نویسنده:حسین محی‌الدین الهی قمشه‌ای
نشر: سخن
توضیحات: خلاصه کتاب سیصد و شصت و پنج‌ روز با ادبیات انگلیسی

نویسنده در کتاب ۳۶۵روز با ادبیات انگلیسی کوشیده است نوشته‌ها و متون بزرگان ادب آن سرزمین را گردآوری کند مانند: برای چه زیسته‌ام و فلسفه پوچی از برتراند راسل، بهترین ما و بدترین ما از ویلیام شکسپیر،خاک و سنگ از ویلیام بلیک، بلندای قامت ما از امیلی دیکنسن، گیاه عشق از رابرت هریک، تبعید جرج سانتایانا، آخرین سخن از آن برونته، بدیهه‌نوازی آسمانی از رالف والدو امرسن، جای نومیدی نیست از امیلی برونته و….و از این رهگذر خواننده با دیدگاه نویسندگان این متون هم در مورد موضوعات مختلف که در زندگی انسان‌ها وجود دارد، آشنا می‌شود.

در این کتاب نویسنده به بررسی شیوه مطالعه ادبیات انگلیسی در سه زمینه شعر، رمان و نمایش‌نامه می‌پردازد، با تطبیق دادن آثار ادبیات انگلیسی با آثار کلاسیک ادبیات فارسی آن را ملموس‌تر می‌نماید و همچنین توضیحاتی در باب قالب‌های ادبی، نحوه تحلیل متن و روش‌های نگارش در مکتب‌های ادبی بیان می‌دارد.

نویسنده: محمد جواد شیخ الاسلامی
نشر: ماهی
توضیحات:
آیا سلطان احمدشاه زمامداری مظلوم و وفادار به قانون اساسی مشروطه و مخالف دخالت بیگانگان در ایران بود؟ جواد شیخ الاسلامی در این کتاب به این سؤال با تکیه بر اسناد تاریخی پاسخ منفی می دهد. او روزگار آخرین پادشاه قاجار را از تولد تا پایان دوره ی قاجار در اسفند ۱۲۹۹ بررسی کرده است. احمدشاه، برخلاف طبع آرام اش، سلطنت پرفراز و نشیبی داشت؛ جنگ جهانی اول، انقلاب روسیه، هجوم روس ها به شمال ایران و قرارداد ۱۹۱۹، همه در دوران حکومت او روی داد. این کتاب داستان قرارداد ۱۹۱۹ است که بنا بود پشتیبان قاجارها باشد، اما در نهایت اسباب سرنگونی شان شد. کتاب با تکیه بر اسناد وزارت خارجه ی بریتانیا تصویری همه جانبه از قرارداد ۱۹۱۹به دست داده و نقش احمدشاه را در آن بهتفصیل شرح داده است.

نویسنده: سوفی پاژ
مترجم: روح الله امامی مهر
نشر: کویر
توضیحات:در سده­های میانه، هر آیینی که مطلوب و مقبول نبود، از نگاهِ عالمانِ مسیحی جادوگری خوانده می­شد، و هر اتّفاقی که در قالبِ سازوکارهای علّی و معلولیِ شناخته‌شده نمی­گنجید نیز از دید فلاسفه، جادو نام می­گرفت. اعتماد و اعتقادی که عموم مردمِ قرون وسطا نسبت به جادو داشتند، بی‌دلیل و بی‌منطق نبود، بلکه در منطقِ نگاهی که آنان به کائنات داشتند توجیه می­شد. در هستی‌شناسیِ مسیحیِ آن دوران، انبوهی از فرشتگان و شیاطین در فاصلۀ­ میانِ زمین تا ملکوتِ آسمان­ها واسطه بودند و جایگاه و قدرتی داشتند؛ با این اعتقاد، هرکه می­توانست به جادو متوسّل شود یا به علوم و روش­های آن دست پیدا کند، قادر می­شد از قدرت­های آنان استفاده کند و یاری بخواهد. وجهِ دیگرِ جادو آن بود که اعتقاد داشتند نیروهایی نهانی در طبیعت وجود دارند و اشیاء و موجوداتِ طبیعت خواصّی پنهانی دارند که آزادکردن و استفاده‌کردن از آن نیروها و خاصیّت­ها جز به تمرین و تجربه و به­کارگیریِ فنونِ مربوطه حاصل نمی­گردند. جادو در واقع مسیرِ وسوسه­انگیزی بود به­سوی خرد و قدرت؛ از سویی چهرۀ پنهانِ عالمِ طبیعت را مکشوف می­نمود و طرقی به­دست می­داد که از ارواحِ عالم بالا استفاده کنند، و از سویی دیگر جذّابیّتی پنهان در این بود که با جادو می­توان همه­ مراحلِ معمولِ فردی و اجتماعیِ رسیدن به هدف­ها (کارِ سخت، داشتنِ موقعیّتِ اجتماعی، استعداد یا حتّی دعاکردن) را دور زد و راهِ میان‌بُر رفت. جادوگری طیفِ وسیعی از اعمال و گفتار را دربرمی­گرفت که برحسبِ طیف­های مختلفِ اجتماعی، درجات و طبقاتِ مختلفی داشت؛ از گفتنِ یک طلسمِ ساده گرفته تا یک جادوی تمام­عیارِ دیوآسای ویران­گر. طلسم­ها و وِردها شفاهی ادا می­شده­اند و معمولاً ساحرانی در همان حوالی بودند که تمامِ این اوراد را از بر داشتند و حفظ می­نمودند؛ گرچه گاهی طبیبان و عالمانِ دینی نیز منعی در به­کاربردنِ این طلسم­ها نمی­دیدند و برخی از آن‌ها را در مکتوباتِ خویش نیز ثبت کرده­اند. این استفادۀ گسترده از طلسمات، از اورادِ شفا و درمان گرفته تا اسمِ رمز­های دستیابی­های هولناک به دنیای دیوان، موجب گردیده بود که همه­گونه مردم از همۀ طبقاتِ اجتماعِ آن روز به‌نحوی مشتریِ جادو شوند.

نویسنده: پاملا پورتر
مترجم: روح الله امامی مهر
نشر: کویر
توضیحات: هنوز از پسِ گذشتِ قرن­ها، نبردهای قرونِ وسطا همچنان از موضوعات جالب توجّه دنیای آن دوران است. تصویری که از برقِ سلاح­های رزمِ سوارکارانِ سده های میانه در تصوّر امروزیان مانده است، و رنگارنگیِ لباس­های فاخر جنگیِ پهلوانانِ آن دوران، همراه با داستانِ نبردها و دلاوری­هایشان، همچنان تأثیر قدرتمندِ خود را بر ذهنیّتِ مردمانِ امروز حفظ کرده است؛ و نوآوری­های تکنیکیِ آن روزگار و ساختن و اختراع و به­کارگیریِ ماشین­های بزرگ نبرد، امروزه مورد شگفتی و تحسین کنجکاوان و علاقه­مندان قرار می­گیرد. بخشی از چنین تأثیراتِ تصویریِ عمیق را مدیونِ نقّاشی­های فراوانی هستیم که از همان دوران برای ما باقی گذارده­اند؛ نقّاشی­هایی که چون بررسی می­کنیم، به­خوبی پیداست که جنگ، همان دوران نیز مثل امروز، پدیده­ای سخت ­ظالمانه و نفرت­انگیز می­نمایانده است. امّا تصوّری که از جنگ نزدِ مردمانِ این روزگار هست به­کلّی متفاوت از چیزی است که در سده­های میانه وجود داشت. جنگ را امروزه اتّفاقی نامطلوب و خاصّ می­دانیم که تا حدّ امکان باید از آن پرهیز کرد؛ حال آن­که در قرونِ وسطا، جنگ یکی از مهم­ترین مؤلّفه­های توسعه اجتماعات و تمدّن­ها بوده.