حق مردم در خودبسندگی غذایی برپایه‌ی این باور نوشته شده كه گرسنگی یك تقدیر طبیعی نیست. برتران هرویو در این كتاب با كاری كارشناسانه از لزوم به رسمیت شناختنِ حقِ توسعه برای همه‌ی مردم در هر سرزمینی، و در وهله‌ی اول، حق تأمین تغذیه‌ی خویش یا خودبسندگی غذایی سخن می‌گوید. او معتقد است كه همه‌ی مردم دنیا باید ارضای نیازهای غذایی خود را بر عهده گیرند، و این كار هم ممكن است و هم ضروری؛ آن هم در چاچوب مبادله‌های قابل كنترل و بدون توسل به خیرخواهیِ قدرت‌های بزرگ، قدرت‌هایی كه خواست‌شان برای كنترل سودجویانه‌ی سلاحِ غذایی را در پسِ موضوعِ رسالت انسان‌دوستانه‌ای كه ثروت‌شان به آن‌ها اعطا كرده، پنهان می‌سازند.

بیش از یك صد وپنجاه سال از آغاز تلاش برای آن‌چه نوگرایی و نوسازی جامعه‌ی ایران خوانده می‌شود می‌گذرد. در آن روزگار (نیمه‌ی اول قرن نوزدهم) ممالك غیرغربی از جمله ایران تحت‌تأثیر تحولات شگرف فلسفی، علمی، فنی، اقتصادی و سیاسی دوران جدید مغرب زمین قرار‌گرفتند و به فراخور درك و دریافت خود از آن، مبادرت به تحلیل، اقتباس و اجرای اصولی برای دستیابی به دستاوردهای حیرت‌انگیر آن نمودند. آن‌چه در اروپای غربی اتفاق افتاد و مدرنیته یا تجدد نام گرفت، به دلایل عمیق تاریخی و فرهنگی برای اولین بار در كشورهای فرانسه، انگلیس، آلمان و تا حدودی ایتالیا رخ داد. دنیای بیرون از این كشورهای اعم از غربی و غیرغربی عامدانه درصدد بر‌آمدند تا دستاوردهای مدرنیته را اقتباس كنند، از این رو به مدرنازیسیون یا نوسازی پرداختند. بنابراین، هدف همه‌ی این كشورها برگرفتن صنعت، نهادهای اجتماعی، سیاسی و اقتصادی نوین بود تا از غافله‌ی تحولات روز دور نمانند. (از دیباچه‌ی كتاب)

هدف این كتاب ارائه‌ی شیوه‌ی جستار و چارچوبی برای فهم نظریه‌ی سیاسی است. به این منظور روند جستاری كه نظریه‌پردازان به كار گرفته‌اند مورد مطالعه قرار گرفته است و كوشش شده است تا نحوه‌ی عمل نظریه‌پرداز از مرحله‌ی سردرگمی اولیه تا مرحله‌ی نتیجه‌گیری بازآفریده شود. مؤلف نشان می دهد كه در روند جستار، ترتیب این مراحل همیشه به ترتیب زیر است: 1. مشاهده‌ی بی‌نظمی؛ .2 تشخیص علل آن؛ 3. ارائه‌ی راه حل. روند نظریه‌پردازی جزءِ چهارمی هم دارد كه همانا تصویر جامعه‌ی احیاشده است كه خصلتی شناور دارد و می‌تواند پیش یا پس از مراحل اول یا دوم باشد. در واقع، می‌توان گفت كه فهم نظری‌های سیاسی چارچوبی نظری، فلسفی، منطقی و كاربردی ارائه می‌دهد كه به كمك آن می‌توان “منطق درونیِ” هر نوع نظریه‌پردازی را خواه در زمینه‌ی سیاست، اقتصاد، اجتماع، تربیت و خواه اخلاق كشف نمود.

