از سپیده‌دم حیات مطبوعات در ایران تا 22 بهمن 1326 که «محمد مسعود» به قتل رسید، 34 تن از روزنامه‌نگاران ایرانی جان بر سر قلم نهادند و محمد مسعود قربانی شمارة 35 تاریخ مطبوعات ایران محسوب می‌شود. دربارة وی تاکنون آثار ارجمندی به نگارش درآورده‌اند. البته در این آثار جز یکی دو اثر به جای آن که به حیات اجتماعی‌اش بپردازند به حریم خصوصی او پرداخته‌اند. آنچه نیز دربارة مسعود نویسنده خوانده‌ایم بیش‌تر با داستان‌نویسی‌اش ارتباط دارد یا خاطره‌گونه‌هایی از روزگار روزنامه‌نگاری اوست و کم‌تر کسی به دقت و با نگاه پژوهشی حیات مطبوعاتی مسعود را با تاکید بر «مرد امروز» به ما نشان می‌دهد. کتاب حاضر از دو بخش مطبوعاتی و غیرمطبوعاتی تشکیل شده است. بخش نخست، از تولد تا سرانجام روزنامه‌نگاری محمدمسعود را دربردارد. در بخش دوم نیز سرگذشت پرفراز و فرود 32 سال از زندگی 46 سالة این روزنامه‌نگار مقتول به روایت وفادارانه و جانبدارانه یکی از نزدیک‌ترین دوستانش در اختیار مخاطبان قرار می‌گیرد.

مكتب‌های نظری‌ای كه در این كتاب موضوع بحث قرار می‌گیرند عمدتاً با ارجاعات بین‌المللی گسترده‌ای حمایت می‌شوند و همین در برخی موارد به روند به‌روزماندن‌شان حتا پس از مرگ نظریه‌پردازان‌شان یاری می‌رساند. از آن‌جا كه اغلب این مكتب‌ها به نام نظریه‌پردازان‌شان شناخته می‌شود، فصل‌های كتاب نیز با نام آن‌ها ترتیب یافته است كه عبارت‌اند از: ساموئل ایزنشتات، زیگمونت باومن، آلن تورن، میشل فوكو، توماس لاكمن، ژان بودریار، ایمانوئل والرشتاین، “جامعه‌شناسی تاریخی نوین” (چارلز تیلی، تدا اسكاچپول، مایكل مان)، هارتموت اِسِر، ریچارد سِنِت، اولریش بِك، “تحلیل جامعه‌شناختی شبكه” (مارك گرانووتر، رونالد برت، هریسون وایت)، “نونهادگراییِ جامعه‌شناختی” (جان مِیِر، فرانك دابین)، و “نظریه‌پردازان پسامدرن جامعه‌شناسی فرانسه” (كالج جامعه‌شناسی، ادگار مورن، میشل مافزولی، برونو لاتور). چهار مكتب از این سیاهه، چنان كه مشهود است، نظریه‌هایی را در بر می‌گیرد كه نمی‌توان آن‌ها را فقط با نام یك نظریه‌پرداز مرتبط دانست… . در این اثر تلاش شده تا چشم‌انداز كاملی ارائه شود از آن‌چه امروز در فضای جامعه‌شناسی جهانی ‌رؤیت‌پذیر است.

زمانی که «سرپرسی مولزورث سایکس» سپاهی و مستشرق انگلیسی در هند خدمت می‌کرد، با زبان فارسی آشنا شد. او از 1893 تا 1918 در ایران، برای انگلیس خدمت کرد. وی در این مدت علاوه بر کارهای نظامی و سیاسی مانند تاسیس کنسولگری کرمان، بلوچستان و سیستان و تاسیس پلیس جنوب، تعدادی کتاب نیز تالیف کرد. از جمله آثار او تاریخ ایران، تاریخ افغانستان، و تاریخ کرمان است. کتاب حاضر، نوشتة این مستشرق انگلیسی است که تاریخ ایران را از زمان مادها و آریایی‌ها تا عصر نویسندة کتاب دربرمی‌گیرد. از جمله عنوان‌های کتاب تاسیس پادشاهی ایران، سلسلة ساسانیان، صفویه، و نهضت مشروطیت هستند.

از حدود سه سال پیش، مؤسسة ابرار معاصر تهران حوزه پژوهشی نوینی را در عرصة «آینده‌پژوهی و علم پیش‌بینی» کلید زده که کتاب حاضر نخستین ثمرة این تلاش است. درحقیقت، اهمیت بسیار زیاد و حیاتی پیش‌بینی روندها و رویدادها در عرصة مسائل بین‌المللی، با بهره‌گیری از قواعد و قوانین تا حد امکان ثابت، یکی از محرک‌های اصلی آغاز این حرکت بود. بااین‌حال، ویژگی متمایزکنندة این کتاب از مطالعات و بررسی‌های مشابه، بهره‌مندی آن از مثال‌هایی است که بیشتر به امنیت ملی جمهوری اسلامی مربوط می‌شوند. این ویژگی مهم بومی‌سازی و کاربردی ساختن محتوای کتاب را برجسته‌تر می‌سازد.
ارائه ابزارهای بنیانی پیش‌بینی؛ جمع‌آوری و تدوین انواع فنون پیش‌بینی در چهارچوبه‌های کمی، کیفی و ترکیبی؛ همچنین توضیح فنون با استفاده از مثال‌های مرتبط با امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران از ویژگی‌های این کتاب است که تلاش نموده تا با ارائه رویکردی علمی، پژوهشی، آماری و همچنین بهره‌گیری از مبانی فلسفه اسلامی پژوهش و معرفی‌ای جامع را در این حوزه تحقیقی ارائه نماید.

کتاب حاضر که دربارة روابط خارجی کشورهای منطقة خاورمیانه نوشته شده است، دولت را در خاورمیانه مهم‌ترین بازیگر عرصة سیاست خارجی معرفی می‌کند؛ براین اساس فرضیة عملیاتی این کتاب شکل تعدیل‌شده‌ای از نظریة رئالیستی است. نگارنده نخست، به فشارهای متفاوتی اشاره می‌کند که هستة سرمایه‌داری جهانی و هویت‌های متعارض داخلی بر تصمیم‌گیران وارد می‌کنند، سپس به بررسی این موضوع می‌پردازد که تا چه حدّ دولت‌سازی به تصمیم‌گیران کمک می‌کند تا بر این فشارها فائق آیند. شایان ذکر است در راستای تبیین بهتر موضوع دولت‌های مهم کشورهای منطقه همچون مصر، سوریه، عراق، عربستان، لیبی، ایران و ترکیه در این زمینه، مورد مطالعة موردی قرار گرفته‌اند.