علاوه بر توضیح مفصل حدود ۲۸۰ واژه تخصصی در حوزه نشانه شناسی ساختگرا، نویسندگان در مقدمه روش سه مرحله ای نشانه شناسی مکتب پاریس را شرح میدهند. در انتهای کتاب نیز افسانه زیبای خفته ارایه می شود و مدل تحلیل سه مرحله ای روی این افسانه به طور کامل و مبسوط پیاده می شود تا نمونه ای عملی در اختیار خوانندگان باشد. واژنامه انگلیسی به فارسی و نمایه نیز به این کتاب افزوده شده است تا بتوان به راحتی از ان استفاده کرد.

نشانه‌ها بدون درک معانی‌شان از ارزشی برخوردار نیستند. چگونگی ساخت معنا به وسیلة نشانه‌هاست که آنها را ارزشمند می‌سازد. طی چند دهه اخیر، نشانه‌شناسی از محبوبیت فزاینده ای برخوردار شده است. در عین حال، بسیاری از اصطلاحات آن هنوز مبهم‌اند. واژه‌نامه نشانه‌شناسی توصیفی بر اساس نظریه تکامل یافته مکتب نشانه‌شناسی پاریس که به وسیله گریماس بنیان‌گذاری شد به رشته تحریر درآمده است. این واژه نامة فرازبان نشانه‌شناسی شامل تعریفی اولیه از هر مفهوم همراه با تاریخچه مختصری از جزئیات نشانه‌شناسی اروپایی است. تعاریف به وضوح بیان شده، با مثال‌هایی قابل فهم تشریح شده‌اند. علاوه بر مقدمه‌ای مفصل، که روش تحلیل نشانه‌شناسی براساس مکتب پاریس را شرح می‌دهد، در انتهای کتاب، افسانه زیبای خفته در عمل تجزیه و تحلیل شده است تا کاربست آن را آسان کند. این کتاب راهنمایی بسیار ضروری و ارزشمند برای درک اصطلاحات نشانه‌شناسی است و شامل توضیحات دقیق نظری و عملی برای پژوهش‌گران، دانشجویان و دانش‌آموختگان در تمامی سطوح است.

سلفیه یک جریان تاریخی است که تحت تاثیر سیاست خلفا و روحیه و سلیقه خاص مسلمانان در دهه نخستین و نیز تحولات جهان اسلامدر سده های دوم و سوم هجری ، به وجود آمده و گسترش یافته و در سیر تاریخی خود سه دوره شاخص را پشت سر گذاشته است؛ دوره نخست که از اوایل سده دوم با ظهور اصحاب حدیث آغاز می شود و در اواسط سده سوم با احمد بن حنبل به اوج می رسد و سپس به طور نزولی تا اواخر سده چهارم با بهاری و ابن بطه ، ادامه می یابد. دوره دوم که از اواخر سده چهارم و اوایل سده پنجم با ابن عقیل آغاز می شود و در اواسط سده هفتم با ابن تیمیه و ابن قیم الجوزیه به اوج می رسد و سپس سیر نزولی می گیردو به زودی در اثر غلبه تشیع و تصوف به حاشیه رانده می شود. تا آنکه در سده دوازدهم به دوره سوم میرسد و با ظهور محمد ابن عبدالوهاب جانی دوباره میگیرد و در برابر تشیع و تصوف که در طول چهار قرن رقبای چیره سلفیت بودند قد علم می کند و به اوج خود باز می گردد و عقده چند قرن سکوت را با فریادی دوچندان می گشاید و سلفیت را یک مرحله پیش می راند و به وهابیت می رساند . اما به زودی با ظهور جمال الدین و محمد عبده ، رقیب تازه ای می یابد و آن همانا جریان نوسلفی است که در اصول و مبانی سلفی ، با آن مشترک و در روش و « اخلاق سلفی» از آن متمایز است. هرچند این رقیب تازه نیز دیری نمی پاید و به زودی توسط محمد رشید رضا با وهابیت آشتی می کند.

