نویسنده: شمس الدین محمد تبریزی
مترجم: جعفر مدرس صادقی
نشر: مرکز
توضیحات: مقالات شمس که مجموعه ای ست از گفتارهای شمس در قونیه، تنها اثر مکتوب به جا مانده از این شیخ شوریده و مرموز است. همین گفتارها و همین کلام جادویی بود که آن توفان عظیم را در وجود مولانا به پا کرد و او را از پیله ی خود به در آورد. این متن، در عین حال، شاهکار بی نظیر ساده نویسی و ایجاز و در صورت فصل بندی شده ی این کتاب، چون داستان بلندی ست اثر یکی از اساتید بزرگ فن. مجموعه ی بازخوانی متون دربردارنده ی ویرایش هایی جدید از برجسته ترین متن هایی ست که در ادبیات فارسی اهمیت دارند. کوشش بر آن بوده است که این متون بدون آن که در اساس آنها دستی برده شود، عرضه شوند. از این رو، تمامیت اثر و سبک متن دست نخورده باقی می ماند و تنها با پیراستن برخی فرعیات و فصل بندی و تدوین مجدد و پاراگراف بندی و نقطه گذاری و به کار بردن یک رسم الخط یکدست، متن به هیئتی تازه درمی آید تا نه فقط برای پژوهندگان و کارشناسان، بلکه برای همه ی ادب دوستان مفید و خواندنی باشد.

نویسنده: جبران خلیل جبران
مترجم: نجف دریابندری
نشر: کارنامه
توضیحات: «خلیل جبران از جریانات فکری مغرب زمین در دوره جوانی خود برکنار نبوده است؛ پیامبر او درباره همه مسائل حاد جامعه (مانند کار، دادوستد، قانون، آزادی، شادی و اندوه، خوبی و بدی، دیانت…) سخن می‌گوید. همه این سخنان بر این پایه استوارند که سرشت انسان ذاتا خوب است، و دشواری‌های زندگی او از اینجا ناشی می‌شوند که او هنوز تعارض‌های اساسی زندگی را به جا نیاورده و ماهیت کار و نظام زندگی را چنان که باید دیگرگون نکرده است.»

نویسنده: مهدخت مخبر
نشر: پیکان

نویسنده: حمید مصدق
نشر: زریاب

نویسنده: سید علی صالحی
نشر: دارینوش
توضیحات: چرا به یادت نمی آیم…
***

چرا به یاد نمی آورم!؟ به گمانم تو حرفی برای گفتن داشتی.

***

دریغا دختر! دریغا که جهان،

خلاصه خورشید، در خواب یک شبتاب است.

***

چرا به یاد نمی آورم؟ از کوچه باغ نرگس و ستاره نامی نیست،

از اشاره و تبسم و دختر،

از خواب یک بوته اسپند در انتهای پاییز،

از همان دریا که آسمان آسیمه را می دانست،

از همان دریا که بوی ستاره و حادثه می داد.

از دانستن راه مشترک بهار و بابونه

و از هر چه با من بود، و از هر چه از تو سخن می گفت،

نه، نامی نمانده است.

***

چرا به یاد نمی آورم؟ خسته از جابه جایی افعال،

خسته از ضمایر ملکی، خسته از صرف خستگی

خسته از نحو مکرر آدینه، خسته از ترنم تصمیم ها،

تنها ترا و ترانه های ترا می طلبم.

اینجا همواره همه اخبار جهان،

خلاصه خبری ساده بیش نیست:

روشنایی روز و تاریکی شب.

تاریکی شب و روشنایی روز.

چه فرقی دارد؟

نویسنده: عمران صلاحی
نشر: مروارید
توضیحات:
کتاب «گزینه اشعار طنز آمیز عمران صلاحی» اثر «عمران صلاحی» است. در مورد این کتاب می‌توان گفت: «این سال ها شعر طنز اینقدر در رسانه های مختلف به نازل‌ترین شکل ممکن عرضه شده است که تصور عامه مردم از آن، همان شعرهای سخیف با موضوعات سطحی و ارزش ادبی پایینی است که پشت تریبون های مختلف خوانده می‌شود و برای لحظاتی آنها را می‌خنداند. چنانچه اگر کتاب گزینه اشعار طنز آمیز عمران صلاحی که انتشارات مروارید اقدام به چاپ آن کرده است به دست آنها برسد به سختی می پذیرند که اشعار این کتاب طنز است. در حالی که شعر طنز در حقیقت همین شعرهای صلاحی است که هم شاعرانگی دارد و هم طنازی نه آن طنزهای نیمه موزونی که نه وزن درست و نه قافیه صحیح دارند و در نهایت ارفاق می توانند طنز منظوم نامیده شوند نه شعر طنز. » این کتاب را انتشارات «مروارید» منتشر کرده است.

نویسنده:کریس دی‌برگ
مترجم: محمد نوراللهی
نشر:بهنام
توضیحات:
کتاب «اشعار کریس دی برگ» را «محمد نورالهی» به فارسی برگردانده است. کریس دی‌برگ خواننده معروف ایرلندی موسیقی پاپ است. این خواننده ملقب به کریس دی‌برگ در ۲۳ مهر ۱۳۲۷ (۱۵ اکتبر ۱۹۴۸) در آرژانتین به دنیا امده است. پدرش «چارلز دیویسون» دیپلمات بریتانیایی و مادرش «ماوی امیلی دی‌برگ» منشی وزارت امور خارجه ایرلند بود. نیاکان کریس از جمله خانواده‌های اصیل و برجسته اروپایی بودند که بعدها به ایرلند مهاجرت کردند. شجره خانوادگی کریس به ریچارد شیردل پادشاه انگلستان برمی‌گردد. در یکی از شعرها می‌خوانیم: «رودخانه‌ای به دریا سرازیر می‌شود/ و تو تا ابد با او خواهی بود/ اما ما که بر جا مانده‌ایم/ اینجا به تو نیاز داریم/ پس او را در خاطرت نگهدار/ و بگذار تا سایه‌‌ها ناپدید شوند» این کتاب را انتشارات «بهنام» منتشر کرده است.

