علاوه بر توضیح مفصل حدود ۲۸۰ واژه تخصصی در حوزه نشانه شناسی ساختگرا، نویسندگان در مقدمه روش سه مرحله ای نشانه شناسی مکتب پاریس را شرح میدهند. در انتهای کتاب نیز افسانه زیبای خفته ارایه می شود و مدل تحلیل سه مرحله ای روی این افسانه به طور کامل و مبسوط پیاده می شود تا نمونه ای عملی در اختیار خوانندگان باشد. واژنامه انگلیسی به فارسی و نمایه نیز به این کتاب افزوده شده است تا بتوان به راحتی از ان استفاده کرد.

نشانه‌ها بدون درک معانی‌شان از ارزشی برخوردار نیستند. چگونگی ساخت معنا به وسیلة نشانه‌هاست که آنها را ارزشمند می‌سازد. طی چند دهه اخیر، نشانه‌شناسی از محبوبیت فزاینده ای برخوردار شده است. در عین حال، بسیاری از اصطلاحات آن هنوز مبهم‌اند. واژه‌نامه نشانه‌شناسی توصیفی بر اساس نظریه تکامل یافته مکتب نشانه‌شناسی پاریس که به وسیله گریماس بنیان‌گذاری شد به رشته تحریر درآمده است. این واژه نامة فرازبان نشانه‌شناسی شامل تعریفی اولیه از هر مفهوم همراه با تاریخچه مختصری از جزئیات نشانه‌شناسی اروپایی است. تعاریف به وضوح بیان شده، با مثال‌هایی قابل فهم تشریح شده‌اند. علاوه بر مقدمه‌ای مفصل، که روش تحلیل نشانه‌شناسی براساس مکتب پاریس را شرح می‌دهد، در انتهای کتاب، افسانه زیبای خفته در عمل تجزیه و تحلیل شده است تا کاربست آن را آسان کند. این کتاب راهنمایی بسیار ضروری و ارزشمند برای درک اصطلاحات نشانه‌شناسی است و شامل توضیحات دقیق نظری و عملی برای پژوهش‌گران، دانشجویان و دانش‌آموختگان در تمامی سطوح است.

این كتاب جز آشنا كردن خواننده با سؤال های نقادانه و نحوۀ كاربرد آن ها هدف مهم دیگری هم دارد و آن مهارت یافتن خواننده در تفكر نقادانه است. مهارت یافتن خواننده در تفكر نقادانه تمرین بسیار زیادی لازم دارد و برای همین در این كتاب مثال های زیادی مطرح شده است تا فرصت تمرین كردن به خواننده داده شود. البته از آنجا كه این كتاب برای مخاطب عام نوشته شده، در آن از مسائل تخصصی و پیچیده خبری نیست بلكه مثال ها و تمرین های آن تقریباً ملموس است.

این یکی از خواندنی‌ترین آثار ویل دورانت، نویسندة کتاب بزرگ «تاریخ تمدن» است. متن اصلی کتاب سال‌های سال در دسترس نبود و چند سال پیش به کوشش جان لیتل منتشر شد. روزی مردی به نزد ویل دورانت رفت و از او درخواست کرد دلیلی به دست او بدهد که چرا نباید خودکشی کند. دورانت در آن وقت محدود، جواب‌هایی به او داد ولی مدتی بعد، نامه‌ای برای بیش از صد شخصیت مشهور فرستاد و دربارة معنی زندگی از آن‌ها نظر خواست و پاسخ‌های رسیده را به همراه دیدگاه خود، در این کتاب منتشر کرد. دورانت امید داشت پاسخ‌هایی که از چنین شخصیت‌های پرفروغی دریافت می‌کند، چیزی در خود داشته باشند که به پرسش آن بیگانة خوش‌لباسی که در یک روز پاییزی سال 1932 در باغش ظاهر شد، جوابی درخور بدهد. درواقع قضیه فراتر از این حرف‌ها بود؛ پاسخ‌ها بیش از آنکه تاریک و اندوهبار باشند، شوق‌انگیز و مثبت بودند که همراه بود با بصیرت‌هایی شخصی در اینکه چگونه باید زندگی را معنادارتر کرد. پاسخ‌ها از همه‌سو بودند؛ کسانی چون گاندی، جواهر لعل نهرو، تئودور درایزر نویسندة ناتورالیست، سینکلر لوئیس برندة نوبل ادبیات، جان ارسکین رمان‌نویس، آندره موروئا فیلسوف و رمان‌نویس، جورج برنارد شاو نمایشنامه‌نویس، برتراند راسل فیلسوف، جینا لومبروسو تنیس‌باز شهیر، سی. وی. رامان برندة نوبل فیزیک و شخصیت‌های دیگر. به محض اینکه پاسخ نامه‌ها به دست ویل دورانت رسید، او سراغ خودش رفت و پاسخی جلوی همه پرسش‌هایش گذاشت که خود یک اثر فلسفی والا بود. دورانت نام کتاب را «دربارة معنی زندگی» گذاشت و یک موسسه انتشاراتی کوچک آن را در سال 1932 چاپ کرد. کتابی است واقع‌بین، جسور و دربردارندة نگاه‌های متفاوت نویسندگان، شاعران، سیاستمداران و… به موضوع زندگی. ویل دورانت (1981 ـ 1885) تاریخ‌نگار و نویسنده آمریکایی به‌جز مجموعه کتاب «تاریخ تمدن»، «تاریخ فلسفه» و «لذات فلسفه» را نیز نوشته است. او همچنین برندة جایزة پولیتزر و مدال آزادی است.