«برخلاف نظریه‌های رایج، تاریخ فمینیسم در فرانسه با تاریخ فمینیسم دیگر كشورهای غربی تفاوت چندانی ندارد، تاریخی كه پراكنده و با تاریخ سیاسی ناهماهنگ مانده است. از انقلاب كبیر فرانسه به بعد، زنان كه از حقوق شهروندی محروم مانده بودند تلاش كردند تا از محیط زندگی خصوصی و خانگی كه “به‌طور طبیعی” برایشان مقدر شده بود به درآیند. در این راه اینان با كندی و گام‌به‌گام موانع را پشت سر گذاشتند و رفته‌رفته مشاغلی را كه به مردان اختصاص یافته بود به‌دست آوردند. اما بی‌گمان گذرناپذیر‌ترین باروها همان باروی امر سیاسی بود. حقوق سیاسی كه بسیار دیر (در اكتبر 1944) به “جنس دوم” واگذار شد، به ممنوعیت‌ها و به‌ویژه به محرومیت از كاربست قدرت سیاسی كه امتیاز مردانگی شمرده می‌شد پایان نبخشید.» نویسنده در این كتاب می‌كوشد تا «مسیرهای پركشاكش و وجه‌های متعدد پیكار‌های گوناگون برای نابرابری را تا مسئله‌یِ روزِ “سهمیه‌بندی مشاركت سیاسی زنان” ترسیم كند.»
«خانم میشل ریو‌ـ‌سارسه، پژوهشگر و استاد تاریخ معاصر در دانشگاه هشتم پاریس(سن دُنی) است و كتاب‌ها و مقاله‌های متعددی دربارة فمینیسم و مسئلة ژانر(جنسیت) نگاشته است.» افزون بر این، در تاریخ سیاسی و تاریخ اتوپی‌های نیمة نخست سدة نوزدهم نیز پژوهش می‌كند.

ظاهرا هیجاناتی مانند هیجانات فرماندار مالوی و من (نویسنده کتاب) در درجه اول، در ما سخت به هم پیچیده، از طریق بازتابها گسترش یافته و در همه اعضای انسانی ما مشترک است. به نظر می رسد که هنگامی که این هیجانات خود را نشان می دهند، در همه ما به شکل یکسانی بروز می کنند. غم و اندوه من، مانند غم و اندوه فرماندار مالوی و غم و اندوه تمام جمعیت بود.

بشریت، بیش از دو هزار سال است که غم و دیگر هیجانات را به همین شیوه درک کرده است. اما در عین حال، اگر بشریت از قرن ها کشفیات علمی چیزی آموخته باشد، آن این است که پدیده ها معمولا آن گونه که به نظر می رسند، نیستند.

داستان افتخارآمیز زمانه ما در باره هیجان هم، چیزی شبیه به این بوده است و آن اینکه همه ما هیجاناتی داریم که از زمان تولد ایجاد شده اند. این هیجانات، در درون ما پدیده هایی متمایز و قابل تشخیص اند. وقتی چیزی در جهان اتفاق می افتد، چه حادثه تیراندازی باشد و چه یک نگاه فریبنده، هیجانات ما طوری به سرعت و به طور خودکار به کار می افتند که انگار کسی دکمه آنها را زده است. ما از طریق نحوه لبخند زدن، خشونت، ترس و دیگر حرکات بیانگر خاص که هرکدام به راحتی قابل تشخیص اند، هیجانات خود را در چهره مان نشان می دهیم. صدای ما هیجاناتمان را از طریق خنده، فریاد و گریه بیان می کند و وضعیت بدن ما هیجاناتمان را با حرکت و لرزش بروز می دهد.

علم مدرن نیز توصیفی متناسب با این داستان ارائه می دهد که من آن را دیدگاه کلاسیک هیجان می نامم. بر پایه این دیدگاه، تردید در صدای فرماندار مالوی، یک واکنش زنجیره ای را به راه انداخت که در مغز من نیز تداوم یافت. مجموعه خاصی از نورون ها – که آن را «مدار غم» می نامند. به فعالیت درآمدند و باعث شدند تا چهره و بدن من، به طریقی مشخص و خاص واکنش نشان دهند. چشمم شروع به سوزش کند، ابروهایم گره بخورد، شانه هایم خم شود و به گریه بیفتم. این مدار القاء شده باعث بروز تغییرات فیزیکی در بدن من نیز شد که سبب شد تپش قلب و تنفسم بالا برود، غدد عروقی ام فعال و رگهای خونی ام منقبض شوند. گفته می شود که این مجموعه حرکات در داخل و خارج بدن من مانند یک «اثر انگشت» به شکل منحصربه فردی غم و اندوه را مشخص می کنند که کاملا شبیه اثر انگشت شما و منحصرا برای شناسایی شما به کار می روند.