نویسنده: قیصر امین پور
نشر: مروارید
توضیحات: بغض‌های كال من، چرا چنین؟ گریه‌های لال من، چرا چنین؟ جزر و مد یال آبی‌ام چه شد؟ اهتزار بال من، چرا چنین؟ رنگ بال‌های خواب من پرید خامی خیال من، چرا چنین؟

نویسنده: مهدی اخوان ثالث
نشر: مروارید
توضیحات:کتاب «گزینه اشعار مهدی اخوان ثالث» اشعاری از این شاعر پرآوازه و موسیقی‌پژوه معاصر را دربردارد. نام و تخلص اخوان ثالث در اشعارش «م. امید» بود. اشعار او زمینه‌ی اجتماعی دارند و گاه حوادث زندگی مردم را به تصویر کشیده‌ است؛ همچنین دارای لحن حماسی آمیخته با صلابت و سنگینی شعر خراسانی بوده و نیز در بردارنده‌ی ترکیبات نو و تازه بوده‌ است. اخوان ثالث در شعر کلاسیک فارسی توانمند بود و در ادامه به شعر نو گرایید. از وی اشعاری در هر دو سبک به جای مانده‌است. همچنین او آشنا به نوازندگی تار و مقام‌های موسیقیایی بوده است. مهدی اخوان ثالث نخستین دفتر شعرش را با عنوان ارغنون در سال ۱۳۳۰ منتشر کرد. بخشی از یکی از شعرهای کتاب حاضر را می‌خوانیم: «درین شب‌های مهتابی/ که می‌گردم میان بیشه‌های سبز گیلان با دل بی تاب/ – خیالم می‌برد شاد -/ و می‌بینم چه شاد و زنده و زیباست/ الا، دریاب! – می‌گویم به دل – بی تاب من! دریاب/ درین مهتاب‌شب‌های خیال‌انگیز/ مرا با خویش/ تماشایی و گلگشتی‌ست بی‌تشویش/ خیالم می‌برد شاید/ و شاید خواب، با تصویرهایش گیج/ و سیل سایه‌اش آسیمه سر، گردان، چنان چون طعمه‌ی گرداب/ دلم گویی چو موج از ود گریزان است/ و از لبخنده‌اش ناباوری می‌بارد و هیهات/ من اما خیره در آنات آن آیات/ چو جان بی‌سایه و چون سایه بی‌جان، مانده بر جا مات/ و می‌گویم به دل: دریاب! بیداری اگر، یا خواب/ نگه کن بیشه‌ای سبز است و مهتاب پس از باران/ همه پوشیده آن شب جامه‌ی زیبای عریانی/ و آرامیده زیر توری پنهان آرامش/ همه بیدارمستان، خفته هشیاران…» این کتاب را انتشارات «مروارید» منتشر کرده است.

نویسنده:سیمین بهبهانی
نشر: مروارید
توضیحات:
ای خوش آن روز که با یار سر و کار بود بی سخن با نگهش فرصت گفتارم بود آن که من بسته ی زنجیری ی مویش بودم وه، چه خوش بود، که او نیز گرفتارم بود شب که مهتاب به خلوتگه من می تابید یار من نیز در اندیشه ی دیدارم بود

نویسنده:سهراب سپهری
نشر: شادان
توضیحات:
امروزه مقبولیت کسی چون سهراب سپهری، در قواره و اندازه‌‏ای است که فراموش می‏‌کنیم این موقعیت برای او چگونه به دست آمده است. در واقع چون از زمانه او کمتر آگاهی داریم، شاید به این موضوع هم کمتر توجه کنیم که سهراب با گذر از چه شرایطی به جایگاه امروزی‏‌اش دست یافته است. سهراب ـ به گفته نزدیکان ـ علاوه بر مهربانی و فروتنی، خجول بودن و تمایل به تنهایی بود و شاید هم انزوا ـ و به زعم برخی روشنفکران آن زمان، منفعل و دور از مردم! و عجبا که وقتی به شخصیت او، آن هم در شور و حرارت جوانی، که لازمه‏‌اش میل به جنجال و مطرح شدن است نگاه می‏‌کنیم، به صبوری‏‌اش پی می‏‌بریم. سهراب تمام آن سخنان دلسردکننده را می‏‌شنید اما بدون لحظه‏‌ای درنگ مسیر خود را می‏‌پیمود. او کتاب به کتاب، بیشتر پخته و صاحب سبک می‏‌شد و اشعارش را شناسنامه‏‌دارتر می‏‌کرد. او در شعر به جایی رسید که زبانِ خاص خود را یافت: سرراست و ساده. و اشعارش را به مجموعه‏‌ای از تابلوهای بی‏‌بدیل برای خواننده‏‌اش مبدل ساخت. شاید این حرف به گزافه نباشد که در دو سه کتاب آخر، هر خط از اشعار او، فقط مختص اوست و احتمالاً هر کس با اندک آشنایی با آثارش می‏‌تواند آن را تشخیص دهد.