موضوع این کتاب، بررسی تأثیر فرایند جهانی شدن بر روابط بین‌الملل است. نگارندة کتاب حاضر، بر آن است که تأثیر فرایند جهانی شدن بر روابط بین‌الملل را شرح داده و جهانی شدن و ابعاد مختلف آن را به گونه‌ای کلان‌نگر، دانش‌بنیاد و پژوهش محور مورد کاوش قرار دهد. کتاب، مشتمل بر پنج فصل است که عناوین آن‌ها عبارت‌اند از: جهانی شدن و نظریه‌ها؛ نظام بین‌المللی در سیر دگرگونی‌ها؛ تأثیرات جهانی شدن؛ تحلیلی کاربردی بر کلان بنیادهای زیرساختی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران؛ و تأثیرات جهانی شدن بر روابط بین‌الملل و سیاست خارجی.

پرسش از این‌که سیاست جهان چند سال بعد چه شکل و شمایلی خواهد داشت ـ چه رسد به دهه‌ها بعد ـ پرسشی است که پاسخگویی به آن حتی از عهده‌ی یک علم اجتماعی جاافتاده نیز خارج است. عوامل دخیل بیش از حد زیادند، قوت و قدرت‌شان بیش از اندازه متغیر است، و تشخیص ترکیباتی از آن‌ها که در بازی وارد خواهد شد چنان دشوار است که پیش‌بینی‌های فراگیر را غیرقابل‌ اعتماد می‌سازد.

کتاب حاضر نوعی پیش‌بینی درباره‌ی مسائلی است که با گذار از سلطه‌ی امریکا و قدافراشتن قدرت‌های دیگر می‌تواند پدید آید.

این کتاب بی‌مانند مجموعه‌ای از استدلال‌های ناهمگون را از زبان دانشمندان و دست‌اندرکاران حوزه‌ی سیاست‌گذاری در خود فراهم آورده است که نماینده‌ی رشته‌های علمی و دیدگاه‌های نظری و مختلف و متعددی هستند. کتاب حاضر به‌دلیل روشن‌سازی و تمرکز روی این مناظره‌ی اساسی درباره‌ی آینده‌ی جهان در چند دهه‌ی بعد، قابل استفاده‌ی دانشجویان و دانشمندان روابط بین‌الملل و سیاست جهان،‌ مسائل سیاسی امریکا، سیاست خارجی ایالات متحده و امنیت بین‌الملل است.

در کتاب حاضر پس از بررسی تاریخی دو سنت فلسفی اثبات‌گرایی و تاریخ‌گرایی با مرور نظرات اندیشمندان معاصر در فلسفه‌ی علم و سه جریان فکری تأویل‌شناسی فلسفی، پسانوگرایی، و نظریه‌ی انتقادی در نظریه‌ی اجتماعی ـ و از جمله روابط بین‌الملل ـ سعی شده است نشان داده شود که اکنون اقتدار اثبات‌گرایی شکسته شده و تاریخ‌گرایی بر تخت نشسته است. در فصل اول، اصول کلی و تاریخچه‌ی دو سنت اثبات‌گرایی و تاریخ‌گرایی و نظرات چهار اندیشمند منتقد اثبات‌گرایی در فلسفه‌ی علم یعنی کارل ریموند پوپر، ایمره لاکاتوش، توماس کوهن، و پل فایرابند؛ در فصل‌های دوم تا چهارم به‌ترتیب سه جریان فکری تأویل‌شناسی فلسفی (مارتین هایدگر و هانس‌ـ‌گئورگ گادامر)، پسانوگرایی (ژاک دریدا، میشل فوکو، و ژان‌ـفرانسواـ لیوتار)، و مکتب فرانکفورت و نظریه‌ی انتقادی (ماکس هورکهایمر، تئودور آدورنو، هربرت مارکوزه، و یورگن هابرماس)؛ و در فصل آخر نیز بازتاب این سه جریان فکری در رشته‌ی روابط بین‌الملل بررسی شده است.
همچنین به‌علت کمبود شدید منابع فارسی در زمینه‌های فوق چکیده‌ای از آثار بررسی‌شده‌ی نویسندگان مذکور نیز ارائه شده است تا خواننده تصویری کلی از این آثار داشته باشد.

این کتاب می‌کوشد پیچیدگی و فریبایی بین‌الملل را از پشت عینک پرنفوذترین اندیشمندان آن به نمایش بگذارد؛ تلاشی است هم برای معرفی نظریه‌پردازانی که سهمی اساسی در نحوهٔ اندیشیدن ما دربارهٔ روابط بین‌الملل داشته‌اند و هم آشناساختن خوانندگان با برخی از اندیشمندان بزرگی که رویدادهای بین‌المللی سال‌های آغازین سدهٔ بیست‌ویکم و گرایش‌های جدید پاگرفته در رشتهٔ روابط بین‌الملل را از لحاظ نظری و عملی روشن ساخته یا در ادامهٔ روشنگری‌های پیشین خود بدانها پرداخته‌اند. در مورد این متفکران، ضمن ارائهٔ چکیده‌ای از آثار هریک به همراه اطلاعاتی از زندگی‌نامهٔ آنان، راهنمایی از مهم‌ترین آثارشان نیز برای مطالعهٔ بیشتر معرفی شده است.

کتاب برتر حوزه‌ی علوم سیاسی و روابط بین‌الملل (ترجمه) در جشنواره‌ی مهرنامه در میان ۷۰ کتاب برگزیده از کتاب‌های سال ۱۳۹۴ به انتخاب داوران و مشاوران علمی مهرنامه

این كتاب برای دانشجویان رشته علوم سیاسی و روابط بین‌الملل در مقطع كارشناسی و كارشناسی ارشد به عنوان منبع اصلی درس «نظریه‌های مختلف در روابط بین‌الملل» به ارزش 3 واحد تدوین شده است.