این کتاب درباره‌ی کابوس‌ها، فاجعه‌ها و رویاها است. هم‌چنین در مورد امور جاری و روزمره‌ای است که به زندگی ما تداوم و معنا می‌بخشد. کتاب پیش رو در مورد گرمایش سیاره‌ی ماست. اگر این پدیده عنان‌گسیخته پیش رود، تهدیدی جدی برای تمدن ما ایجاد می‌کند. این تغییراتی که ما در اقلیم جهان ایجاد می‌کنیم، باعث می‌شود آب و هوا به طور فزاینده حاد و آشفته گردد و مناطق وسیعی از جهان در معرض خشکسالی قرار گیرد و سرانجام غیرقابل سکونت شود. … این کتاب کندوکاوی طولانی درباره‌ی یك پرسش است. چرا اکثر مردم، درغالب مواقع، چنان عمل می‌کنند که انگار می‌توان این مشکل بزرگ را نادیده گرفتی … انتشار گازهای گلخانه‌ای از سوی صنایع مدرن، باعث می‌شود اقلیم زمین گرم تر شود که می‌تواند نتایج مخربی برای آینده به همراه داشته باشد. با این حال، اکثریت مردم برای تغییر عادات روزانه‌ای که منبع خطراتی است که تغییرات اقلیم برای ما دارد، کار ناچیزی انجام می‌دهند و یا اصلا هیچ کاری نمی‌کنند. (از مقدمه‌ی نویسنده)

هنینگ مانکل (1948ـ2015)، نویسنده‌ی سوئدی و فعال اجتماعی و سیاسی، عمده‌ی شهرت‌اش را وام‌دار رمان‌های پلیسی است. اما در این رمان، با نثری ساده و شوخ، به زندگی پزشک بازنشته‌ای می‌پردازد که انزوا گزیده، اما با اتفاقاتی که رخ می‌دهد به ارتباط با آدم‌های دیگر وادار می‌شود. «شرمنده شدم. همیشه در چیزهای دیگران کاوش می‌کردم. حتا بلد بودم با بخار پاکتِ نامه را باز کنم و بعد دوباره بچسبانم‌اش. مادر مجموعه‌ای نامه داشت، مربوط به دوران جوانی‌اش، که در آن‌ها خطاب به دوستی همه‌ی رازهایش را گفته بود. کمی پیش از مرگ‌اش روبانی دور آن‌ها پیچید و ازمان خواست آن‌ها را بسوزانیم. این کار را کردم ــ اما اول خواندم‌شان. دفتر خاطرات دوست‌دخترهایم را می‌خواندم و به کمدهاشان هجوم می‌بردم؛ بلد بودم چه‌طور میزهای پزشکان همکارم را وارسی کنم. و حتا بیمارهایی بودند که محتویات کیف‌شان را به‌دقت بررسی می‌کردم. هیچ‌وقت پولی ندزدیدم. به‌دنبال چیز دیگری بودم. راز. ضعف آدم‌ها. و چیزهایی که هیچ‌کس نمی‌دانست به‌جز من.»

نغمه‌ی شبانه پنجمین اثر داستانی کریستوفر اَبانی (1966-)، نویسنده و شاعر زاده‌ی نیجریه و مقیم آمریکا، است که جایزه‌ی “پِن” سال 2008 را نصیب‌اش کرد. در گرماگرم جنگی داخلی در نیجریه، پسربچه‌ای از هم‌رزمانِ‌ خود جا مانده و در پی آن‌ها می‌گردد. او در این جست‌وجو ما را به سفری در دل یادها و رؤیاهای خود و اسطوره‌های بی‌کران کشورش می‌برد. نغمه‌ی شبانه سرشار از خیال‌ها و نمادهایی است که رنج‌های یک ملت را به تصویر می‌کشند. اگر ما بی‌گناهانِ این جنگ‌ایم، پس این‌همه شرارت را از کجا یاد گرفتیم؟ چه‌کسی به من یاد داد تا از کشتن لذت ببرم، لذت یگانه‌ای که برایم مانند اوجِ کام‌جویی است؟ فرقی نمی‌کند که چگونه مرگی باشد… لذت‌اش یکسان است و کافی است که دقیقاً روی همان لحظه، دقیقاً روی همان عمل، تمرکز کنم. هرگز پسربچه نبوده‌ام. این را از من دزدیده‌اند و هرگز هم مرد نخواهم بود. من شاید هیولایی افسانه‌ای باشم که تنها معاشقه‌ی وحشت‌آورِ کشتار را می‌شناسد.

