گیل گمش

احمد شاملو در مقدمه‌اش بر گیل‌گمش چنین نوشته: غم‌نامه‌ی گیل‌گمش، در اصل، تذکاری عمیق از سرگذشتِ آدمی و گذارِ وی از خرافاتِ مطلق به واقعیاتِ نسبی‌تر است. لوحِ یازدهمِ، توفانِ فراگیرِ نوح را روایت می‌کند که در آن تبارِ انسانی از انهدامِ مقدر می‌گریزد. جوانیِ انکیدو یادآورِ نخستین دوره از زندگی انسان است که در اعتمادِ کامل میانِ جانورانِ دیگر در کنارِ طبیعت زندگی می‌کرده است و رویکرد او به زندگی متمدانه نشان مراحلی است که گروه‌های انسانی از قبیله‌نشینی به واحدهای شهری کوچ می‌کنند…