الکساندر پوشکین

در این اثر میخائیل بولگاکف نویسنده مشهور نیمه اول قرن بیستم روسیه یکی از دردناک ترین حوادث در تاریخ ادبیات این کشور را به تصویر کشیده است. میخائیل بولگاکف از زاویه خاصی به افرادی می نگرد که در مرگ الکساندر پوشکین، خورشید درخشان ادبیات روسیه، نقش داشتند. حضور ژوکوفسکی، یکی دیگر از چهره های ادبی قرن نوزدهم روسیه در این نمایشنامه از اهمیت زیادی برخوردار است. حال آنکه خود پوشکین در سایه است و حضور فعال ندارد.
در دل تاریکی، خورشیدسرخ رنگ زمستانی در حال غروب است. نهر آبی در تپه برفی جاری است. پل قوسی دیده می شود. سکوت و خلوت حکمفرماست…
… دانتس به روی پل می آید. شنلش روی یک شانه انداخته شده و روی زمین کشیده می شود. پالتوی بلندش غرق در خون وبرف است. آستین پالتو بریده شده، دست با پارچه خونین بسته شده است.
…
دانتس: او خوب نشانه گیری کرد… ولی بدشانسی آورد…
…
دانتس: او دیگر هیچ چیزی نخواهد نوشت.
تاریک است.
در تاریکی، روز زمستانی روبه پایان است.