اصطلاح «دفاع» به شیوه ای اطلاق می شود که ذهن احساسات را از دسترس هشیاری خارج می کند. روشن است که درمانگران سعی می کنند احساس افراد تحت درمان خود را بشناسند، اما در عمل، برای کمک به افراد در غلبه بر مشکلاتشان معمولاً پی بردن به احساسات آن ها کافی نیست؛ دست یافتن به این که دفاع های ناهشیار به چه دلیل افراد را از آگاه شدن از احساسات ناخوشایندی که دارند محافظت می کنند و این که این کار را چگونه انجام می دهند نیز ضروری است. در واقعیت، اکثر مشکلات هیجانی نتیجه ترکیب دفاع های مشکل آفرین و عواطف اند.
اگر افراد به مکانیسم های دفاعی مرضی و احساسات خود بینش کافی داشته باشند، می توانند معانی و ریشه های رفتارهای غیرمنطقی، علائم، و نگرش های خود را شفاف تر دریابند. این آگاهی معمولاً علائم روان پزشکی رنج آور، مانند افسردگی و هراس ها، را برطرف و افراد را قادر می سازند تا تغییرات سالمی در زندگی خود به وجود آورند.
احتمالاً تعداد نامحدودی دفاع وجود دارد – و نه فقط 101 دفاعی که من فهرست آن ها را تهیه کرده ام. دو نفر از نظریه پردازان بزرگ، آنا فروید و چارلز برنر تأکید کرده اند که تقریباً هر چیزی می تواند نوعی دفاع باشد. روی برگرداندن، فریاد کشیدن بر سر کسی، گلف بازی کردن، و همچنین انباشتن ثروت ممکن است نوعی دفاع باشد. یا آن که حداقل ممکن است همه این فعالیت ها دفاع هایی را در بر گیرند. به طور کلی، هر فعالیت ذهنی (روانی) یا رفتاری که افراد را از دستخوش هیجانات ناخوشایندشان حفظ کند، دفاعی است.
هیجان ممکن است خوشایند یا ناخوشایند باشد. به طور کلی، آن چه برای افراد مشکلات ناشی از دفاع های ناسازگارانه را ایجاد می کنند هیجان های ناخوشایند است.

درست در آستانهٔ قرن بیستم نیچه با لحنی سرشار از یقینی شورانگیز مرگ خدا را اعلام کرد. اما امروز روشن است که مدرنیته لزوماً منجر به زوال دین نمی‌شود. چیزی که مدرنیته به آن می‌انجامد «تکثر» است.
تکثر موقعیتی است که در آن گروه‌های مختلف در کنش متقابل با هم در جامعه زندگی می‌کنند. اما این وضعیت خالی از تنش نیست. چطور می‌توانیم مسائل اخلاقی مانند سقط جنین، مجازات اعدام یا حقوق اقلیت‌ها را مدیریت کنیم وقتی که گروه‌های مختلف جامعه دربارهٔ آنها نظرها و مواضعی کاملا متضاد دارند و هر کدام بر مواضع خودشان پافشاری می‌کنند؟
از نظر پیتر برگر، جامعه‌شناس برجسته و همکار جامعه شناس و فیلسوفش آنتون زایدرولد پاسخ این پرسش و راه حل این چالش‌ها «تردید» است. نه تردید فلج‌کنندهٔ نسبی‌گرایی که در آن فرد زیر فشار کثرت گیج‌کنندهٔ گزینه‌های مختلف قادر نیست هیچ تصمیمی بگیرد، بلکه تردیدی معقول که به ما اجازه می‌دهد با باورهای اخلاقی محکم پیش برویم بی‌آنکه تبدیل به فردی متعصب شویم که هر کسی را که مخالف عقایدش باشد دشمن می‌داند. چطور ما چه در مقام فرد و چه جامعه می‌توانیم این نقطهٔ تعادل سهل و ممتنع را بیابیم؟
برگر و زایدرولد در کتاب «اعتقاد بدون تعصب» (که نام اصلی آن «در ستایش تردید» است) نشان می‌‌دهند که چطور تکثر می‌تواند به نسبی‌گرایی یا بنیادگرایی بینجامد که به نوعی دو روی یک سکه اند. بنیادگرایی یک اجماع عام را دربارهٔ باورها و اهداف مطلوب بر جامعه تحمیل می‌کند بی‌آنکه جایی برای نظرات متفاوت باقی بگذارد و نسبی‌گرایی هم اساساً رسیدن به ارزش‌های اجتماعی مشترک را غیرممکن می‌کند.
نویسندگان کتاب مدعی‌اند که می‌توان موضعی میانه بین نسبی‌گرایی و بنیادگرایی اتخاذ کرد. نه فقط در حوزهٔ دین و اخلاق بلکه در حوزهٔ سیاست.
کتاب «اعتقاد بدون تعصب» برای هر کسی که به موضوع تردید و مسائل سیاسی، فرهنگی و دینی ناشی از آن می‌اندیشد کتابی مفید و خواندنی است.

