این کتاب، در اصل تفسیر غزلیات مولانا معروف به «غزلیات شمس تبریزی» یا « دیوان کبیر» ـ براساس تصحیح دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی ـ است که توسط دکتر دینانی با زبانی ساده و در عین حال علمی و استدلالی بیان شده و به قلم آمده است. در این دو جلد کتاب، در مجموع 125 غزل از غزلیات پرمعنی و دروندار مولانا جلال الدین بلخی، خالق بلندآوازه «مثنوی معنوی» مورد شرح و تفسیر قرار گرفته است. روش، زبان و منطق به کار گرفته در این کتاب، عمومی، روشن و قابل استفاده برای همگان و بخصوص علاقمندان به مباحث اصلی و آموزنده فلسفه و عرفان اسلامی است. در عین حال، کتاب دارای جنبه‌های ادبی نیز می‌باشد که به زیبایی‌های غزل مولانا و جایگاه آن در کاروان شعر و ادب فارسی می‌پردازد. در این تالیف کوشش وافری به عمل آمده است تا غزلیات پرشور و حال مولانا، بر اساس واقعیات جهان امروز و نیازهای زندگی جدید مورد بحث و بررسی قرار گیرد و پرده از ابهام‌های مطالب عمیق و معنوی مولانا گشوده شود و به مجهولاتی که در زمینه‌های عرفان و تاریخ و فلسفه طرح می‌شود، پاسخ داده شود. عناوین برخی از بحث‌ها و فصول کتاب به قرار زیر است: طوفان روح، صورت ایمان، ریشه در آب، فوق غم و شادی، تولدی دیگر، جان و روان، تساوی برد و باخت، آخرین پرواز، زنده زندانی نمی شود، خدا و خلقت، هست و نیست به روایتی دیگر، درد و غم آری یا نه؟

این کتاب، در اصل تفسیر غزلیات مولانا معروف به غزلیات شمس تبریزی یا دیوان کبیر براساس تصحیح دکترمحمدرضا شفیعی کدکنی است که توسط دکتر دینانی با زبانی ساده و در عین حال علمی و استدلالی بیان شده و به قلم آمدهاست. در این کتاب، تعدادی غزل از غزلیات پرمعنی و درون دار مولانا جلال الدین بلخی، خالق بلندآوازه مثنوی معنوی مورد شرح و تفسیر قرار گرفته است. روش، زبان و منطق به کار گرفته در این کتاب، عمومی، روشن و قابل استفاده برای همگان و بخصوص علاقمندان به مباحث اصلی وآموزنده فلسفه و عرفان اسلامی است. در عین حال، کتاب دارای جنبه های ادبی نیز میباشد که به زیبا یهای غزل مولانا و جایگاه آندر کاروان شعر وادب فارسی می پردازد. در این تالیف کوشش وافری به عمل آمده است تاغزلیات پرشور و حال مولانا، بر اساس واقعیات جهان امروز و نیازهای زندگی جدید مورد بحث و بررسی قرار گیرد و پرده از ابهام های مطالب عمیق و معنوی مولانا گشوده شود و به مجهولاتی که در زمینه های عرفان و تاریخ و فلسفه طرح می شود، پاسخ داده شود.
عناوین برخی از بحث ها و فصول کتاب به قرار زیر است: طوفان روح، اتحاد عاشق و معشوق، برهان صدیقین، حور و نور، خانه و خواجه و …

مثنوی از نوادر آثاری است كه هرچه بر عمر آن می‌گذرد اثرش در عالم بیشتر و عمقش آشكارتر می‌گردد. به قول حضرت علامه آیت‌الله محمدتقی جعفری(ره) اگر مجموع كتابهای ارزشمند علوم انسانی (غیر از كتابهای آسمانی) را ده كتاب فرض كنیم. مثنوی یكی از آن ده كتاب است. بعضی از بزرگ اندیشمندان جهان اسلام نیز كه با مثنوی معنوی سروكار داشته‌‌اند، عباراتی از این قبیل گفته‌‌اند. از جمله ملاهادی سبزواری، شیخ بهایی، اقبال، شهریار و… مولوی خود كتاب مثنوی را صیقل ارواح دانسته و می‌گوید لازمه استفاده از مثنوی، استفتاح است. باید از آن طلب كنی تا روحت به وسیله مثنوی صیقل داده شود.
روش این كتاب در تفسیر مثنوی، تفسیر مثنوی به مثنوی است. در این روش سعی شده است تا موضوعات مورد بحث با توجه به نظرات مولوی در سراسر مثنوی شرح و تفسیر شود. بدین جهت از بیان نظرات دانشمندان و عرفای دیگر حتی‌الامكان اعراض شده است. حتی از ذكر نظارت خود مولوی در آثار دیگرش نیز پرهیز شده.
این كتاب شامل هفت مبحث است: رابطه انسان و خدا در مثنوی؛ عشق در مثنوی؛ پیامبر اكرم(ص) در مثنوی؛ قرآن در مثنوی؛ مریم و مسیح(ع) در مثنوی؛ قضا و قدر در مثنوی

ین کتاب شامل مکالمات و اصطلاحات روزمره تایلندی،همراه با مهم ترین نکات دستوری زبان تایلندیمی باشد.ضمناً تمامی واژه ها و مکالمات استفاده شده در کتاب دارای تلفظ فارسی می باشد.

