مجموعهٔ شعرهایی‌ است که سعدی در قالب غزل سروده و تاکنون چندین تصحیح از آن‌ها به‌وسیلهٔ استادان زبان و ادب فارسی منتشر شده‌ است. سعدی حدود ۷۰۰ غزل دارد. سعدی در سرایش غزلیات، به زبان سنایی و انوری توجه ویژه داشته‌ است. بسیاری از صاحب‌نظران بر این عقیده‌اند که غزل در اشعار سعدی و حافظ به اوج رسیده‌ است

رباعیات خیام نام مجموعه اشعار غیاث‌الدین ابوالفتح عمر بن ابراهیم خیام نیشابوری مشهور به خیام در قالب شعری رباعی است که در سده‌های پنجم و ششم هجری به زبان فارسی سروده شده‌اند و عمدتاً بیانگر دیدگاه‌های فلسفی او می‌باشند.

اگر ۵/۳ میلیارد سال عمر زمین را به اندازه ی یک ساعت در نظر بگیریم، دایناسورها در دقیقه ی ۵۶ به وجود می آیند و سه دقیقه بعد از بین می روند و انسان های امروزی در ۸/۵۹ ثانیه بعد از دقیقه ی ۵۹ ظاهر می شوند

اگر خورشید را به اندازه ی یک گریپ فروت در نظر بگیریم، زمین به اندازه ی یک دانه ی نمک و حتی بزرگ ترین سیاره یعنی مشتری، به اندازه ی یک نخود درشت خواهد بود. اگر عمر متوسط انسان ها را با تعداد ردپای آن ها روی شن نشان دهیم، مردم امریکا ۷۸ ردپا، اروپایی ها ۷۶ ردپا، مردم آسیا ۷۰ ردپا و مردم آفریقا ۵۸ ردپا از خود به جا می گذارند

اگر تمام آب روی زمین را با ۱۰۰ لیوان نشان دهیم، یک لیوان همه ی آبی را نشان می دهد که در دسترس ماست و برای حیات لازم است.

کوچک کردن مفاهیم و عددهای بزرگ در مقیاسی کوچک باعث می شوند دنیای خود را به صورتی متفاوت ببینیم و ارزیابی کنیم.

شاعر عراقی در مقدمه‌ی این کتاب برای خوانندگان فارس‌زبان نوشته است:

وقتی که شعر از کرانه‌ها بگذرد، چگونه زندگی دیگری در پیش می‌گیرد؟ شعر زمانی آزاد می‌شود که شاعرش به دام بیفتد و هیچ دامی‌بزرگ‌تر و لذت‌بخش‌تر از آن نیست که شعر به زبان دیگری برگردانده شود. چنین چیزی به جمع شدن کلمات‌عاشقانه در دهانه‌ی تفنگ شباهت دارد و بسیار زیباست، مخصوصاً اگر هدف این باشد که آن تفنگ شلیک کند. کلمه در شعر، موجودی فرومایه است. هر قدر هم که فرهنگ‌های لغت در کشف و توصیف آن بزرگ‌نمایی کنند ولی چیزی فراتر از یک واژه نیستند که در چهارچـوب شعـر قرار می‌گیـرند و به گونه‌ای دیگر معنایشان را از دست می‌دهند. در نتیجه هیچ شعری به آن اندازه که مورد آزمایش و ساخت‌گرایی و تحلیل قرار می‌گیرد به ارائه‌ی معنا نمی‌پردازد. شاعر سزاوار آن است که جهان‌بینی‌اش را با دیدگاهی نامحدود بیان کند، آن هم از طریق شک کردن به هر تصور آماده‌ای که زندگی ارائه می‌دهد. آری! ما می‌توانیم همین حالا ریشه‌ی درختی را در سرزمینی دور تصور کنیم، سایه را تصور کنیم که بر روی هیچ‌کس نمی‌افتد ولی می‌تواند از روی معنای پاییز به روی معنای بهار بخزد. آری، تنها با شعر می‌توان جهانی ساخت که سایه‌ها بتوانند در آن از نوری که همچنان در زندگی انسان پابرجاست کناره‌گیری کنند.

