اغراق نکرده‌ایم اگر بختیار علی را مهم‌ترین نویسنده‌ی دو سه دهه‌ی اخیر خاورمیانه بدانیم. درست است که اورهان پاموک معاصر ما برنده‌ی نوبل ادبیات شده، اما این بختیار علی‌ست که راوی حقیقی تاریخ، اسطوره و ملت خودش با همه‌ی مصائب، رنج‌ها، ویرانی‌ها در دل جنگ‌ها، کشتارها و نسل‌کشی‌های مردم سرزمین کردستان بوده و هنوز هم. گونه‌گونی فرم‌های روایی رمان‌های بختیار علی در کنار خیال‌انگیزی و سفر به دل اعصار ملّتی چندهزارساله، داستان‌های او را به مقام بزرگ‌ترین آثار ادبی دوران ما رسانده است. کتاب «شهر موسیقیدان‌های سپید» قصه‌ای عظیم بر محور حفاظت از هنر و اصالت کار هنری در زمانه‌ی جنگ، فساد و تباهی‌ست. این رمان، شعر و موسیقی را به محملی برای ساخت و حفظ خاطره‌ها و تاریخ تبدیل کرده و نظرگاه و فرم زیستی مردم کرد را شیوه‌ای راستین برای زیستن در هجوم تاریکی‌ها می‌داند. شهر موسیقیدان‌های سپید، داستان ایستادن بر سر زندگی‌ست و تکثیر معناهای متکثّری که عشق، امید و اطمینان را در سایه‌ی برابری و عدالت ممکن می‌سازد.

داستان هایی که از داستان های اولیه این نویسنده هستند به شرایط کردها در عراق برمی گردد و تحت تأثیر حکومت بعث و فشارهایی که به کردها وارد می شد، است. فضای جنگ عراق و ایران، ستمگری حکومت بعث و فشار زیادی که به سربازان و جوانان کردی که برای این رژیم نمی جنگیدند و علیه حکومت بعث بودند از ویژگی های داستان های اولیه فرهاد پیربال است.
بخش دیگری از داستان های این مجموعه به تجربه زندگی کردها و یا به طور کل افراد شرقی که در اروپا زندگی می کنند، می پردازد. همان طور که از عنوان کتاب «حاشیه نشین های اروپا» پیداست، بحث هویت از مفاهیم اصلی کتاب است؛ افرادی که در اروپا زندگی می کنند و یا پناهندگی گرفتند اما واقعا در بطن جامعه نیستند و در حاشیه قرار دارند.

روابط انسانی، عشقی شان با غربی ها متفاوت است و به لحاظ شرایط روحی روانی با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می کنند. احساس دوگانگی و بیگانی با هویت خود را دارند.

این کتاب مجموعه سخنرانی های گابریل گارسیا مارکز پیرامون موضوعات مختلف از چگونگی نویسنده شدنش گرفته تا صحبت در مورد سینما، مسائل زیست محیطی، امریکای لاتین و گردهمایی های بین المللی و غیره. این سخنرانی ها با توجه به تاریخ زمانی به ترتیب از سال 1944 هنگامی که گابو برای اولین بار در زندگی اش توانسته بود بورس تحصیلی ای در دبیرستان به دست آورد، آغاز می شوند و تا سال 2007 و دعوت از او برای سخنرانی در چهارمین کنفرانس بین المللی زبان و در حاشیه آن تجلیل از بیست و پنجمین سالگرد دریافت نوبل این نویسنده امریکای لاتین ادامه پیدا می کنند.

اثری است از دیوید استریتفلد به ترجمه لیلا سبحانی و چاپ انتشارات ثالث. این کتاب دربردارنده نخستین و آخرین مصاحبه ی گابریل گارسیا مارکز نویسنده بی نظیر و خالق اثر بی بدیل صد سال تنهایی در کنار گفتگوها و مصاحبه های دیگر اوست. مجموعه ای که پرده از بسیاری حقایق برمی دارد، افکار، عقاید، موضع گیری ها، اندیشه، باورها، دغدغه ها و شخصیت مارکز را به تصویر می کشد و این مرد بی مانند را از دریچه ای دیگر به مخاطب معرفی می کند.

ایران درّودی نامی آشنا در عرصه نقاشی امروز ایران است که بیش تر با رنگ ها و فضاهای خاص و منحصر به فردش که ملهم از نورهای درونی اویند، شناخته می شود؛ نورهایی که هر بار به شکلی در قلم موی نقاش، خود را یافته و بر زمینه ای از بی تابی ها و رویاهای او یاس و امید های ما را نمایانده اند.