خوزه پالاسیوس این موضوع را به خاطر نداشت. اما هرگز آن شب باشكوه هشتم ماه فوریه هزار و هشتصد و بیست و شش را فراموش نمی‌كرد. زیرا صبح روز بعد یك مراسم استقبال شاهانه در آن شهر از آن‌ها به عمل آورده بودند. ژنرال هم در پاسخ آن همه محبت، جمله‌ای را گفته بود كه از آن به بعد در سر هر میز باده‌نوشی، بدون استثنا تكرار كرده بود كه: دیگر در تمامی گستره عظیم پرو، حتی یك نفر از قشون متجاوز و استعمارگر اسپانیا باقی نمانده است. همان روز استقلال قاره عظیم آمریكای لاتین را مورد تایید قرار داده بود و با جملات خودش اعلام كرده بود كه آن را تبدیل به وسیع‌ترین، غیرعادی‌ترین و شكست‌ناپذیرترین پیمان میان ملت‌ها كه تاكنون جهان به خود ندیده است، خواهد كرد..

پاییز پدرسالار یکی از آثار درخشان اوست که نوشتن‌اش مدت هفت سال به درازا کشید. این کتاب از نظر نثر با شاهکار دیگر مارکز «صد سال تنهایی» متفاوت است؛ با این وجود قوی‌تر و تحسین‌بر‌انگیزتر از آن است که خواننده بتواند آن را زمین بگذارد. داستان تخیلی کتاب به وقایع تاریخی دوران دیکتاتوری فرانسیسکو فرانکو در اسپانیا، آناستازیو سوموزا، و رافائل تروخیو در جمهوری دومینیکن شباهت دارد. این رمان که در حقیقت هجونامه یک دیکتاتور آمریکای لاتین است، از یک سو تنهایی و افسردگی دیکتاتور و از سوی دیگر ظلم و خشونت او را به تصویر می‌کشد. نویسنده خود معتقد است پاییز پدرسالار شعری است بر تنهایی قدرت و شرحی است بر زندگی یک دیکتاتور فناناپذیر. او درباره تنهایی دیکتاتور می‌گوید: «آدم هر چه بیشتر قدرت به دست بیاورد، تشخیص این که چه کسی با اوست و چه کسی بر ضد او، برایش دشوارتر می‌شود. هنگامی که به قدرت کامل دست یافت، دیگر تماس او با واقعیت به کلی قطع می‌شود و این بدترین نوع تنهایی است. گرداگرد دیکتاتور، را آدم‌هایی می‌گیرند که هدف‌شان جدا کردن کامل او از واقعیت است. همه‌چیز دست به دست هم می‌دهند تا تنهایی او را کامل کنند…»

تصویری از نیما در دست است که به همراه فرزندش بر بلندی‌های کوه نشسته است، شاید یک گردش خانوادگی. سمت راست تصویر طناب یک چادر یا خیمه دیده می‌شود که به ایجاد خطی عمود و مواطی با ضلع راست عکس قسمتی از طبیعت کوهستانی را از این دو نفر که در وسط تصویر نشسته‌اند مجزا می‌کند.در کنار پیرمرد در گوشه‌ی چپ تصویر یک سماور و یک کوزه‌ی سفالی دیده می‌شود.جلوی او بساط همیشگی کاغذهایش پهن است،لت همان بی‌نظمی خاص که همگی توصیف می‌کنند.همان ژست نوشتن را در حالی دارد که انگشت اشاره‌ی پسرش جایی دور را به او نشان داده است.مجاورت اشیا با نوشتار،طبیعت نقل شده از درون پرانتز و اشاره به بیرون از نوشتار،همان سویه‌های سه‌گانه‌ی رهایی بخش در شعر نیمایی‌اند.ظهور تعامل اینها نقطه‌ای در شعر نیمایی اند.ظهور تعامل نقطه‌ای را به دست می‌دهد که باید «اقتصاد شعری» نیما نام بگیرد.

