در شماره 70 می‌خوانید:

1. از اینجا و آنجا و ماجراهاى…./ على دهباشى؛
2. آرتور كوستلر/ جرج ارول/ دكتر عزت‏الله فولادوند؛
3. استعمال «كه، دیگه، آخه،ها»/ دكتر محمدرضا باطنى؛
4. نگاه محلى، نگاه جهانى/ عبدالحسین آذرنگ؛
5. هنر شفیعى كدكنى در تصحیح عطار/ دكتر محمد على موحد؛
6. خاطراتى از مارسل پروست/ سیدونى گابریل كولت / اصغر نورى؛
7. تازه‏ها و پاره‏هاى ایرانشناسى (62)/ ایرج افشار؛
8. دریاى پارس از دیرباز/ دكتر ژاله آموزگار؛
9. پنج قرن دموكراسى در ایران باستان/ همایون صنعتى‏‌زاده؛
10. نشریه مطالعات ایرانى (41)/ یاسمین ثقفى؛
11. و غیره.
    

در شماره 67 می‌خوانید:

1. و مِن‌بعد/ علی‌ دهباشی‌‌؛
2. نویسنده‌ و كمونیسم/ جورج‌ استاینر/ دكتر عزت‌الله‌ فولادوند؛
3. آوای‌ سنگ‌ها/ دكتر ژاله‌ آموزگار؛
4. راز گل‌ سرخ‌/ دكتر شهلا حائری‌؛
5. تازه‌ها و پاره‌های‌ ایران‌شناسی‌ (60)/ ایرج‌ افشار؛
6. گناه‌ نابخشودنی‌، جدایی‌ بحرین‌ از ایران‌/ احمد اقتداری‌؛
7. چاه‌ تخت‌ جمشید/ جلیل‌ اخوان‌ زنجانی‌؛
8. خطّه‌ای‌ بازیافته‌ مُلكِ زوزن‌ در آستانه حمله مغول/ دكتر شهریار عدل‌؛
9. معرفی‌ نشریه مطالعات‌ ایرانی‌ (41)/ سحر مازیار؛
10. از چشمه‌ خورشید (21) (یادداشت‌هایی‌ از ژاپن‌)/ دكتر هاشم‌ رجب‌زاده‌؛
11. و غیره.
    

چشم پاینده مجموعه‌ای از جستارهای بارنز درباب نقاشی‌های مورد علاقه‌ی وی است. بارنز از چشم یک رمان‌نویس به این نقاشی‌ها نگریسته است. از دیرباز نسبت ادبیات و نقاشی را به رابطه‌ی میان دو خواهر تشبیه کرده‌اند. بسیاری از نویسندگان برجسته در آثارشان به توصیف آثار تجسمی در قالب کلمات پرداخته‌اند. نویسنده در این کتاب به جای توصیف نقاشی‌ها در یک اثر داستانی ،از فرم جستار استفاده کرده است. او در این جستارها به چهره‌های نقاشی شده در آثار نقاشان برجسته‌ای نظیر کوربه، مانه، دُگا و دیگران می‌پردازد و شخصیت‌های ادبی را در پس این چهره‌ها می‌یابد.

انسان تصویر و نوا را برای گفتن ناگفتنی های خود برگزید. در متن کتاب مقدس و در واقعه برج بابل زخمی روانی برجان آدمی نشست که همواره با او همراه خواهد بود، یعنی رنج حاصل از فتور و ناتوانی در گفتن آنچه از کلام گریزان است. نقصان ذاتی کلام در ساحت هنر هستی مستقلی برای خود دست و پا کرد و همین سبب شد هنر دیگر صناعتی صرف نباشد و به مجالی در بیان امر ناگفتنی بدل شود. هنر آوردگاه امر ناگفتنی است، همان جایی که کلام یارای رفتن ندارد. کتاب پیش رو این سویه همچنان زنده هنر را بررسی می کند و می کوشد آن را در روزگار ما احیا کند.

