سیاست گذاری سرمایه انسانی در ایران

سیاست‌گذاران و دولتمردان، که سیاست‌گذاری و هدایت دولت مدرن را بر عهده دارند، به‌منظور بالابردن درجه‌ی عقلانیت تصمیم‌سازی‌ها و نتیجه‌بخشی اقدام‌ها و کنش‌هایشان در عرصه‌ی جامعه‌ی سیاسی نیازمند درکی عمیق از چیستی نهاد دولت و چگونگی کارکرد آن در مسیر توسعه هستند. این در حالی است که انسان و بالابردن شأن و منزلت او در جهان امروز اهمیت روزافزونی دارد. از این رو در دانش سیاسی، اگر آن را یک سنت علمی و تحقیقاتی در نظر بگیریم، عامل انسانی عمدتاً در قالب جمعیت و منابع انسانی و کم و کیف آن هیچ‌گاه از نگاه تیزبین دانش‌پژوهان این رشته‌ی دانشگاهی دور نمانده است […] «حوزه‌ی مطالعاتی سیاست‌گذاری توسعه‌ی سرمایه‌ی انسانی از مجموعه‌ی دانش‌های میان‌رشته‌ای نوپدید است که در ذیل گرایش سیاست‌گذاری عمومی و رشته‌ی علوم سیاسی سعی دارد معضل‌های موجود در زمینه‌ی ایجاد، انباشت و توسعه‌ی سرمایه‌ی انسانی را شناسایی كند و با بررسی تصمیم‌ها، کنش‌ها و اقدامات دولت‌ها به تحلیل پیامدهای این سیاست‌ها بپردازد.» كتاب حاضر بر آن است تا در این حیطه به بررسی و واكاوی سرمایه‌ی انسانی در دوره‌ی خاصی از ایران بپردازد. (از متن پیش‌گفتار كتاب)