مارسلو فیگراس، متولد 1962 در بوئنس‌آیرس، از مهم‌ترین نویسندگان مدرن آمریکای جنوبی است. سبک، زبان و نگاه منحصربه‌فردی دارد و آثارش به زبان‌های بسیاری ترجمه شده‌اند. در جاسوس زمان او شرایط پس از کناره‌گیریِ رژیم فرضیِ نظامیان در ترینیداد را به ‌تصویر می‌کشد؛ جایی که مصونیت قضاییِ سرگردهای خون‌ریز را زنجیره‌ای از انتقام و مجازات تهدید می‌کند. پرونده‌ی جناییِ لاینحل را به کارآگاهی عجیب‌و‌غریب می‌سپرند که دل‌بسته‌ی شکسپیر است و مسلط به کتاب مقدس.

“همسایه‌ اولِ صبح مشغول جمع‌آوری برگ‌های ریخته‌ای بود که منظره‌ی باغ‌اش را زشت می‌کردند. روی زمین که زانو زده بود و علف‌های هرز را وجین می‌کرد، پشت پنجره‌ی آبلان چیز غریبی دید. ‌چنان غریب که با عقل سلیم و قوانین فیزیک اصلاً جور درنمی‌آمد. کنجکاو شد. دیوار قطوری دو ملک را از‌هم جدا می‌کرد، خانه‌ی آبلان روی تپه‌ای با شیب ملایم قرار داشت. همسایه نتوانست درست به کُنه پدیده پی ببرد، اما تصور اولیه‌ی او درست بود. چیزی در اتاق کار سرگرد معلق بود.”

مطالعه‌ی سِیر تحول نهاد زندان پیوندی را میان دو علمِ جامعه‌شناسی و تاریخ ممکن می‌کند. در پژوهش حاضر تلاش شده است تا با نگاهی تبارشناسانه به تاریخچه‌ی این نهاد در ایران، از قلعه و بندی‌خانه‌ تا انبار و محبس، گسست‌های میان زندانِ مدرن و پیشامدرن برجسته شود. در همین حال، صورت‌بندی کنش‌ها در بستر ساختار زندان با توجه به نظریه‌ی ساخت‌یابی آنتونی گیدنز مورد تحلیل قرار گرفته است. کتاب پیشِ رو تحولات زندان‌های ایران را، در دوره‌ی مشروطه و پهلوی اول، با مرور مجموعه‌ی متنوعی از منابع ادبی، اسناد رسمی دولتی، تاریخ شفاهی و … برمی‌رسد، امّا می‌کوشد نگاه انتقادی خود را نیز در این میانه حفظ کند

این کتاب مجموعه‌ای از نوشته‌هایی است که به نئولیبرالیسم و برآمدن سرمایه‌ی اسلام‌گرا از زوایای متفاوت نگاه کرده‌اند. از نویسندگان خواستیم در کارشان رویکردی اتخاذ کنند که نئولیبرالیسم و رشد سرمایه‌ی اسلام‌گرا را در کنار هم بررسی کند… به این ترتیب، این اثر انباشت سرمایه‌ی اسلام‌گرا که طی بیست سال اخیر مرزهای خود را مشخص کرده است، ارتباط آن با سیاست‌های نئولیبرال، و شکل‌گیری ساخت طبقاتی جدید در نتیجه‌ی این روند، را به‌شکلی جدی مورد تحقیق قرار داده است. در این راه پدیده‌ی بورژوازی اسلامی و طبقه‌ی متوسط اسلامی بررسی می‌شوند. در نهایت، این تألیف بُعدی تازه به مفهوم سیال و بحث‌برانگیز «طبقه‌ی متوسط» می‌بخشد و به فهم بهتر آن کمک می‌کند؛ مفهومی که چه در ترکیه و چه در سطح جهانی به واژه‌ای گنگ بدل شده که هر چیزی را می‌توان درون آن گنجاند. غنی‌شدن نوشتارها در مورد ترکیه از این بُعد امکان تحلیل طبقاتی بهتر از وقایعی چون گزی و یا تحولات مشابه را فراهم می‌آورد. (از پیش‌گفتارِ گردآورندگان)

موضوع این كتاب از نوع روش پژوهش است اما برحسب ضرورت به بحث روش‌شناسی نیز پرداخته شده است. بنیان معرفتی متن حاضر، بر افق معرفتی عقلانیت انتقادی استوار است، با این حال در پرتو استدلال عقلانی نقادانه، این دستگاه معرفتی اصلاح و در ادامه با حفظ بنیان‌های معرفتی عقلانیت انتقادی، دستگاه معرفتی فازی، فرموله شده است كه در آن توسعه‌ی علم بر نقد سنت‌های فكری پیشین و اصلاح تدریجی آن‌ها استوار است.

