پیر اندره تاگیف و رافایل لیوژیه پژوهشگران مرکز ملی تحقیقات علمی (cnrs) و استادان دانشگاه فرانسه،با توجه به گسترش بی سابقه افکار عوام گرایی،به ویژه ظهور سیاست مدارانی نظیر مارین لوپن و نیز پیدایش احزاب پوپولیستی جدید در سایر کشورهای اروپا،طی پژهش های خود بدین نتیجه رسیدند که شرایط کنونی اروپا به طور حیرت آوری به سال های 1930یعنی قبل از جنگ جهانی دوم شباهت دارد.
هر دو پژوهشگر جریانات پوپولیستی اخیر اروپا را تحت عنوان ظهور پوپولیسم نو م.رد بحث قرار داده و با تکیه بر شواهد فراوان حوادث و وقایع اروپا از طرفی زوال مجد و عظمت اروپای پیشین را یادآور شده و از طرف دیگر به دلیل افزایش چنین تمایلات غیر دموکراتیک آینده تیره و تاری را برای کشورهای اروپایی پیش بینی نموده اند. تحلیل هر دو پژوهشگر به ویژه حول محور اسلام ستیزی و سلام هراسی گسترش یافته توسط احزاب و گروه های سیاسی،تحلیل هایی عالمانه،بی طرفانه و جامعه شناختی است.

مطالعات فرهنگی حوزه‌ای بینارشته‌ای است كه در دهه‌ی 1960 در بریتانیا پا گرفت و به‌رغم مخالفت‌های بسیار به‌خصوص در دهه‌ی 1990 مورد توجه و اقبال فراوان دانشجویان، محققان و نویسندگان قرار گرفت و به‌تدریج آثار فراوانی در این حوزه انتشار یافت. از منظر مطالعات فرهنگی، فرهنگ آن معانی مشتركی است كه عامه‌ی مردم ایجاد می‌كنند و در زندگی روزمره با آن‌ها سروكار دارند. در نتیجه فرهنگ عامه یكی از مسائل كانونی مورد توجه مطالعات فرهنگی است. و این كتاب كوششی است برای آشنایی با فرهنگ عامه از منظر مطالعات فرهنگی. نویسنده در پیش‌گفتار كتاب می‌نویسد: «این كتاب را به دو منظور نوشته‌ام: نخست آشنا ساختنِ دانشجویان و سایر خوانندگانِ علاقه‌مند با نحوه‌ی مطالعه درباره‌ی فرهنگ عامه در دوره‌ی معاصر؛ و دوم، ارائه‌ی شمایی از تكوین مطالعات فرهنگی در بریتانیا از طریق بحث در خصوص طیفی از نظریه‌ها و روش‌های مطالعه درباره‌ی فرهنگ عامه». در این راستا مؤلف در فصل‌های مختلف به شرح نظریه‌ها و روش‌های مطالعه‌ی تلویزیون، داستان‌های عامه‌پسند، فیلم‌های عامه‌پسند، روزنامه‌ها و مجلات عامه‌پسند، موسیقی عامه‌پسند، مصرف كالا در زندگی روزمره می‌پردازد، و از تأثیر جهانی شدن در فرهنگ عامه سخن می‌گوید.

مقصود اسپینوزا در رساله الهی سیاسی تفکیک حوزه دین از فلسفه است،بدانگونه که هریک بتواند به راستی آنی باشد که هست.این یعنی خلاص دین از فلسفه و از آن مهم تر خلاص فلسفه از دین.او برای هر یک از این رویکرد به عدالت و احسان جایگاه و جامعه شناسی خاصی قائل است.

والتر كوفمان، نیچه شناس برجسته‌ای است كه در سال‌های پایانی عمر خود به تألیف یك مجموعه سه جلدی با عنوان «كشف ذهن» مبادرت كرد كه جلد اول آن به بررسی اندیشه‌های سه متفكر برجسته آلمانی، گوته، كانت و هگل اختصاص دارد. این كتاب كه در واقع رویكردی انتقادی به دشوار نویسی كانت و هگل دارد و ابهام‌های زبانی این فلاسفه كه در فرهنگ آلمانی به سنتی پسندیده تبدیل شده است را به باد انتقاد می‌گیرد، توسط ابوتراب سهراب و فریدالدین رادمهر ترجمه شده است. كتاب«گوته، كانت و هگل» به جز مقدمه مترجمان و مؤلف كتاب، همچنین دارای مقدمه‌ای به قلم “ایوان سل” و 5 بخش به همراه یك كتابشناسی تفصیلی است. “گوته و كشف ذهن”،”تأثیرات بر: هردر، لسینگ، شیلر، فیخته، شوپنهاور” عنوان بخش‌های اول و دوم این كتاب است. سه بخش دیگر این كتاب نیز عبارتند از:‌”كانت: ساختار ذهن”،” كانت: استقلال رأی، سبك و یقیق”و” سه مفهوم اساسی هگل از پدیدارشناسی”. بر اساس مقدمه‌ای كه “ایوان سل” بر كتاب نوشته است، كتاب «كشف ذهن» ” اثری است كه به تفسیر و تشریح كشف ذهن می‌پردازد و منظور كوفمان از ذهن، به طور اعم عنوانی كلی است برای مفاهیم احساس و عقل و منطق و خرد و هوش و اراده. هدف اصلی این سه مجلد بنا بر قول خود كوفمان، كمك به كشف ذهن می‌باشد.” (صفحه 15 و 16). كوفمان نیز در مقدمه‌ای كه بر این كتاب نگاشته می نویسد:”آنچه من بدان توجه دارم معرفت نفس است، یعنی هم معرفت ذهن خود و هم معرفت ذهن انسان در كل.”(صفحه 42). والتر آرنولد كوفمان در قسمت‌های مختلف این كتاب به بررسی حیات و عقاید سه تن از اندیشمندانی پرداخته كه سهمی شایان در كشف ذهن داشته‌اند. ذهن در همان معنایی كه كوفمان مورد توجه قرار می‌دهد، نیازمند واكاوی و تحلیل ژرفی است كه به زعم كوفمان همه فلاسفه از پس آن بر نیامده‌اند. گوته، كانت و هگل كه عنوان اصلی كتاب را نیز شكل داده‌اند، متفكرانی هستند كه كوفمان در جلد اول به آنها پرداخته است. البته كوفمان ثابت می‌كند كه كانت افكار بلندی داشت؛ ولی بد می‌نوشت و هگل نیز قربانی شتاب در نوشتن شد. در این میان گوته به عنوان قهرمان اصلی نقش برجسته‌ای برای كوفمان دارد، زیرا فلسفه را با هنر عجین كرد و زیبایی را در بیان حقایق دخیل كرد و شجاعت را در صراحت و صداقت گفتار جست.