ای آزادی چه زندان ها برایت کشیده ام؛و چه زندانها خواهم کشید و چه شکنجه ها تحمل خواهم کرد.اما خود را به استبداد نخواهم فروخت.من پرورده آزادیم.استادم علی است.مرد بی بیم و بی ضعف و پر صبر،و پیشوایم مصدق،مرد آزاد.مرد.که هفتاد سال برای آزادی نالید.من هر چه کنند،جز در هوای نو دم نخواهم زد.اما،من به دانستن از تو نیازمندم،دریغ مکن،بگو هر لحظه کجایی،چه میکنی؟تا بدانم آن لحظه کجا باشم،چه کنم؟…

در حقیقت پیدایش و تحول رویکردها و الگوهای جدید در حوزه‌ی حکومت‌های محلی و مدیریت شهری تلاشی است برای یافتن شیوه‌هایی کارآمدتر برای پاسخ‌گفتن به انبوه نیازها و مسائلی که شهرهای بزرگ، پیچیده و پویای امروز گرفتار آن‌ها هستند. محتوای اصلی همه‌ی این کوشش‌های نظری و عملی درس‌آموختن از تجربه‌های جهانی و بهره‌گرفتن از آن‌ها در راه توسعه‌ی پایدار سرزمین، بهسازی زندگی شهری و رضایت همه‌ی شهروندان است. مجموعه مقالات حاضر کوششی جمعی و هدفمند برای شناخت و فهم محتوای اصلی مفاهیم و واژگان حکم‌روایی شهری و چگونگی بهره‌مندی از آن‌ها در شرایط کنونی ایران است که با شتاب به سوی شهری‌شدن و پیامدهای فزاینده‌ی آن پیش می‌رود.

در جریان پژوهش درباره مبحث ملی و جایگاه اقوام در ایران، و هنگام تدارم کتابی در این زمینه بود که به ضرورت بررسی و نقد نظریه «شیوه تولید آسیایی» مارکس و تعیین تکلیف با آن پی بردم. درنگ در مبحث ملی به طور عام به ویژه در بررسی مشخص آن در مورد ایارن؛ با هدف ارائه طرحی واقع­بینانه در این راستا، به گونه­ای که بازتاب ویژگی­ها و واقعیت تاریخی- اجتماعی مرز و بوم باشد؛ بدون توضیح نقش دولت در پیدایش و تکوین پدیده چند جانبه و پیچیده ملت، ناقص و نارسا خواهد بود. از این­رو، بررسی فرآیند تشکیل دولت در شرق و ریشه­یابی عوامل موثر در پیدایش آن، امری الزامی است. از آن­جا که نظریات کارل مارکس و نیز همرزم او فردریش انگلس درباره تشکیل دولت در آسیا، به ویژه نظریه «شیوه تولید آسیایی» مارکس، معتبرترین و رایج­ترین برداشت در میان بخشی از روشنفکران دینی، از این نظریه سخت تاثیرگرفته­اند لذا بررسی و نقد دیدگاه آن دو اندیشمند را در این زمینه بر هرگونه پژوهش درباره تکوین و تشکیل دولت در خاور زمین مقدم می­دانم. اما پیش از پرداختن به این مهم، مکثی کوتاه بر چند نکته در فصل اول به گونه پیشگفتار این نوشته به نظرم ضروری است. این نکات مباحثی­اند که پس زمینه­های بررسی­های این نوشته را پژوهش در نظریه «شیوه تولید آسیایی» را فراهم می­آورند. از سوی دیگر، خواننده محترم با درک و نگاه کلی و برداشت نویسنده این رساله نسبت به مسائل ایران، به ویژه درباره مقوله­هایی مانند نقش دولت در تکوین ملت، پدیده ملت­های تاریخی نظیر ایران، چرایی پایداری ملت تاریخی ایران از ورای تاریخ پر فراز و نشیب آن؛ پیش از ورود به مباحث اصلی این نوشته که موضوع آن «دولت در ایران و نقد نظریه تولید آسیایی» است، آشنا می­شود.

