نویسنده: کری لانزدیل
مترجم: فرشاد شالچیان
نشر: آموت
توضیحات:الی برینان، بعد از حادثه‌ی دلخراشی که خانواده‌اش را از هم پاشید، مردی را که دوست داشت، و خطایی را که مرتکب شده بود پشت سر رها کرد و دور شد.

مالی، دوازده سال بعد، زندگی تازه‌ای برای خودش و دخترش ساخته است؛ استاد تاریخ هنر با شیشه‌های دریایی که از ساحل جمع می‌کند زیورآلات زیبا و منحصربه‌فردی می‌سازد و دخترش را در محیطی امن و پر از محبت -شرایطی که خود از آن محروم بود- پرورش می‌دهد. اما وقتی تصورات هراس‌انگیز و کابوس‌هایی رعب‌آور کیسی کوچولو را آشفته می‌کند، مالی ناچار است به خانه‌اش در پاسیفیک گروو برگردد؛ جایی که قسم خورده بود هرگز به آنجا برنگردد و حالا …

نویسنده: ای.جی.فین
مترجم: فرشاد شالچیان
نشر: آموت
توضیحات: «آنا فاکس» تنها زندگی می‌کند؛ در انزوای خانه‌اش در نیویورک اسیر شده و نمی‌تواند بیرون برود. روزهایش را به میخوارگی و تماشای فیلم‌های قدیمی و مرور خاطرات می‌گذراند، و زاغ سیاه همسایه‌ها را چوب می‌زند. تا این‌که یک روز، چیزی می‌بیند که نباید.

نویسنده: بهنام ناصح
نشر: آموت
توضیحات: گنجی پنهان که چند نسل دنیال یافتنش هستند، پیرمردی که پس از راه افتادن قادر به باز ایستادن نیست، دختری که به ناگاه گم می شود، جنونی که چون نفرین گریبان خانواده را می گیرد… همه ی این ها رازهایی هستند که سامان با بازگشت ناخواسته به سرزمین نیاکانش و سفر به دنیای زندگان و مردگان مجبور به کشف آن هاست.

نویسنده:پری نرگسی
نشر: آموت
توضیحات: «لائورا» نام دختری ایتالیایی است که قلبش پس از حادثه‌ای که منجر به مرگ او شده به دختری ایرانی با نام «دریا» پیوند می‌شود و داستان با روایتی عاشقانه و اجتماعی ادامه پیدا می‌کند. نویسنده «آسمان قلب لائورا» با اشاره به اینکه بخشی از فضای داستان در شهر ونیز ایتالیا اتفاق می‌افتد، می‌گوید: «از آنجا که ونیز، شهر رویایی و خیال‌انگیز است، تلاش کرده‌ام با تصویرسازی دقیق از این شهر خواننده را بیشتر به فضای و موقعیت داستان در آن نزدیک کنم.» «پری نرگسی» نویسنده و قالیباف است. سایت معروف خبرآنلاین درباره او نوشته است: «پری نرگسی نویسنده داستان‌های عاشقانه‌ است، نویسنده‌ای که پای دار قالی به نوشتن داستانی تازه فکر می‌کند و آن‌ را می‌پروراند؛ رمان‌هایی که او وقتی پای دار قالی نشسته است و سبز و آبی و قرمز را روی هم می‌بافد، در ذهن‌اش می‌پروراند.» این نویسنده می‌گوید: «برای نوشتن داستان‌ها از زندگی‌ شخصی‌‌ام ایده می‌گیرم، داستان‌هایم متولد می‌شوند. در خلق هر اثر سعی می‌کنم شیوه داستان قبلی‌‌ام را تکرار نکنم.» از نرگسی تاکنون رمان‌های «رویای خوشبختی»، «تا انتهای زندگی»، «جزیره عشق»،« همیشه در قلب منی»، «برو ببین ترانه» ، « قلب منی» و «رُز مرا نگه‌دار» (نشر آموت)‌ به چاپ رسیده است.

نویسنده: جمیله مزدستان
نشر: آموت
توضیحات:این مجموعه متشکل از 10 داستان کوتاه طنز است که اغلب موضوعات آن‌ها مسائل و معضلات اجتماعی، دغدغه‌ها و مشکلات انسان‌ها در جامعه معاصر، بروکراسی اداری، قوانین دست و پاگیر شهری، مدگرایی و آسیب‌های اجتماعی و فرهنگی در سال‌های اخیر است.
موضوعات داستان‌های این کتاب هیچ وابستگی محتوایی به یکدیگر ندارند و هر کدام به طور خاص به مسأله‌ای اجتماعی و انسانی در نسبت با مشکلاتی که انسان امروز با آن مواجه است، نگاهی طنزگونه دارند.
رحمت دراکولا، یکی از داستان‌های این مجموعه، داستان مرد ساده‌دلی است که به گونه‌ای به دام بروکراسی‌های اداری می‌افتد، تا حدی که شخصیت قبلی او زایل می‌شود و آدم‌ها از او هراس پیدا می‌کنند.

