آزادی و ضرورت (زیستن در ناسازه)

من آزادم. این ادعا نیازمند اثبات نیست. فراتر از این می‌توان گفت که استدلال در این حیطه بی‌وجه و ناممکن است؛ زیرا هر اثباتی منوط و مشروط به این است که فرد بتواند آزادانه استدلال کند. پس آزادی من پیش‌شرط تحقق سخن و اندیشه من است. آزادی من چیزی نیست که آن را باید اثبات کنم و یا از جایی به‌دست آورم. آزادی من از پیش با من است و بلکه من بدون آزادی‌ام تصورناپذیرم. من از آزادی‌ام ناگزیرم. آزادی من یک بنیاد پیشین است نه چیزی در میانه چیزهای درون جهان.