نویسنده:شاهرخ مسکوب
نشر: فرهنگ جاوید
توضیحات: کتاب گفت‌وگو در باغ تصویر سکوت در قاب کلمات است. دو ایرانی فرهیخته (شاهرخ) و هنرمند (فرهاد) رودرروی هم و در فضایی بی‌مرز، مفهوم «باغ» در فرهنگ ایرانی را دست‌مایه سیاحت ذهنی خود قرار می‌دهند و از قدیم به جدید، از کهنه به نو، و از آرمان به واقعیت گریز می‌زنند؛ و عاقبت سخن از این باغی که سیمرغ و زال در آن آشیانه دارند، این باغ نمادین، باغ خیال، باغ جان یا مأوای روح که صبح می‌توان آبِ روانش را دید و به وجد آمد، به حسرتی ختم می‌شود که در غفلت از واقعیتِ ملموس و عینی ریشه دارد: «آدم نهالی بیرون از فصل و بی‌هنگام است، در زمان خودش نیست، خزان است در میانه بهار یا برعکس.»

نویسنده:صادق هدایت
نشر: هزاره سوم اندیشه
توضیحات: این كتاب شامل سال‌نگار زندگی صادق هدایت نویسنده نامدار ایرانی و مجموعه نسبتا كاملی از تمامی داستان‌های كوتاهش و همچنین شرح شخصیت پیچیده و عجیب اوست.

نویسنده: ناهید کبیری
نشر:مروارید
توضیحات: این مجموعه داستان شامل ۳۱ داستان کوتاه از این شاعر و نویسنده است . کبیری داستان های خود را به طور عمده با فضایی شاعرانه و با موضوع محوری عشق و آزادی تالیف کرده و بن بست های موجود در رسیدن این دو به هم را به تصویر کشیده است. داستان های این مجموعه نیز از منظر نثر و محتوا از این قاعده مستثنی نبوده و علاقه وی به شیوه خاصی از نگارش را می توان در آن ردیابی کرد. برخی از عناوین داستان های این مجموعه عبارتند از پرسه در خیابان های سرد در خانه چه می کنی آقای کارگردان سرزمینی که دوست می داشتی در نیمه های شب بلیط یکطرفه کاغذ دیواری پینوکیو مسافر سی سی تی مرغ سحر در دستگاه ماهور اگر وطن به تو عادت کنم و… بخشی از داستان/… «کلمه ها مثل گنجشک بی قرار غروب اردیبهشت دور سرش پرپر می زدند و میل نوشتن شعر تازه ای را در نوک انگشت هایش بارور می کردند.

نویسنده: الیف شاکاف
مترجم: صابر حسینی
نشر: نیماژ
توضیحات:

رمان من و استادم در سال ۲۰۱۳ در ترکیه به انتشار رسید. این کتاب یک رمانی تاریخی است که محور داستان آن حول شخصیت جهان، پسر‌بچه‌ای هندی می‌چرخد که پادشاه هند او را همراه با فیلش به دربار سلطان سلیمان عثمانی می‌فرستد. جهان در قصر سلطان سلیمان با مهرماه دختر سلطان آشنا شده و عاشق او می‌شود. دیدارهای پنهانی او با دختر سلطان، همزمان می‌شود با آشنایی جهان با معمار سینان که یکی از معماران معروف دربار سلطان سلیمان است و بسیاری از مساجد و بناهای تاریخی آن دوران را ساخته است. او در کنار معمار سینان به یادگیری فوت و فن معماری می‌پردازد و همراه با او در بسیاری از جنگ‌ها شرکت می‌کند و به ساختن پل‌ها و مسجد‌ها می‌پردازد.

این رمان از آن جهت اهمیت دارد که به واکاوی بخشی از تاریخ سلاطین عثمانی می‌پردازد. در جای‌جای رمان ردپای مردمانی از فرهنگ‌های مختلف دیده می‌شود، مردمی با مذاهب گوناگون که هرکدام به ‌شکلی بی‌طرفانه در ماجراهای داستان نقش دارند. توجه خاص شافاک به معماری اسلامی و رابطه‌ی گنبدها و مناره‌های بلند مساجد با عرفان و خداشناسی امری انکارناپذیر است.