نویسنده: حسن کریم پور
نشر: آموت
توضیحات: بخشی از این رمان: «همه ساکت بودیم. من و رودابه در برابر آن همه چشم خجالت می کشیدیم به هم سلام کنیم، اما نگاهمان هزاران جمله حرف داشت. به یکدیگر خیره شدیم. حتا پلک زدن را فراموش کرده بودیم که مبادا یک لحظه از هم غافل شویم. موجی از دلهره و اضطراب و هیجان توأم با ذوق و شوق احاطه ام کرده بود. هر دو یک قدم به سمت هم برداشتیم. قطرات اشک از لابه لای همان مژه های بلندش آهسته آهسته راه باز می کرد و روی گلبرگ هایی که در بغل گرفته بود می چکید. اشک هایم که یازده سال حبس شان کرده بودم مانند ناودان روی اشک هایش می ریخت. همه آن ها که قصه پرفراز و نشیب من و رودابه، دختر بویراحمدی، را می دانستند قادر نبودند جلوی اشکشان را بگیرند حتا امیرعلی خان که به ندرت اشک از چشمانش جاری می شد.»

نویسنده: پروانه زاغ زیان
نشر: آموت
توضیحات: سنجاق سینه یک شیء کاملاً زنانه است. از نظر همه زنان این شئی دوست داشتنی، زیبا، رمزآلود و ملموس است و هر زنی را می­تواند هیجان­زده کند. همه­ ما زن­ها حتی اگر از سنجاق سینه روی لباسمان استفاده نکنیم حتما یکی توی صندوق کوچک جواهراتمان داریم و جلوه گری­ها و زیبایی آن برای هیچ زنی قابل انکار نیست. فقط این شئی بود که سزاوار حمل احساسات بکر یک زن جوان را داشت. از لحظه­ای که سنجاق سینه بر کف دست لعیا سُر خورد تا زمانی که او آن را رها کرد ما واقعی بودن همه چیز را درک می­کنیم. اما اتفاقات و تفکرات و احساساتی که در طول داستان جریان دارد به راستی حقیقت اصلی و پنهانی است که مدنظر من بود.

نویسنده: آناهیتا آذرشکیب
نشر : آموت
توضیحات: این کتاب برخی مسایل خانوادگی، عاطفی و اجتماعی جوانان و به ویژه دختران را مطرح کرده است. وی در این کتاب که از زبان دختری با نام «رها» روایت شده، برخی مسایل خانوادگی، عاطفی و اجتماعی جوانان و به ویژه دختران 23، 24 ساله را مطرح کرده است.

این کتاب در اغلب دیالوگ های رد و بدل شده میان قهرمانان داستان با لحنی محاوره ای نوشته شده و زاویه روایت داستان در فصل های مختلف کتاب متفاوت است.

ناخودآگاه ازش پرسیدم: «استاد شما عاشق هستید؟ منظورم عاشق به این هنر نیست. عشق زمینی رو می گم.» بهم نگاه کرد و گفت: «دلیلی نداره جواب این سوالت رو بدم ولی تو خودت معنی عشق رو می فهمی؟» «بله. عشق یعنی دوست داشتن.» محمد سرش رو چندین بار به نشانه مخالفت تکان داد و گفت:«اشتباه می کنی. دوست داشتن با عشق فرق می کنه. وقتی معنی عشق و فرقش رو با دوست داشتن فهمیدی اون وقت متوجه می شی من عاشقم یا نه.» دیگه هیچی نگفتم ولی نگاهش، چشماش خیلی با نفوذ بودن. انگار تا عمق وجودم رو سوزوندن.

نویسنده: لیلا بابایی فلاح
نشر: آموت
توضیحات:
«برای لحظه ای کوچه روشن شد و بعد صدای رعد، شهین را لرزاند. باد میان شاخه های مو خشکیده که از دیوار حیاط همسایه آویزان بود، پیچید و مثل دیوی تنوره کشان بیرون زد. بوی خاک باران خورده سرش را پر کرد…
*
مه غلیظ را کنار زد. درهای زیرزمین یکی یکی باز شدند. از میان مجسمه های سنگی، شخصی نقاب دار داخل شد. از ترس به گوشه تاریک اتاق خزید و صورتش را پوشاند. نقاب دار هرچه جلو می آمد محو و محوتر می شد…
*
باد پنجره را به هم کوبید، شهین بلند شد و آن را بست. دختر مجسمه ساز دستش را بالا و پایین می برد و با این حرکات سرش به جلو و عقب می رفت. آویز گوشواره اش با این تکان ها به جرینگ، جرینگ افتاد…

نویسنده: مهتاب دیهیم
نشر: آموت
توضیحات: داستان از این قرار است که پدر و مادر امیرعلی دختری را به او پیشنهاد می کنند و او می پذیرد اما شب عروسی به او می گوید که هیچ احساسی نسبت به او ندارد و بعد از مدتی از هم جدا می شوند.