این کتاب در 86 صفحه توسط انتشارات ایهام به چاپ رسیده است.

فاطمه مجیدی در کتاب «یک پیاله چای آتشی» به سراغ قالب نیمایی رفته که این روزها شاعران کمتری این قالب را برای سرودن انتخاب می‌کنند. اما این قالب همچنان ظرفیت‌ها و ظرافیت‌های خاص خود را دارد و هر شاعری را ترغیب می‌کند تا یک بار هم که شده در این قالب شعری بنویسد. عناصر طبیعی نقش پررنگ تری در شعرهای فاطمه مجیدی دارد. او بیشتر از زندگی و امید صحبت کرده و با زبانی روان و انتخاب موسیقی‌های مناسب برای موضوعات اشعارش، آثار دلنشینی را به نمایش گذاشته است. این کتاب شامل 43 شعر نیمایی است که در 60 صفحه توسط انتشارات ایهام به چاپ رسیده است.

این کتاب روایت های شفاهی بیش از پنجاه قصه از مثنوی مولانا را که در میان مردم ایران رایج اند گردآورده و در دو بخش تنظیم کرده است. بخش اول حاوی قصه هایی است که مولانا شرح کامل آن ها را بیان کرده و بخش دوم شامل تمثیل ها و قصه هایی است که در مثنوی بن مایۀ آن در یکی دو بیت آمده است. ترتیب و توالی این روایت ها منطبق با دفترهای شش گانۀ مثنوی است. هدف این اثر نشان دادن این نکته بوده که قصه های مثنوی در ادبیات و فرهنگ مکتوب ما به گونه ای مرتباً تکرار و بازروایی شده اند. حدود پنجاه درصد این روایت ها نتیجۀ کار میدانی نویسندگان کتاب است که بار اول به چاپ می رسد. به سایر روایت ها که پژوهشگران دیگری در گذشته آن ها را گردآورده و منتشر کرده اند با ذکر مشخصات کتاب شناختی ارجاع شده است. به علاوه، با استفاده از کتاب معتبر تیپ شناسی قصه های عامیانۀ جهان، کد بین المللی هر قصه تعیین شده و حسب مورد به روایت شفاهی آن در کشورهای دیگر اشاره شده است.

ظاهراً زنده‌یاد فریدون رهنما نخستین کسی است که الوار را به جمع شاعران جوان نیمایی معرفی کرده است و از میان این شاعران، زنده‌یاد احمد شاملو بیش از همه به مکاشفه در جوهر و زبان شعری، موسیقی درونی کلام، ارزش‌های صوتی کلمه و… در شعر الوار پرداخته و در این رهگذر بیشترین تاثیر را از الوار پذیرفته است. شاملو به ترجمه‌ی اشعار الوار نیز همت گماشته و برگردان نه قطعه شعر شناخته شده‌ی الوار را در سال 1353 در نخستین چاپ کتاب «همچون کوچه‌ای بی‌انتها» آورده است. تعداد این اشعار در تجدید چاپ سال 1381 همان کتاب به شانزده قطعه افزایش یافته است. آقای محمدتقی غیاثی در زمستان 1357 و در گرماگرم انقلاب، ترجمه‌ای از چهل و چهار قطعه شعر الوار را با عنوان «ای آزادی» منتشر کرده است. این مجموعه بر اساس جنگی که لویی پارو و ژان مارسناک از اشعار الوار فراهم آورده‌اند، تنظیم شده است. آقای حشمت جزنی در سال 1373 درکتاب «ده شاعر نامدار قرن بیستم»، جایگاه ویژه‌ای را برای الوار قایل شده و ترجمه‌ی بیست و دو شعر غالبا کوتاه الوار را در آن آورده است. آقای محمدرضا پارسایار متن دوزبانه‌ی منقحی از اشعار پل الوار را با عنوان «تنهایی جهان» در سال 1382 به چاپ داده است که شناخته‌شده‌ترین اشعار الوار را در بر می‌گیرد. آقای قاسم صنعوی در سال 1384، در کتابی با عنوان «کلام را برای شاعران بگذارید» که گزیده‌ای از شعر شاعران فرانسوی دوران اشغال و نهضت مقاومت را در بر می‌گیرد، ترجمه‌ی سیزده شعر از الوار را آورده است که مرجع اصلی شعرها مجموعه‌ی شعری میعاد آلمانی الوار است. علاوه بر کتاب‌هایی که ذکرشان رفت در مجلات ادبی نیز گاهی به مقاله‌ای درباره‌ی الوار و یا به ترجمه‌ی شعری از او برخورد می‌شود که برای نمونه می‌توان به مقاله‌ی «یادی از پل الوار و چند شعر از او» از زنده‌یاد رضا سیدحسینی مندرج در شماره‌ی سوم مجله‌ی فرهنگی و هنری بخارا (آذر و دی 1377) اشاره کرد که ترجمه‌ی هشت شعر کوتاه الوار را در بر دارد.