رمان من و استادم داستانی است روایت محور. برخی از شخصیت‌‌های داستان واقعی و برخی دیگر خیالی هستند. شافاک سعی بر آن داشته تا با تم اجتماعی و عرفانی داستان را پیش ببرد. این کتاب تلاشی است برای آشتی دادن مذاهب و در کنار هم قرار دادن ملت‌ها. رابطه‌ی معماری بناها با درونمایه‌های فردی معمار سینان و جهان که نیم‌نگاهی به تکامل روحی انسان برای رسیدن به خدا دارد، یکی از جان‌مایه‌های رمان من و استادم است. شاید الیف شافاک با وارد کردن معمار سینان و جهان به جریان داستان، نظری هم به رابطه‌ی مراد و مریدی مولوی و شمس داشته است.

نویسنده: اسلاونکا دراکولیج
مترجم: بابک‌ واحدی
نشر: ماهی
توضیحات:اسلاونکا دراکولیچ، نویسنده ی کتاب کمونیسم رفت، ما ماندیم و حتی خندیدیم. در کتاب حاضر دست به کاری بدیع زده است، ترسیم تصویری متفاوت از زندگی در اروپای شرقی. شاهدان و راویان این کتاب این بار نه آدم ها که حیواناتند. این بار طوطی دست آموز ژنرال تیتو از سال های حکومت او می گوید. زاغی مرگ اسرارآمیز نخست وزیر آلبانی را روایت می کند و موش کوری در زیر دیوار برلین مشاهداتش را بر زبان می آورد. در این کتاب طنز و سیاهی با هم آمیخته اند و حاصلش تصویری شگفت انگیز و البته منصفانه است. هم از زندگی در پشت پرده ی آهنین و هم سال های پس از فروپاشی، روایتی از افراط ها و تفریط ها.

نویسنده: الیف شاکاف
مترجم: صابر حسینی
نشر:نیماژ
توضیحات: برشی از رمان:
اگر فقط به دیده‌هایت اکتفا کنی، تنها کرم را می‌بینی. کرم زشت است، نمی‌تواند توجه تو را به خود جلب کند. اگر بخواهی فراتر از ظاهر را ببینی، اگر پرده را کنار بزنی و با چشم دل نگاه بکنی، می‌توانی پروانه را مقابل خود ببینی. پروانه زیباست، توجه‌ات را جلب می‌کند. اگر با چشم دل ببینی عاشق پروانه نه، بلکه عاشق کرم می‌شوی…

نویسنده: هوشنگ مرادی کرمانی
نشر:معین
توضیحات:باغ روستای سیرچ كرمان پرنده در چشم و خیال كودكیم پرید. بابا بزرگ اسم این پرنده چیست؟ « نه ترونه خشك» قصه ای دارد. 8 سالم بود. قصه كوتاه بود. 8 جمله مثل سالهای عمر من از آن به بعد پا به پای من دوید. 50 سال مثل پیچك بر درخت با قصه ها آمیخت. مثل شاخه بر درخت. جوانه زد توی ذهم من و در خیال من رشد كرد.

نویسنده: نرگس عینی
نشر: شقایق
توضیحات: هنگامی که به خانه رسید هوا کاملا تاریک شده بود، وارد اتاقش شد و چراغ را روشن کرد و نگاهی به عکس او روی میز مطالعه‌اش انداخت و بی‌اختیار به گریه افتاد. آیا باید به همین سادگی او را از دست می‌داد؟ کاش هیچ‌گاه به او نگفته بود که دوستش دارد، کاش هیچ‌گاه عاشقش نشده بود! چگونه باید به او می‌فهماند که روزهای خوش به همین زودی به پایان رسیده‌اند؟ چگونه به او می‌گفت که نگرانی‌اش بیهوده نبوده و اتفاقی که همه از وقوع آن واهمه داشتند به وقوع پیوسته است. با دلی آکنده از درد و سینه‌ای مالامال از غم روی تخت افتاد و بارش باران تند بهاری را از پنجره تماشا کرد آسمان نیز همراه او اشک می‌ریخت.

نویسنده: مدیا خجسته
نشر:شقایق
توضیحات:من حکایت خاصی ندارم . نه میدونم کی ام و نه می دونم متعلق به کجام .تنها چیزی که از خودم میدونم اینکه یه طوفان بزرگ تو زندگیم شد.یه سیاهی عمیق…بعد مثل ماهی از آب بیرون آمدم . چشمام و وا کردم و دیدم اینجام. همین!نگاهش میکنم. انقدر عمیق به دریا زل زده که از تصور دردی که می کشه قلبم به درد میاد. لبخند تلخی میزنم:
ماهی نه،گوشماهی،!شبیه یه گوشماهی بزرگی،حس میکنم یه دنیای بزرگ و پر سرو صدا داخلته.اگه بشه گوش کرد بهش،خیلی حرفا برای گفتن داره. اما بیرونت انقدر آرومه که همه رو به اشتباه می اندازه!