به گزارش خبرآنلاین، یکی از تازه ترین رمان های ایرانی نشر آموت با استقبال خوب مردم مواجه شد. رمان «رابطه» نوشته مهتاب دیهیم که مانند رمان مشهور «هم خونه» به سرنوشت متفاوت یک رابطه عاشقانه می پردازد این روزها در صدر لیست فروش ناشر قرار گرفته است. رمان «رابطه» درباره یک ازدواج تقریبا اجباری است؛ پدر و مادر امیرعلی دختری را به او پیشنهاد می کنند و او می پذیرد اما شب عروسی به او می گوید که هیچ احساسی نسبت به او ندارد و بعد از مدتی از هم جدا می شوند. اما پس از مدتی اتفاقات دیگری می افتد. امیرعلی فرزند خانواده ای متمول است که در فکر تأسیس باشگاه بدنسازی است و به کمک دوستش تصمیمش را عملی می کند و کارش رونق می گیرد اما …

نویسنده: فرح فرسار
نشر: آموت
توضیحات: رمان «منم تندیس تنهایی» نوشته فرح فرسار درباره زندگی زنی است به نام نسرین. نسرین بعداز قتل همسرش، زندگی جدیدی را برای خود آغاز کرده و از کشور مهاجرت می کند ولی همچنان سال های دور و حوادث تلخ و شیرین در زندگی و گذشته رهایش نمی کند.

او پس از سال ها به زادگاه و به خانه پدری اش بازمی گردد. با گذشت چندین سال هرگز نمی تواند دو چشم سیاه و درشت و زیبای پسرش را که پر از اشک بود از جلوی چشمانش دورسازد. نسرین نمی تواند قیافه او را در این سن تجسم کند و همچنان همان پسربچه غمگین را می بیند.

نسرین بازمی گردد تا فرزندش را که سال ها قبل از دست داده، بیابد و در آغوش بگیرد و آرامش را در کنار پسرش پیدا کند. غافل از این که این بازگشت آبستن حوادثی است که زندگی او و فرزندانش را به تلاطم می کشاند. وقوع قتل های پی درپی، و آشنایی با اشخاص جدید او را نیز درگیر این ماجرا می کند.

عشق ها، جدایی ها، از دست دادن باورهای یک عمر زندگی و عقده ها، روابط عاطفی چندین خانواده و مشکلات زندگی آن ها به جنایات ربط پیدا می کند و پلیس را وارد ماجرا می کند. در میان این درگیری ها و حوادث، قلبی به تپش درمی آید، دستی به سوی عشق دراز می شود و …

نویسنده: فریبا کلهر
نشر: آموت
توضیحات: رمان حاضر افسانه پسرکی دوازده ساله است که به سفری خیالی و پرماجرا می رود و با حوادث بسیاری روبه رو می شود. این سفر از پسرک یک مرد می سازد. داستان از زمانی آغاز می شود که پسرک آرزو دارد در بالای کوه خانه ای بسازد. سوار بر پشت عقاب و به روایتی بر پشت باد به قله کوه می رسد. اما تصمیمش عوض می شود و می خواهد به کلبه اش بازگردد. اما اتفاقات دیگری رقم می خورد.

نویسنده: فریبا کلهر
نشر: آموت
توضیحات:
تازه‌ترین رمان نوجوان «فریبا کلهر» با عنوان «ولادمیر می‌گوید» از سوی نشر فریبا منتشر شد. به گزارش خبرنگار مهر، تازه ترین رمان فریبا کلهر برای مخاطبان نوجوان با عنوان ولادمیر می‌گوید از سوی نشر فریبا (با همكاری نشر آموت) منتشر شد. کلهر در این رمان که چهارمین رمان از مجموعه رمان‌های نوجوانانه وی است به سراغ روایت داستانی در فضای خارج از ایران رفته است. وی در این رمان راوی را دختربچه‌ای قرار داده است که به همراه مادرش در کانادا زندگی می‌کند و در شیوه سنتی زندگی آنها پدر مجبور به ساختن گردن‌بندهای خاصی برای امرار معاش است. کلهر تالیف این رمان را در اسفند ماه گذشته به پایان برده است و نشر فریبا که متعلق به خود اوست انتشار آن را به عهده گرفته است. پیش از این از مجموعه رمان‌های نوجوانانه کلهر که با عنوان کلی «رمان برای همه» منتشر شده است، پنج اثر با عنوان شهر یخ‌های خیلی یخ، سی‌سا سیاووش، قصه های یك دقیقه ای، دختر نفرین شده و پسران گل از سوی نشر آموت منتشر شده است. همچنین آثار تازه‌ای از این مجموعه با عناوین افسونگران، سنجاقک نشسته کف استخر و کشور ده متری نیز در دست انتشار است.