به این خاطر است که شکل ها و حجم ها از خود، بیرون زده اند و در هیچ قاب و قالبی نمی گنجند. همچنان که پرنده را شاید اما پرواز را نمی توان در هیچ قفسی حبس کرد.

رنگ و فضا در نقاشی های درّودی بیش از همه با حس و حال نقاش و مخاطبانش سر وکار دارد. این حس و حال ها در نقاشی های او ساکن و یکسان نیستند و مدام جا عوض می کنند و به شکلی دیگر در می آیند . از غم ها به شادی می گریزند و از مرهم به درد. به همین دلیل در نقاشی های او هیچ رنگی فارغ از حس و حال نیست.

ماجرای عاشقانة آدم‌های معمولی اغلب شبیه هم است. زنی جذاب سر راهتان سبز می‌شود. به یکدیگر دل ‌می‌بازید. بچه‌دار می‌شوید. خانه می‌خرید. بزرگ‌ترین رؤیاها و سیاه‌ترین رازهایتان را با یکدیگر در میان می‌گذارید. کم‌کم حوصله‌تان سر می‌رود.
همسر دوست‌داشتنی من که بلافاصله پس از انتشار به موفقیتی گسترده دست یافت، حد و مرزهای داستان پرتعلیق خانوادگی و خشونت‌های پنهان را در هم می‌ریزد و خواننده در فضـایی پر از سوءظن، اما طنزآلود با راز‌هایی تکان‌دهنده‌ روبرو می‌شود.

منزوی یکی از نادر شاعرانی است که شعرش اتوبیوگرافی خود اوست. شعر  منزوی بازگوکنندهٔ بسیاری از پیشامدهای مهمِ فردی، اجتماعی و سیاسی روزگار اوست و کم‌تر  شاعری را سراغ داریم که شعرش در عین استواری، از لایه‌های درد آکنده باشد. از این رو شعر منزوی می‌تواند آیینهٔ زندگی راستین و به دور از نقاب و نیز  حوادث دوران او باشد. با وجود این، مطالعهٔ سرگذشتنامه و نقدهایی که بر آثار یک هنرمند می‌نویسند به درک زیروبم‌های آثار او کمک خواهد کرد. در جستار پیشِ رو نویسنده کوشیده است در کنار  پرداختن به سرگذشتِ منزوی به جنبه‌های شاعرانگی شعر  او نیز  نزدیک شود.

جنایت‌ها و خشونت‌های بی‌پرده‌ای که در آثار ژان پاتریک مانشت دیده می‌شوند و لایه‌های پنهان اجتماع را برملا می‌کنند، منتقدان را بر آن داشته که او را احیاگر و تقویت‌کنندهٔ ژانر جنایی و نوآر بدانند. او همزمان با روایت‌های خشونت و وحشیگری‌ها، به دل جامعه نقب می‌زند و مخاطب را با پلیدی‌ها و زشتی‌های آن نیز آشنا می‌کند، تا جایی که شاید بتوان گفت خواندن آن‌ها کارِ هر کسی نیست.

…

پسرک را در آغوش و سلاح اتوماتیک را در دست گرفته بود. باور نمی‌کرد که دو نفر را کشته است. این فکر او را سر حال آورد. دخترک، خسته در سایهٔ چند کاج ایستاد، به صخره‌ای تکیه داد و روی خاک نشست. از آن‌جا می‌توانست تا دوردست‌ها را ببیند. نفسی تازه کرد و نگاهی به پیتر انداخت. پسرک درازکش و با دهانی باز به پشت روی شن‌ها خوابیده بود. ژولی با تکه‌ای چوب یک قلب بزرگ روی شن‌ها کشید و داخلش نوشت: ژولی، همان سگ هار، این‌جا بود.