جامعه شناسی هنر ژان دو وینیو اثری جدلی در دفاع از اصالت کار کرد تخیل در مقابله با برداشت جزمی و بیش از اندازه علم گرای جامعه شناسی سنتی هنر است.آن چه او در این کتاب کوچک و موجز اما بسیار عمیق و پر بار مطرح می کند در واقع پیشنهادی برای نگرش تازه به کل جامعه شناسی هنر و به تعبیری صریح تر دعوت به پایه گذاری این جامعه شناسی بر اساس نگرشی زنده و پویا نسبت به جامعه و آفرینش هنری است.نگرشی که رابطه تنگاتنگ تجربه اجتماعی و کار کرد تخیل را بر اساس نظریات ناقدان بزرگی چون والتر بنیامین لوکاچ فوکو رولان بارت … به بررسی می کشد. ژان دووینیو استاد دانشگاه اورلئان فرانسه نظریه پردازی معتبر و نویسنده ای پر کار است آن چه بدون شک در دقت و موشکافی نظریات او تاثیر می گذارد دستی است که خود از نزدیک در کار آفرینش هنری به ویژه تئاتر و نمایش دارد.

موسسه ” ساناز ساینا “، در نخستین اقدام و با مدیریت متعهدانه و تخصصی ساناز مینایی، در سال 1362 خورشیدی نخستین آموزشگاه تخصصی آشپزی و شیرینی‌‌‌‌پزی کشور را بنیانگذاری کرد. موسسه یادشده، در اولین اقدام، با انتشار انواع کتاب‌‌‌‌های معتبر میوه‌‌‌‌آرایی، دکور غذا و سایر اقدام‌‌‌‌های فرهنگ‌‌‌‌سازی به نحوی جذاب، موج فرهنگی مثبتی از اهمیت آموزش تخصصی برای بسیاری از هنرجویان و مدیران ممتاز پیشه آشپزی و شیرینی‌‌‌‌پزی ایجاد کرد. در ادامه، این آموزشگاه به‌‌‌‌قدری در حوزه آموزش کاربردی، حرفه‌‌‌‌ای عمل کرد که امروزه بی‌‌‌‌اغراق و به گواه اهل فن، با کارنامه‌‌‌‌ای درخشان به نگین تابان صنعت غذای ایران‌‌‌‌زمین تبدیل شده است. کما اینکه در ادامه پس از انتشار 27 عنوان کتاب، با دریافت مجوز دانشگاه غیرانتفاعی در سال 1377 و همچنین مجوز دانشگاه علمی و کاربردی در سال 1389 به فعالیت‌‌‌‌های فراگیرتر آموزشی گام نهاد تا پس از اعطای نشان منتخب جهانی به این موسسه، نظام آموزشی این پیشه ارزشمند، وارد فاز تازه‌‌‌‌ای شده باشد. به این ترتیب برای یک هنرجوی آشپزی یا شیرینی‌‌‌‌پزی حرفه‌‌‌‌ای، با توجه به ملاحظات اقتصادی، صرفه‌‌‌‌جویی زمانی، اعتبار مدرک دریافتی و کسب مهارت‌‌‌‌های کاربردی، دغدغه نبودن امکانات ارتقای مهارت‌‌‌‌های متناسب با استانداردهای بین‌‌‌‌المللی آشپزی و شیرینی‌‌‌‌پزی برطرف شده است.

این کتاب شامل تمام دستورات کتاب آشپزی دو جلدیست با این تفاوت که بصورت تک رنگ و بدون عکس برای استفاده و حمل آسان در محیط آشپزخانه طراحی شده است.

با 700 دستور آشپزی به روایت سانازمینایی (پلو، خورش، کباب، دلمه، کوفته، کوکو و…..)

بدون عکس و جنس کاغذ معمولی

✔هدف از تهیه این کتاب، با توجه بر دسترسی راحت و قابل حمل بودن آن، در کنار کتاب آشپزی ایرانی دو جلدی مکمل بی نظیری خواهد بود. ارائه 700 دستور آشپزی ایرانی با روایت ساناز مینایی برای نگه داشت فرهنگ و سنت غذایی ایرانی با قیمتی بسیار مناسب تر توانستیم در اختیار شما عزیزان قرار دهیم.