نویسنده: فریبا کلهر
نشر: آموت
توضیحات: دختر جوانی،گردنبندی از کلمه ها به گردن آویخته بود که همه از زیبایی اش،خیره مانده بودند. پسر جوانی،داشت با جمله های آشنا،برای همه ماهی می گرفت تا به دختر جوان برسانندش. مادری،نوزادش را با ترانه ها آرام می کرد و همه دست به چانه زده بودند و نگاهش می کردند. پدری،بسته های کلمه را جابه جا می کرد تا جمله ای پیدا کند و همه در آن پیدا باشند. پیر مردی،دست کرده بود توی جعبه خاطرات و کلمه هایی را می گفت که برای همه جمع کرده بود. مادربزرگ ،جعبه جادویی اش را باز کرده و قصه هایی را می گفت که همه دوست شان داشتند. همه((فریبا کلهر))را می شناسند که برای همه می نویسد،کودک و نوجوان و جوان و میانسال و پیر،زن و مرد.

نویسنده: نرگش امبیر کردیانی
نشر: آموت
توضیحات: رمان «قربانی سکوت» داستان زندگی دختری روستایی به نام لیلا است که در نوجوانی در زادگاهش شاهد اجرای حکمی است که در آن تبعیض و بی عدالتی به گونه ای غم انگیز به وضوح دیده می شود؛ شلاق خوردن ناعادلانه چند دختر روستایی. این ماجرا که عواقب وخیمی برای لیلا و اطرافیانش دربردارد روح حساسش را به شدت جریحه دار می کند تا جایی که وادارش می کند به هر طریقی شده، انتقام ناکامی هایش را از مسببانش بگیرد. او هدفش را دنبال می کند اما به انتهای راه نرسیده، درگیر ماجرای عشقی می شود که شور و اشتیاق مبارزه را در او می کشد. درپی این اهمال، اندکی بعد همان عشق شورانگیز که لیلا به خاطرش، آرمانش را رها می کند، خود در دام عواقب زیانبار همان ماجرا گرفتار می شود.

نویسنده درباره رمان می گوید: در سیزده سالگی به چشم خودم دیدم که در روستای ما چند زن را در میدان شلاق زدند. البته پدر من فکر بازی داشت ولی تاثیر آن را در روحیه خودم و شرایط روستایمان دیدم.البته برخی از وقایع کتاب هم با تخیل من هماهنگ شده است اما تمام سوژه های کتاب واقعی است و آنها را لمس و تجربه کرده ام…یک اصطلاح است که می گوید گلیم بخت هر کسی را همانطور که بافته اند رخ می دهد و زندگی دختر داستان هم به این شکل است. یعنی دست و پا زدن در این مشکلات عدیده. البته این شخصیت مسائل را خیلی جدی تر می گیرد. چهار سالی که برای تحصیل و نامزدی سپری می کند در آرامش روحی است اما باقی زندگی اش با مشکلات رو به رو می شود…من این داستان را بر اساس نگرش زنانه ننوشتم اما چون زن بودم بیشتر بر احساسات زنانه آگاه بودم. در این داستان همه قربانی هستند، حتی مردان قصه هم قربانی نگرش کوتاه فکرانه و فرهنگ غلط هستند. شخصیت اول داستان فکر می کند بهتر است صدایش را ضبط کند و به رادیو بدهد و مسائلش را مطرح کند اما همواره دغدغه دارد. به خاطر آبروی پدرش سکوت می کند. این موضوع را در جامعه خودمان به خوبی می شود دید. خود من الان چهار سال است که مستقل شده ام اما بدون اجازه پدرم نمی توانم هیچ کاری انجام بدهم.سنت ها دست و پای ما را بسته است. من شخصی به ماجرا نگاه نکردم و فکر می کنم در اوج ناامیدی خدا کمک می کند. این دختر هم به خاطر یک رنگی و صداقتش خدا دریچه ای پیش رویش باز می کند.

چند بخش برگزیده از این رمان را می خوانیم:

«راستش از اینکه جزء چنین مردمی باشم از خودم بدم می آمد. خیلی وقت ها که پدرم در خانه بود، در حضورش از شنیدن آن حرف های رکیک که تقریبا بلند بلند هم ادا می شد، خجالت و عذاب کشیده بودم. پدرم از ملا مذهبی های ده بود و مقید به اصول و آداب. او هم از چنین وضعیتی زجر می کشید… این اولین باری بود که چنین محاکمه آشکاری صورت می گرفت. از چند و چون کار آگاه نبودم که می خواهد چه بشود و چه نشود؟ چیزی که مرا به هم ریخته بود، بردن اسم دخترها و فرا خواندن مردم بود. گیج بودم و متعجب. احساس خوبی نداشتم، نوعی دلشورگی داشتم.