درست است که درد کسی را نمی‌کشد، ولی به قطع یقین می‌تواند فسرده و رنجورش ‌کند. به دنیا آمدن ما در لحظه‌ی آغازش با دردی‌ جانکاه و ورای تصور برای دیگری‌ای به نام مادر همراه است، دردی به شدت شکستن همزمان بیست استخوان و بیشتر و این آغاز دردی‌ست که آمدن ما به دیگری می‌دهد و پس‌ازآن همواره درحال حرکت میان دردهایی هستیم که از سوی خودمان یا دیگران متحمل شده یا به دیگران تحمیل می‌کنیم. اما درد همه‌ی ماجرا نیست، ماجرای اصلی آن رنجی‌ست که از پی درد می‌آید و چنان عنان ما را در دست می‌گیرد که تک‌تک اکت‌ها و کنش‌هایمان نه فقط متأثر و متصل به آن رنج که در ید بیضای آن رنجی‌ست که می‌بریم. کتاب «درآمدی بر انسان شناسی درد و رنج در میان نابودی و نوزایی» بحثی‌ست که به گره‌گاه‌های عیان و نهان رابطه‌ی درد و رنج می‌پردازد و نقطه‌های اتصال را پی می‌گیرد. داوید لوبروتون، انسان‌شناس و جامعه‌شناسی که کتاب جامعه‌شناسی بدن‌اش یکی از مهم‌ترین منابع این حوزه است، در این کتاب به لحظه‌هایی که درد به رنج منتهی می‌شود و واکنش‌های بدن و روان ما تمرکز کرده است. درآمدی بر انسان شناسی درد و رنج، با پی گرفتن لحظه‌هایی که بسیاری از ما تجربه‌اش کرده‌ایم، دردهایی که نه تنها هیچ رنجی را موجب نمی‌شوند بلکه گشودگی عظیمی در جهان فردی شخص ایجاد می‌کنند را هم زیر نظر می‌گیرد و با رفتن به دل اعصار و اسطوره‌ها و تاریخ فردی و جمعی انسان، دردهایی که به جان دوست داشته می‌شوند را پیش رویمان می‌گذارد که این خود موید فرم‌های گونه‌گون مواجهه‌ی آدمی با مقوله‌ی درد و رنج است.

یک دهه پس از اصرار کرملین بر ایدهٔ بریکس به عنوان باشگاه دیپلماتیک قدرت های منطقه ای رو به ظهور و بازسازی آن در راستای به چالش کشیدن سلطهٔ ایالات متحده بر نهادهای اقتصادی جهانی، فعالیت موازی گروه کشورهای بریکس با نظم آمریکاــــ محور و به ویژه رژیم مالی برتون وودز، شبکهٔ نوظهور همکاری میان قدرت های تجدیدنظرطلب را با هدف تغییر نحوهٔ حکمرانی جهانی پدید آورده است. شکی نیست که بریکس راهبردی ترین نیرو برای اصلاح نظامبین الملل و نوع جدیدی از مدیریت استراتژیک به شمار می آید، اما موضوع اساسی به تفاوت میان آنچه کرملین می خواهد با آنچه به دست می آورد یا خواهد آورد، باز می گردد.

قریب به دو دهه پس از فروپاشی شوروی و به خاصه بعد آن ماجراهای خفت‌بار حضور نیروهای شوروی در خاک افغانستان، آن هم زمانی که دیگر رمقی برای ارتش سرخ نمانده بود، روسیه‌ی پساشوروی یک دهه است که با تکیه بر پوتینیسم، تبدیل به مهم‌ترین کشور منطقه شده است. بهار عربی جرقه‌ی ابتدایی حضور روس‌ها را زد و مبارزه با داعش جاپایشان را سفت کرد و کار به جایی کشید که امروز به هر نقطه‌ی خاورمیانه که نگاه کنیم، آمریکا از نظر وسعت نفوذ در جایگاهی پس از روسیه قرار دارد. کتاب «بازگشت روسیه به خاورمیانه» نوشته‌ی «نیکو پوپسکو» و «استانیسلاو سکریرو» شرح چگونگی و چرایی بازگشت روس‌ها به این منطقه‌ی پرآشوب، فرم سیاست‌ورزی و نظامی‌گری آن‌ها و چگونگی همراه کردن جامعه‌ی جهانی با این شکل از حضور به شدت پررنگ‌شان از خاورمیانه تا شرق اروپا و تمام شمال آفریقاست. نویسندگان این کتاب رجعت روس‌ها به خاورمیانه را در دل بازگشت آن‌ها به مناسبات اصلی قدرت در جهان دیده‌اند و این مهم را با تحلیل‌های دقیقی همراه کرده‌اند که عمق قدرت استراتژیک، نظامی و اقتصادی روس‌ها را نمایان می‌کند. بازگشت روسیه به خاورمیانه، توضیحی‌ست بر بازگشت روس‌ها به سید یک قدرت در جهان و گذر کردن از خمودگی سال‌های ابتدایی دوران پساشوروی.

