم ارزشی، می گویند ارزشهای غائی بشری عینی اما مختلف هستند و این اختلاف فرو ناکاستی است. پیامد این اندیشه برای فلسفه سیاسی این است که تصور جامعه کاملی که در آن همه آرمانها و خیرهای اصیل به دست آید نه تنها اوتوپیایی، بلکه ذاتا ناساز و متناقض است، به گفته نویسنده کتاب، لیبرالیسم برلین لیبرالیسمی رواقی و تراژیک است که کشمکش و تضاد را میان ارزشهای ذاتا رقیب اجتناب ناپذیر، و خسران را جبران ناپذیر می داند. اندیشه سیاسی برلین چون در امیدها یا توهمات لیبرالیسمهای زمانه ما و لیبرالیسمهای گذشته در مورد امکان سازگاری آزادیها و برابریهای بنیادین شریک نیست، در واقع حیات مجددی به سنت فکری لیبرال می دهد.

پژوهش‌های میان‌رشته‌ای امروز بخش زیادی از فعالیتهای پژوهشگران را تشکیل می‌دهد. در حالی که رشته‌های در ظاهر ناهمگون امروز به نوعی در یکدیگر تنیده‌اند و فضاهای تازه‌ای برای پژوهش فراهم آورده‌اند، چگونه می‌توان از فضایی که حاصل آمیختگی ادبیات و فلسفه است غافل ماند. نمی‌توان انکار کرد بسیاری از نظریه‌های ادبی تحت تأثیر نگرش‌های فلسفی پدید آمده و بالیده‌اند و در دیگر سو، بسیاری آثار فلسفی در بستر ادبیات پدید آمده و شکوفا شده‌اند. این آمیختگی تا حدی است که برخی ادبیات و فلسفه را دو چهرهٔ یک پدیده به‌شمار می‌آورند و پژوهش درباب این دو را در یک مسیر تعریف می‌کنند.
فارغ از نگاه‌‌های افراطی، دو فصلنامهٔ ادبیات و فلسفه قصد دارد پژوهش‌هایی را که در مرز ادبیات و فلسفه سامان می‌یابد منعکس نماید. بی‌تردید این پژوهش‌ها گاه بیشتر روی در جانب ادبیات خواهند داشت و گاه فلسفه؛ بخشی از پژوهش‌ها نیز دقیقاً در مرزها قرار می‌گیرند و سهم یکسانی از هر دو رشته دارند.

بسته به کشور و اقلیم زادبوم، سال‌هایی از میان دهه‌ی چهارم تا اواسط دهه‌ی ششم زندگی، می‌تواند میانسالی خوانده شود. سال‌هایی که آماده می‌شویم، برای مواجهه با دردها، فقدان‌ها و البته اگر بخت‌یار باشیم، تازه رسیده‌های خودمان: فرزندان، نوه‌ها، برادرزاده‌ها، خواهرزاده‌ها و … . سال‌هایی که نه پیرسالیم و نه جوان. سال‌هایی که انتظارات خودمان از خودمان هم‌عرض انتظارات دیگران از ماست؛ و البته سال‌هایی پر از پرسش و اندوه: آیا آن‌طور زیسته‌ایم که به خود ببالیم؟ یا اگر به آن بنگریم همانند سامرست موام در «حاصل عمر» با خود می‌گوییم: «هرگز این احساس در من از میان نرفت که… زندگی‌ام یک سراب بوده است… که حتی همان موقع که مشغول ایفای نقشم در آن بودم، می‌توانستم از بیرون به آن بنگرم و آگاه باشم که سرابی بیش نیست.» کریستوفر همیلتون در کتاب «میانسالی» درست در زمانی که خودش در همین میانه‌ی زندگی ایستاده، به آن نظر دقیق‌تر و جامع‌تری انداخته و سعی کرده تجربه‌ی زیستن زندگی در لحظه‌ی میانسالی را در حرکت میان فلاسفه و هنرمندان و البته هرآنچه خودش از زندگی دریافته، واکاوی کند. کتاب همیلتون، هم‌چون جستاری فلسفی و درعین‌حال خودنگارانه، در پی دریچه‌ای‌ست گشوده، به خوشی‌ها و مصائب دورانی که سرشار از تشکیک است؛ تشکیک نسب به زندگی از سر گذشته با فهم و تدقیق و پرسش از این نکته‌ی حیاتی که به مرگ نزدیک‌تریم تا به زندگی!

پنگ لین، نویسنده این کتاب، یکی از آئین شناسان مشهور چین و استاد دانشگاه چینگ خوآ می‌باشد. وی تالیفات زیادی در زمینه آئین شناسی دارد. پنگ لین در طول دوران تحصیل و تحقیق در زمینه آئین شناسی، همواره این دغدغه را داشته تا این مفاهیم را با زبانی ساده و قابل فهم به مردم معرفی کند. همانطور که خود وی در مقدمه این کتاب یادآور شده، تبدیل متون سخت و پیچیده باستانی به متن ساده و قابل فهم برای خواننده، کاری بس دشوار است. وی تلاش فراوانی برای دستیابی به این هدف انجام داده تا این مفاهیم را با زبانی ساده به خواننده معرفی کند و در این راستا نسبتاً موفق بوده است.

اگر فکر می‌کنید برای اینکه خود را روشنفکر خطاب کنید، به یک دکترا در فلسفه یونان و روم از مدرسه آیوی لیگ نیاز دارید، در فرضیه خود تجدید نظر کنید. در حالی که ممکن است به حروف اول نام‌های برجسته اساتید و نخبگان روشنفکر حسادت کنید، اما به تخته‌ها و لباس‌های علمی که نیاز دارید نیست، بلکه باطن مهم است. در این کتاب راهنمای آغازگر، شما یاد خواهید گرفت که با صحبت های روشنفکران قدم بردارید و ساده لوح ها و شبه روشنفکران را در خاک خود رها کنید.

صدا و نور به کار رفته در آثار پینک فلوید در دهه ی 1960 روانپریشی را تعریف و القا می کرد ، اما آهنگ های بعدی آنها ترکیبی از راک ، موسیقی ارکسترال ، ادبیات و فلسفه بود. دو آلبوم روی تاریک ماه و دیوار سختگیری های معمول و رایج در موسیقی پاپ را برای تمرکز بر موضوعاتی چون جنون ، ناامیدی ، بی رحمی و بیگانگی نادیده گرفت. در کتاب پینک فلوید و فلسفه ، 16 تحقیق با بررسی ایده ها ، مفاهیم و مشکلاتی که معمولا نه در متن یک گروه راک بلکه در صفحات فیلسوفانی چون هایدگر ، فوکو و سارتر وجود دارد ، به قلب پینک فلوید فرو می روند. این مسائل شامل معنای وجود ، جایگاه فرد در جامعه ، تناقضات هنر و تجارت و مرز نامشخص بین نبوغ و جنون است. تاریخ پویای این گروه به نویسندگان این کتاب این امکان را می دهد تا در مورد مالکیت معنوی ، ماهیت نویسندگی و اینکه آیا کل افراد ، به ویژه در مورد گروه های راک ، بیش از مجموع تک تک آنها هستند ،تحقیق کند.