نویسنده: فهیمه سلیمانی
نشر: شقایق
توضیحات: فکر می‌کنی برای من آسون بود؟ دیدنت در کنار یکی دیگه و…ناباورانه نگاهش کردم و او با همان طنین گرم و گرفته ادامه داد: اعتراف من اگر برای تو یه کابوسه، برای خودم یه رویای محال بود. سکوتم نه تنها تو، که خودم رو هم آزار می‌داد. انگار خواب می‌دیدم. دیگر حرف‌هایش را نمی‌شنیدم، شاید هم نمی‌خواستم که بشنوم. سرم گیج می‌رفت، دیگر توان ماندن نداشتم. حالم خوب نبود، حالا که او اعتراف کرده بود، من توان تحملش را نداشتم. دستم را به صندلی گرفتم تا از افتادنم جلوگیری کنم. او به کمکم شتافت و مرا روی صندلی نشاند..

نویسنده: سحر ممبنی
نشر: شقایق
توضیحات:برای بدرقه‌اش رفتم. جلوی در ایستادم. دستش روی دستگیره در بود. دوباره چشم‌هایش پر از اشك شد و من هم آرام اشك ریختم. نگاهم می‌كرد و لبش را می‌گزید تا اشك‌هایش جاری نشود. از نگاهش می‌توانستم بفهمم كه می‌خواهد برای همیشه برود و دیگر به سراغم نیاید.

نویسنده:زهرا شعله
نشر: شقایق
توضیحات:در این فکر بودم که هنوز هم خاک من، بهترین و مرغوب‌ترین خاک برای کشت محبت است. سرزمینی که در تمام کهکشان مانندی ندارد و با خودم گفتم. بهتر است بمانم! اینجا برای عاشق بودن هرگز دیر نیست، شاید من هم روزی..

نویسنده:ساناز فرجی
نشر: شقایق
توضیحات: به ریزش مداوم باران روی شیشه نگاه کردم، دلم می‌خواست همه‌چی رو بهش بگم، هرکاری می‌کردم زبونم نچرخید، داشتم از دست خودم حرص می‌خوردم که چرا لال شده بودم؟ چرا حرف دلم رو بهش نمی‌گفتم؟ چرا نمی‌تونستم رازمونو فاش کنم؟ شاید به این خاطر بود که نمی‌دونستم چه عکس‌العملی نشون می‌ده، اگه همین رابطه قشنگی رو هم که داشت بینمون شکل می‌گرفت، خراب می‌کرد چی؟ناخودآگاه یکی از ابیات شاملو به مغزم رسید.همه‌چیز از پیش روشن است و حساب شده و پرده در لحظه معلوم فرو خواهد افتاد… .

نویسنده: سهیلا بامیان
نشر: شقایق
توضیحات: نمی‌دانست سال‌ها دلم امیر محبت اوست و همچون پناهنده‌ای هستم که فقط در کنار او با معنای آزادی آشتی کرده و زندگی‌ام را به نفس‌های او سپرده‌ام. سکوت عقل آفتی چاره ناپذیر بر لب‌هایم مهر خورده و من فقط در نگاه او غرق شده بودم. احساس می‌کردم دیواری موهوم به دورم کشیده شده است که داشت خفه‌ام می‌کرد. در آن شرایط تنها کاری که می‌خواستم انجام دهم این بود که با سرعت از اتاق بیرون آمده

نویسنده: سهیلا بامیان
نشر: شقایق
توضیحات: .ناگهان خودم را در محلی که برایم آشنایی غریبی داشت یافتم. گویی حواسم از کار افتاده بود. هیچ ادراکی نداشتم. چه‌قدر این‌جا به نظرم آشنا می‌آمد. یک خاطره قدیمی، یک تصویر به یاد ماندنی در تو در توی ذهنم ترسیم شد. این جا را می‌شناختم، بارها به آن مکان آمده بودم. یک نقطه درخشان مرا به گذشته هدایت می‌کرد و مرا به آن‌جا کشیده بود. راهی را که امروز در اوج حواس‌پرتی طی کرده بودم، مسیری نبود که هر روز می‌آمدم. چیزی در درونم مرا به این مکان سوق داده بود. کم‌کم گذشته به یادم آمد. یک صبح سرد زمستانی روی یکی از نیمکت‌های پارک نشسته بودم و به دست‌های پر تلاش مرد جوانی که روی کاغذ سفید نقش دختر آفتاب را می‌کشید، چشم دوخته بودم…با چشمانی بسته می‌توانستم آن صبح سرد اما دل‌انگیز را به یاد بیاورم و آن نگاه آبی را

نویسنده:مریم دالایی
نشر: شقایق
توضیحات: : نمی‌دانم خورشید آرزوهایمان در کدامین افق پنهان شد و دنیای عاشقانه ما را به دست بی‌رحم تاریکی سپرد. من می‌روم و در ظلمات بدون عشق و آرزو به انتظار مرگ می‌نشینم. حالا که عابر همیشگی شب‌های تنهایی، گشته‌ام با کوله‌باری از گریه‌های بی‌صدا و پنهانی که تنها خداوند آن‌ها را می‌بیند دست‌های پر نیازم را به سوی او دراز می‌کنم و می‌خواهم که سیاهی تردید را در نگاه تو بشکند و باور کنی جز تو هیچ کس را دوست نداشتم… .

