این کتاب بر مبنای دو اصل نظری تدوین شده است:
نخست این‌که هستی یک متن مقدس و مبنای معرفت دینی است، که در طول تاریخ مورد غفلت بخشی از متفکرین مسلمان بوده است، هستی به‌عنوان یک کل یا «وجود» مستمراً و مشتاقانه در آفرینش، انتخاب، هماهنگی و تصمیم است، هر ذره «روح» دارد، در هر ذره یک من و در کل هستی نیز یک «من» وجود دارد، که بی هیچ درنگ در هر «آن» تصمیم می‌گیرد، انتخاب می‌کند و «حیات» دارد، نتیجه‌ی این نگاه آن است که انسان خود را در محضر جهانی با واقعیت شگفت، هماهنگ، شیدا و آفرینش‌گر می‌بیند که زنده و اطمینان‌بخش و ناظر است.
اصل دوم این است که دین دو بخش دارد: الف) ثابت و تغییرناپذیر، ب) متغیر و تغییرپذیر. حوزه‌ی اول حوزه‌ی اصول یا ارزش‌هاست و حوزه‌ی دوم حوزه‌ی «امور» یا «روش‌ها»ست.
مسائلی چون معنی و هدف‌داری در هستی، هدف زندگی، ویژگی‌های انسان، عدالت، کرامت ذاتی انسان، حفظ محیط‌زیست و … حوزه‌ی اصول است، که تقریباً اکثر آن مورد توافق خرد جمعی روز بشر است، و در اکثر قریب به‌اتفاق قوانین اساسی دنیا آمده است.
حوزه‌ی دوم مربوط به راه‌های رسیدن به هدف‌ها و ارزش‌هاست، در این حوزه، مبنا دانایی و خرد جمعی روز بشر است، به تعبیر مرحوم مطهری که دیدگاه اقبال لاهوری را در یک جمله بیان می‌کند: «دین هدف‌ها را تعیین می‌کند و علم راه رسیدن به آن هدف‌ها را».
روش‌ها تابع زمان و مکان‌اند لذا ابدی و جاودانی نیستند و متناسب با زمان تغییر پیدا می‌کنند، لاجرم میدان عدم قطعیت‌اند.

الگویی از تحلیل گفتمانی که در این کتاب به‌کار رفته است، نصّ دینی را همواره در مرکز دایره‌ی فرهنگ سیاسی مسلمانان قرار می‌دهد و آن‌گاه با توجه به ساخت و روابط قدرت در جهان اسلام به تحلیل دانش سیاسی و سازوکارهای اقتداری آن در تمدن اسلامی اقدام می‌کند. نصوص دینی در جوامع اسلامی متن پایه و مولدی است که تمام یا بیشتر گونه‌های متون و اندیشه‌ی سیاسی را، که فرهنگ ما انباشته از آن‌ها است، زاده و پرداخته است. اما، چرا از بین امکان‌های مختلف تنها وجه اقتداری این نصوص به عقلانیت پایه‌ی تاریخ ما بدل شده است؟ چرا چنین است؟ این نظریه‌های اقتدارگرا از کجا آمده‌اند؟ چگونه تدوین شده‌اند؟ چگونه عمل کرده و می‌کنند؟ و چه نقش و سلطه‌ای در زندگی و اکنون ما دارند؟ پرسش‌هایی هستند که نوشته‌ی حاضر شاید بتواند پرتویی بر برخی زوایای ناروشن آن بیفکند و دایره‌ای از دوایر ممتد و پیچیدهٔ اقتدار در دانش سیاسی سنتی ما را بازنماید.