آگاهی و برابری دو مسئله‌ی اساسی همه‌ی جنبش‌های چپ از ابتدا تاکنون بوده است و به همین دلیل زنان همواره در طول تاریخ جنبش‌های رهایی‌بخش چپ در دو سده‌ی اخیر، نقش کلیدی و اساسی داشته‌اند، چون دو مسئله‌ی آگاهی و برابری دو خواست اصلی همه‌ی جنبش‌های زنان نیز بوده است. سیر تاریخ بشر نشان می‌دهد که چه‌گونه همواره با جلوگیری از تحصیل زنان در علوم غیر دینی تلاش می‌شده است از خطر برابری‌خواهی و حضور زنان در عرصه‌های قدرت و تصمیم‌گیری جلوگیری شود. کتاب «زنان کتابخوان خطرناکند» بر همین مبنا شکل گرفته که چرا جوامع انسانی تاریخ‌شان تاریخ نابرابری در کلیت خودش و نابرابری در تقسیم دانش و آگاهی‌ میان زن و مرد است. زن‌ها که آگاه بودنشان در نزد این جوامع فقط دو منظر داشته: یا قدیس خوانده می‌شدند یا جادوگر. اولی معطوف به خدمت خدای مردسالار بود و دومی خادم شیطان خوانده می‌شد! «اشتفان بولمان» در کتاب «زنان کتابخوان خطرناکند» با نگاه به این گذشته، در لحظه‌ی حال ایستاده و رو به آینده دارد و نوید پیروزی جنبش‌های ترقی‌خواهی را می‌دهد که آگاهی را شرط لازم هر حرکتی می‌دانند. اینکه تاریخ زنان کتابخوان تاریخ پرفرازونشیبی‌ست و همواره زنانی که میل سیری‌ناپذیر به مطالعه و آگاهی داشته‌اند، از سوی جوامع مختلف تقبیح شده‌اند، با انگ جادوگری و بی‌ایمانی و بی‌عفتی! «زنان کتابخوان خطرناکند» اما بر خواست زنانی پافشاری کرده و تصویرشان می‌کند که جهان را با کتاب خواندن‌شان، خطرناک کرده‌اند؛ خطرناک برای دشمنان آزادی، برابری و آگاهی.

رمان در مقام متعالی‌ترین فرم ادبی، توان عجیبی در حمل پیچیده‌ترین مفاهیم و گسترش آن‌ها در قالبی روایی‌ دارد. از روزی که دن کیشوت راهش را به سوی کشف و شهود و درعین‌حال بازگشت و مراجعت به سرمنشاء‌ها آغاز کرد، تا همین امروز، رمان بی‌وقفه بدیع‌ترین شکل‌ها را به خود گرفته است. کتاب «فهرس» نوشته‌ی «سنان آنطون» عراقی، یکی از رمان‌های سرتاسر بدعت و نوگرایی‌ست که زمان‌ها و مکان‌ها را چنان شگف‌انگیز به‌هم می‌آمیزد که هم در سرحدات مدرنیت است و هم به مثال اولین رمان در معنای فرم ادبی محبوب عصر جدید یعنی دن کیشوت سروانتس، رجعتی سرتاسری به گذشته است. فهرس داستان جوانی عراقی‌ست که وقتی آمریکا به کشورش حمله کرده، زندگی‌ شخصی و عمومی‌اش، از عشق تا کار و درس، همه متأثر از این واقعه‌اند. کتاب مدام درحال طرح پرسش است، آن‌هم پرسش‌هایی بنیادین که این پرسش‌ها برابر تک‌تک خوانندگان قرار می‌گیرند، آن هم در خط به خطش. رمان فهرس، رمان بازگشت است، بازگشت برای تغییر هرآنچه به ظاهر دیگر نیست و از وقوعش دیرزمانی گذشته؛ چیزی که باور کردنی نیست ولی قطعا منطقی‌ست!

بسیاری از شاهکارهای ادبیات جهان اولین بار در نیویورکر منتشر شدند. این مجموعه نیز شامل آثار قدیمی و جدیدی است که اولین بار در این نشریه (2017-2019) چاپ شده‌اند. معیار انتخاب آن‌ها مواردی مانند ایدهٔ داستانی خلاقانه، استفاده از تکنیک‌های مدرن و ارتباط با انسان امـــروزی بــوده اســت. در مـیــان آن‌ها نـــام‌های مشهـــوری ماننـــد اســکات فیتزجرالد، ایتالو کالوینو، جومپا لاهیری، هاروکی موراکامی و نام‌های کم‌تر شناخته‌شده‌ای دیده می‌شوند که آیندهٔ ادبیات داستانی جهان را ترسیم می‌کنند.
پس از هر داستان مقاله‌ای در قالب جستار یا گفتگو آمده است که دید عمیق‌تری به مخاطب برای خوانش داستان می‌دهد.