نویسنده:اکرم حسین زاده
نشر: شقایق
توضیحات:ندارد

نویسنده:عادله حسینی
نشر: شقایق
توضیحات:
اونی که من بهش فکر می کنم حتی بهم فکر نمی کنه.
لبخند می زنم از ته دل و دوستانه می گویم:
طرف بی سلیقه ست. خودتو ناراحت نکن.

نویسنده: م.راهپیما
نشر:شقایق
توضیحات:
من بودم، همیشه بودم اما تو منو نمی‌دیدی. اولش به عنوان یه دختر شکست‌خورده یا یه هم‌خون دوستت داشتم. شاید ترحم‌وار. اما بعد دیدم درگیرت شدم. درگیر نگاهت، کلامت و آرامشت. تو طوفان‌زده‌ای بودی که به من آرامش دادی. بعد یهو دیدم تا می‌بینمت قلبم تند می‌زنه. دیگه بازیچه نمی‌خواستم. تو رو می‌خواستم. تو ماه پریشون من بودی…

نویسنده: مینا سلطانی
نشر: شقایق
توضیحات:با شنیدن کلمه ی عاشق، چشم های ناباورم را باز کردم و به او خیره شدم. با چشم های خیس از اشک به من نگاه می کرد. یعنی عشق من گریه می کرد؟! و من با دهان نیمه باز و چشم های خیس به آواری که هر لحظه بیشتر روی سرم فرو می ریخت و آرزوهایم را ویران و مرا مدفون می کرد، خیره شده بودم. اصلا از ابتدا ساختنی هم بود که حالا ویرانی باشد؟ یا همش سراب بود؟ آری زندگی رویایی ام سرابی بیش نبود. همین برای نابودی ام کافی بود…

نویسنده: مائده باوندپور
نشر: شقایق
توضیحات:درد بودند و درمان هم . اما دور از هم…مبتلای عشق بودند و عذاب عشق سهم شان بود.حرف زیاد داشتند ولی لب‌هایشان خاموش میدان را به عشق بازی نگاه‌شان داده بود. نگاه‌هایشان گویای حرف‌های زیادی بود. باز هم قطره اشکی بی اجازه از پلک‌هایش بیرون جست. نگاه او در پی آن قطره دوید.
-اینجا موندی که تنها بمونی و گریه کنی؟….

نویسنده:دل آرا دشت بهشت
نشر: شقایق
توضیحات: با مرگ هدایت رمضانی و نابود شدن ثروتش ضربه‌ی بدی به تنها فرزندش غزاله وارد میشه، آقای شیخی (دوست هدایت) به عنوان حامی وارد زندگی غزاله میشه و همه ی سعی اش رو می کنه که فکر این دختر رو از کینه ای که نسبت به رییس پدرش، یعنی کیانمهر عابدی داره دور کنه، تا حدی هم موفق میشه، با وادار کردن غزاله به ادامه تحصیل و حتی سر کار بردنش؛ اما با پیدا شدن دوباره‌ی کیانمهر تمام خاطرات بد غزاله زنده میشن.

نویسنده: رویا رستمی
نشر: شقایق
توضیحات: با دیدنش دستپاچه از صندلی پایین آمد اما روسریش گیر کرد به شکستگیه کوچک لبه­ی صندلی و قبل از اینکه به خودش بیاید روسریش کمی جابجا شد. می­شود یک زن زیبا نباشد؟ مثلا موهایش گوجه­ای بالای سرش باشد به جای این گیس بلند. صورتش رنگ نگیرد به جای این دانه اناری شدن خوشرنگ گونه­هایش! آرام باشد و بی­خیال به جای این دستپاچگی دوست داشتنی؟ پس چرا بعضی از زن­ها این همه خود به خود زیبا می­شوند؟ جل­الخالق، خدا هم شوخیش گرفته بود

نویسنده: طاهره ناخدا زاده
نشر: شقایق
توضیحات: از مهر شناور در صدایش برای لحظه­ای احساس غوطه­ور شدن در ابرها را داشتم. رفتارش به دور از هرگونه ریا و تظاهر بود و محبت و نگرانی­اش واقعی و از اعماق دل به نظر می­رسید. عطر یاسی که در فضا موج می­زد، به سمفونی آرامشی که از حضورش بر قلبم می­نشست، می­افزود. نگاه مخملی و پر از نوازشش مرا به گفتن ترغیب می­کرد، گفتن حقیقای که تا به حال درمورد آن با هیچ­ کس حرف نزده بودم. با این اطمینان که او تنها کسی است که می­تواند هم­رازی باشد