بر اساس تجربه 37 ساله این مجموعه علاوه بر بازنگری کامل دستورات غذایی، بخشی با عنوان «آشپزی به روایت ساناز سانیا» نیز آورده شده است که حاوی تغییرات عمده و اساسی در نحوه استفاده از مواد اولیه است. این مجموعه‌ شامل صبحانه، مربا، مارمالاد، پیش‌غذا، کوکو، شامی، کتلت، دلمه، کوفته، آش و شوربا، آبگوشت و اشکنه، خوراک، کباب، پلو، خورش، دستورات متفرقه، چاشنی، ترشی و شور و نوشیدنی است. این کتاب در کنار جلد یک دایره‌المعارف «نکته‌ها و تکنیک‌های آشپزی» از کتاب‌هایی است که داشتن آن در هر خانه‌ای لازم است.

این کتاب حاوی بیش از 100 دستور مزه‌های میهمانی است. از انواع فینگرفود، کاناپ، رول‌ها و بروسکتا گرفته تا انواع دیپ، چاشنی و اردورهای معروف دنیا.

امروزه مناظرات فراوانی بر سر مفهوم اقتصاد جهانی جریان دارد، اما سینمای تجاری از آغاز هستی آن “جهانی” بوده است. از زمان پیدایش رسانه ها، سینما ارزش های محوری و ساختار های اجتماعی کشور ها را تبیین و تقویت کرده و به کمک سینما آنچه برای ملت ها خارجی قلمداد می شود تعریف و از آن اجتناب شده است. سینما و ناسیونالیسم به برسی سویه هایی می رود که در راستای آن ها سینما محل مناقشه و تعامل میان ملت ها و ملیت هاست. هر یک از فصل های کتاب به یکی از جوانب کلیدی این بحث اختصاص یافته است: آیا سینما فرمی تأثیر گذار از تبلیغات ملی است؟ آیا در حال حاضر مفهوم ملیت در فیلم ‎ها به سود فرهنگ بازنمایی جهانی و عام رو به اضمحلال می رود؟ سینما چه تأثیری بر حال وهوای ملی دارد؟ و…

نظریه های اساسی فیلم ، هم سابقه تئوری فیلم است و هم مقدمه ای بر کار مهمترین نظریه پردازان و نویسندگان این حوزه ، مانند مونستربرگ ، آرنهایم ، آیزنشتاین ، بالاز ، کراکوئر ، بازین ، میتری و متز. دادلی اندرو در این کتاب نظریه های این نویسندگان بزرگ را ارائه داده و با هم مقایسه می کند. اندرو نظریه های آنها را در زمینه جنبش های فکری بزرگتر ، از جمله روانشناسی گشتالت ، فرمالیسم روسی و اگزیستانسیالیسم قرار می دهد. او ایده های 10 نظریه پرداز اصلی فیلم را در این مقدمه ی خواندنی پوشش می دهد (هوگو مونستبرگ ، رودولف آرنهایم ، سرگئی آیزنشتاین ، بلا بالاس ، زیگفرید کراکوئر ، آندره بازن ، ژان میتری ، کریستین متز ، آمدی ایفره ، هنری آگل). این کتاب برای خوانندگانی که به نظریه ی فیلم علاقه مند هستند و می خواهند کتابی قابل فهم و ساده خوان داشته باشند که به صورت ساختارمند آن را دنبال کنند بسیار عالی است. این کتاب نظرات هر فرد را در زمینه ی متفکران قبلی مورد بحث قرار می دهد. در هر فصل از این کتاب چهار موضوع هر نظریه پرداز مورد بررسی قرار می گیرد: مواد اولیه فیلم ، فرایندی که به ماده اهمیت می بخشد ، فرم ها و هدف یا ارزش فیلم. این کتاب فراتر از دهه 1970 را پوشش نمی دهد ، اما به عنوان مقدمه ، به اندازه ی کافی چهره های غول پیکری مانند آیزنشتاین ، کراکوئر و بازین را پوشش می دهد. برای افرادی که به نظریه و روانشناسی سینما علاقمند هستند ، این کتاب یک نقطه ی شروع عالی است که در هر کتابخانه ای ضروری است. اندرو نظریه ها را به سهولت دتجزیه می کند بدون آنکه از اهمیت آنها بکاهد. به جای خرید کتابهای جداگانه ی هر نظریه پرداز ، کتاب اندرو را تهیه کنید که کتابی جامع است و مباحث را به خوبی پوشش می دهد.