نئولیبرالیسم یکی از آن ایسم‌­هایی است که در کشور ما بد فهمیده شده است. سرنوشت آن بی‌شباهت به سرنوشت لیبرالیسم در اوایل انقلاب اسلامی نیست. در آن زمان، بدون فهم درستی از لیبرالیسم، بیشتر از آن به‌مثابه یک فحش و برچسب برای افراد استفاده می­‌شد. در این زمان هم باز بدون فهمی صحیح، البته این بار از نئولیبرالیسم، بیشتر از آن به‌مثابه یک ناسزا برای اشخاص استفاده می­‌شود. شگفتا که در این بین بعضاً کسانی را نئولیبرال معرفی می­‌کنند که کوچک‌ترین نسبتی با آن ندارند. شوربختانه، این بدفهمی­‌ها را بعضاً در بین اساتید دانشگاه و دانشجویان شاهدیم و حتی برخی از آن­ها تا آنجا پیش رفته‌­اند که نئولیبرالیسم را مقصر تمام مشکلات و بلایای ارضی و سماوی دانسته، شعار مرگ بر نئولیبرالیسم سر می­‌دهند. از این رو، ضرورت کتاب­‌ها و مقالاتی که نئولیبرالیسم را با نگاهی غیرایدئولوژیک تبیین کنند، احساس می­‌شود.

کتاب حاضر در شش فصل و با زبانی ساده و همه­‌فهم نئولیبرالیسم را کرده، تأکید می­‌کند که ما تنها یک نوع نئولیبرالیسم نداریم. البته همۀ آن­ها در مجموعه‌ای از اصول مشترکتد، اما تفاوت­‌هایی نیز دارند. کتاب از موج­‌های اول و دوم نئولیبرالیسم می­‌گوید و به ظهور و بروز نئولیبرالیسم در سرتاسر دنیا می­‌پردازد: از آمریکا و اروپا گرفته تا آسیا و آفریقا. در فصل آخر نیز بحران­‌های نئولیبرالیسم را بررسی می­‌کند.

I am text block. Click edit button to change this text. Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo.