کتاب «میان منطقه گرایی و روابط بین الملل» با بررسی مسائل نظری و تجربی مربوط به همکاری سازمان‌های منطقه‌ای، نکات قابل‌ استفاده‌ای را برای پژوهشگران و دانش‌پژوهان حوزه روابط بین‌الملل در بردارد.

این کتاب شامل 6 فصل کلی است که در ادامه با هم می‌خوانیم.

سر فصل‌ها:

فصل 1: میان ‌منطقه‌گرایی

فصل 2: مفهوم روابط میان ‌منطقه‌گرایی

فصل 3: جغرافیای روابط میان ‌منطقه‌گرایی

فصل 4: مجمع همکاری شرق آسیا- آمریکای لاتین

فصل 5: جنبه‌های مقایسه‌ای و موارد ویژه

محمدرضا دهشیری استاد علوم سیاسی و روابط بین‌الملل دانشکده روابط بین‌الملل وزارت امور خارجه است. وی به سال 1343 در خانواده‌ای متوسط و مذهبی در یزد به دنیا آمد. در خرداد 1361، به تحصیل در رشته معارف اسلامی و علوم سیاسی دانشگاه امام صادق (ع) پرداخت و فوق لیسانس خود را از آن دانشگاه در سال 1368 اخذ نمود. پس از قبولی در آزمون اعزام به خارج کشور، جهت ادامه تحصیل به فرانسه رفت و به دنبال گرفتن درجه کارشانی ارشد علوم سیاسی از دانشگاه تولوز فرانسه در سال 1371، دکترای علوم سیاسی را از همان دانشگاه در سال 1375 با درجه «خیلی ممتاز با تبریکات» کسب کرد. پس از برگشت، به عنوان مدیر امور چژوهشی اداره کل پژوهش معاونت سیاسی صدا و سیما (1375-1380) مدیر گروه سیاسی شبکه چهار سیما (1380-1385) ، رئیس بخش تحقیق مرکز اسناد انقلاب اسلامی (1376-1378) و عضو هیئت علمی و مدیر گروه مطالعات منطقه‌ای دانشکده روابط بین‌الملل (1379-1385) به فعالیت پردات و از اول مهر 1385 تاکنون مسئولیت معاونت نمایندگی دائم جمهوری اسلامی ایران نزد یونسکو را عهده‌دار مقاله‌علمی- پژوهشی را درفصل‌نامه‌های معتبر کشور به رشته تحریر در آورده است و مولف کتاب‌های درآمدی بر نظریه سیاسی امام خمینی (ره) (1380) ، خبر رسانی و برنامه‌سازی (1383) ، یونسکو را عهده‌دار است. نامبرده مسط به زبان‌های فرانسه، انگلیسی و عربی است، ده‌ها مقاله علمی-پژوهشی را در فلصنامه‌های معتبر کشور به رشته تحریر درآورده است ومولف کتاب‌های درآمدی بر نظریه سیاسی امام خمینی (ره) (1380) خبر رسانی و برنامه سازی (1383) یونسکو؛ از مذاکره تا تصمیم سازی (1387) و مترجم کتاب خیانت رسانه‌ها (1387) است.

مباحث کتاب ناتو سازمان پیمان آتلانتیک شمالی گذشته حال و آینده

1. ناتو در بستر استراتژیک جدید
2. باز تعریف مامریت ها عملیات ناتو با جنگ در سرد
3. توازن دوباره اتحاد
4. فرایند گسترش ناتو پس از جنگ سرد
5. مشارکت و مساعدت روابط ناتو با همسایگان
6. نتیجه گیری

کتاب حاضر که درآمدی بر مباحثات جدید در روابط بین‌الملل به‌شمار می‌رود کوششی است برای نشان دادن این‌که چرا هر کس خواهان حل مسائل سیاست خارجی است باید نظریه‌های روابط بین‌الملل و مسائل فلسفی مطرح در تعیین نحوهٔ انتخاب بهترین نظریه را بشناسد. کتاب حاضر پرسش‌هایی را دربارهٔ سیاست‌گذاری پیش می‌کشد که هدف از آن‌ها واداشتن محققان و دانشجویان به تأمل انتقادی دربارهٔ فرض‌ها و باورهایی است که شالودهٔ توصیه به سیاست‌گذاری‌های خاص را تشکیل می‌دهد.
این کتاب پیوندهای مشخصی را که میان انتخاب سیاست‌ها و اصول نظریه‌های روابط بین‌الملل وجود دارد و نیز پیوندهای دیگری را که با دعاوی فلسفی ناظر بر نحوهٔ انتخاب بهترین نظریه وجود دارد نشان می‌دهد. از این گذشته، کتاب حاضر با رساندن مسائل سیاست خارجی به مباحثات معاصر دربارهٔ سرشت و بنیادهای نظریه روابط بین‌الملل، محققان و دانشجویان را به ابزارهای ضروری برای تحلیل استدلال‌های رقیب مجهز می‌سازد.

در این اثر پژوهشی نگارنده در صدد بیان این مطلب است که دوران گذار دوره تعامل یا تقابل دو سنت همزمان است؛ از یک سو، سنت جهانی شدن است که با قرائت‌های مختلف بعضاً از یک آرمان‌شهر سخن می‌راند و از سوی دیگر، سنت وستفالیایی است که خواهان تداوم وضع موجود و سیاست قدرت محور می باشد. امروزه این دو روند رقیب و همزمان، بخشی از واقعیت دوران گذار را تشکیل داده و به نظر می‌رسد که آینده دوران گذار نیز در مواجهه میان این دو سنت مشخص می‌گردد.