به تدریج با پیچیده شدن ساختار جامعه،ساختار جامعه،ساختار رمان نیز پیچیده میشود.این دگرگونی توجه به شخصیت پردازی را نیز به همراه دارد.شخصیت که در اولین رمان های فارسی در حد تیپ و نماینده طبقه اجتماعی یا خانواده بوده است اکنون در ساختار رمان در اولویت قرار میگیرد و به فردیت دست می یابد.این گرایش را در رمان قبل از انقلاب هم مشاهده میکنیم اما بیشتر در مورد شخصیت های مرد،دگرگونی ساختار اجتماعی در سال های پس از انقلاب،در رمان این دوره تاثیر آشکاری می گذارد و از جمله برای اولین بار در تاریخ رمان فارسی،شخصیت زن به درچجه اعلایی از فردیت دست می یابد.در این دوران فعالیت اجتماعی زن که ناشی از مدرن شدن جامعه است و در رمان نیز منعکس میشود.شخصیت های زن مورد توجه نویسندگان قرار میگیرندو شخصیت شان با دقت ترسیم میشود.در این تحول نه تنها به کارگیری روش های گوناگون شخصیت پردازی موثر است بلکه معرفی شخصیت در برخورد با وقایع تاریخی و اجتماعی و فعالیت او در گروه های مختلف جامعه یعنی توجه به عوامل جامعه شناختی شخصیت پردازی-از اهمیت خاصی برخوردار میشود. در این کتاب برآنیم تا نقش عامل جامعه شناختی شخصیت پردازی در رمان بعد از انقلاب را در شکل گیری رمان مدرن چند صدایی بررسی کنیم.

«خواننده کتاب، نه فقط در مقدمه مفصل…، بلکه در بخشهای مختلف کتاب نیز با آراء جدید درباره شاعران و نویسندگان دوران مشروطه آشنا می شود که با بسیاری از مطالبی که تا به حال دیگران گفته اند و تکرار مکررات… است کاملا متفاوت است. کتاب را باید با دقت و از سر فرصت خواند.» دکتر جلال متینی نویسنده کتاب: ماشاءالله آجودانی در 1329 شمسی در آمل متولد شده است. تحصیلات دانشگاهی خود را در دانشگاه تهران به پایان برده از این دانشگاه دکترای زبان و ادبیات فارسی دریافت کرده است. نزدیک به هفت سال به عنوان عضو هیئت علمی دانشگاه اصفهان و مربی گروه زبان و ادبیات فارسی دانشکده ادبیات وعلوم انسانی آن دانشگاه به تدریس متون ادبیات فارسی اشتغال داشته است. در بهمن 1365 شمسی (ژانویه 1987 میلادی) به لندن رفته و در این شهر با زنده یاد منوچهر محجوبی مدیر مسئول و ناشر مجله فصل کتاب، در انتشار آن مجله همکاری کرد و از همان آغاز سردبیری آن مجله را به عهده گرفت. از این مجله 13 شماره در لندن انتشار یافته است. نخستین کتاب او با عنوان: «مشروطه ایرانی و پیش زمینه های نظریه ولایت فقیه» در نقد و بررسی تاری مشروطه و تاریخ نگاری این دوره، در سال 1376 (1997 میلادی) در لندن منتشر شده است. تاکنون بیش از پنجاه مقاله و یادداشت از او در نشریات مختلف ایران و خارج از ایران منتشر گردیده است. «ایران، ناسیونالیسم و تجدد» عنوان آخرین کتابی است که در دست نگارش دارد و در آینده نزدیک منتشر خواهد شد.

در تاریخ ما فراوانند رندانی که صراحی می‌کشند پنهان و مردم دفتر انگارند. نه تنها مردم حاضر نیستند از این نگاشت خود بیرون آیند-زیرا که آسان‌تر و مطمئن‌تر است-بسیاری از دانشمندان هم نمی‌خواهند ذهن خود و به ویژه مردم را بیاشوبند. داستان تنها این نیست که سری است که درد نمی‌کند…بلکه آرامشی است که در پی بسیاری از باورها نهفته است. روشن است که در این‌جا گوهر تاریخ با افسانه برابر می‌شود. کار ما گرامی‌داشت تاریخ است و نه دفاع از کسی یا فکری، و حافظ ما را گرامی است از آن‌رو که آیینه‌دار تاریخ است. او یک تنه در برابر جریان عظیمی که پس از انقراض، چیستی ضد تاریخش روشن‌تر می‌شود، ایستاد و با قدرت یافتن آنان در پایان صده‌ی هشتم هجری، جل‌وپلاس خود را جمع کرد و به تاریخ سپرد. بهترین کار دشمن این است که رقیب را دوست خود جلوه دهد و این سرگذشتی است که بر حافظ گذشته است. در این کتاب- که میراث دبستانی در ایران است- به نکات اصلی در این مورد پرداخته شده است که چگونه بر حافظ جامه‌ی دشمنانش را پوشانده‌اند، حافظ چگونه می‌اندیشیده و چگونه از عهده‌ی کار و باری که به دوش گرفته بود برآمده است.