دخترها را می شناختم، زاده خانواده ای پر جمعیت که سرپرست شان پدری بود که از مال و منال دنیا هیچ بهره ای نداشت و با عملگی و کارگری روزگار می گذراند. هفت دختر داشت و هیچ پسری. دخترانش اکثرا بی سواد بودند و سن بالا، که فقط یکی از آنها شوهر داشت. این اواخر حرفشان سر زبان ها افتاده بود. تا چند روز پیش که از صحبت های چند تن از کسانی که توی مرکز ده نشسته بودند، فهمیدم که کسی راپرتشان را داده و دستگیر شده اند و لابد حالا مجازاتی در پیش بود که مثل کار کدخداها و ریش سفیدها، یا نصیحتی بود یا گرفتن تعهد و رضایت خطی. «اما چرا جلوی مردم! خصوصا اینها که دختر هم هستن و موضوعشون فراتر از اختلاف آب و زمینه؟ نمی شد جلوی دیگرون این کار رو نکنن؟ اصلا حد چیه؟»
ولی هرچی هست از ته دل خوشحالم که بالاخره مردم با قانون و راهکارهاش آشنا میشن. آخه یه بار از بابام شنیدم که تو شهر جایی وجود داره به نام دادگاه که در اون با استفاده از قانون، اختلافات رو بطور اساسی و برای همیشه حل و فصل می کنن، که اگه مردم از دنگ و فنگش کلافه و خسته نشن، و مشکلشون رو به اونجا بسپرن، این همه جنگ و مرافعه های طولانی ندارن…

هنوز چند دقیقه ای از اعلام بلندگو نگذشته بود که جمعیتی فراوان از زن و مرد، پیر و جوون، کودک و خردسال خود را به میدان ده رساندند و دور دوتا اتومبیل -یکی لندرور خاکی رنگ و دیگری جیپی سبز رنگ- که در یکی دخترها زندانی بودند و در دیگری چند مامور تفنگ به دست، حلقه زدند.

مبهوتم و منتظر که می خواهد چه بشود و چه نشود. تا زمانی که سرو کله دوتا از خواهران دخترها پیدا نشد، هیچ آوایی از کسی برنخاست. شاید ترس از ژاندارم های تفنگ به دست که از ابتدا تا انتها بین جمعیت می پلکیدند، زبان ها را به سقف چسبانده بود. تختی چوبی از عقب وانت آبی رنگی بیرون آوردند و در وسط جمعیت متحیر گذاشتند. « تخت خواب واسه چی؟ »
چنان هول وولایی به جانم چنگ انداخت که نزدیک بود پس بیفتم و از پنجره پرت شوم بیرون. «این دیگه چه قانونیه؟ نمی شد تو خونشون یا جای دیگه این کار رو می کردن؟»
…و در مقابل، این مردم بودند که با فرود اولین تازیانه بر پیکره شان، همزمان با جیغ های هماهنگ دو خواهر کوچکشان، احساساتشان سر به طغیان زد. گویی صحرای محشر بود، ولوله ای در میان جمعیت افتاد که نگو و نپرس. آه بود که از سینه ها بر می خاست و دست ها بود که بر پشت دست ها فرود می آمد. عده ای که طاقت نداشتند همان ابتدا لب گزیدند و استغفار گویان به خانه شان رفتند…
*

«حالا که رفتی می فهمم که چقدر دوستت دارم، حال که نیستی می فهمم که چقدر محتاجتم، حالا! … تو هم که از من بدتر، طوری عقب نشینی کردی که انگار پدرتو کشتم. امیر خیلی بد جنسی، خیلی! چه غریب ماندی ای دل…نه غمی نه غمگساری… نه به انتظار یاری… نه زیاد انتظاری… ای لعنت بر اونایی که منو به چنین روزگاری انداختند لعنت بر ناآگاهی و جهل و ترس و …»

و باز باید در اسارت این دردها طوری رفتار می کردم که کسی متوجه نشود. چاره ای نیست جز اینکه مثل آن سال ها اما این بار به مراعات حال پدر به جای خلوت پناه ببرم و عقده ها و نا گفته ها را خالی کنم. آرزو می کردم کاش می توانستم به زمانی برگردم که غصه ام، نداشتن کفش تق تقی و نداشتن فلان لباس و لاک ناخن و چیزهایی از این قبیل بود.
صبحی زمستانی و مه آلود پدر، گل نساء را به عروسی دختر برادرش در شهر برده بود. به من اصرار کردند، اما نرفتم. نه حال و حوصله داشتم و نه از شلوغی خوشم می آمد. اصلا عزا و عروسی دیگر برام فرقی نداشت. فرصت را غنیمت دانستم و در نبود آنها و بچه ها که در مدرسه بودند، سجاده پهن کردم. و قصد داشتم برای آخرین بار حجت تمام کنم با خدایم؛ با کس بی کسان. تنها کسی که درد دلم را می فهمید. می خواستم هرچه در دل دارم بریزم بیرون. پنجره ها را به خاطر سرما از پشت با پلاستیک پوشانده بودیم و رفتن صدا به بیرون تقریبا غیر ممکن بود.

ولی اول باید بنویسم سرنوشتم را، دردهایم را، دغدغه هایم را. شاید آرزویم برآورده شد و در خواب، مرگ مرا در آغوش گرفت. آنوقت شاید بعد از مرگم فرجی شد و نوشته هایم به دستشان رسید و کار ساز شد. این طوری دردسری هم برای پدرم نخواهد شد که حرص بخورد. وصیت می کردم و از پدرم می خواستم آن را روز تشییع جنازه ام برای همه بخواند. تا روحم سبکبار تر از دنیا برود.

