جامعه‌شناسی مردم‌مدار نوعی جامعه‌شناسی است که فراتر از محدوده‌های دانشگاه، به سراغ مردمان گوناگون می‌رود و با آنان درباره‌ی ارزش‌های بنیادین به گفت‌وگو می‌نشیند. جامعه‌شناسی مردم‌مدار می‌کوشد به مردمان کمک کند به درکی عمیق‌تر از آن شرایط تاریخی و اجتماعی‌یی دست یابند که از آنان کسانی را می‌سازد که هستند. برخلاف جامعه‌شناسی‌های حرفه‌ای و سیاست‌گذار، جامعه‌شناسی مردم‌مدار به‌جای مباحث تکنیکی، دل‌مشغول ارزش‌ها و نیت‌هاست و نیز برخلاف جامعه‌شناسی‌های حرفه‌ای و انتقادی، به مردمانی توجه دارد که بیرون از دانشگاه‌اند. به تعبیر مایکل بوراووی، جامعه‌شناسی مردم‌مدار مبیّن منافع بشری است،‌ منافعی که در گرو عقب‌راندن استبداد دولت و جباریّت بازار است.

اگر اراده‌ی خداوند بر این بود که بندگانش فقط بتوانند کارهای خوب انجام دهند، انسان را به‌گونه‌ای می‌آفرید که صرفاً توانایی انجام کارهای خوب را داشته باشد و از انجام کار بد ناتوان باشد. اما اراده‌ی پروردگار بر این بوده است که انسان با اراده‌ی خویش کار خیر کند و از گناه بپرهیزد.
نویسنده در این کتاب قصد ندارد دولت را فاقد مسئولیت در قبال مفاسد نشان دهد، بلکه می‌خواهد استنتاج کند احکام اسلامی به‌اقتضای ایمانی‌بودن جامعه و نه اسلامی‌بودن حکومت ارائه شده است.
دانش‌های مختلفی مشروعیت اعمال انسانی را از جهات مختلف تبیین می‌کنند؛ مثلاً حقوق دانشی است که اصول حاکم بر توانایی دولت را ارائه می‌کند و چارچوب خاصی را برای اقدامات مشروع دولت تبیین می‌کند. فقه نیز دانشی است که گسترده تا تعیین حدود دخالت‌های دولت و مشخص‌کردن موارد مجاز و غیرمجاز یکی از وظایف آن است. مثلاً‌ می‌توان از فقه پرسید دولت اسلامی در چه مواردی و براساس چه مبانی و اصولی می‌تواند اختیارات شهروندان را محدود کند و با استفاده از نیروی قهریّه آزادی آنان را سلب کند؟

نقش جهانی ایالات متحده در قرن بیست‌ویکم چیست و امریکا چگونه می‌تواند آن را ایفا کند؟ معضلات امریکا در ایفای این نقش چیست؟ آیا ایالات متحده می‌تواند از نقش جهانی خود دست بکشد؟ اگر نه هدف غائی این نقش چیست؟ متحد استراتژیک امریکا در این راه کیست؟ چگونه می‌توان میان امنیت ملی، دموکراسی، جهانی‌شدن، فرهنگ جهانی و هژمونی تعادل برقرار کرد؟
پرسش‌هایی از این دست پرسش‌هایی به‌ظاهر ساده‌اند که برژینسکی در این کتاب با توجه به جهان‌بینیِ خود ــ که البته یک جهان‌بینی ریشه‌دار امریکایی است ــ در آن‌ها غور می‌کند و در راه پاسخ به آن‌ها ظرایف و دقایق فراوانی را پیش روی می‌نهد.

مؤسسه‌ی تحقیقات اجتماعی، که مکتب فرانکفورت از آن پدید آمد، در سال‌های اوایل جمهوری وایمار تأسیس گردید. دوران حکومت نازی را در تبعید سپری کرد و به‌صورت کانون مهم نظریه‌ی اجتماعی در دوران پس از جنگ درآمد. نخستین اعضای مکتب نظیر آدورنو، هورکهایمر و مارکوزه به تدوین و تکامل شکلی از نظریه‌ی مارکسیستی تحت عنوان «نظریه‌ی انتقادی» اقدام نمودند، که در مطالعه و بررسی مفاهیم و مقولاتی چون طبقه، سیاست، فرهنگ و ایدئولوژی بسیار مؤثر و نافذ واقع گردید. آثار اعضای جدیدتر و به‌ویژه هابرماس در سراسر اروپا و امریکای شمالی مورد توجه و استقبال گسترده‌ای قرار گرفته است.
کتاب تام باتامور ضمن نگاهی تازه و بحث‌برانگیز به نقش مکتب فرانکفورت در گسترش و تکامل جامعه‌شناسی نوین به بررسی و ارزیابی موضوعات و مقولات عدیده‌ای می‌پردازد که تا پیش از این در جای دیگری مورد بررسی قرار نگرفته بودند. وی غفلت از تاریخ و اقتصاد سیاسی توسط نظریه‌پردازان انتقادی را مورد بحث قرار داده و به بررسی رابطه‌ی مکتب فرانکفورت با جنبش‌های رادیکال دهه‌ی ۱۹۶۰ و دوران حاضر می‌پردازد. تحلیل انتقادی باتامور از آرا و نظریات نویسندگان مکتب فرانکفورت از طریق ارزیابی آثار آنان و کشف رابطه‌ی نظریه‌ی انتقادی با دیگر اشکال تفکر جامعه‌شناختی، به‌ویژه پوزیتیویسم و مکتب ساختگرا، موجب قابل فهم‌شدن نقطه‌نظرات و دیدگاه‌های نویسندگان این مکتب گشته است.