گفتم،همان اول کار گفتن نوشتن داستان کوتاه کار من نیست.این هنر بزرگ را کافکا داشت،ولفگانگ بورشرت داشت و می تونست بدارد که در همان بیرون جلو در جان سپرد و داغش لابد فقط به دل من یکی نیست و پیشتر از او چخوف داشت که بالاخره خون قی میکرد در آن اتاق سرد و چند فقره ای هم رومن گاری،آنجا که پرندگان پرواز میکنند میروند در پرو میمیرند حالا شما به من بگویید کلاه و کاشکول و پالتو و عصای آقای جنانان را چه کسانی از کف میدان کج و قناس جمع خواهند کرد؟و آن اشیای ریز زینتی را چه کسانی پیدا خواهند کرد؟

افسوس، چشم‌های تو که مثل خون در رگ‌های من دوید، یک‌بار دیگر مرا به زندگی بازگرداند. تصور می کردم خواهم توانست به این رشته‌ی پرتوان عشقی که به طرف من افکنده شده است چنگ بیندازم و یکبار دیگر شانس خودم را برای زندگی و سعادت آزمایش کنم. چه می‌دانستم برای من هیچ‌گاه «زندگی» مفهوم درست خود را پیدا نخواهد کرد؟ چه می‌دانستم که دربه‌دری و بی سروسامانی سرنوشت ازلی و ابدی من است. چه می‌دانستم که تلاش من برای نجات از این وضع، تلاش احمقانه‌ای بیش نیست؟

این رمان كه با رفت و برگشت‌های زمانی همراه است و از گذشته به زمان حال و معاصر باز می‌گردد در حقیقت متشکل از دو داستان بلند است: اولی «آتش‌بندان» و دیگری «شمایل تاریک کاخ‌ها». «آتش‌بندان» تاریخ زرتشتیان یزد را مرور می کند، و «شمایل تاریک کاخ‌ها»‌نوعی بازگویی یا بازخوانی بخشی از تاریخ ایران است. جان بخشیدن به تراژدی‌های تاریخی، باعث می‌شود که آدم‌های نویسنده، با ترس و تاسف از آن‌ها یاد کنند.

تحفه‌ی مخبری یا کار بیکاری منظومه‌ای است از مخبرالسلطنه مهدیقلی هدایت (متوفی 1334 ش) در قالب مثنوی که آن را در ایام فراغت از مشاغل دولتی سروده و در 1333ش. در تهران منتشر کرده است. مخبرالسلطنه در این کتاب افکار سیاسی، اجتماعی و فلسفی خود را که حاصل مطالعات و سفرها و تجربیاتش بوده به تفصیل بیان کرده. ضمن بیان برخی افکار فلسفه‌ی اروپا به نقد و بررسی آن ها نیز پزداخته است. به نظر می‌رسد او در این کتاب از سیر حکمت در اروپا اثر “محمدعلی فروغی” متاثر نبوده و بیشتر مباحث فلسفی کتاب حاصل مطالعات خودش از آثار غریبان بوده، بدین جهت این کتاب در پرداختن به مباحث فلسفه غربی و بررسی آن‌ها در تاریخ فکر در ایران واجد اهمیت است.