نویسنده:ز.دلگرمی
نشر: شقایق
توضیحات: این‌بار دست‌های او و گرمای حقیقی‌اشان را حس کرد آری اینبار به راستی دستان او را در دست داشت. همراه او قدم بر جاده‌ای نورانی گذاشت که قرار بود آن‌ها را به آن سوی زمین برساند. به آن اوج دست نیافتنی لحظه لحظه وصل بود لحظه یکی شدن و لحظه با هم بودن عشق را با تمام زیبایی‌هایش می‌دیدند. این‌بار او به راستی همراه شاهرخ بود و شاهرخ گرمای وجودش را کنار خود حس می‌کرد.

نویسنده: سحر ممبنی
نشر: شقایق
توضیحات: تو دیوونه‌ای بهار! عشق من حرف دیروز و امروز نیست که بخوای باترحم اشتباهش بگیری. اگر تا به حال حرفی نزدم به خاطر این بود که با خودت و خاطراتت کنار بیای. یه احساسی همیشه به من می‌گفت تو برمی‌گردی… .

نویسنده: سحر جعفری
نشر: شقایق
توضیحات: بی‌اراده و ناخواسته تمام اتفاقات آن شب همانند فیلم سینمایی از جلوی چشمانم می‌گذشت و چهره غمزده و ناراحت سیامک جلوی، نظرم بود. درست به خاطر دارم چطور غرورش شکسته شد و با لحنی التماس‌آمیز با من صحبت می‌کرد. هیچ‌گاه فکر نمی‌کردم بتوانم او را ناراحت کنم و از خود برنجانم اما من این کار را کردم و مطمئنا هیچ‌وقت خودم را به خاطر چنین کاری و هم‌چنین آن دروغ بزرگ، نمی‌بخشم. بغض راه گلویم را بسته بود، ولی دیگر نمی‌توانستم اشک بریزم و عقده سنگین دلم را خالی کنم. چشمه اشکم خشک شده بود و به صوت غذه‌ای بزرگ در گلویم سنگینی می‌کرد و هردقیقه که می‌گذشت بیش‌تر احساس تهوع می‌کردم… .

نویسنده: اکرم کاظمی پور
نشر: شقایق
توضیحات: ایران از جمله کشورهایی است که تنوع غذایی در آن بسیار زیاد است. می‌گویند پس از چین و فرانسه، ایران از نظر گوناگونی غذا در مقام سوم قرار دارد. غذاهای اصیل ایرانی بسیار مقوی هستند…

نویسنده:رکسانا حسینی
نشر: شقایق
توضیحات: کتاب:
در دوم اسفند ماه 1346 دختری با چشمان سبز، ابروانی پیوسته، موهای قهوه ای ، پوستی گندمی با زیبایی خاصی كه هر شخصی را مجذوب خود می كرد…

نویسنده: فائزه عطاریان
نشر: شقایق
توضیحات: در تمام طول هفته به او فکر می‌کردم حس عجیبی داشتم که نمی‌دونستم چیه؟ ولی مطمئن بودم عشق نبود چون هنوزم دوستش نداشتم. خیلی با خودم کلنجار رفت م ولی چیزی نفهمیدم آخر هفته که دیدمش فهمیدم اون حس عجیب ترحمه. برای اولین بار با دقت نگاهش کردم، می خواستم ببینم چه شکلیه؟ زیاد خوشگل نبود می‌شد گفت قیافه‌ای معمولی داشت همین‌طور که نگاهش می‌کردم پرسید: هنوز هیچ احسساسی به من پیدا نکردی؟ برای اولین‌بار به چشمانش نگاه کردم تمنا توی چشماش موج می‌زد جوابش رو ندادم اشکی که توی چشماش حلقه بسته بود روی گونه‌هاش جاری شد…

نویسنده:زهره کلهر
نشر: شقایق
توضیحات: با بی حالی و تنی خسته به سمت دیوار شیشه‌ای حركت كردم. هنگام عبور از كنار اتاقش، نگاه ملتمس و غمگینم به آن سمت كشیده شد و آه سردی از سینه‌ام خارج گردید. سقف روی سرم سنگینی می‌كرد. شانه‌هایم گویی تحمل هوا را هم نداشتند! یكی از پنجره‌ها را به سختی باز كردم. هجوم هوای سرد و دلگیر بیرون، پوست داغ و ملتهب صورتم را به مبارزه می‌طلبید. چند روزی بود كه به طرز محسوسی گوشه‌گیر و ساكت شده بودم. ده روز از رفتنش می‌گذشت و من روزها را با دلتنگی و بی هدفی به شب می‌رساندم. درست مثل دختركی بازیگوش كه عروسكش را گم كرده باشد! ظاهرا تمام تلاش من برای نادیده گرفتن او بی نتیجه بود. حالا دریافتم كه چه جایگاهی برایم داشته است…

نویسنده:سهیلا بامیان
نشر: شقایق
توضیحات : اصلا به فکرم نرسیده بود که ممکن است او گوشی را بردارد. پس او به ایران برگشته بود. همان‌طور که قول داده بود می‌خواست تا در مراسم سالگرد دایی شرکت کند. شنیدن صدای او سبب شده بود که اشکهایم آرام آرام جاری شود. دلم می‌خواست ساعت‌ها به شنیدن صدای مهربان و کلام دلنشینش می‌نشستم. خدا می‌دانست که چقدر دلتنگ دیدن او و شنیدن حرف‌های طنزآمیز و شوخش بودم. روزهای بسیاری بود که با خود می‌جنگیدم تا او و یادش را فراموش کنم اما این امر خارج از توان من بود. دلم به سویش پر می‌کشید و آتش حسرتی تند زیر پوستم می‌دوید و همه وجودم را گداخته و تب‌دار می‌کرد…