این کتاب به درد کسانی که همه ی چیزهای مهم را در مورد «سوسیالیسم واقعا موجود» می دانند نمی خورد. نزد آدم های خوشبختی که حقایق لایزال در باب این یا آن فرقه ی سیاسی چپ را به ارث برده یا پذیرفته اند، وظیفه ی اصلی دانش پژوهی چیزی نیست جز حاشیه نگاری های تجربی در تایید ادعای رهبری آنان. در نتیجه، برای این جماعت پرسش اصلی درباره ی این کتاب احتمالا چنین چیزی است: «نویسنده با ماست یا بر ما؟» و خلاصه این که این کتاب به درد نظرکرده ها می خورد یا نه. اما من خوانندگانی را در نظر می گیرم که با پرسش آغاز می کنند نه با پاسخ. چه بود این پدیده ی مشهور به «سوسیالیسم واقعی» یا «سوسیالیسم واقعا موجود»؛ این تعبیر که رهبران بعضی کشورها در قرن بیستم ابداع کردند تا تجربه ی واقعی خود را از ایده های صرفا نظری سوسیالیستی متمایز کنند؟ ویزگی های آن چه بود؟ این نظام چگونه بازتولید می شد؟ و چرا سرانجام در برابر سرمایه داری واداد بی آنکه طبقه ی کارگر، که از قرار از آن بهره می برد، مقاومتی به خرج بدهد؟

موضوع اصلی کتاب لیبرالیسم سیاسی، چونان بازنگری روزآمد کتاب نظریه‌ای در باره عدالت ، بررسی امکان پایداری جامعه‌ای است که با اصول عدالت سامان یافته است، این بررسی در چارچوب تاکیدخاص رالز بر برداشت سیاسی از عدالت ، یا روشن سازی عدالت سیاسی ، و تصحیح پاره‌ای از نکات کتاب نظریه‌ای در باره عدالت روی می‌دهد تا لیبراسیم ویژه رالز را ،به عنوان لیبرالیسمی سیاسی ،در برابر لیبرالیسم‌های فراگیر دیگر تجسم بخشد.رالز در این کتاب برداشتی سیاسی از عدالت مطرح می‌کند که مردمان به رغم باور به نگرش‌های ناسازگار،ولی معقول دینی ،فلسفی و اخلاقی آن را می‌پذیرند و با چنین برداشتی از عدالت ساختار اساسی جامعه را سامان می‌بخشند.

رهبران اقتداگر در عمل کما بیش برای حفظ قدرت خود تنها به بخش کوچکی از جامعه نظیر جمعی از ژنرال های ارتش،مدیران عالیرتبه و همین طور فامیل و وابستگان خود متکی اند تا از حضور آنها در قدرت حمایت کنند.از آنجا که رهبران اقتداگر برای ماندن در قدرت تنها به حمایت جمع کوچکی از افراد جامعه محتاجند به راحتی و گشاده دستی می توانند به آن ها باج دهند نو در مقابل نیز آن جمع کوچک به واسطه مزایا و ثروتی که از این طریق به دست می آورند هیچ گاه حاضر نمی شوند رهبر اقتدا گری آن ها از حکومت خلع شود چون در آن صورت آنها نیز از آن مزایا محروم می شوند.آن ها هر کار از دستشان برآید انجام می دهند تا رئیس همچنان در قدرت بماند.به همین جهت شهروندان را به شدیدترین وجه ممکن سرکوب،مطبوعات آزاد را ساکت و معترضان را به شدت تنبیه می کنند.آنها با انواع شکنجه،قتل و آزارو اذیت تاش می کنند رئیس همواره در جایگاه ریاست باقی بماند و این روند مادام که حق حساب آن ها برسد و سبیلشان چرب شود ادامه خواهد داشت.

طبیعتا مقدمه مفصل و توضیح دهنده مترجمین انگلیسی باید کار مرا راحت کرده باشد؛اما به هر حال لازم میدانم برداشت خودم از کتابی این چنین جذاب را با خواننده فارسی زبان در میان نهم. جلد دوم الاهیات سیاسی-یعنی همین کتاب حاضر،دفاعیه ای است از استدلال اصلی کارل اشمیت(1985-1888)در الاهیات سیاسی سال 1922 که با تاخیری 47 ساله و تحریر و منتشر شده است.

افراد زیادی در نگارش این کتاب یاری‌ام کرده‌اند. تعدادی از دستیاران پژوهش دانشجویی از آن جمله‌اند که مرا برای مطالب سودمند در حوزه‌های عدیده‌ی سیاست‌گذاری که می‌خواستم در باب آن‌ها بحث کنم، راهنمایی کردند. همه‌ی آن‌ها کمک ارزشمندی به من کردند، اما سه نفر شایسته‌ی تقدیر ویژه‌اند… .