«در کشورهای اروپای شرقی تفاوت بین «ما» و «من» بسیار فراتر از تفاوتی صرفا در دستورزبان است. من همراه این «ما» بزرگ شدم. در مهدکودک، در مدرسه، سر کار. با گوش دادن به سخنرانی سیاستمدارانی که می‌گفتند: «رفقا، ما وظیفه داریم…» و ما رفیق‌ها همان کارهایی را می‌کردیم که به ما می‌گفتند. فردی که از یک جامعهٔ توتالیتر بیرون می‌آید با «نه» گفتن است که مسئولیت فردی و ابتکارعمل را می آموزد. و این راه با گفتن «من» شروع می‌شود…»
«کافه اروپا» مجموعه مقالات دیگری است از خانم اسلاونکا دراکولیچ، روزنامه نگار و نویسندهٔ کروات که پیش از این کتاب «کمونیسم رفت، ما ماندیم و حتی خندیدیم» از او در این مجموعه منتشر شده است. این مقالات شرحی از زندگی مردم اروپای شرقی در سال‌های پس از فروپاشی کمونیسم و تجربهٔ مردم کرواسی پس از استقلال این کشور است.
دراکولیچ تصویرگر تیزبین جوامعی در حال گذار است. روایت‌های او با جزئیاتی شگفت، تامل برانگیز و صمیمی، شبیه نامه‌هایی است که دوستی برایمان نوشته است. نامه‌هایی که تصویری ملموس از همهٔ تناقض‌ها، سردرگمی‌ها و تحولاتی به دست می‌دهد که مشخصهٔ دوران گذار به دموکراسی است.
مقالات گیرا و جسورانهٔ دراکولیچ در واقع تلنگری است به شهروندان کشورهای اروپای شرقی پس از کمونیسم، برای اینکه مسئولیت ‌نقشی را که در جامعهٔ مدنی جدید برعهده دارند، بپذیرند.
دراکولیچ ریشهٔ بسیاری از مشکلات کنونی‌شان را در این می‌بیند که مردم این کشورها تحت‌تاثیر سال‌ها زندگی در حکومت‌های توتالیتر مسئولیت فردی‌‌شان را به کلی فراموش کرده‌اند. او می‌گوید، «ما مردم دنیای کمونیسم هنوز از نظر سیاسی مثل کودکانی نابالغ هستیم، نیازمند پدری که از ما مراقبت کند تا دیگر لازم نباشد خودمان مراقب خودمان باشیم.»
دراکولیچ نه تنها یک مشاهده‌گر دقیق وقایع اروپای شرقی که یک مشاهده‌گر حساس وضعیت انسان‌‌ است، و کتاب‌های او فراتر از موضوع خاصش، تحلیل‌هایی قابل توجه از احساسات و تجربه‌های انسانی است.

I am text block. Click edit button to change this text. Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo.