تاریخ اجتماعی ایران

نویسنده: مرتضی راوندی
نشر: نگاه
توضیحات: نگاه: جلد اول «تاریخ اجتماعی ایران» نوشته مرتضی راوندی، مورخ و پژوهنده ی نامدار معاصر، بعد از مدت‌ها از سوی نشر نگاه تجدید چاپ شد. این مجموعه ده جلدی در فرهنگ ایران نامی بزرگ و جاودانه است.
مرتضی راوندی فرزند سید مهدی در ۱۲۹۲ در تهران در خانواده‌ای روحانی متولد گردید. تا اخذ دیپلم در مدرسه دارالفنون مشغول بود. پس از آن وارد دانشکده حقوق دانشگاه تهران شد. از سال ۱۳۱۸ به عنوان قاضی در دادگستری شروع به کار کرد و به گواه مراجعینش در زمره خوشنام‌ترین قضات دادگستری وقت قرار داشت. وی ۲۳ شهریور ۱۳۷۸ در سن هشتاد سالگی در تهران درگذشت و در قبرستان بهشت زهرا به خاک سپرده شد.
مرتضی راوندی از جوانی با همت شخصی و با نیت تهیه تاریخ جامع زندگی مردم ایران، پژوهش و فیش برداری از منابع گوناگون داخلی و خارجی را آغاز کرد. به باور راوندی، تاریخ ایران را همواره بر پایه اقدامات سلاطین و امیران نوشته‌اند و می‌باید کتاب‌هایی نوشته شود که موضوع آن‌ها مردم عادی که صاحبان اصلی مملکت هستند باشد. وی به نگارش تاریخ سیاسی، اقتصادی از منظر مردم اصرار داشت. حاصل قریب به نیم قرن تکاپوی راوندی، فیش‌برداری و نگارش کتاب‌هایی درباره تاریخ گذشته ایران، ده جلد «تاریخ اجتماعی ایران» است که به گواه اهل فن در نوع خود کم نظیر است. او به زبان‌های عربی و فرانسوی تسلط داشت.
نخستین دوره تاریخ اجتماعی در ۱۳۴۰ و در سه جلد از سوی انتشارات امیر کبیر منتشر شد. در پی استقبال خوانندگان. راوندی با تقسیم‌بندی موضوعی کتاب دست به تدوین مجدد و انتشار «تاریخ اجتماعی ایران» بر این اساس کرد و در زمان حیاتش ۹ جلد آن و در نبودش آخرین جلد آن انتشار یافت و این مجموعه در ۱۰ جلد به اتمام رسید.
مرتضی راوندی در مورد شیوه تاریخ‌نویسی گفته است: “من معتقدم وقتی راجع به یک شخص بررسی می‌کنیم باید تمام جنبه‌های مثبت و منفی او را در نظر بگیریم”.