چشم انداز خاورمیانه از سال 2011 به طور چشمگیری تغییر کرده است ، همچنین عرصه سیاسی و گفتمان پیرامون دموکراسی نیز تغییر کرده است. با توجه به رابطه اسلام و دموکراسی پس از بهار عربی ، «جان ال اسپوزیتو» وضعیت دموکراسی در جوامع با اکثریت مسلمان امروز را بررسی می کنند. او در کتاب «دولت و جنبش های اسلامی معاصر» با استفاده از دیدگاه های رایج قرن بیست و یکم و نظریات گوناگون در خصوص دولت مدرن، به این سوال که آیا اسلام با دموکراسی “سازگار” است ، خواهد پرداخت و پژوهش خود را به سمت سیاست جدیدی از دموکراسی سوق می دهد که هم از اقتدارگرایی سکولار و هم از اسلام سیاسی فراتر رود.
همانطور که می دانیم جنبش های مختلف بهار عربی از کشوری به کشور دیگر متفاوت است ، اما هرکدام سوالاتی را در مورد برابری ، عدالت اقتصادی ، مشارکت دموکراتیک و رابطه اسلام و دموکراسی در کشورهای متبوع خود مطرح کرده اند. ازین قبیل که آیا دموکراسی به یک رژیم سیاسی سکولار نیاز دارد؟ آیا جنبش های مذهبی موثرترین مخالف رژیم های استبدادی سکولاریستی هستند؟ اسپوزیتو سوالات را بررسی کرده و روشن می کنند که چگونه این جنبش های مختلف واقعیت های جدید جهانی ارتباطات رسانه ای و منابع نفوذ و قدرت را منعکس می کنند. رابطه بین اسلام و دموکراسی پس از بهار عربی که برای خوانندگان گسترده ای از دانشمندان و دانشجویان ، سیاست گذاران و کارشناسان رسانه ای مطرح شده است ، به سرعت مورد پسند همه کسانی قرار می گیرد که مسائل خاورمیانه را در داخل و خارج از تحقیقات آکادمیک دنبال می کنند

اندیشه قانون گرایی یکی از مهمترین زمینه های تجدد خواهی در ایران عصر قاجار بوده است. در این میان نقش روشنفکران عصر قاجار در این مساله بسیار حایز اهمیت بوده است. این گروه با اشاعه اندیشه قانون خواهی زمینه تحولات سیاسی و اجتماعی را در عصر قاجار فراهم نمودند. در میان این روشنفکران میرزا یوسف خان مستشارالدوله جایگاه ویژه ای دارد. او با نگارش رساله «یک کلمه» گام بلندی را در ایجاد مبانی «حکومت قانون» در ایران برداشت.

کتاب حاضر به معرفی مختصر احزاب، سازمان‌ها و گروه‌های سیاسی ایران در دوره‌ی معاصر اختصاص دارد. نگارنده سعی کرده تا به گونه‌ای یکنواخت و در حد ذکر ویژگی‌های اصلی هم‌چون زمان تاسیس، تحولات و فراز و نشیب‌های عمده در حیات و فعالیت آن‌ها، مواضع و احیانا مرامنامه و اساسنامه و ساختار و تشکیلات سازمانی، موسس یا موسسان و رهبر یا رهبران و افراد شاخص و فعال در آن‌ها، نشریه یا نشریات ارگان یا ناشر افکار یا مرتبط با آن‌ها، سازمان‌ها و سندیکاهای وابسته و فراکسیون‌های مرتبط و سرانجام ائتلاف‌ها یا انشعاب‌های احتمالی و زمان انحلال، و ادغام یا پایان فعالیت رسمی یا عملی آن‌ها، احزاب یا سازمان‌های سیاسی را معرفی کند. کتاب با پیوست راهنمای احزاب و جمعیت‌ها و اسامی نشریات به پایان می‌رسد.

حاکمیت طبق تعریف عبارت از اقتدار عالیه و حاکم کسی است که حکم می کند. از این تعریف ابتدایی که بگذریم، این مفهوم نیز مثل هر مفهوم دیگری در علوم انسانی، بیش از اینکه تعریف داشته باشد، تاریخ دارد. از آنجا که در این تعریف پای حکم در میان است که موضوعی قضایی محسوب می شود، حاکمیت نیز عمدتا موضوعی حقوقی تلقی شده و در نتیجه سیاست به معنای سازوکاری است که حاکمیت در آن متجلی می شود.