این كتاب نه تاریخ‌نگاریِ دو پدیده‌ی دوران‌ساز‎‏‎ٌُ، یعنی اومانیسم و رنسانس‎‏‎ٌُ، بلكه پژوهشی است آزاد با هدف توضیح و درك آن‌ها. نویسنده می‌كوشد به‌دور از شیفتگی یا وازنِش‎‏‎ٌُ، این دو پدیده را با واقع‌بینی در پهنه‌های گوناگون بررسد و تصویری روشن از آن‌ها در برابر خواننده بگذارد كه بسیاری از پیش‌داوری‌های نیندیشیده را بی‌اعتبار می‌گرداند. رنسانس‎‏‎ٌُ، جنبش نوزاییِ هنری‎‏‎ٌُ، ادبی‎‏‎ٌُ، اندیشگی‎‏‎ٌُ و علمی در سده‌ی چهاردهم میلادی… انقلابی در سپهر اندیشه و پهنه‌های گوناگون هنری پدید آورد… هنر غربی را در همه‌ی زمینه‌ها از ریشه دگرگون ساخت و بر شیوه‌ی نگرش به انسان و طبیعت و رابطه با خداوند تاثیری ژرف نهاد و راهِ یكی از شگرف‌ترین پدیده‌های تاریخ بشری یعنی مدرنیته را گشود. اومانیسم هم كه در دامان رنسانس پرورش یافت جهان‌بینیِ نوینی بود مبتنی بر ارجمندی انسان … می‌توان گفت كه اومانیسم‎‏‎ٌُ، نه آموزه و ایدئولوژی‎‏‎ٌُ، بلكه جست‌وجویی پیوسته‎‏‎ٌُ، جنبشی پوینده و پرسشی است هر روز پیش‌نهاده درباره‌ی امكانِ ساختمانِ باهمِستانی انسانی یا انسانی‌تر. (از مقدمه‌ی مترجم)

هم‌زمان که علمِ قرن بیستمی به پیشرفت‌هایی بی‌سابقه دست می‌یافت، دامنه‌ی آگاهی ما از محدودیت‌های خودِ دانش علمی را نیز گسترد. دیوید پیت، ‌به‌مدد استعاره‌هایی موجز و روشن، فلسفه‌ی علم را از قرن نوزدهم تا بیستم دنبال می‌کند و نشان می‌دهد که ایمانِ ادوارِ پیشین به اعتبار و پایاییِ پژوهش‌های علمی ـ و این باور که پیش‌بینیِ هرچیز و همه‌چیز (از ذرات زیراتمی گرفته تا مردم) به‌لحاظ نظری ممکن است ـ چه‌طور در قرن بیستم به چشم‌به‌هم‌زدنی به لرزه افتاد. پیت به‌ویژه بر این تأکید می‌کند که نظریه‌ی نسبیت، مکانیک کوانتومی، و نظریه‌ی آشوب چه‌‌گونه جهان‌بینی ما را دستخوشِ تحولاتی بنیادین قرار دادند. او این تغییرات را در زبان، هنر، فلسفه، جامعه، ‌اقتصاد و سیاست نیز پی می‌گیرد تا بینشی متناسب با دنیای امروزمان به دست دهد. کتابی خوش‌خوان که هم جذاب است و هم بیش از آن‌که در پی پاسخ برآید پرسش می‌انگیزد…