بسیاری موج اول فمینیسم را در ارتباط با پیشرفت‌های فکری و اقتصادی قرن نوزدهم، به‌ویژه لیبرالیسم و انقلاب صنعتی می‌دانند و بر این نظر تأکید دارند که انقلاب صنعتی با کشاندن کار به خارج از خانه و دادن اوقات فراغت به زنان طبقهٔ متوسط، فرصت عملی شدن آن ایده را فراهم کرد. در واقع با انقلاب صنعتی جنبش بورژوازی غرب استثمار نیروی کار زنان و دختران جوان را در پیش گرفت و کار سخت و طاقت‌فرسا در کارخانه‌ها و کارگاه‌ها را علاوه بر کار منزل به آن‌ها تحمیل کرد. باید عجله کنیم، چون به خانه که می‌رسیم، کارمان تازه آغاز می‌شود؛ چیزهای زیادی ما را فرا می‌خوانند، کاش ده تا دست داشتیم و به کارشان می‌گرفتیم. کودک را با نهایت مراقبت می‌خوابانیم و همه چیز را برای آمدن تو آماده می‌کنیم: تو غذایت را می‌خوری و بی‌درنگ به رختخواب می‌روی، و تا روز بعد تن و بدن خود را می‌آسایی. اما ما! افسوس! خواب خوشی نخواهیم داشت، چون کودک بیدار می‌شود و گریه سر می‌دهد، و روز بعد، با دمیدن سپیده‌دم، باز وقت کار در مزرعه است. کتاب حاضر با رویکردی علمی تاریخ جنبش فمینیستی را به تفصیل باز می‌گوید و ریشه‌های کهن آن را بازمی‌کاود.

بسیاری موج اول فمینیسم را در ارتباط با پیشرفت‌های فکری و اقتصادی قرن نوزدهم، به‌ویژه لیبرالیسم و انقلاب صنعتی می‌دانند و بر این نظر تأکید دارند که انقلاب صنعتی با کشاندن کار به خارج از خانه و دادن اوقات فراغت به زنان طبقهٔ متوسط، فرصت عملی شدن آن ایده را فراهم کرد. در واقع با انقلاب صنعتی جنبش بورژوازی غرب استثمار نیروی کار زنان و دختران جوان را در پیش گرفت و کار سخت و طاقت‌فرسا در کارخانه‌ها و کارگاه‌ها را علاوه بر کار منزل به آن‌ها تحمیل کرد. باید عجله کنیم، چون به خانه که می‌رسیم، کارمان تازه آغاز می‌شود؛ چیزهای زیادی ما را فرا می‌خوانند، کاش ده تا دست داشتیم و به کارشان می‌گرفتیم. کودک را با نهایت مراقبت می‌خوابانیم و همه چیز را برای آمدن تو آماده می‌کنیم: تو غذایت را می‌خوری و بی‌درنگ به رختخواب می‌روی، و تا روز بعد تن و بدن خود را می‌آسایی. اما ما! افسوس! خواب خوشی نخواهیم داشت، چون کودک بیدار می‌شود و گریه سر می‌دهد، و روز بعد، با دمیدن سپیده‌دم، باز وقت کار در مزرعه است. کتاب حاضر با رویکردی علمی تاریخ جنبش فمینیستی را به تفصیل باز می‌گوید و ریشه‌های کهن آن را بازمی‌کاود.

جرم شناسی تاریخ جذابی دارد . تاریخ جرم شناسی داستان تلاش های نظام مند انسان برای مطالعه و درک ظرفیت جرم و کجروی انسان است . تاریخ جرم شناسی شرحی اخلاقی از مدرنیته به دست می دهد و به همان نسبت ، بینشی فراهم می آورد که معنای انسانیت در اعصار ما را نمایان می کند . با این همه ، در انبوه کتاب های درسی جرم شناسی غالبا به شکل خلاصه وار و بی روح به داستان جرم شناسی پرداخته می شود و این جای تعجب دارد .
آثار اصلی متفکرانی جرم شناس که در کتاب معرفی شده اند تا حد زیادی برای متخصصان حوزه جرم شناسی آشناست ، اما قصه های پشت افکارآن ها کم تر چنین است
پنجاه دیدگاه درباره پنجاه متفکر جرم شناس کلیدی و زندگی آن هاست و چنین کاری ناگزیر ، ذهنی و فردی است . پنجاه متفکر کلیدی جرم شناس حرف آخر را درابره تاریخ این حوزه نمی زند اما امیدواریم که کتاب همانند خود جرم شناسی شلوغ پویا پیچیده و جالب باشد