بخش اول کتاب قدرت، گفتمان و زبان به مباحث نظری می‌پردازد و رویکردهای مختلف تحلیل گفتمانی را بررسی می‌کند؛ در همین راستا دو گروه از نظریه‌ها را که یکی ریشه در زبان‌شناسی و دیگری ریشه در فلسفهٔ سیاسی دارد مرور می‌کند و سرانجام با ترکیب تحلیل گفتمان انتقادی فرکلاف و نظریهٔ گفتمان لاکلا و موف، چارچوب نظری مناسبی برای تحلیل‌های بخش دوم فراهم می‌آورد. در بخش دوم کتاب، تحولات سیاسی اجتماعی ایران و سازوکارهای جریان قدرت در جمهوری اسلامی ایران، به‌ویژه دو جریان اصلاح‌طلب و محافظه‌کار بر مبنای چارچوب نظری یادشده تحلیل می‌شود. درواقع کتاب حاضر نشان می‌دهد که چرا جنبش اصلاحات شکل گرفت، چگونه استمرار یافت و چرا افول کرد. به‌علاوه، تعامل دو گروه اجتماعی تأثیرگذار و سازوکارهایشان برای مقابله با یکدیگر بررسی می‌شود.

این کتاب «تاریخ فلسفه‌ی سیاسى» به معناى متداول آن نیست و به هیچ‏‌روى کتابى مقدماتى به حساب نمى‏‌آید. هدف این کتاب برآورده‌‏کردن یک نیاز جدّى دانشجویان و پژوهندگان فلسفه‌ی سیاسى مدرن است: نیاز به دسترسى به طیف گوناگون تفاسیر از فیلسوفان مُدرن بزرگ ـ از ماکیاولّى تا مارکس ـ که هر روز بر شمارشان افزوده مى‌‏شود و هرچه بیشتر پیچیده مى‏‌شوند. اگرچه چند صدسالى از انتشار آثار اصلى این فیلسوفان مى‌‏گذرد، امّا به مرور زمان نه‌‏تنها وحدت نظرى درباره‌ی آراى آنان حاصل نشده است، بلکه اختلاف‏‌نظرها عمیق‌تر هم شده است. این گوناگونى تفاسیر گواه این است که همه‌ی این متفکران و آثارشان لجوجانه ارتباط‌شان را با مسائل امروزى حفظ کرده‏‌اند و بخش عمده‌ی زبان و مفاهیم، یعنى عناصر سازنده‌ی گفتمان سیاسى امروزین را فراهم آورده‌‏اند. این کتاب همه‌ی تفاسیر گوناگون عرضه‏‌شده در نیم قرن اخیر، خصوصاً بیست سال اخیر، را خلاصه کرده و ارزیابى مى‌‏کند و نخستین کتاب از این نوع حتى در زبان انگلیسى است.