لئو اشتراوس اندیش‌مندی سیاسی است كه از زمان مرگ‌اش در سال 1973 هرروز به تعداد مشتاقان آثارش افزوده می‌شود. این اثر از این نظر كه به سه فیلسوف سیاسی كلاسیك، یعنی افلاطون، ارسطو و توسیدید می‌پردازد یكی از مهم‌ترین آثار لئو اشتراوس است. او به بررسی دقیق سه اثر كلاسیك فلسفه‌ی سیاسی، یعنی سیاستِ ارسطو، جمهوریِ افلاطون و تاریخ جنگ پلوپونزیِ توسیدید پرداخته است. تفسیر اشتراوس از اندیشه‌ی این فلاسفه كاملاً با تفاسیر رایج متفاوت است و همین باعث مناقشات و بحث‌های بسیاری نزد محققان غربی شده است. در پایان كتاب نوشته‌ای از آلن بلوم، اندیش‌مندِ برجسته‌ی سده‌ی بیستم، آمده است كه یكی از بهترین مقدمه‌ها بر آثار اشتراوس است و برای پرهیز از بدفهمی و سوء تفاهم بهتر است كه قبل از مطالعه‌ی اثر خوانده شود. (از مقدمه‌ی مترجم)

این کتاب گزیده‌ای است از چندین نوشته درباره‌ی ملت، حس ملی و ناسیونالیسم. در بخش نخست، سخن‌رانی پرآوازه‌ی ارنست رُنان به‌نام «ملت چیست؟»، نامه‌ی نامدارِ فوستل دو کولانژ با عنوان «آلزاس فرانسوی است یا آلمانی؟» و نیز مقاله‌ای از ورنر روف درباره‌ی «دریافت از ملت در فرانسه و در آلمان» آمده است. بخش دوم کتاب مقاله‌ای است از پی‌یر رُنوون که به تعریف و بیان چگونگیِ پیدایش و بالندگیِ «حس ملی» در نیمه‌ی دوم سده‌ی نوزدهم و نیمه‌ی نخست سده‌ی بیستم می‌پردازد. هم‌او، در بخش سوم، «ناسیونالیسم و ناسیونالیسم‌ها» را که در پیِ پیدایش ملت‌ها و دولت‌های مدرن سربرآوردند برمی‌رسد. پی‌یر رُنوون با چیره‌دستی و با تکیه بر دانش گسترده‌ی خود پیدایش و بالش و پی‌آیندهای حس ملی و ناسیونالیسم را در چهار قاره پژوهیده است و چشم‌انداز روشنی از این پدیده‌ها در برابر دیدگان خواننده می‌گذارد. (از پیش‌گفتار مترجم)

جامعه‏ شناسى هنر دانشى میان‏رشته‏اى است كه با تاریخ فرهنگى، زیبایى‏شناسى، تاریخ هنر، انسان‏شناسى، روان‏شناسى اجتماعى، جامعه‏شناسى انتقادى، جامعه‏شناسى پیمایشى و … مرزهاى مشتركى دارد. این كتاب نخستین درس‏نامه جامعه‏شناسى هنر به زبان فارسى است كه درونمایه آن را نه “هنر و جامعه”، نه “هنر در جامعه”، بلكه “هنر به‏مثابه‏ى جامعه” تشكیل مى‏دهد. كتاب پس از مرور رویكردهاى متفاوت به موضوع هنر، از جمله رویكرد زیبایى‏شناختى، تاریخى و انتقادى، و بیان دستاوردهاى هریك از آن‏ها و مدل‏هاى تحلیل گذشته، رویكردهاى امروزى را معرفى مى‏كند. كتاب از دو بخش (هر بخش از چهار فصل) و یك نتیجه‏گیرى تشكیل شده است. در بخش اول از تاریخ جامعه‌شناسى هنر سخن گفته شده و در آن سه نسل متمایز شده‏اند: نسل زیبایى‏شناسى جامعه‏شناختى، نسل تاریخ اجتماعى هنر، و نسل جامعه‏شناسى پیمایشى. در بخش دوم كه به جامعه‏شناسى پیمایشى اختصاص دارد، دستاوردهاى عمده‏ى آن بر حسب درونمایه‏هاى اصلى‏اش ــ دریافت، میانجى‏گرى، تولید، و آثار ــ مطرح مى‏شود. سرانجام در مقام نتیجه‏گیرى، مى‏كوشد داوهاى جامعه‏شناسى هنر را مطرح كند.

