نفرین بال سوخته (کتاب سوم)(رویای رهایی)

ناگاه زمین‌لرزه آرام گرفت. سایه‌ای از پشت پای آبتین بیرون کشیده شده بود که آرام‌آرام خود را بالا می‌کشید و شکل حیوانی شبیه به شغال را به خود می‌گرفت. سایه حجم گرفت و قامتش بلندتر از آبتین شد. هورمان با لبخندی عمیق بر لبش گفت: «سلام گوش‌خاکستری…»
سر یک حیوان شبیه به شغال، اما با گوش‌هایی درازتر و کشیده‌تر، ناگاه با چشمانی وق‌زده و مردمک‌هایی به رنگ آبی، از شانه‌ی چپ آبتین خودش را به جلو کشاند. با شنیدن حرف هورمان چشمان ترسناک و گرد خود را به او دوخت. گوش‌خاکستری دهانش را گشود و آبِ غلیظ دهانش روی شانه‌ی آبتین چکید…