قلم را در دستان سرد و لرزانم گرفتم و نوشتم. قصه شور بختی ام را؛ قصه ای که از زور طولانی بودن نگارش درد و غصه اش، انگشتانم به درد آمده بود. هر آنچه را در دل داشتم. هر آنچه آزارم داده و می دهد، نوشتم و گله کردم و از قاضی های بی انصاف، آنها که در محکمه نفس خویش چشم به روی حقایق بسته بودند و قربانیان بی شماری را رقم زده بودند. از دخترکانی که فقط به خاطر ترس از آبروریزی و لطمه احتمالی تن به ازدواج تحمیلی داده بودند، از پدر و مادرانی که از ترس بدنامی جگر گوشه هایشان را به آسانی فروختند، از اصغر و اکبر که قربانی عقده دیرینه ای شده بودند، از رحمان، از کودکان مظلوم بی صدای بی دفاع، از خدیجه و از زنانی که پاسوز گناه شوهرانشان می شدند، از دیوانگی مادر کبری،از سکته شویش و از خودم، از بلا تکلیفی هایم، تشویش ها و مرگ تدریجی ام. از ناچاری و بیماری پدرم و … و … می نگاشتم و می نگاشتم و با با سطر سطرش اشک می ریختم.
می نوشتم هرچه را که تا آن لحظه کشیده بودم؛ آنچه را که تا جمله بالا نوشتم و تمام آنچه را که گذراندم. بعد نماز حاجت خواندم و بعد از آن سر بر سجاده گذاشتم. «آه!آه!آه!آه»خدایا به تو رو کردم چون تو فقط به درد دل من و سوزش جانکاهش آگاهی و مطلعی. می رم سر اصل مطلب چون حوصله تکرار غصه هامو ندارم. می خوام بعد از اینکه حرفامو زدم، منو به خواب ببری مثل اصحاب کهف، با این تفاوت که وقتی چشم باز کردم، دیگه تو این دنیا نباشم…

…دیگه خسته شدم از این صبوری های بی سرانجام، خسته شدم از بس شبا با گریه خوابیدم، خسته شدم از بس با خودم حرف زدم، خسته… وقتی می دونی آدم بی آینده و گذشته ای هستی، وقتی می دونی از هر حرکتی می ترسی، از سکون هم، پس مرگ برات بهتره.

برا همین ترجیح می دم تا بمیرم. بمیرم تا راحت بشم. اینکه از تو می خوام واسه خاطر بابامه. بابام که همه چیزمه و خودت می دونی به خاطر اونه که دست و پام بسته است. اگه بدونه به مرگ طبیعی رفتم شاید راحت تر بتونه تحمل کنه…

خدایا نگی ناشکری می کنم، من می دونم که لطف تو خیلی موارد شامل حالم شده، اما قبول کن دیگه نمی کشم. نمی کشم… همراه طنین روح نواز اذان که از مناره مسجد به گوش می رسید، آنقدر که خسته بودم، بیهوش افتادم.

سردی قطرات آب را بر صورتم حس می کنم. چشم باز می کنم. نور برق لامپ آزارم می دهد. چشم هایم را تنگ و گشاد می کنم. ساره را می بینم با چشمانی نم دار از اشک. مرا در آغوش می کشد: بلند شو لیلا جان! بلند شو! بالاخره راهت را پیدا کردی. بلند شو که با نوشتنه که آدما به جنگ بی عدالتی ها و کج روی ها می رن. بلند شو! که بهترین راه رو یافتی. چرا خدای نکرده سر قبرت بخونن. چاپش کن. چاپش کن با اسم مستعار و حرف دلت رو به گوش همه برسون تا سعادت رو هم توی این دنیا احساس کنی.
قیمت:

نویسنده: فریبا کلهر
نشر: آموت
توضیحات:فریبا کلهر در رمان دیگر خود با عنوان «سنجاقکی نشسته بر کف استخر» داستانی زندگی شیخ شهاب الدین سهروردی در کودکی و نوجوانی روایت شده است. او در رمانش شرح شیفتگی پسری از دهکده سهرورد به تفکر و قصه و خیال را روایت می کند. کسی که در نوجوانی راهی اصفهان شد و پای درس استادان بسیاری نشست و سرانجام مکتب فلسفی اشراق را به وجود آورد.