این كتاب مجموعه‌ای است از شانزده مقاله كه جنبه‌های گوناگون علم زبان‌شناسی را به زبانی ساده توضیح داده‌اند، به‌طوری كه كتاب می‌تواند دریچه‌ی مناسبی برای آشنایی خوانندگان غیرمتخصص با برخی از جنبه‌های زبان‌شناسی باشد. “رابطه‌ی زبان و خط”، “زبان به عنوان دستگاهی از علائم”، “روان‌شناسی زبان”، “رابطة زبان و تفكر”، “یادگیری و رشد زبان در كودك”، “نسبیت در زبان”، “هم‌معنایی و چندمعنایی در واژه‌های فارسی” و “مقایسه‌ی بعضی از خصوصیات ساختاریِ زبان فارسی و انگلیسی” از جمله مقاله‌های این كتاب هستند.

موضوع این كتاب عقلانیت دانش علمی است. بنیان فلسفی این نوشتار بر افق معرفتی عقلانیت انتقادی استوار است. با این حال، در پرتو استدلال نقادانه، این دستگاه معرفتی اصلاح و در ادامه با حفظ بنیان‌های معرفتی عقلانیت انتقادی، دستگاه معرفتی فازی فرموله شده است. متن حاضر از حیث روش داوری، بر استدلال عقلانی استوار است و واحدهای تحلیل آن، دستگاه‌های معرفتی است.

قبل از بررسی انواع طرح تحقیق لازم است نقش و هدف طرح تحقیق را روشن کنیم. لازم است بدانیم طرح تحقیق چه چیزی هست و چه چیزی نیست.باید بدانیم جایگاه طرح تحقیق در کل فرایند تحقیق از تدوین موضوع تا تحلیل داده­ها و ارائه گزارش تحقیق کجاست.

دانیال سینگر در میان نویسندگان اروپایی به داشتن سبكی خاص و آمیخته با طنز شهرت داشت؛ ولی گذشته از ارزش ادبی مقاله‌ها، گزارش‌ها و كتاب‌های او، سینگر در همه‌ی بزنگاه‌های مهم زندگی سیاسی اروپا حضوری مستقیم و چشم‌گیر داشت و به‌جرئت می‌توان گفت شهادتی كه او از رخدادهای حیاتی و تاریخی اروپا به دست می‌داد از جان‌دارترین، پرشورترین، و پرنكته‌ترین گواهی‌های تاریخ اروپاست. هنگامی كه در مه 1968 دانشجویان دانشگاه‌های پاریس به خیابان ریختند و كارگران و مردم را به برپاداشتن جهانی دیگرگونه فراخواندند، سینگر از نخستین كسانی بود كه به باریكادها و گردهمایی‌های دانش‌جویان پیوست. (از پیش‌گفتار مترجم)

“این كتاب كوششی است برای پاسخ دادن به پرسش‌های بسیاری كه مفهوم یا واژه‌ی برنامه‌ریزی … در ذهن ما برمی‌انگیزد”. مؤلفان امیدوارند با پاسخ‌ به این پرسش‌ها، بتوانند دانش‌جویان را تشویق به اندیشیدن “در باب معنا و ساختار و پی‌آمد آن دسته از مداخله‌ها در محیط زیست و زندگی اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی مردم” كنند كه “برنامه‌ریزی” خوانده می‌شوند. كتاب در سه بخش سازمان یافته است: بخش نخست به معرفی نظریه‌ی برنامه‌ریزی می‌پردازد؛ موضوع بخش دوم كتاب نظریه‌های سنتی یا كلاسیكِ برنامه‌ریزی و تحولات آن‌هاست؛ بخش سوم كتاب به معرفی نظریه‌های جدید برنامه‌ریزی اختصاص یافته است؛ و سرانجام كتاب با بخش چهارم كه همان نتیجه‌گیری است پایان می‌یابد. در این بخش مؤلف با متمایزكردن سه پارادایم برنامه‌ریزی، به مقایسه‌ی آن‌ها می‌پردازد و چشم‌اندازی از برنامه‌ریزی در آینده را ترسیم می‌كند.

مطالعه سیر تحول نهاد زندان پیوندی را میان دو علم جامعه شناسی و تاریخ ممکن می کند. در پژوهش حاضر تلاش شده است تا با نگاهی تبارشناسانه به تاریخچه این نهاد در ایران، از قلعه و بندی خانه تا انبار و محبس، گسست های میان زندان مدرن و پیشامدرن برجسته شود. در همین حال، صورت بندی کنش ها در بستر ساختار زندان با توجه به نظریه ساخت یابی آنتونی گیدنز مورد تحلیل قرار گرفته است. کتاب پیش رو تحولات زندان های ایران را، در دوره مشروطه و پهلوی اول، با مرور مجموعه متنوعی از منابع ادبی، اسناد رسمی دولتی، تاریخ شفاهی و … برمی رسد، اما می کوشد نگاه انتقادی خود را نیز در این میانه حفظ کند.