کمونیست ها هیچگونه منافعی جدا و منفک از کل پرولتالیا ندارند. استنتاجات تئوریک کمونیست ها به هیچ وجه مبتنی بر ایده ها یا اصولی نیست که این یا آن مصلح جهانی نو خاسته کشف و یا اختراع کرده باشد.کمونیست ها،بطور عمومی،صرفا مناسبات واقعی موجود و جنبش تاریخی ای که درست در برابر چشمان ما در شرف وقوع است.” چرا تمامی تاریخ ثبت شده”تاریخ مبارزات طبقاتی”است؟ چرا دولت سرمایه داری چیزی چیزی نیست مگر کمیته ای برای مدیریت امور مشترک کل بورژوازی؟ چرا نیاز سرمایه به گسترش دایمی بازار”بورژوازی را در سراسر سطح زمین می دواند”؟ چرا”جنبش پرولتایی،جنبش خودآگاه اکثریت عظظیم[بشریت]است؟ چرا نبرد برای”پرولتالیای سازماندهی شده به عنوان طبقه ی حاکم”تنها مسیر پیشروی بشریت را می گشاید؟ این ها سوالات مبرمی هستند که امروز هم مانند یک قرن و نیم پیش هنوز مطرح اند.در آن زمان در مانفیست که برنامه ی نخستین سازمان مدرن کارگران کمونیست است،کارل مارکس و فردریک انگلس به این سوال ها پرداختند

فوکویاما پس از کتاب جنجالی پایان تاریخ اینک کتاب دیگری نوشته است که از زمان انتشار تاکنون بحث‌های دامنه‌داری را درباره نسبت توسعه و دموکراسی، ویژه‌خواری و اهمیت نظام اداری در دنیای امروز دامن زده است. لب کلام وی آن است که توسعه در نهایت محصول تصمیم‌های سیاسی در مقاطع حساس تاریخی است. او یادآوری می‌کند که بعد از سه دهه و به خاطر گسترش ویژه‌پروری و پدرسالاری در نظام‌های دموکراتیک نوظهور و حتی باثابت بار دیگر اهمیت وجود یک نظام اداری مستقل شایسته‌سالار در حال افزایش است. چالش آینده دموکراسی‌ها برقرای توازی میان حاکمیت قانون از یک طرف و حکم‌رانی خوب و کارآمدی از طرف دیگر است.

عمل سیاسی و اجتماعی، به‌اصطلاح «استراتژی» یا خط مشی، بسیار پیچیده است. در بسیاری موارد، آن‌چه در پس ذهن فرد می‌گذرد گفته نمی‌شود و یا در مواردی قابل گفتن نیست. افرادی در اعماق ذهنِ خود، محاسباتی دارند. گاه زمانه چنان است که قادر نیستند چیزی بگویند، لذا دردمندانه و هشیارانه و یا فرصت‌طلبانه، مهر سکوت بر لب می‌گذارند، اما در گوشه و کنارِ بعضی خاطره‌ها، مسائلی مطرح می‌شود که می‌تواند در مواردی، ریشه و مبنای بعضی «مواضع» را روشن کند و تجربه‌های گران‌قیمتی را به نسل‌های بعدی انتقال دهد.
همواره نگران بوده‌ام که خاطرات به‌اصطلاح «حدیث نفس» و یا از خود تعریف‌کردن است، و چه سخت است از این خودستایی رها باشی. اما قانع شدم که این مسئله را باید با خود و خدا حل کرد و نباید به این دلیل از گفتن تاریخ اجتناب نمود، هرچند از یک نگاه و یا از یک زاویه باشد.

تأسیس و راه‌اندازی رشته مطالعات منطقه‌ای در دانشگاه‌های ایران در یك دهه اخیر هرچند دیر اما یكی از ضرورت‌ها و اقدامات مثبتی بوده كه روزبه‌روز بر اهمیت آن افزوده می‌شود. فراتر رفتن از نگرش‌های كل گرایانه به مطالعات سیاست جهانی و توجه به ابعاد منطقه‌ای آن نقش به سزایی را در درك عمیق‌تر و جزئی از این حوزه از دانش ایفا كرده است. بااین‌حال، راه‌اندازی این دیسیپلین مطالعاتی جدید در دانشگاه‌ها و مراكز پژوهشی ایران چندان بدون مشكل نبوده است. تمركز صرف و بعضاً بیش از اندازه بر مناطق پیرامونی ایران و بی‌توجهی و غفلت از تحولات سایر مناطق، فقدان آموزش تخصصی با تكیه بر پرورش و تربیت استادان متخصص و صاحب نظر در هر یك از مناطق و در نهایت ضعف جنبه‌های تئوریك و كمبود منابع