با اینکه درک افکار فلسفى شیخ نیاز به سال ها مطالعه و تحقیق دارد. در جاى جاى این داستان بلند، قطره اى از دریاى عقاید شیخ به زبان ساده آورده شده است. از مجموعه رمان های نوجوان نوشته فریبا کلهر، پیش از این آثاری چون ولادیمیر می گوید، شهر یخ های خیلی یخ، دختر نفرین شده، پسران گل، قصه های یک دقیقه ای و سی سا سیاوش. منتشر شده است

نویسنده: نسرین قربانی
نشر: آموت
توضیحات: «نیمه ناتمام» چهارمین رمان نسرین قربانی و روایت زندگی خانواده‎ای در دو مقطع قبل و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی است که بر محور شرح حال یکی از اعضای این خانواده به نام مهناز می‎گذرد. مهناز در طبقه متوسط جامعه زمان زندگی خود قرار می‎گیرد. این رمان به روایت‎‎هایی مختلف از سرنوشت اعضای این خانواده می‎پردازد و پیروزی انقلاب اسلامی به‎عنوان نقطه عطف این اثر، منجر به ایجاد تحولات زیادی در شخصیت‎‎های داستان می‎شود و پس از این ‎رویداد است که برخی از آن‎ها از پوستین روایی داستان بیرون آمده و جبهه‎بندی‎‎‎های تازه‎ای را پیش روی خود و مخاطبشان خلق می‎کنند. قربانی درباره این رمان گفته است که گرچه این رمان می‎تواند از واقعیت شخصی نویسنده نشأت گرفته باشد اما حجم این واقعیات به اندازه‎ای نیست که بتواند چندین رمان ایجاد کند و به همین خاطر نویسنده باید بیش از پیش متکی به تخیلات خودش برای نوشتن باشد. در بخشی از این رمان می‎خوانیم: «خبر مثل بمبی منفجر شد: «دایی رضا را از سر کلاس بردند.» انگار شیئی سنگین توی سرم خورد و چیزی توی مغزم ترکید. گیج و ناهوشیار به دهان آقاجون نگاه کردم. چنگ انداختم به بازوی صبا. زمین زیر پایم تاب می‎خورد. چشمانم می‎جوشید…»

نویسنده: حسین شکر بیگی
نشر: آموت
توضیحات:کتاب مجموعه داستان “روایت‌های من” ظهر امروز در ایلام رونمایی شد. به گزارش خبرگزاری فارس از ایلام، در مراسمی که در محل مجتمع فرهنگی اداره کل ارشاد اسلامی استان ایلام برگزار شد از مجموعه داستان “روایت‌های من” اثر حسین شکربیگی نویسنده و شاعر ایلامی رونمایی شد. در این مراسم که با حضور جمعی از نویسندگان و منتقدین ادبی ایلام برگزار شد جلیل صفربیگی شاعر و منقد ادبی به نقد محتوایی این اثر داستانی پرداخت. در ادامه این مراسم دیگر منتقدین و اساتید ادبیات حاضر در جلسه به بحث و تبادل نظر در خصوص این کتاب پرداختند. مجموعه داستان “روایت‌های من” با موضوع جنگ ایران و عراق در شمارگان یک‌هزار و 100 نسخه و توسط انتشارات آموت و با حمایت حوزه هنری استان ایلام منتشر شده است. پس از مجموعه شعر “نیمی از صورتت را عاشقم”و رمان “چامانس” این سومین اثر ادبی منتشر شده حسین شکربیگی به حساب می‌آید.

نویسنده: ابراهیم‌ میرقاسمی
نشر: آموت
توضیحات:طاهر، چله جوانمردی را شروع کرده بود اما هر لحظه که چشم روی هم می گذاشت. چهره مهربان و دوست داشتنی دیدا در نظرش مجسم می شد که او را به سوی خود می خواند، خنده زیبای او، چالی که روی زنخدانش می افتاد، مژگان بلند و عاشق کشش که هستی طاهر را به باد فنا داده بود. حرکات دستان بلورینش روی تارهای ننگ: همه و همه لحظه ای طاهر را به حال خود نمی گذاشتند… دیدا هم حال و روز خوشی نداشت، در تب و تاب دیدار طاهر می سوخت اما نمی توانست با کسی چیزی بگوید دیگر کسی صدای ساز افسانه ای او را به ندرت می شنید. (از متن رمان)