اگر انسان ایمان نداشته باشد ، چه خواهد بود؟ لابد یک لاابالی ؟! اما مگر ایمان چیست؟ ایمان یعنی باور .ایمان یعنی باور داشتن به ضوابطی خاص . اما کدام ضوابطی در دنیا هستند که تغییرناپذیر باشند ؟هیچ چارچوبی نمی توان شناخت که دچار دگرگونی نشده باشد ،یا نشود . و طبیعی ست که با دگرگونی هر چهارچوب ،باور نسبت به آن هم دچار دگرگونی می شود .پس تنها می توان به دگرگونی باور داشت :دگرگونی! اما مفهومی که باراعصار پیشین را با قطعیت با خود دارد ،نمی تواند دمساز واژه ی دگرگونی بشود. و آن محض مطلق است . چون نفس دگرگونی ،معارض با نفس تعصب است که آن هم گذراست و در نتیجه شاید بتوان گفت”باور به دگرگونی”. به واقع در هرحال انسان نمی تواند “باور” نداشته باشد ،بلکه همیشه به آنچه گذران است “شک” دارد و داشتن “باور” چون با “شک” لحظه لحظه توام است ،انسان همیشه معذب باقی می ماند . باور محض به واقعیت زمانه ،و این که تغییر ناپذیر خواهد بود ذهن انسان را کرخت و آسوده می کند ،اما شک هرلحظه بودن برای انسان عذاب جستجو را همراه دارد و امان از این عذاب روح *** باید اذعان کنم که سیمای آرمانی انسان ، سیمای آرمانی انسان ایرانی که من آن را در نگاه مثبت خود به رئالیسم ،جستجو می کردم تا حدود واقعی به نسبت های واقعی تغییر یافته است . من به این درک رسیده م که مردم ما در طول مدت اخیر ،دچار پریشانی ِ روحی شده اند به گونه ای که انگار دارند راه اخلاقی را می پیمایند . می بینم و آن به آن تجربه می کنم که اینان به هیچ ارزش و به هیچ هنجاری پابند نیستند ،و البته درک می کنم این نوعی واکنش طبیعی آنهاست در مقابل جزمیتی که در باورهای خود داشتند ، و این بی اعتبار شمردن بیشتر معیارها و ارزش ها از جانب ایشان ،ناشی از فروریختن باورهایشان است .اما چنین ادراکی نتیجه را تغییر نمی دهد .واقعا بدبینانه خواهد بود اگر بگویم ساخت این جامعه تا مفاصل و اجزای خود می رود دچار تباهی بشود ، و آنچه در مقام روحیه در یکایک افراد نضج گرفته و رشد کرده است ،دو وجه یک خصیصه است :بغض و میل دیوانه وار به داشتن و بیشتر داشتن و پامال کردن و گذر کردن از هرچه و هرکس که مقدور باشد … *** “اینجا ،در این سرزمین هنوز مرز میان تشخص و خودبینی مشخص نشده است ، و از آنجا که نفوس انسانی از نخستین لحظات شکل پذیری شان تحقیر و سرکوب می شوند ، بخت دستیابی به بلوغ را از دست می دهند و همچنان در حالت جنینی باقی می مانند و آنچه در ایشان رشد می کند ، همانا پیچ خوردگی و گره در گره ی غرایز اولیه است که در هر شخص مثل سگی هار در زنجیر قیدهای اجتماعی، اسیر نگه داشته شده است و در انتظار روزی به سر می برد که بتواند آن زنجیر را بگسلد ، و ان لحظه هنگامه ی وجود فرا می رسد ،هجوم و تجاوز به حقوق امثال خود … . در نظم و نظام های جاافتاده ی اجتماعی وابسته به هر دوران ،مردمان دارای صفات و خصایص جاافتاده ای هستند که ترکیبی از نیک و بد و میانه ی این دو است .، خصایصی عمیقا تحت تاثیر مناسبات و شرایط اجتماعی _اقلیمی خودشان . و بشر به نیاز بودگاری اش تعادلی را فرایند می کند تا زندگانی اش ممکن باشد . اما وقتی نظم و نظام قدیم در هم شکسته و ویران شد ،تا نظم و نظام تازه ای جای آن را بگیرد ، شرارت غالب می شود و تا حد توان اوج می گیرد و در چنین شرایطی بی حدی ، حد و بی حسابی ، حساب انگاشته می شود . چون معیار ، معیار محک به غارت رفته است و داد به بیداد جای عوض کرده .در عرصه ی چنین آشوبی ست که تمام انباشت ذخایر شرارت آدمی بروز می یابد تا به کار گرفته شود .اکنون آن سگ هار قلاده گسسته است . ایمان ، باورهای دیرین و ارزشهای نوین ،محورهای بنیادی اخلاق اجتماعی ست که می تواند ضامن تعادل رفتار و کردار اجتماعی باشد و ملاک مناسبات فی مابین آدمیان ، اقشار و طبقات اجتماعی .پس لازمه ی قوام و قرصی یک جامعه ،وجود باورهای نیک دیرین در تفکیک نیک و بد است و آفریدن ارزشهای نوین به جواب آزمندی های انسان و دوری جستن از سردرگمی و به دور افساربند خود گشتن . آزموده شده است که در ادوار تحولات عمیق ، باورهای دیرین ،قربانی ارزشهای نوین شده اند . اما پس از چندی که شعله ها فرو نشسته است ،آن دو هرکدام جای لازم خود را یافته اند تا جامعه تعادل معقول را به دست آورد . در این رهگذر ،جامعه ی خرد ناستیز ، همواره دو پا داشته است ،دو پایی که در حرکت خود گذشته را به آینده پیوند می زند .اما جوامع خرد ستیز ،همواره دچار صرع “مرغ یک پا دارد” شده اند و بر آن خطا پافشرده اند تا سرانجام در لحظه ای به سر در آیند . چون قوی ترین لنگ پا هم نمی تواند فشار بار فرود آمده را یکجا و یک نفس تحمل کند و سرانجام به زانو در می آید .این خرد شدن زیر فشار، تجربه ای ست که ما آزموده ایم و کماکان در کار آزمودن آن هستیم …