خرد سیاسی، جستارهایی در آزادی، اخلاق و دموکراسی، نوشت? سید علی محمودی، از سوی نشر نگاه معاصر انتشار یافت. خرد سیاسی دربرگیرند? اندیشه های فیلسوفان و اندیشه ورانِ ناموری است که در دوره ای چهارصد ساله، یعنی از سد? شانزدهم تا نوزدهم میلادی، هر یک، با به میان آوردن اندیشه های نوبنیان، تاریخِ فرهنگ و تمدن انسانی را دگرگون کردند. اینان گرچه خود موسس و یا ادامه دهند? مکتب های گوناگون فکری و فلسفی بوده اند، اما همگی از میراث گرانسنگ یونان باستان بهره برده اند و بویژه، بر سرِ سفر? خردورزی و فلسف? افلاطون و ارسطو، لقم? دانایی و فرزانگی برگرفته و از جرع? معرفت و اندیش? آنان نوشیده اند. نویسنده در پیشگفتار این اثر، در بار? مفهوم « خرد سیاسی» می نویسد: « هرچند در آثار فلسفی با مفهوم های خرد نظری، خرد عملی، و خرد سیاسی روبه رومی شویم، اما این مفهوم ها نمایانگر وجوه متفاوت خرد انسانی است، وگرنه خرد، خود، یکی بیش نیست. از دوران یونان باستان تا روزگار ما، فیلسوفان و اندیشه وران، وجه سیاسیِ خرد راوجه? همت خویش قرار داده اند، چرا که زندگی بشر، آنگاه که از شکل فردی به درمی آید، صورت سیاسی به خود می گیرد. خرد سیاسی، عهده دار شناخت چیستی، چرایی و چگونگیِ زیست اجتماعی بشر، در قالب نظریه های گوناگون سیاسی است. خردورزی سیاسی نیز کار اصحاب اندیشه است که فیلسوفان در میان آنان جایگاهی رفیع دارند.» خرد سیاسی که حاصل پژوهش های نویسنده طی دو دهه، از سال 1370 تا 1390 است، در پی فهم ، تبیین، تحلیل و نقد فلسفه ها و اندیشه های سیاسی در دوره های یادشده است؛ دوره هایی که در سیر تطور و تکوین تاریخ اندیش? سیاسیِ جهان ما، نقش موثر و تعیین کننده ای داشته اند. درواقع، بنیان های فکری و فلسفی دوران جدید- که به تاسیس فرهنگ ها و تمدن های امروزین انجامیده-، در همین دوره نهاده شده است.»

این کتاب درواقع ترجمه چندباره‌ای از یک متن واحد است. مقاله «مفهوم امر سیاسی» نه‌تنها مهم‌ترین اثر «کارل اشمیت» بلکه یکی از مهم‌ترین آثار فلسفه سیاسی در قرن بیستم است. کتاب 5 فصل اصلی دارد که بعد از مقدمه مترجمان بر کتاب، درج‌شده‌اند. فصل اول و دوم کتاب، از نوشته‌های «کارل اشمیت» تشکیل‌شده و به ترتیب، «مفهوم امر سیاسی» و «عصر خنثی‌سازی‌ها و سیاست‌زدایی‌ها» نام دارند. اما فصل‌های سوم، چهارم و پنجم کتاب به ترتیب، نظریات «لئو اشتراوس»، «موریس اوربک» و «هاینریش مایر» را شامل می‌شوند.

در کتاب حاضر، مؤلف کوشیده است که موشکافی انتقادی را در رابطه با مرور تحول دموکراسی در جهان غرب از یونان باستان تا سرمایه‌داری مدرن انجام دهد. این کتاب پژوهشی است که نشان می‌دهد دموکراسی، ساکن، یکنواخت یا ثابت نیست بلکه پویا، متنوع و برآیند متغیر توسعه اجتماعی- اقتصادی است؛ که شکل متداول دموکراسی در ایالات‌متحده، پایدار بلکه گذراست و بهترین روزهای خود را مشاهده کرده است؛ که قدرت سیاسی بزرگی که به نمایندگان ثروتمندان تعلق گرفته است نه‌فقط با دموکراسی راستین ناسازگار بلکه تهدید روزافزون امروز برای تداوم حقوق موجود آمریکاییان است.