این مجموعه شامل 35 غزل (عمدتا به سبک غزل فرم)، همراه با آثار خوشنویسی استاد الهه وکیلی مطلق و آثار نقاشی استاد سیمین برزگر می باشد.

حتی خورشید هم تاریکی دارد. اگر بگوییم که هیچ چیز معنی ندارد،باید نتیجه بگیریم که جهان بیهوده و مهمل است.اما آیا واقعا هیچ چیز معنایی ندارد؟من هیچ گاه معتقد به چنین چیزی نبوده ام. انسان تنها آفریده ای است که نمیخواهد همان باشد که هست. به دست آوردن خوشبختی بزرگ ترین پیروزی در زندگی است. بدون کار،هر نوع زندگی فاسد میشود. ترجیح میدهم طوری زندگی کنم که گویی خدا هست و وقتی مردم بفهمم که نیست.تا این که طوری زندگی کنم که انگار خدا نیست و وقتی مردم بفهمم که هست. ما میخواهیم در برابر سرنیزه هرگز سر تسلیم فرود نیاوریم تا قدرتی که در خدمت اندیشه نیست چیره نگردد…انسان برای ادامه ی «این تلاش»آفریده شده است.باید بدانیم که چه میخواهیم!به اندیشه معتقد باشیم،حتی اگر قدرت،برای فریفتن ما نقاب عقیده یا رفاه به چهره ی خود بزند… در جهانی که ناگهان از هر خیالی واهی و از هر نوری محروم شده است. انسان احساس میکند که بیگانه است. محبوب کسی نبودن فقط یک بدشانسی است،در حالی که عاشق نبودن،یک بدبختی است.

کتاب «گلهای رنج» یک مجموعه شعر فرانسوی از شارل بودلر است.

کتاب «گلهای رنج» تقریبا گزیده ای از همه شعرهای بودلر است که از سال 1840 شروع شد و با مرگ او در آگوست 1867 پایان یافت. این اثر برای اولین بار در سال 1857 منتشر شد و در جنبش های نمادگرایانه و مدرنیستی مهم بود. این کتاب پس از انتشار بسیار بحث برانگیز تلقی شد و شش شعر به دلیل بی اخلاقی در آنها سانسور شدند.

با این حال ، در حال حاضر به عنوان یک اثر اصلی شعر فرانسوی در نظر گرفته می شود. اشعار در کتاب گلهای رنج غالبا با استفاده از تصاویر بدیل و فرمهای غیرعادی سنت را نقض می کنند. این اشعار به موضوعات مربوط به انحطاط و اروتیسم می پردازد ، به ویژه بر رنج و رابطه آن با گناه اصلی ، انزجار از شر و خود ، وسواس در مرگ و آرزوی رسیدن به دنیای ایده آل. کتاب گلهای رنج بر چندین شاعر برجسته فرانسوی از جمله پل ورلن ، آرتور رمبو و استفان مالارمه بسیار تأثیرگذار بود.