درست در آستانهٔ قرن بیستم نیچه با لحنی سرشار از یقینی شورانگیز مرگ خدا را اعلام کرد. اما امروز روشن است که مدرنیته لزوماً منجر به زوال دین نمی‌شود. چیزی که مدرنیته به آن می‌انجامد «تکثر» است.
تکثر موقعیتی است که در آن گروه‌های مختلف در کنش متقابل با هم در جامعه زندگی می‌کنند. اما این وضعیت خالی از تنش نیست. چطور می‌توانیم مسائل اخلاقی مانند سقط جنین، مجازات اعدام یا حقوق اقلیت‌ها را مدیریت کنیم وقتی که گروه‌های مختلف جامعه دربارهٔ آنها نظرها و مواضعی کاملا متضاد دارند و هر کدام بر مواضع خودشان پافشاری می‌کنند؟
از نظر پیتر برگر، جامعه‌شناس برجسته و همکار جامعه شناس و فیلسوفش آنتون زایدرولد پاسخ این پرسش و راه حل این چالش‌ها «تردید» است. نه تردید فلج‌کنندهٔ نسبی‌گرایی که در آن فرد زیر فشار کثرت گیج‌کنندهٔ گزینه‌های مختلف قادر نیست هیچ تصمیمی بگیرد، بلکه تردیدی معقول که به ما اجازه می‌دهد با باورهای اخلاقی محکم پیش برویم بی‌آنکه تبدیل به فردی متعصب شویم که هر کسی را که مخالف عقایدش باشد دشمن می‌داند. چطور ما چه در مقام فرد و چه جامعه می‌توانیم این نقطهٔ تعادل سهل و ممتنع را بیابیم؟
برگر و زایدرولد در کتاب «اعتقاد بدون تعصب» (که نام اصلی آن «در ستایش تردید» است) نشان می‌‌دهند که چطور تکثر می‌تواند به نسبی‌گرایی یا بنیادگرایی بینجامد که به نوعی دو روی یک سکه اند. بنیادگرایی یک اجماع عام را دربارهٔ باورها و اهداف مطلوب بر جامعه تحمیل می‌کند بی‌آنکه جایی برای نظرات متفاوت باقی بگذارد و نسبی‌گرایی هم اساساً رسیدن به ارزش‌های اجتماعی مشترک را غیرممکن می‌کند.
نویسندگان کتاب مدعی‌اند که می‌توان موضعی میانه بین نسبی‌گرایی و بنیادگرایی اتخاذ کرد. نه فقط در حوزهٔ دین و اخلاق بلکه در حوزهٔ سیاست.
کتاب «اعتقاد بدون تعصب» برای هر کسی که به موضوع تردید و مسائل سیاسی، فرهنگی و دینی ناشی از آن می‌اندیشد کتابی مفید و خواندنی است.

دوربین‌های مداربسته، بازرسی‌های امنیتی شدیدتر در فرودگاه‌ها، انواع دزدگیرهای پیشرفته؛ هر جا را نگاه می‌کنیم نمودی از ترس را در جامعه می‌بینیم. و اخبار هم هر روز با گزارش‌هایی از تهدیدهای مختلف، از خطرات هر روزهٔ زندگی شهری گرفته تا تهدید جنگ و تروریسم، باعث می‌شود احساس کنیم هر لحظه ممکن است فاجعه‌ای بر سرمان نازل شود.
ترس احساس قدرتمندی است. می‌تواند زندگی ما را نجات دهد. اما می‌تواند آزادی‌مان را هم از ما بگیرد و آن عنصر حیاتی پیونددهندهٔ جامعه یعنی «اعتماد» را از بین ببرد.

لارس اسوندسن در کتاب «فلسفهٔ ترس» می‌کوشد ابعاد مختلف این احساس نیرومند را بکاود و نشان دهد که ترس چیست، چرا و چگونه در هر گوشه از زندگی مدرن رخنه کرده است، و مهم‌تر اینکه چه استفاده‌های سیاسی از آن می‌شود.

اسوندسن با نگاهی به علوم، سیاست، جامعه‌شناسی و ادبیات به وارسی ماهیت ترس می‌پردازد. از عوامل زیستی و عصب‌شناختی گرفته تا پرسش از اینکه چطور ترس ما را وامی‌دارد در تلاش برای کاهش خطر دست به اقداماتی غیرمنطقی بزنیم.

اسوندسن سپس وارد عرصهٔ سیاست و جامعه می‌شود و نقش ترس را در فلسفهٔ ماکیاولی و هابز بررسی‌ می‌کند، به ظهور «جامعهٔ خطرخیز» می‌پردازد و اینکه چطور ترس اعتماد اجتماعی را تضعیف می‌کند.

او در نهایت این پرسش را مطرح می‌کند که آیا راهی برای رهایی از ترس وجود دارد؟ آیا ما می‌توانیم این جو ترسی را که امروزه ما را احاطه کرده است بشکنیم؟

اسوندسن در «فلسفهٔ ترس» با پرتو افکندن بر ریشه‌های ترس‌های موهوم و واقعی‌مان به ما کمک می‌کند با ترس‌هایمان مواجه شویم و سعی می‌کند با استدلال‌هایش ما را قانع کند که باید فرهنگ امید و اعتماد را جایگزین نگاه ترس خوردهٔ کنونی جامعه کنیم.