راهنمای آکسفورد در تاریخ فلسفه سیاسی ایده‌آلیسم آلمانی

120,000 تومان

اطلاعات کتاب

نویسنده: پل ردینگ

مترجم: بهنام جودی

انتشارات: قصیده‌سرا

سال انتشار:1403

کد شابک: 9786008054214

درباره کتاب

برای بیش‌از یک سده، فلسفه ایده‏ آلیستی را اغلب به‏ مثابه بیراهه‌ای سده نوزدهمی مردود شمرده‌‏اند ــ ظاهراً به‏ مثابه فلسفه‌ای واپسگرایانه که در مواجهه با جهانی که به سرعت سکولار می‏‌شود در دین به دنبال تسلّی می‌گردد. اما براساس ارزیابی‌هایی از این دست، دشوار است درک این‏‌که احتمالاً چه چیزی باعث شده است فیلسوف ـ نظریه‌پردازِ ادبی، فریدریش شْلِگِل، در اواخر سده هجدهم، در یک‏سو، فلسفة ایده‏‌آلیستیِ معاصرِ خودش، یوهان گوتلیب فیشته، را با انقلاب فرانسه مرتبط بداند، و در سوی دیگر، رمانِ انقلابیِ گوته تحت عنوان سال‏‌های شاگردی ویلهلم مایستر را «بزرگ‌ترین گرایش زمانه» بداند. از لحاظِ سیاسی، با دگرگونی‏‌ای که کارل مارکس در «ایده‌‏آلیسمِ مطلقِ» هگل ایجاد کرد، «ماتریالیسم» جایگزینِ ایده‌‏آلیسم شد، از لحاظ فلسفی نیز آموزه‏‌هایِ ضد ـ ایده‌‏آلیستیِ گوناگون در سده بیستم جایگزینِ ایده‏‌آلیسم شدند. اما ایده‏‌آلیسم همچنان مدافعانِ خودش را دارد، اخیراً یکی از آن‏‌ها، با مدعایِ «ایده‌آلیسم به‏ مثابه مدرنیسم»، به‏‌طورِ اساسی ارزیابیِ فریدریش شلگل را احیاء کرده است. از این منظر، فلسفه ایده‌‏آلیستی، مانند انقلاب فرانسه و ادبیات مدرن، مشخصاً بر ایده مدرنِ آزادیِ انسان مبتنی است. در ادامه برخی از پیامدها برای اندیشه سیاسی را مورد بحث قرار می‏‌دهیم که در اندیشة سه ایده‌آلیست برجستة اواخر سده 18م و اوایل سده 19م، ایمانوئل کانت، یوهان گوتلیب فیشته، و هگل، می‏‌توان یافت.