شعر فارسی پس از نیمایوشیج تحولی بزرگ به خود دید، چشم‌اندازی فراخ‌تر پیدا كرد و تجربه‌ی شعریِ ایرانیان را دگرگون كرد. روشن‌تر از خاموشی روایتی است از این تجربه و دنیای شعریِ تازه. مرتضی كاخی در این كتاب كوشیده تا مهم‌ترین شعرهایی را كه در این دنیای شعریِ تازه آفریده شدند گرد آورد، دنیایی كه پس از جدایی از سنتِ شعر كلاسیك فارسی شكل گرفت و رفته‌رفته خود به شاخه‌ها و انواع گوناگونی تقسیم شد. در واقع، این كتاب گزینه‌ی اشعار نوپردازان از دوران به عرصه رسیدن نیما تا سقوط سلطنت را در بر می‌گیرد. گردآورنده در ابتدای هر بخش كه به یك شاعر اختصاص یافته، منتخبی از سخنان و نظریات آنان را درباره‌ی شعر نقل كرده است. در آغاز كتاب نیز، در قالب مقدمه‌ای نسبتآ بلند، برداشت‌های خود را درباب شعر و شاعران امروز آورده است.

امر سیاسی نظمی انسانی است که هدف آن صلح و عدالت است. در این نوشته‌ی کوتاه، ژان بشلر نشان می‌دهد که تنها وسیله‌ی بازداری از جنگ و حل مشکلات در جهانی پیش‌بینی‌ناپذیر و آکنده از خطر، وحدت سیاسی است، گرچه آشکارا این امر بسیار دشوار به نظر می‌رسد این کتاب کوچک و فشرده چکیده‌ای است از پژوهش‌ها و نظریه‌پردازی‌های نویسنده در سه زمینه‌ی امر سیاسی، ایدئولوژی و جنگ،… و می‌کوشد نظریه‌ای پیرامون “علم انسانی فراگیر” بپردازد.

مطالعات فرهنگی حوزه‌ای بینارشته‌ای است كه در دهه‌ی 1960 در بریتانیا پا گرفت و به‌رغم مخالفت‌های بسیار به‌خصوص در دهه‌ی 1990 مورد توجه و اقبال فراوان دانشجویان، محققان و نویسندگان قرار گرفت و به‌تدریج آثار فراوانی در این حوزه انتشار یافت. از منظر مطالعات فرهنگی، فرهنگ آن معانی مشتركی است كه عامه‌ی مردم ایجاد می‌كنند و در زندگی روزمره با آن‌ها سروكار دارند. در نتیجه فرهنگ عامه یكی از مسائل كانونی مورد توجه مطالعات فرهنگی است. و این كتاب كوششی است برای آشنایی با فرهنگ عامه از منظر مطالعات فرهنگی. نویسنده در پیش‌گفتار كتاب می‌نویسد: «این كتاب را به دو منظور نوشته‌ام: نخست آشنا ساختنِ دانشجویان و سایر خوانندگانِ علاقه‌مند با نحوه‌ی مطالعه درباره‌ی فرهنگ عامه در دوره‌ی معاصر؛ و دوم، ارائه‌ی شمایی از تكوین مطالعات فرهنگی در بریتانیا از طریق بحث در خصوص طیفی از نظریه‌ها و روش‌های مطالعه درباره‌ی فرهنگ عامه». در این راستا مؤلف در فصل‌های مختلف به شرح نظریه‌ها و روش‌های مطالعه‌ی تلویزیون، داستان‌های عامه‌پسند، فیلم‌های عامه‌پسند، روزنامه‌ها و مجلات عامه‌پسند، موسیقی عامه‌پسند، مصرف كالا در زندگی روزمره می‌پردازد، و از تأثیر جهانی شدن در فرهنگ عامه سخن می‌گوید.