ریچارد براتیگان، نویسنده نام دار آمریکایی، از نسل نویسندگان سودایی دهه شصت بود و صید قزل آلا در آمریکا شاهکار او است. آثار براتیگان بیش از هر چیز بازتاب روح زمانه اند، زمانه ای که درک تازه خود از دنیای داستانی را تا همیشه مرهون نسل او خواهد بود. براتیگان نویسنده ای نوگرا و نامتعارف بود که به ویژه با این اثر به اشتهاری عظیم رسید، به بهترین وجهی از نبوغ خود بهره گرفت، و درهای دیگری به روی ادبیات معاصر گشود. صید قزل آلا در آمریکا نمونه ناب و منحصر به فردی از ادبیات پسامدرن و زاییده ذهنی است که خلاقیت خارق العاده و تخیل تجربی اش هنوز هم خیره کننده است.

نخستین رمان «احمد پوری» در هفت فصل نوشته شده است. در این فصول راوی سفری ذهنی را آغاز می‌کند به لندن و سپس تبریز و باکو و لنینگراد. در این سفر قرار است راوی از «آیزیا برلین»، نامه‌ای عاشقانه دریافت و در طی سفر به گذشته به شاعر روس، «آنا آخماتووا» برساند. سیر تحول داستان از موقعیتی رئال به یک موقعیت سوبژکتیو و روایت جذاب آن، موجب شد تا این رمان تحسین منتقدان بسیاری را بر‌انگیزد.

نویسنده در کتاب حاضر به معرفی و تصحیح سی رسالة ناشناخته از جوانمردان و قلندران و پیشه‌وران پرداخته است. در این معرفی که با تکیه بر نسخه‌های خطی موجود صورت گرفته، نام‌هایی چون: «رسالة ندّافی»، «رسالة صباغی»، «رسالة ارشاد و کسوت»، «رسالة سپاهگری»، «کسب‌نامة سقایی» و… به چشم می‌خورد. شایان ذکر است یکایک اصطلاحات اهل فتوت و واژگان خاص پیشه‌های گوناگون در پی‌نوشت‌های کتاب توضیح داده شده است. همچنین به جای مقدمه، فهرستی از نسخه‌های خطی فتوت‌نامه‌های فارسی در صفحات آغازین کتاب آورده شده است. هدف از این نوشتار آشنایی مخاطبان با فرهنگ عامه و نیز بررسی تاریخ اجتماعی ایران ذکر شده است.

معركه اثری است مستند درباره‌ی جنگ. روژه نیمیه ـ نویسنده‌ی فرانسوی ـ می‌گوید: ” این كتاب ارزش و اهمیت بسیاری دارد، چرا كه به نظر اتوبیوگرافیك است… سلین، زبان بریده‌ بریده و بی‌منطق یك افسر جز، بسیار عصبانی را كه از سر خشم و مستی دست به كار‌های خنده‌دار می‌زند، به طور شگفت انگیزی بازپروری كرده است. هرگز در هنر فحش و ناسزا غرق نشده، همچنان كه در اغراق هم زیاده‌روی نكرده است، چرا كه همه‌ می‌دانیم در باب اصطبل و فحش‌های مربوط به این فضا، اغراق حرف اول را می‌زند… سرباز خانه‌ی قشون هفدهم توصیف نشده است، بلكه حاضر است، نمایان است، كم‌كم از دل شب بیرون می‌آید، سرباز‌های اهل بریتانی، از لابه‌لای گفتگوی آدم‌ها سر درمی‌آورند، با سبیل‌های پر پشت، و شمشیر‌هایی كه سنگ فرش‌ها كشیده می‌شود و صدا می‌دهد: سرباز‌های بریتانی كوتاه‌اند و شمشیر‌های بلند…”

مادرشان فکر می کرد تنها باعث و بانی مرگ آدم ها خون است.انگشت شان که می برید دستمال را با نیرویی که از جایی ناپیدا توی انگشت های استخوانی اش جمع می شد روی بریدگی آن قدر فشار می داد تا جیغ شان را در می آورد.ایمانی راسخ داشت که همه مردم یا از کم خونی می میرند یا از پر خونی.می گفت بدا بدا به حال کسی که خونش بوی آسمان بشنود یا رنگ زمین تشنه ببیند.