این کتاب پیشرو، نظام‌مندترین بررسی‌ای است که تا به امروز درخصوص این گزاره‌ی غالباً ادعاشده، ولی کم‌تر مطالعه‌شده‌ی «تاریخ مهم است» نگاشته شده است. غالب عالمان اجتماعی معاصر به‌شکلی ناخودآگاه رویکردی مقطعی به دنیای اجتماعی در پیش می‌گیرند. لیکن وقتی رخدادها و فرایندهای اجتماعی از بستر زمانی‌شان جدا می‌شوند، معنایشان مخدوش می‌شود. پل پیرسون معتقد است با نشاندن سیاست در بستر زمان ـ ساختن تصاویر متحرک به عوض تصاویر مقطعی ـ می‌تواند ادراک ما را از پویایی‌های اجتماعی پیچیده و نظریه‌ها و روش‌هایی که برای تبیین آن‌ها به کار می‌گیریم بهبود ببخشد.
سیاست در بستر زمان دریچه‌ی جدیدی به ابعاد زمانی دنیای اجتماعی می‌گشاید. این کتاب طیفی از خصایص مهم و الزامات ناشی از فرایندهای اجتماعی متحول ارائه می‌کند: تنوع فرایندهایی که در دوره‌های زمانی معنادار شکوفا می‌شوند، مناسباتی که تحت تأثیر آن‌ها احتمالاً چنین فرایندهایی بروز می‌کنند، و بیش از همه، اهمیت این ابعاد زندگی اجتماعی برای شناخت برایندهای سیاسی و اجتماعی مهم.
تحلیل پیرسون، که در طیف گسترده‌ای از علوم اجتماعی می‌گنجد، هزینه‌ی گزافی را آشکار می‌کند که علوم اجتماعی با غیرتاریخی‌شدن می‌پردازد و گنجینه‌ای از ایده‌ها برای جان‌بخشیدن به ادراک ما از فرایندهای تاریخی فراهم می‌آورد. کتاب پیرسون، با نشاندن سیاست در بستر زمان، تأثیری دیرپای در آثار استادان و دانشجویان رشته‌های علوم سیاسی، تاریخ، و جامعه‌شناسی تا اقتصاد و تحلیل سیاسی خواهد داشت.

آدمی در فرآیند تحول مدنیِت همواره آرمان‌ها و آماج‌هایی در پیش روی داشته است. این آرمان‌ها و آماج‌ها گاهی محک عقل خورده و تجربه‌ی عملی را تاب آورده. گاهی نیز سوار بر بال خیال مرزهای واقعیت را درنوردیده است. اندیشیدن به این‌گونه آرمان‌ها و آماج‌ها که محصول تخیل و یا تعقل انتزاعی است و از دوران اساطیری تا روزگار چیرگی دانش‌های تجربی را دربرمی‌گیرد، اندیشه‌ی آرمانشهری نام دارد، و محدود به قوم یا ملتی ویژه نیست. آدمی در همه‌جا و در همه‌ی روزگاران آرزوی جامعه‌ی کامل و رستگار را در سر پرورده است. در ایران نیز اندیشه‌ی آرمانشهری از کهن‌ترین و ناشناخته‌ترین روزگاران تاکنون ادامه داشته و در آینده نیز ادامه خواهد داشت. این کتاب گزارشی است از سیر این گونه اندیشه در تاریخ ایران‌زمین.

پس از فاجعه‌ی یازدهم سپتامبر، در امریکا علاقه‌ی افراد عادی به شناخت بیشتر اسلام بی‌سابقه است و در عین حال حملاتی که علناً برخی از کشیش‌های تندرو و نیز دشمنان سیاسی اسلام به اسلام می‌کنند و کتاب‌هایی که با غرض می‌نگارند، در شرف ایجاد بحران بزرگی است که به رغم دوستی بسیاری از گروه‌های کاتولیک و پروتستان معتدل با اسلام ممکن است به یک «برخورد تمدن‌ها» بینجامد. در این موقعیت است که بیان ارکان و اساس تفکر اسلامی و روشن‌ساختن معنای واقعی واژه‌هایی از قبیل «جهاد» و «شهادت» و غیره که دائماً در وسائل ارتباط جمعی غربی به صورت تحریف‌شده به کار برده می‌شود، ضرورت دارد. وانگهی باید به حملاتی که به برخی از جوانب اسلام و جامعه‌ی اسلامی مانند حقوق بشر و عدالت و حق زن و غیره می‌شود، پاسخ داده شود. کتاب قلب اسلام به منظور پاسخ به این مشکلات نوشته شده است.

فرهنگ اندیشه‌های سیاسی ترجمهٔ مدخل‌هایی از بخش سیاست و فلسفهٔ سیاسی کتاب فرهنگ تاریخچهٔ اندیشه‌هاست که مهم‌ترین کتاب مرجع نیمهٔ دوم قرن بیستم شناخته می‌شود. مزیت بزرگ مقالات این کتاب آن است که علاوه بر شرح و توضیح مفاهیم، تاریخچهٔ پدیدآمدن آن‌ها و سیر تکوین و تحول‌شان نیز مورد بحث قرار گرفته است و می‌تواند دیدی تاریخی به خواننده بدهد.
در این کتاب مقالات به سه دستهٔ کلی تقسیم شده‌اند: نخست مفاهیم کلی، سپس مفاهیم مرتبط با لیبرالیسم و سرانجام مفاهیم مرتبط با سوسیالیسم و مارکسیسم.