بیش از یك صد وپنجاه سال از آغاز تلاش برای آن‌چه نوگرایی و نوسازی جامعه‌ی ایران خوانده می‌شود می‌گذرد. در آن روزگار (نیمه‌ی اول قرن نوزدهم) ممالك غیرغربی از جمله ایران تحت‌تأثیر تحولات شگرف فلسفی، علمی، فنی، اقتصادی و سیاسی دوران جدید مغرب زمین قرار‌گرفتند و به فراخور درك و دریافت خود از آن، مبادرت به تحلیل، اقتباس و اجرای اصولی برای دستیابی به دستاوردهای حیرت‌انگیر آن نمودند. آن‌چه در اروپای غربی اتفاق افتاد و مدرنیته یا تجدد نام گرفت، به دلایل عمیق تاریخی و فرهنگی برای اولین بار در كشورهای فرانسه، انگلیس، آلمان و تا حدودی ایتالیا رخ داد. دنیای بیرون از این كشورهای اعم از غربی و غیرغربی عامدانه درصدد بر‌آمدند تا دستاوردهای مدرنیته را اقتباس كنند، از این رو به مدرنازیسیون یا نوسازی پرداختند. بنابراین، هدف همه‌ی این كشورها برگرفتن صنعت، نهادهای اجتماعی، سیاسی و اقتصادی نوین بود تا از غافله‌ی تحولات روز دور نمانند. (از دیباچه‌ی كتاب)

این كتاب بررسی جامعی از موضوع‌ها و مسائل فلسفی جدایی‌ناپذیر از علوم اجتماعی ارایه می‌دهد و پرسش‌های بزرگ و پیچیده و مهم را به شیوه‌ای مطرح می‌كند كه برای همگان قابل‌فهم باشد. تد بنتون و یان كرایب، استادان جامعه‌شناسی دانشگاه اسكس، پرسش‌های فراوانی را به بحث می‌گذارند، نظیر این‌كه علوم اجتماعی چه‌نوع فعالیتی است و چگونه با علوم طبیعی پیوند می‌خورد یا از آن‌ها متمایز می‌شود؟؛ جهان اجتماعی را چگونه می‌فهمیم؟؛ آیا آن‌چه می‌دانیم به كیستی ما بستگی دارد، یا آیا برخی انواع شناخت بهتر از نوع‌های دیگر است؟؛ و منظور از عقلانیت چیست؟ كتاب با دربرگرفتنِ چشم‌اندازهای سنتی و معاصر، از جمله رویكردهای فمینیستی و پست‌مدرن، نقشه‌ای جامع از مواضع و مباحثات را فراهم می‌كند تا دانشجویان علوم اجتماعی بتوانند تصویری از كارشان به‌دست آورند و فرض‌ها و پی‌آمدهای كاری را كه انجام می‌دهند درك كنند.

نظریه‌ی اجتماعی كلاسیك دومین كتابی است كه از یان كرایب در ایران ترجمه شده است. كتاب اول نظریه‌ی اجتماعی مدرن (ترجمه‌ی عباس مخبر، نشر آگه، چ دوم، 1381) است كه می‌توان آن را مكمل این كتاب دانست. یان كرایب درجه‌ی دكتری خود را از دانشگاه منچستر در 1973 گرفت، و تا زمان مرگش در سال 2002 در دانشگاه اسكس (Essex) به تدریس جامعه‌شناسی مشغول بود. یان كرایب در این كتاب به بررسی تأثیرگذارترین متفكران كلاسیك، یعنی ماركس، دوركیم، وبر و زیمل می‌پردازد. او با ارائه‌ی گزارشی از ایده‌های كلیدیِ نظریه‌ی اجتماعیِ كلاسیك، مناسبت كنونیِ آن‌ها، اهمیت ماندگار آن‌ها و سهم آن‌ها را در فهم مسائل معاصر نشان می‌دهد. نظریه‌ی اجتماعیِ كلاسیك به سه بخش تقسیم می‌شود: روش‌شناسی، ساختار اجتماعی، و ماهیت تغییر اجتماعی و تحول تاریخی. هر بخش دارای چهار فصل است كه هر یك به یكی از این چهار تن مربوط می‌شود. این شیوه‌ی طرح دیدگاه‌ها امكان بررسی تطبیقیِ آراءِ این چهار تن را نیز فراهم آورده است.