در سال‌های منتهی به میلاد مسیح ، کشورهای حوزه دریای میانه، همگی تمام و کمال جز قلمرو امپراتوری رم بودند. قلمرو فرمانروایی رم از بریتانیا تا یهودیه (قسمتی از جنوب فلسطین)، و از سوریه تا کارتاژ (محل فعلی شهر تونس) گسترده شده بود. در بعضی از این سرزمین‌های فتح‌شده، فرمانروایانی از رم گماشته شده بودند و در بعضی دیگر، شاهزادگان و فرمانروایان محلی، سرزمینشان را زیر نظر سلاطین رم اداره می‌کردند. ثروتمندترین و مهم‌ترین کشور تحت سلطه، سرزمین مصر بود. در آن زمان، اسکندریه پایتخت مصر بود که نامش برگرفته از نام اسکندر مقدونی بود که در سال 332 قبل از میلاد فراعنه مصر را شکست داده بود. او یکی از فرمانروایانش به نام بطلمبوس را حاکم آنجا کرده بود.

«لطفاً، روزینیا، لطفاً نگو که حرف می‌زنی. نگو که من زبانت را می‌فهمم.»

روزینیا ادامه می‌داد:

«اما زه اوروکو تو خیلی دیر کرده‌ای. بالاخره قایق درختی بیش نیست و اندوه درخت‌ها هم به اندازۀ صبرشان بزرگ است.»

زه اوروکو دیگر بلد نبود با روزینیا صحبت کند. مدت‌ها و مدت‌ها می‌گذشت و او در شهر مطمئن شده بود که دیگر هرگز این اتفاق روی نخواهد داد.

«در این صورت من هنوز دیوانه‌ام. دیوانه، مثل مردی که روزنامه زیر بغل راه می‌رفت…»

دیوانه؟ تو؟ به‌علت اینکه زبان درخت‌ها را می‌فهمی، به‌علت اینکه با اشیاء حرف می‌زنی؟ چه حرف‌های احمقانه‌ای! دیوانه‌ها آدم‌های دیگری هستند که شعور خدایی را از دست داده‌اند، کسانی که قلبشان سنگ شده است و حتی قادر نیستند زبان آدم‌ها را بفهمند. دیوانه آن‌ها هستند.» (از متن کتاب)

این رمان داستانِ حرکت است؛ حرکت انسان و شهر. داستان فرازوفرود زندگیِ یک شهر و یک کشور که زلزلهٔ طبیعی همان‌قدر خانه‌هایش را ویران می‌کند که زلزله عاطفی یا سیاسی زندگی شهروندانش را.

راوی همچون رهگذری خستگی‌ناپذیر نوری به روان شخصیت‌ها می‌اندازد، زندگی هر شخصیت را نیمه‌کاره رها می‌کند و می‌رود سراغ شخصیت بعدی و بعدی. شهر او را با خود می‌برد و مواجهه با شخصیت‌های جدید آن‌قدر ادامه پیدا می‌کند که خواه‌ناخواه این پرسش سر برمی‌آورد که آیا سرگذشت این آدم‌ها به هم گره خواهد خورد؟

«راهبی که فراری‌اش را فروخت» از رابین شارما داستانی است الهام‌بخش که راهی آسان و درعین‌حال عمیق برای زندگی را دراختیار خوانندگان قرار می‌دهد. داستان پیرامون شخصیت «جولیان منتل» شکل می‌گیرد که یک وکیل ثروتمند و موفق است و نامی بزرگ در حرفه خود محسوب می‌شود؛ اما یک حمله قلبی غیرمنتظره، زندگی موفقیت‌آمیز او را ویران می‌کند. شروع ناگهانی بیماری جولیان منتل را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد و عملکرد و فعالیت‌های او به بن‌بست می‌رسد. او می‌اندیشد که آیا موفقیت‌های مادی ارزشی داشته، و سپس همه‌چیز را رها می‌کند و به هندوستان می‌رود.

سفر به هند یک بیداری معنوی برای او به‌همراه دارد که باعث می‌شود پنجره‌های جدیدی به روی «جولیان منتل» گشوده شود و زندگی را از چشم‌اندازهای دیگری ببیند. او تصمیم می‌گیرد زندگی دوباره خود را به طریقی دیگر سپری کند؛ طریقی که خشنودکننده‌تر از قبل و بامعناتر از قبل باشد.

رابین شارما در «راهبی که فراری‌اش را فروخت»، خواننده را به سفری روحانی درون فرهنگی کهن خواهد برد که عقل و خردی به گستردگی هزاره در بر دارد. کتاب، حامی زندگی شاد، تفکر عمیق و صحیح، ارزش قائل‌شدن برای وقت و رابطه، نظم بیشتر، دنبال‌کردن ندای قلبی و زندگی‌کردن در تک‌تک لحظات است.

راهبی که فراری‌اش را فروخت، به‌عنوان یکی از پرفروش‌ترین رمان‌ها، توجه خوانندگان را در سراسر جهان به خود جلب نموده و آنچه تحسین همه را برانگیخته هسته فلسفی کتاب است که وام‌دار هر دو فلسفه شرقی و غربی می‌باشد.

لسلو کراسناهورکایی نویسنده  مجار در سال 2015 به‌خاطر «نوآوری و اعتلای سطح داستان‌نویسی جهانی» برنده جایزه بین‌المللی «من بوكر» شد. او در سال 1989 رمان «مالیخولیای مقاومت» را منتشر کرد که برنده جایزه بهترین کتاب سال آلمان شد. سوزان سانتاگ، به‌خاطر این رمان، او را «استاد معاصر مجار در آپوکالیپس‎‌نگاشتن» توصیف می کند که خواننده را به مقایسه او با گوگول و ملویل برمی‌انگیزد. در اینجا با هنرمندی جسور روبه‌رو می‌شویم که قراردادها را زایل کرده و کیهان دیگری را بازمی‌سازد؛ آنقدر کج‌ومعوج و غریب که هنگام آشناشدن با آن، دیگر به دشواری می‌توانیم از آن روی گردانیم.

قهرمان‌های اصلی او محکوم به غلتیدن در شکست‌اند، آدم‌های پالتوپوش یادآور داستان‌های کافکا و داستایوسکی و بکت؛ اما کراسناهورکایی مقلد نیست، نبوغ او برای تبدیل امر متافیزیکی به امر ماتریال و بالعکس، منحصربه‌فرد است.

کتابی که در دست دارید، به گواه خوانندگان و نویسندگان و البته منتقدان، از بهترین آثار ادبیات داستانی جهان است. کتاب از همان روز اول انتشارش یعنی سال 1952 تبدیل به پدیده‌ای جهانی شد و تا امروز هم از کتاب‌هایی بوده که هیچ‌وقت از محبوبیتش کاسته نشده، که دلیل واضح اما پیچیده‌ای دارد. واضح‌بودنش در این است که راوی کتاب، شما را با خودش پیش می‌برد، بدون اینکه از شما چیز زیادی بخواهد؛ اما پیچیدگی‌اش درست در این است که چطور می‌شود خیلی راحت دست مخاطب را گرفت و با خود به سفری دو سه‌روزه در نیویورک دهه پنجاه میلادی برد؟! سؤالی که جوابش در پس تک‌تک کلمات و سطرهای کتابی است که در دستتان گرفته‌اید.