1929 29 ژوئن تولد در شهرِ فلورانس ایتالیا. پدرش نجار و از رهبران نهضتِ مقاومتِ ضدِ فاشیست و مادرش خانه‌دار بود :1944 پیوستن به پارتیزان‌ها و جنگ در جبهه‌ى ضدِ فاشیستى. :1950 آغازِ فعالیتِ مطبوعاتىِ در روزنامه‌ى ایل‌ماتینو دلیتالیاچنتراله. :1958 انتشارِ كتابِ هفت گناهِ هالیوود. :1961 انتشارِ كتابِ جنسِ ضعیف. :1962 انتشارِ كتابِ پنه‌لوپه به جنگ مى‌رود. 1963 انتشارِ كتابِ لایم لایت و خودپرست‌ها. :1965 انتشارِ كتابِ اگر خورشید بمیرد. :1967 فعالیت به عنوانِ خبرنگارِ جنگى در جنگ‌هاى ویتنام، هند و پاكستان، خاورمیانه و آمریكاى لاتین. :1968 ضرب و جرح و اصابتِ سه گلوله به وى توسطِ ارتشِ مكزیك. :1969 انتشارِ كتابِ زنده‌گى: جنگ و دیگر هیچ. :1970 انتشارِ كتابِ آن روز در ماه. :1972 دریافتِ جایزه‌هاى سنت وینسنت و بانكارلا براى كتابِ زنده‌گى: جنگ و دیگر هیچ. :1973 آشنایى با آلساندرو پاناگولیس مبارزِ یونانى و ارتباطِ عاطفى میانِ آن دو كه بعدها در كتابِ یك مرد به شرحِ آن پرداخت. :1974 انتشارِ كتابِ مصاحبه با تاریخ. :1975 انتشارِ كتابِ نامه به كودكى كه هرگز زاده نشد. :1976 مرگِ مشكوكِ آلساندرو پاناگولیس در حادثه‌ى راننده‌گى. :1979 انتشارِ كتابِ یك مرد. دریافت جایزه‌ى ویارِجّو براى همین كتاب. :1990 ابتلا به سرطانِ سینه. :1992 انتشارِ كتابِ انشاالله. :1993 دریافت جایزه ى آنتیب براى كتابِ انشاالله. :2001 انتشارِ كتابِ خشم و غرور. :2004 انتشارِ كتابِ مصاحبه‌ى اوریانافالاچى با اوریانافالاچى و نیروى برهان. :2005 پس از سال‌ها اقامت در آمریكا، بازگشت به ایتالیا براى معالجه‌ى بیمارى. دریافتِ جایزه‌ى تیلر از مركزِ مطالعاتِ فرهنگِ عامه‌ى نیویورك. دریافتِ مدالِ طلایىِ شهرِ میلان و دریافت مدالِ ملىِ آموزش و پرورشِ ایتالیا. :2006 15 سپتامبر. درگذشت در شهرِ فلورانس.

«حکمرانی حزبی» صرفاً یکی از انواع حکمرانی‌هاست؛ نوعی از مُلک‌داری، مهارت و صناعتِ کشورداری که در دوره‌ی معاصر و در دولت مدرن اهمیت یافته است. ماهیت این نوع از حکمرانی چیست؟ چگونه مهارتی است و چه نسبت و تمایزی با حکمرانی‌های بدیل و سنتی دارد؟ معیار / معیارهای صحیح و نادرست در حکمرانی حزبی چیست؟ و، سرانجام، چه نسبتی میان صنعت حزب و دانش فقه، به‌مثابه‌ی مهم‌ترین میراث مسلمانی در حوزه‌ی حکمت عملی، وجود دارد؟ این پژوهش با هدف تأمل در این مسائل صورت گرفته است.
طرح «مسئله‌ی حزب» در فقه سیاسی امتداد منطقی مواجهه‌ی فقه با دولت مدرن است. واقعیت این است که دولت مدرن در ایران و برای فقه شیعه هنوز هم جزء مسائل مستحدثه است. در این میان، حزب سیاسی و الگوی حکمرانی حزبی البته از تازگی، شکنندگی و ابهام بیش‌تری برخوردار است. به‌جرئت می‌توان گفت هنوز دانشی به نام «فقه تحزب» در ایران و مذهب شیعه وجود ندارد. این در حالی است که بسیاری از فقیهان در عملْ احزاب بزرگی را ایجاد کرده‌اند، درباره‌ی ضرورت آن سخن گفته‌اند و حتا درباره‌ی احزاب سیاسی به قانون‌گذاری نیز پرداخته‌اند. فاصله‌ی عمل و نظر در حزب و حکمرانی حزبی شاید یکی از مهم‌ترین مشکلات حکومت‌داری در ایران معاصر است.
حزب‌پژوهی موجود نشان می‌دهد که حزب با اصل دموکراسی ملازمه دارد و نه با پسوند دینی یا سکولاربودن آن. این نکته بدان معنی است که فکَ ملازمه بین اصل حزب و اصل دموکراسی و تقلیل آن به یکی از خصایص دموکراسی سکولار خطای فاحشی است که خسارات جبران‌ناپذیری به حیات سیاسی و، لاجرم، سرنوشت جامعه‌ی ما وارد کرده است. این نوشته ناظر به این نکات و تأملات است.