«کافه پیانو» ، داستانِ آدمی‌ست که برای خودش کافه‌ای زده تا بتواند همه مهریه زنش را جور کند و در نهایت آسودگی و آرامش بتواند کنار پنجره کافه‌اش بنشیند و خیابان را ببیند و سیگاری بگیراند،‌ یا پیپ خوش‌دستش را روشن کند و بوی خوش توتون را در هوا پراکنده کند و حواسش به درخت‌ها و پرنده‌ها باشد و اگر خیال می‌کنید که این کافه‌چی آدم بدی‌ست، سخت اشتباه می‌کنید، چون یکی از خوب‌ترین آدم‌هایی‌ست که تا حالا در دنیای داستانی سروکله‌اش پیدا شده و چرا یک نویسنده نه‌چندان موفق، یک سردبیرِ سابقِ نشریه‌ای ورشکست‌شده، یک پدر مهربان و یک همسر غرغروی سیگار بدست که علاقه بی‌حدی به «ناتور دشت» و «جی. دی. سالینجر» دارد .

((هنر مدرن تعهدی ویژه،وظیفه ای پیشاهنگ و آوان گارد بر عهده دارد تا از زمانه خود فراتر رود و همراه با دگرگون کردن زمانه،طبیعت هنر را نیز از نو بسازد)).این صدای جنبش مدرن در فاصله سال های پیش و پس از دو جنگی است که چهره جهان را دگرگون ساخت و تاثیری ماندگار بر تمامی هنر ها نهاد. و این کتاب بررسی نویسندگانی است که این جنبش را رهبری کردند و به سوی جنبشی نو،به ((پست -مدرنیسم))رهنمون شدند. نویسندگانی که هرگز از ما دور نشده اند و اهمیت و تاثیر آنان هرگز به سر نمی رسد.نویسندگان این جنبش توانستند احساس ما را به هنر و نگاه ما را به زندگی برای همیشه دگرگون کنند.این باور که باید از سنت ها گذشت و هر اثری را جداگانه و نو آفرید،یکی از میراث های جنبش مدرن است. برای درک آنچه امروز در عرصه هنر می گذرد باید به گذشته بر گردیم و رد پای ماندگار پرچمدارانی را دنبال کنیم که موجد جنبش های این عصر بوده اند چرا که امروز ما نیز همچنان در عصری مضطرب،آشفته و نوگرا زندگی می کنیم که نویسندگان جنبش مدرن پیشاپیش دیده و تصویر کرده بودند.

ژان پل سارتر در بیست و یکم ژوئن 1905 در پاریس به دنیا آمد. پدرش ژان باتیست سارتر افسر نیروی دریایی فرانسه و مادرش آن ماری شوایتزر، از خانواده‌ای روشنفکر و دختر عموی آلبرت شوایتزر، پزشک معروف و برنده‌ی جایزه‌ی صلح نوبل بود…
ماتیو با تاسف مبهمی دور شد.دورانی از زندگی اش را با پرسه زدن در خیابان ها و بارها با هر کس و ناکسی گذرانده بود،با هر کسی که اولش دعوت می کرد.آن روزگار دیگر تمام شده بود. از این جور کارها هیچوقت جیزی عایدش نشد.خوش برخورد بود. دلش می خواست برای جنگ به اسپانیا برود.قدم هایش را تندتربرداشت.با خشم فکر کرد«به هر حال،حرفی نداشتیم به هم بگوییم.»جعبه سبز را از جیبش بیرون کشید .«از مادرید آمده.»یاد چهره ی مرد و حالتش موقع نگاه کردن به تمبر افتاد.یک شیفتگی عجیب.ماتیوحین راه رفتن به تمبر نگاه کرد و بعد،کارتن را دوباره توی جیبش گذاشت.قطاری سوت کشید و ماتیو فکر کرد«پیر شده ام.»

از صدای سخن عشق… زمان نمی‌گذرد، عمر ره نمی‌سپرد! صدای ساعت شماطه، بانگ تکرار است نه شنبه هست و نه جمعه! نه پار و پیرار است! جوان و پیر کدام است؟ زود و دیر کدام؟ اگر هنوز جوان مانده ای به آن معناست، که عشق را به زوایای صلا زده ای. ملال پیری اگر می‌کشد تو را پیداست؛ که زیر سیلی تکرار، دست و پا زده ای! زمان نمی‌گذرد. صدای ساعت شماطه بانگ تکرار است. خوشا به حال کسی، که لحظه لحظه‌اش، از بانگ عشق سر شار است.