فقدان، واقعیت گریزناپذیر زندگی است و افراد باید ظرفیت سوگواری را به‌دست بیاورند تا بتوانند به بلوغ رسیده و زندگی را به طور کامل زیست کنند. سینما رسانه‌ای است که بسیار عمیق‌تر از آنچه تصور می‌شود افراد را درگیر گفت‌وگوی مجازی با خود و ناهشیار فرهنگی‌شان می‌کند. سینماروها اغلب در تعجب هستند که چرا تحت تأثیر یک فیلم خاص قرار گرفته‌اند. نویسندگان سینما به منزلۀ درمان این فاصله‌ها را پر کرده و پیوندی بین سوگ، درمان و سینما برقرار می‌کنند. نویسندگان با تحلیل معنای هر فیلم و دلایل ریشه‌ای فقدان‌های خاص بیان می‌کنند هر فیلم فرصتی است برای آماده‌سازی روان‌شناختی فرد در رویارویی با سوگ‌های ناگزیر. این کتاب نشان می‌دهد که چگونه فیلم‌ها در فرآیندی ضروری تروما را به تحول تبدیل و ما را به سمت کلیتی یکپارچه راهنمایی می‌کنند.

فلسفه بر دو نوع است: یکی از مسیرهای پاخورده سنت فلسفی و اندیشمندان بزرگ می گذرد و دیگری فلسفه ای که رهپویانش از راه های رفته بیرون می روند، وارد قلمرو بکرتری می شوند و رویکرد فلسفی را برای موضوعات تازه ای به کار می بندند. این کتاب، در گروه دوم جای می گیرد، چون هیچ یک از شاخه های فلسفه تا کنون دیزاین را در کانون توجه خود قرار نداده است. امروزه دیزاین از چنان رواج و وجهه ای برخوردار است که بی توجهی فلسفه به آن نادیده نمی ماند. در واقع، در میان حرف و حدیث های متاخر درباره پایان هنر می توان گفت که امروزه دیزاین از نظر اهمیت فرهنگی بر هنر سایه انداخته است و…

این کتاب برگرفته از کتابی است که حاصل سال‌ها تلاش و كوشش گروهی از مجارستانی‌های دوستدار فرهنگ و هنر ایران است و پس از نمایشگاهی که از ۸ بهمن ۱۳۸۹ تا ۲۷ شهریور ۱۳۹۰ با عنوان «هنرمندان در گذر تاریخ؛ هنرهای ایرانی دورۀ قاجار»در موزۀ هنرهای كاربردی بوداپست با همكاری موزۀ مذكور و موزۀ هنرهای آسیای شرقی فرنتس هوپ برگزار شد، چاپ و منتشر شده است.این كتاب به دو بخش تقسیم می شود: بخش اول شامل ترجمۀ هجده مقالۀ تحقیقی در معرفی مطالعات ایرانی در اروپای شرقی و مجارستان و نیز بررسی شاخه های گوناگون هنر ایران در دورۀ قاجار است. این بخش با ویراستاری و نظارت بلا كلنیی و ایوان سانتو، دو نفر از ایران شناسان مجاری، صورت گرفته است.بخش دوم شامل آلبوم تصاویر رنگی در ده قسمت كتاب آرایی، آثار لاكی، سلاح و زره، فلزكاری، زیورها، گوهرها و طلسم ها، سفالینه ها، فرش ها و بافته ها، آثار چوبی و عكاسی و آثار دیگر برجای مانده از نخستین دوره های ایران شناسی در مجارستان است .

این مجموعه مشتمل است بر مقالاتی در باب زیبایی‌شناسی در حوزه‌‌ی “تاریخ زیبایی‌شناسی”، “نظریه‌ی زیبایی‌شناسی”، “مسائل و چالش‌های” و “هنرهای هفت‌گانه”. پاره‌ای از مقالات عبارت‌اند از: “افلاطون/ کریستوفر جاناوی”، “ارسطو/ نیکولاس پاپاس”، “زیبایی‌شناسی در قرون وسطی/ جوزف مارگولیس”، “فرمالیسم/ نوئل کارول”، “مقوله‌های عام زیبایی‌شناختی/ دنیس داتون”،”ارزش هنر/ میتوکی‌یران”، “هنر و اخلاق/ بریس گات”، “زیبایی‌شناسی زیست محیطی/ آلن کارلسون”، “زیبایی‌شناسی فمینیستی/ سارا ورت”، “ادبیات/ پیتر لامارک”، “نقاشی/ دومینک مک آیورلوپس”، “مجسمه‌سازی/ کرتیس ال. کارتر”، “معماری/ ادوارد وینترز”، “موسیقی/ مارک دبلیس” و “تئاتر/ جیمز آرأ همیلتون”.