انتشار متنِ فرانسوی درس‌های کُلژ دوفرانس ظاهراً برای نخستین‌بار در سال ۱۹۹۹ از سوی انتشارات گالیمار آغاز شد. انتشار متن انگلیسی آنها نیز چند سال بعد به قلم مترجمان مختلف، ازجمله گراهام برچل و دیوید ماسی، آغاز شد. تبارشناسی یا آنالیتیکسِ قدرتِ به‌کارگرفته‌شده در این درس‌ها، هیچ میدانی را از حفّاری‌های زیر و رو کننده‌اش مستثنا نمی‌کند: امنیت، استعمار، ملیّت، نژاد و عقبه قومی، سکس، تربیت و پایش کودکان، جنون و اختلال روانی، سوبژکتیویته، حقیقت‌مندی، فاشیسم، لیبرالیسم‌های اروپایی و امریکایی، دولت و ترفندهای مراقبت از اتباع، کنترلِ موالید، کُشتن و زنده‌گذاشتن، فرماسیون سرمایه‌داری، تنبیه و کیفر، و جنگ که خود مدل جامعه انسان‌هایی است که روابطی جنگ‌آسا دارند.
زیست‌قدرت فوکویی، عبارت است از سیطره‌ی قدرت بر زندگی. مقصود از زیست‌قدرت، دست‌یابی قدرت به انسان به منزله‌ی موجودی زنده است، به‌طوری که امر زیستی زیر کنترلِ دولت قرار گرفته، و دست‌کم، گرایشی به کنترل دولتی امر زیستی به‌وجود آمده است. این یکی از اساسی‌ترین پدیده‌هایی است که فوکو شکل‌هایی از آن را در قرن نوزده، و در میان‌پرده‌های ظُلمانیِ قرن طولانی بیستم، در استالینیسم و فاشیسم، می‌نمایاند. در مورد میزان وفاداری جورجو آگامبن، آنتونیو نگری، مایکل هارت، پل رابینو، دانا هاراوی، پاسکوئاله پاسکوئینو، آلبرتو توسکانو، ویلیام کونولی و طیف وسیعی از اندیشمندان این نسل به میشل فوکو، بر پایه درس‌گفتارهای مربوط به زیست‌قدرت و زیست‌سیاست بهتر می‌توان داوری کرد.

پژوهش در زندگی، زمانه، اندیشه و کنشگری شماری از چهره‌های بزرگ ایران معاصر، موضوع اصلی این کتاب است. این شخصیت‌ها چه گفتند، چه نوشتند و چه کردند که هم نام‌آور شدند، هم آوازه‌ی آنان به فراسوی مرزهای ایران رسید و هم بر مردم و میهن خود تأثیر گذاردند؟ اینان همگی از این جهان رفته‌اند، اما تأثیرگذاری‌های مثبت و یا منفی آنان در ایران و بر سرزمین‌های دیگر، تداوم یافته است. از این رو، خوانش مجدد دوره‌ی زندگی، اندیشه و کنشگری آنان، صرفاً به این دلیل صورت نمی‌گیرد که به گذشته تعلق دارند، بلکه به دلیل استمرار تأثیرگذاری‌های متفاوت آنان است. بازخوانی اندیشه‌ها، همراه با نقد و ارزیابی کارنامه‌ی آنان، پیوندی وثیق با احوال ما ایرانیان در این روزگار دارد.