اومانیسم و رنسانس

اين كتاب نه تاريخ‌نگاريِ دو پديده‌ي دوران‌ساز‎‏‎ٌُ، يعني اومانيسم و رنسانس‎‏‎ٌُ، بلكه پژوهشي است آزاد با هدف توضيح و درك آن‌ها. نويسنده مي‌كوشد به‌دور از شيفتگي يا وازنِش‎‏‎ٌُ، اين دو پديده را با واقع‌بيني در پهنه‌هاي گوناگون بررسد و تصويري روشن از آن‌ها در برابر خواننده بگذارد كه بسياري از پيش‌داوري‌هاي نينديشيده را بي‌اعتبار مي‌گرداند. رنسانس‎‏‎ٌُ، جنبش نوزاييِ هنري‎‏‎ٌُ، ادبي‎‏‎ٌُ، انديشگي‎‏‎ٌُ و علمي در سده‌ي چهاردهم ميلادي… انقلابي در سپهر انديشه و پهنه‌هاي گوناگون هنري پديد آورد… هنر غربي را در همه‌ي زمينه‌ها از ريشه دگرگون ساخت و بر شيوه‌ي نگرش به انسان و طبيعت و رابطه با خداوند تاثيري ژرف نهاد و راهِ يكي از شگرف‌ترين پديده‌هاي تاريخ بشري يعني مدرنيته را گشود. اومانيسم هم كه در دامان رنسانس پرورش يافت جهان‌بينيِ نويني بود مبتني بر ارجمندي انسان … مي‌توان گفت كه اومانيسم‎‏‎ٌُ، نه آموزه و ايدئولوژي‎‏‎ٌُ، بلكه جست‌وجويي پيوسته‎‏‎ٌُ، جنبشي پوينده و پرسشي است هر روز پيش‌نهاده درباره‌ي امكانِ ساختمانِ باهمِستاني انساني يا انساني‌تر. (از مقدمه‌ي مترجم)