کیانوش: منظورت اینه چون من رو دوست داری میخوای گند بزنی به همه ی احساسی که به تو دارم؟ منظورت اینه، درسته؟
هاله: ببین کیا، رفتن توی فاضلاب، معنیش این نیست که تا آخر عمر تبدیل شده ای به یه تیکه آشغال بوگندو، شاید معنیش این باشه که برای رسیدن به بهشت گاهی باید تا گلو برید توی کثافت.
کیانوش: دست بردار، هاله، بهشت کجا بود؟ برای کسی که تا گلو میره تو کثافت دیگه بهشتی وجود نداره. منظورم اینه ممکنه تو بهشت باشه، اما همیشه بوی گند میده. یه بو گندو تو بهشت.

کتاب حاضر، داستانی کوتاه و مصور است که با زبانی ساده و روان و تصاویری واضح برای کودکان و نوجوانان نگاشته شده است. در داستان می‌خوانیم: «قطعه گم‌شده تنها نشسته بود، منتظر کسی که او را با خود به‌جایی ببرد. این قطعه به هر یک از قطعه‌های دیگر که می‌پیوست، مشکلی پیش می‌آمد. مثلاً با یکی نمی‌توانست تکان بخورد، با یکی شکل ناجوری پیدا می‌کرد. یکی جور شدن نمی‌دانست. یکی زیاد ظریف بود. برخی قطعه‌های زیاد گم‌کرده بودند. برخی زیاد قطعه داشتند. سرانجام یکی از راه رسید که با قطعه جور بود».

کتاب یک زرافه و نیم، اثری نوشته ی شل سیلوراستاین است که اولین بار در سال 1964 به چاپ رسید. این اثر، کتابی جذاب، به یاد ماندنی و تصویری درباره ی یک پسر و زرافه اش است که با متنی موزون و تصویرسازی هایی شگفت انگیز، همه ی مخاطبین خود، چه پیر و چه جوان، را به خنده وا خواهد داشت. این کتاب کلاسیک که برای بیش از پنج دهه کودکان را به وجد آورده، دربردارنده ی شوخ طبعی ها و سبک منحصر به فرد سیلوراستاین است. اگر یک زرافه داشتید که به اندازه ی نصف خود کشیده می شد، آن وقت یک زرافه و نیم داشتید. وقت را تلف نکنید و در این سفر فوق العاده هیجان انگیز و خنده دار که سراسر شادی و لذت است، با این زرافه ی دوست داشتنی همراه شوید.

داستان سلحشور نور با لحنی شاعرانه و به صورت نمادین ، با گفتگوی زنی زیبا که جامه ای متفاوت دارد با کودکی جستجوگر ، روایت می شود . زن از کودک می خواهد که به ساحل دریا برود و در آن جزیره ای را مشاهده کند که دارای معبد عظیم و ناقوس های بی شمار است اما کودک هر چه جستجو می کند ، چنین معبدی را نمی بیند و حتی صدای ناقوسی را هم نمی شنود .

و مرد از او می پرسد : سلحشور نور کیست ؟ و او چنین پاسخ می دهد : آن کسی که قادر به درک معجزه باشد و به خاطر باورهایش تا پای مرگ بجنگد و … صدای ناقوس فروخفته در دل دریا را بشنود.

داستان نمادین این کتاب که لحنی شاعرانه دارد با گفت و گوی زنی زیبا که با کودکی جست و جوگر آغاز می‌شود. زن از کودک می‌خواهد که به ساحل دریا برود و در آن جزیره‌ای را مشاهده کند که دارای معبد عظیم و ناقوس‌های بی شمار است.

ین جانور چموش (شاه، بی بی، سرباز) از همه رمان هایم بی خیال تر است. ولادیمیر نابوکوف ولادیمیر نابوکوف آنگونه می نویسد که باید نوشت با شور و حال. جان آپدایک تنوع و قدرت و غنای دریافت های نابوکوف هیچ همتایی در ادبیات مدرن ندارد. مارتین ایمیس ولادیمیر نابوکوف نابغه ادبیات بود.

براستی مسبب پیدایش آخرین مرحلة سرنوشت‌ساز در انقلاب نوسنگی چه چیز یا چه كسی بوده است ؟ در متون ادبی كهن می‌توانیم نشانه‌ها یا اثری بیابیم كه نویددهندة حوزه‌ای تازه برای جستجو باشد .مورخان یونان و روم باستان هنگام بازگویی رویدادهای بسیار كهن در مواردی بسیار اندك به خود اجازه داده‌اند تاریخی قطعی تعیین كنند و با این همه چند تن از آنان ( كسانتوس و پلوتارك ) شخصاً و به وضوح برای زندگی زرتشت ، پیامبر افسانه‌ای ایران كه گفته می‌شود رسالت پیامبرانه‌اش به مكان‌هایی بسیار فراتر از سرزمین زادگاهش رسید ، تاریخی تقریبی بین سال 6500 تا سال 6200 قبل از میلاد را تعیین كرده‌اند .