نویسنده: معصومه چاوشی
نشر: آموت
توضیحات:نخستین رمان معصومه چاوشی با نام «ماه تمام» منتشر شده و در نمایشگاه كتاب تهران عرضه می‌شود. به گزارش خبرنگار بخش كتاب خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، چاوشی با اشاره به این‌كه رمان «ماه تمام» در رابطه با ماجرای زندگی خصوصی یك پزشك زن است، اظهار كرد: این كتاب به زندگی خصوصی پزشكی می‌پردازد كه پس از عبور از فراز و نشیب‌های بسیار و تحقق آرزوهایش، به دنبال معشوق آرمانی‌اش در مسیر حوادث و پستی بلندی‌های هیجان‌انگیزی قرار می‌گیرد. او ادامه داد: این رمان در پنج بخش به نام‌های: ماه‌زده، ماه‌گرفته، ماه چهارده، ماه محاق و ماه تمام تنظیم شده و نام‌گذاری هر بخش بنا بر حالات قهرمان اصلی داستان انتخاب شده است. این نویسنده با بیان‌ این‌كه «ماه تمام» نام بخش پایانی رمان است، عنوان كرد: در این بخش، قهرمان داستان با عبور از موانع جدی و حوادث غیرقابل پیش‌بینی با شدید‌ترین بحران‌های انسانی دست و پنجه نرم می‌كند و در این مسیر به واكاوی و تحلیل شخصیت‌ خود و انسان‌های پیرامونش می‌پردازد. او در رابطه با شیوه‌ی روایت رمان «ماه تمام» گفت: شیوه‌ی روایت در این رمان، تك‌گویی و به سبك خاطره‌نویسی است؛ چرا كه این قالب به نویسنده اجازه‌ی بیان ریز‌ترین و جزیی‌ترین حالات انسانی و زنانه‌ی قهرمان داستان را می‌دهد. وی ادامه داد: داستان علاوه بر بیان حالات روحی، روانی و شخصی پرسوناژ اصلی، به بیان مسائل ریز و درشت اجتماعی نیز پرداخته و در مقام یك بیننده‌ی آگاه، بدون ورود به قضاوت و پیش‌داوری، به موشكافی بعضی از حقایق اجتماعی دست می‌زند. معصومه چاوشی با اشاره به تجربه‌ی پزشكی خود، در رابطه با تأثیر این تجربه بر نگارش رمان «ماه تمام»، اظهار كرد: رمان واقع‌نگاری شده است و به همین دلیل نمی‌توانیم بگوییم خیلی تخیلی است؛ اما مطمئن باشید با خیال خود بازی كرده‌ام و داستان كاملا واقعی و برگرفته از زندگی خودم نیست. او همچنین گفت: به دلیل این‌كه كتاب بر روی صنف خاصی نظر دارد، امیدوارم بازخورد‌ها یك‌جانبه نباشد. سعی كرده‌ام در رمانم تمام انتظارات را به رشته‌ی تحریر درآورم؛ اما ممكن است كسانی به این رمان جانبدارانه نگاه كنند؛ چرا كه من سعی كرده‌ام در رمانم اغراق نكرده باشم. این نویسنده در ادامه اظهار كرد: رمان «ماه تمام» توسط نشر آموت به چاپ رسیده و قرار است روز دوشنبه، 19 اردیبهشت‌ماه، جشنی برای رونمایی از این اثر در نمایشگاه كتاب برگزار شود. رمان «ماه تمام» در 312 صفحه با قیمت 7000 تومان به چاپ رسیده است. معصومه چاوشی متولد سال 1348 در تهران، تجربه‌ی پزشكی و روزنامه‌نگاری دارد.

نویسنده: پری نرگسی
نشر: آموت
توضیحات:
داستان «رُز مرا نگه دار» نوشته پری نرگسی نیز داستانی است از زبان یک گل رُز که ماجراهای عجیب و غریبی از سر می گذراند تا به دست صاحب خود برسد. «رز مرا نگه دار» نوشته »پری نرگسی» با نگاهی به دنیای جوانان، دغدغه های امروز آنان در قالب رمان را مرور کرده است. نویسنده سعی داشته با تکیه بر مسایل عاطفی و نیز موضوعات اجتماعی روز دنیای جوانان را براساس دغدغه هایشان در قالب این رمان مرور کند.

نویسنده: ونسا دیفن باخ
مترجم: فیروزه مهرزاد
نشر: آموت
توضیحات: لتی اسپینوزا» برای اداره و گذران زندگی‌اش در چهارده سال گذشته، سه شغل مختلف عوض کرده است. در طی این مدت مادر لنی از فرزندان او، الکس که اکنون پانزده ساله است و لونا که شش سال دارد در آپارتمان کوچکی در منطقه‌ی دورافتاده‌ای نزدیک به خلیج نگهداری می‌کرده است اما حالا پدر و مادر لنی قصد بازگشت به مکزیک را دارند و او مجبور است به تنهایی سرپرستی فرزندانش را بر عهده بگیرد و یک مادر تمام وقت باشد اما…

«ونسا دیفن‌باخ» در رمان هرگز بال پرواز نخواستیم با نثری زیبا موضوع مادری ناگزیر مهاجرت غیرقانونی و رویای آمریکایی شدن را در داستانی قدرتمند، آگاهانه و الهام بخش درباره‌ی خانواده به هم می‌آمیزد تا رمان، مدت‌ها پس از خوانده شدن، همچنان در ذهن و قلب خواننده باقی بماند.
این رمان مصون از نگرشی ساده انگارانه و اغراق‌آمیز و بدون احساساتی شدن، از نشان دادن مادران کاملی که فقط بهترین‌ها را برای فرزندان‌شان می‌خواهند، اجتناب می‌کند.

دیفن باخ، قصه گوی فوق العاده ای ست؛ نثر ساده اما شاعرانه ی او باعث می شود این داستان کلاسیک آمریکایی با نوع خاصی از زیبایی خوانده شود.
داستانی رضایت بخش از سفری دلگرم کننده، ترکیبی از خوش‌بینی و مثبت‌اندیشی و نیروی اراده برای بهبود زندگی که تایید و تحسین شما را بر ‌می‌انگیزد.