اشعار ارائه شده در این مجموعه همه با احساس گمنامی و بیگانگی در شهر های مدرن سروکار دارند. بودلر از خیابانهای تمیز و هندسی پاریس انتقاد می کند که باعث از بین رفتن قهرمانان ضد قهرمانی پاریس می شود که برای شاعر الهام بخش است: متکدیان ، نابینایان ، کارگران صنعتی ، قماربازها ، روسپیان ، پیران و پیران قربانی امپریالیسم. این شخصیت ها که بودلر زمانی آنها را به عنوان ستون فقرات پاریس می ستود ، اکنون در اشعار نوستالژیک او مداحی می شوند. از نظر بودلر ، این شهر به مورچه ای از بورژوایی یکسان تبدیل شده است که بازتاب دهنده ساختارهای یکسان جدیدی است که پاریسی را که زمانی خانه خود نامیده بود ، ویران کرده است.

از میان آثار منظوم که به باز آفرینی فاجعه کربلا پرداخته اند، زبده الاسرار اثر منظوم میرزا حسن صفیعلیشاه اصفهانی است که 3 آذر 1214 در اصفهان به دنیا آمد و 15 اردی بهشت 1278 در تهران دار فانی را وداع گفت. او با بداعتی ویژه و با بهره گیری از رگه های اصیل عرفان اسلامی به تصویرگری این حادثه پرداخته است.
صفیعلیشاه در زبده الاسرار ابتدا از احوال عارفانه خود سخن می گوید که چه سان تحت تاثیر وقایع عاشورا قرار گرفته و عنصر عشق در وجود او به جوش آمده است:
هرچه خواهم زین بیان گردم خموش
شور عشقم آورد دیگر بجوش
“ هر چه می خواهم در طریق عاشقی خاموشی پیشه كنم ، اما شورعشق مرا به جوش می آورد ”…

داستانی از نخستین عشق دو نوجوان و شهامت. محل رخداد داستان دهکده یی ماهیگیری در ژاپن است، جایی که بوی آب شور دریا، رایحه ی طناب های کنفی کشتیها و دود نامریی زغال سنگ در فضایش موج می زند. به رغم فاصله ی بسیار دنیای پیشرفته ی ما از این دهکده، این داستان، داستانی ست جهانی که چون افسانه ی دافنه و کلوئه، یا آکاسین و نیکولت، امکان دارد در هرجایی رخ دهد. این داستان در ژاپن یکی از بزرگترین داستان های عاشقانه ی جهان شناخته میشود. آوای موجها در ژاپن با نام شیوسایی چاپ شده و در سال ۱۹۵۴ جایزه ی بزرگ ادبی ژاپن به نام شینچوشا را به خود اختصاص داده است.

در این کتاب نمونه های بهگزین از غزل پارسی از آغاز تا امروز چاپ شده است. غزلعای انتخاب شده در نوع خود از بهترین و زیباترین اشعار پارسی است و تصویری جامع از بهترین شاعران و بهترین غزلهای در اختیار خوانندگان علاقه مند قرار میدهد.

«دورتر از شاخه نیلوفر» مجموعه چهار کتاب از شعرهای محمود درویش، شاعر و نویسنده اهل فلسطین است. درویش سرودن را زمان د انش آ موزی اش شروع کرد و نخستین مجموعه آثارش زمانی که فقط ۱۹ سال داشت، منتشر شد. درویش بیش از سی دفتر شعر دارد و اشعارش بیشتر به مسئله فلسطین و اوضاع آن می پردازند و به طور کلی عشق و سیاست درونمایه آثار اویند. او مدتی عضو سازمان آزادی بخش فلسطین بود و در سال ۱۹۹۳ در اعتراض به پذیرش پیمان «اسلو» از این سازمان استعفا داد. او میهن پرستی بود که با گرایش های یهودی ستیزی، مخالف بود اما صهیونیسم را دشمن بشریت می دانست و هرگز در مقابل تجاوزگری های رژیم صهیونیستی سکوت نکرد.