سینمای فرانسه شروع کننده واقعی سینما به معنای ماندگار آن است و به جرئت می توان گفت در کنار سینمای آمریکا شناخته شده ترین و تاثیرگذار ترین سینمای دنیاست…
طی 125 سال ازلومیر تا ژان پیرژونه سینمای فرانسه تقریبا همیشه در تلاش برای شکستن قواعد سنتی سینما بوده و از دیرباز آن را محل بروز نوآوری و بدعت های سحرانگیزدر سینما می شناسیم.

پرتره‌نگاری در طول سال‌ها تحول فرهنگ بشری همواره وجود داشته است و جهان باستان سرشار از پرتره است: یونانی‌ها مجسمه‌هایی از افراد سرشناس را بر سر مقبره‌ها یا در جایی از شهر می گذاشتند و تندیس شیئی مهم در خانه‌های شخصی شده بود. در آثار نویسندگانی چون ارسطو، گزنفون، افلاطون، سیسرون و هوراس هم به پرتره‌نگاری اشاره شده است. شماری از مهم‌ترین پرتره‌ها در تاریخ در منطقه فیوم مصر رومی در سده های یکم تا دوم پس از میلاد تولید شده است. اما سده پانزدهم از جهت حرفه ای شدن نقاشی پرتره اروپایی نقطة تحول مهمی در تاریخ پرتره‌نگاری است. در سده شانزدهم هم هنرمندان پرتره نگار واجد جایگاه هنری بودند و در سده‌های هفدهم و هجدهم، در اروپا و سپس در آمریکا، سفر پرتره‌نگاران از شهری به شهری و از خانه‌ای به خانه‌ای رایج بود. در سده نوزدهم هنرمندان زیادی از طریق پرتره‌نگاری به شهرت و ثروت رسیده‌اند. امروزه پرتره و مطالعات مربوط به آن جایگاهی حائز اهمیت در مطالعات هنر دارد. ویژگی پرتره نگاری این است که علاوه بر تعریفی دقیق از پرتره، در نه فصل و در قالب ۱۳۸ تصویر جذاب بدین مباحث پرداخته است: کارکردهای پرتره‌نگاری، قدرت و جایگاه آن، پرتره‌نگاری گروهی و پرتره‌نگاران. نویسنده از موضوعاتی چون مدرنیسم و جنسیت نیز غافل نبوده است.

نظریه یک ساختار زبانی است که صورتی از تجربه انتزاع شده است. بااین وجود تئاتر و ادبیات نمایشی و نظریه را نمی توان مستقل از یکدیگر آنالیز کرد؛ زیرا چگونگی درک و استفاده از مفهوم مدرن ادبیات و هنر ارتباط زیادی با روش های نظریه پردازی هنر و ادبیات دارند. ادبیات نمایشی و تئاتر اساساً فعالیت­ هایی هستند که به وسیله نظریه فهمیده می شوند. تحلیل های نظری در خصوص ادبیات نمایشی صرفاً توصیف اصول کلی این نوع فعالیت نیست؛ بلکه از گفتمان های وابسته دیگر، مانند فلسفه یا نظریه های اجتماعی و ادبی، استفاده می نماید و در این بین جهت گیری هایش هم بعضاً متأثر از نظریه ها و پارادایم های مسلط دوران خودش است.

این کتاب بزرگ ارائه کننده ی مقدمه ای عمومی برهشت رویکرد عمده ی سده ی بیستم نسبت به نظریه و نقد هنری از نظریه ی بیان تا پساساختارگرایی است. در ابتدای هربخش پیش در آمدی مفصل و روشن آمده است که می تواند راهگشای خوانندگانی باشد که از دانش تخصصی در این زمینه کم بهره یا بی بهره اند.مطالب عرضه شده در هر عرصه از آثار بزرگان آن عرصه مانند زیگمون فروید رولان بارت مارتین هایدگر و ژاک دریدا برگزیده شده اند پیش در آمدهای هر بخش ارائه شده است این کتاب را به مجموعه ای ارزشمند به ویژه برای دانشجویان تاریخ هنر ادبیات و فلسفه تبدیل کرده است.

