با ورود به قرن بیست‌ویکم، چنین به‌نظر می‌آید که تمایلی در پیوند میان دو عرصه بنیادین جامعه‌شناسی سیاسی و علوم ارتباطات (که بسیاری از آن تحت عنوان جامعه‌شناسی وسایل ارتباط جمعه یاد می‌کنند) به‌وجود آمده است. بر این اساس، ما شاهد سرعت تحولات عمیق در حیات سیاسی – اجتماعی خواهیم بود. با توسعه رسانه‌های جمعی الکترونیکی در قرن حاضر جهان وارد دوره جدیدی شده که از آن طریق،انتقال معانی و اطلاعات به مردم پراکنده و متکثر شده است؛ ازاین‌رو، امروزه این سؤال مطرح است که افراد در رویارویی با اطلاعات متکثر و چندگانه چگونه می‌توانند در فرایند پاسخ به مسئله معنا، به درک درستی از هویت خود در تمام ابعادش برسند.

گاهی رخدادی کوچک موجب تحولی بزرگ می‌‌شود که هیچ‌کس انتظارش را ندارد. یکی از این رخدادهای کوچک، 26 آوریل سال 1956 شکل گرفت: بارهایی که تا آن روز به‌‌صورت نامنظم در کشتی‌‌ها بارگیری می‌شد، در آن روز مهم با جعبه‌هایی حمل شد که چندی بعد معلوم شد سرعت بارگیری و تخلیه را چندبرابر کرده و هزینه حمل‌و‌نقل را به‌شدت کاهش داده است. این ابداع کوچک و ساده، جعبه ‌ای بود که بعدها کانتینر نامیده شد و حتی بر طراحی کامیون‌ها، انبارها و اسکله‌‌ها اثر گذاشت. این ابداع از درون تحقیقات دانشگاهی یا اتاق فکر کمپانی‌ها بیرون نیامد؛ بلکه ابتکار ساده یک راننده کامیون بود به‌نام مالکوم مک ‌لین. این کتاب، نشان می‌دهد که این جعبه ساده، جعبه جادویی تولید و تجارت است و اقتصاد امروزی جهان وامدار خالق آن است.

هجده داستان کوتاه این کتاب هریک با سبک و سیاق خود نماینده ادبیات کشورشان هستند. قهرمانان این داستان‌ها در فاصله میان تسلیم و شورش می‌جنگند و اگرچه این داستان زنان است که این مجموعه را شکل می‌دهد، اما مردان بی‌آنکه حذف شوند، در همه جا حضور دارند.

این کتاب به‌دلیل تازگی ماندگارش، همیشه محبوب همه‌ نسل‌ها بوده و بیش از 120 بار در کشورهای انگلیسی‌زبان در قطع‌ها‌ی کوچک و بزرگ به چاپ رسیده، و برپایه‌ آن فیلم‌ها‌ی متعدد ساخته شده است که نخستینش فیلمی بود صامت محصول 1915 و تازه‌ترینش فیلمی محصول 2007. این کتاب نثری چندان زیبا و داستانی چنان جذاب دارد که پس از گذر دوازده دهه از انتشار آن در سال 2010 در دابلین، کتاب سال شناخته شد.

دوریان گری جوان خوش‌سیما و برازنده‌ای است که تنها به زیبایی و لذت پایبند است و هنگامی که دوست نقاشش از او چهره‌ای در کمال زیبایی و جوانی می‌سازد، او از اندیشه گذشت زمان و نابودی جوانی و زیبایی در اندوه عمیقی فرومی‌رود، پس در همان لحظه آرزو می‌کند که چهره خویش پیوسته جوان و شاداب بماند و درعوض، گذشت زمان و پیری و پلیدی‌ها بر تصویر او نشانه‌ای باقی بگذارد و پس از مدتی متوجه می‌شود که آرزویش برآورده شده؛ ولی یکی از دوستان او به نام «لورد هنری» کم‌کم او را به راه‌های پلید می‌کشاند و تصویر دوریان گری، به‌مرور، پیرتر، پلیدتر، و کریه‌تر می‌شود. او به‌مرور تا جایی پلید می‌شود که اولین قتل خود را انجام می‌دهد و خود «بسیل هاوارد»، نقاش آن تصویر را می‌کشد. دوریان ‌گری که هرروز چهره خود را در تصویر فرسوده‌تر و پیرتر می‌بیند، و راهی برای از بین‌بردن پلیدی‌ها پیدا نمی‌کند، ناگهان خشمگین می‌شود و چاقوی بلندی را در قلب مرد درون تصویر فرو می‌کند. در همان لحظه مستخدمان صدای جیغ کریهی را می‌شنوند و به‌سوی اتاق دوریان گری می‌شتابند. آن‌ها تصویر ارباب خویش را در بوم نقاشی می‌بینند که در کمال جوانی و زیبایی است، آن‌چنانکه خود او را می‌دیدند، اما بر زمین جسد مردی نقش بسته است در لباس آراسته و کاردی در قلب، با پلیدترین و کریه‌ترین چهره قابل تصور که تنها از انگشترانی که به دستش بود می‌شد هویت او را فهمید…

کنجکاوی و سؤال درباره آینده همواره از مشغولیات ذهنی ایرانیان بوده که با توجه به شرایط اقتصادی و سیاسی پرفرازوفرود جامعه شکل گرفته است. این کتاب سعی دارد با پرداختن داستان‌وار به گذشته و جامعه امروز تاحدودی به این پرسش که «بالاخره چی میشه؟» و سؤالاتی پیرامون آن پاسخ بدهد.