صدای زمانه

به تدریج با پیچیده شدن ساختار جامعه،ساختار جامعه،ساختار رمان نیز پیچیده میشود.این دگرگونی توجه به شخصیت پردازی را نیز به همراه دارد.شخصیت که در اولین رمان های فارسی در حد تیپ و نماینده طبقه اجتماعی یا خانواده بوده است اکنون در ساختار رمان در اولویت قرار میگیرد و به فردیت دست می یابد.این گرایش را در رمان قبل از انقلاب هم مشاهده میکنیم اما بیشتر در مورد شخصیت های مرد،دگرگونی ساختار اجتماعی در سال های پس از انقلاب،در رمان این دوره تاثیر آشکاری می گذارد و از جمله برای اولین بار در تاریخ رمان فارسی،شخصیت زن به درچجه اعلایی از فردیت دست می یابد.در این دوران فعالیت اجتماعی زن که ناشی از مدرن شدن جامعه است و در رمان نیز منعکس میشود.شخصیت های زن مورد توجه نویسندگان قرار میگیرندو شخصیت شان با دقت ترسیم میشود.در این تحول نه تنها به کارگیری روش های گوناگون شخصیت پردازی موثر است بلکه معرفی شخصیت در برخورد با وقایع تاریخی و اجتماعی و فعالیت او در گروه های مختلف جامعه یعنی توجه به عوامل جامعه شناختی شخصیت پردازی-از اهمیت خاصی برخوردار میشود. در این کتاب برآنیم تا نقش عامل جامعه شناختی شخصیت پردازی در رمان بعد از انقلاب را در شکل گیری رمان مدرن چند صدایی بررسی کنیم.