نمونه‌ی بارز پیوند هنر و فلسفه را در فرش‌های دستباف روستایی و ایلاتی و یا شهری ایران می‌توان جستوجو کرد. هنرمند فرش‌باف ایرانی علاوه برخلق زیبایی، طبیعت و اطراف خود را در طرح‌ها و رنگ‌های فرش بیان می‌کند و در حقیقت فرش او بیانگر نوع زندگی و دریافت او از جهان (دید فلسفی او) است. در دوران اسلامی بسیاری از فعالیت‌های سیاسی، هنری و فرهنگی و حتی اقتصادی ایرانیان تحت نفوذ دین جدید قرار گرفت اما تمامی هنرهای گذشته کم و بیش متحول شد و مطابق دوران جدید اسلامی پیشرفت کرد به‌ویژه هنر قالی‌بافی. در مورد فرش در قرآن‌کریم نیز در سوره‌ی (55 الرحمان) آیه‌ی 76 “عبقری” به معنای فرش و زیرانداز در باره‌ی بهشتیان آمده است: “بر بالش‌های سبز و فر ش‌های نیکو تکیه می‌زنند.”

علیرضا:من یازده بار خودکشی کردم.فکرکنم بیشتر از همه تون.هیچوقتم نشده بار اول رگمو زدم یه تیغ جراحی از سالن تشریح دانشکده کف رفته بودم.تو حموم واسه این که خون بیاد از رگم تو یه سطل،آب داغ ریختم دستم سوخت،هی دستمو میکردم توی آب بیرون که می آوردم خون فواره می زد اما باز بند می اومد.

پس از انقلاب مشروطه و تلاش و همراهی بی حد زرتشتیان درد به ثمر رساندن آن، افراد این جامعه کوچک اقلیت دینی، اندک اندک جایگاه خود را در عرصه های اجتماعی به دست آوردند و با پشتیبانی مالی و فرهنگی گسترده تری روی آوردند. این پشتیبانی ها و ارتباطات با آغاز قرن چهاردهم خورشیدی،همسو با برخی اهداف دولت به اوج رسید.از آن جمله،ساخت و ساز بناهای عام المنفعه و مدارس،ایجاد فضاهای مناسب اجرای نمایش در سالن های این مدارس و نیز اجرای نمایش در مناسبت ها و جشن های فرهنگی شان است. و از آن جهت که سیاست آن روز، به ایران باستان بذل توجه نشان می داد، زرتشتیان مورد توجه قرار گرفتند و اوضاع برای فعالیت اجتماعی آن ها وضع به ساما تری یافت. بدین ترتیب، زرتشتیان گاه در همراهی با دیگر هنرمندان جامعه اکثریت، در شل گیری تحولات نمایشی مربوط به سیر کلی نمایش در ایران حضور داشته اند و گاه به گونه ای دیگر، در جامعه کوک خود، به صورت انحصاری و تنها برای تماشای همکیشان خود، در جشن ها و مراسم شان، به هنر نمایش پرداخته اند؛ این جریان فرعی و جدای از سیر کلی نمایش در جامعه، مسیر جداگانه ای پیمود و ویژگی ها، روش ها، مهارت ها و دستاوردهای ویژه خود را کسب کرد که قابل تامل و بررسی است.

کتاب «حتما عکس دیگری هم هست»، مجموعه ی ۶۶ کارت پستال از نویسنده های مشهور جهان به همراه یادداشتی از نویسنده های ایرانی است. این کتاب به کوشش مهرداد اسکویی تهیه شده و سهیلا شمس دبیر اجرایی آن است.ایده ی این کتاب باعث می شود مردم تشویق شوند تا کتاب های بیش تری بخوانند و به عکس ها و کارت پستال ها هم توجه بیش تری کنند. این پروژه بیش از یک سال زمان برده و متن ها ده ها بار ویرایش شده اند.