نگاهی تازه به دستور زبان

این كتاب دستور زبان فارسی نیست، بلكه سخنی درباره‌ی دستور زبان است. در این كتاب نویسنده كوشیده است تا شالوده‌های نظری و فلسفیِ دستور و دستورنویسی را برای خواننده روشن كند و تا آن‌جا كه ممكن است او را در جایگاهی قرار دهد كه بتواند در پهنه‌ی افقی گسترده‌تر و با بینشی علمی‌تر به بحث‌ها و كشمكش‌های دستوری نگاه كند. این كتاب می‌كوشد تا ملاك‌هایی به دست خواننده دهد تا خود بتواند درباره‌ی دستور زبان‌های موجود داوری كند. در این راستا، مؤلف نخست از تاریخچه‌ی دستورنویسی در غرب و دستورنویسی برای زبان فارسی سخن می‌گوید، سپس معایب این نوع دستورنویسی را برمی‌شمارد، و آن‌گاه می‌كوشد با زبانی ساده و روشن خطوط اصلیِ دستور زبان ساختاری و دستور گشتاری ـ زایشی را توضیح دهد.