2011: چگونه آن‌ها را بفهمیم؟ 15 آموزشی مناسب و روزآمد ازجمله این مشكلات در یك دهه اخیر بوده است. برای حل این مشكلات تلاش‌های عمده‌ای صورت گرفته و به نظر می‌رسد اگر جنبه‌های كیفی آموزش بیشتر موردنظر قرار گیرد این حوزه مطالعاتی در چند سال آینده بتواند نقشی به‌مراتب تأثیرگذارتر در روند پیشرفت علمی و همراهی بیشتر با جامعه علمی جهانی ایفا كند. در میان مشكلات پیش‌گفته، فقدان و یا قلت منابع
19 مناسب علمی آثار خود را بیشتر بر كند شدن روند پیشرفت بر جای گذاشته است. متأسفانه عدم تأكید بر آموزش مناسب زبان‌های خارجی در یك دهه اخیر باعث شده تا حتی در مقاطع تحصیلات تكمیلی دانشجویان ناتوان از مطالعه و دسترسی به منابع به روز و مورد نیاز باشند. این مشكل زمانی حاد می‌شود كه نگرش‌ها و دیدگاه‌ها به برخی از دروس تخصصی حتی در میان استادان دانشگاه نیز قدیمی و چندان متناسب با تحولات جدید و روز دنیا نیست. درس‌های اقتصاد سیاسی بین‌الملل و یا اقتصاد سیاسی مناطق مختلف در میان سایر درس‌های تخصصی رشته مطالعات منطقه‌ای هنوز مهجور هستند زیرا فضای نگاه سنتی به امنیت همچنان چنبره خود را بر تفكر جامعه علمی ما حفظ كرده و از دیگر سو تصور بر آن است كه اقتصاد سیاسی بین‌الملل همان اقتصاد است و ازاین‌رو یا این دروس باید از سوی دانشكده‌های اقتصاد تدریس شوند و یا این‌كه دانشجویان با شنیدن و یا دیدن نام اقتصاد (بدون توجه به وجه سیاسی و بین‌المللی آن) شاخص‌های كمی و ریاضیاتی را در ذهن خود تداعی می‌كنند. هدف مترجمان كتاب حاضر در چند محور قابل اشاره است. اول این‌كه مطالعات این كتاب نشان می‌دهد كه اقتصاد سیاسی چه به لحاظ هستی‌های مورد مطالعه و چه از حیث روش مطالعه فاصله بسیاری با آن چیزی دارد كه در دانشكده‌های اقتصاد می‌گذرد. در اقتصاد سیاسی پسوند سیاست وجه ملازم و بلكه اصلی مطالعه است. دوم این‌كه اگرچه حدود یك دهه از راه‌اندازی رشته مطالعات منطقه‌ای می‌گذرد و در این میان منطقه خاورمیانه به دلیل شرایط خاص آن و به‌ویژه ارتباط ایران با آن نسبت به سایر مناطق بیشتر در مركز توجه دانشگاه‌ها و دانش‌پژوهان بوده اما درس‌های مرتبط با اقتصاد سیاسی خاورمیانه
طبیعی و توسعه سیاسی 48 كم‌اهمیت انگاشته شده و بخشی از این غفلت عامدانه به نبود یك یا چند منبع موثق و جامع بازمی‌گردد. ترجمه اثر حاضر، این خلأ را تا حد بسیاری از بین می‌برد اما باز هم این حوزه نیازمند تلاش‌های جدی‌تر و درعین‌حال بومی است. درنهایت، سومین هدف از ترجمه این كتاب به ویژگی‌های آن باز می‌گردد. كتاب اقتصاد سیاسی خاورمیانه محصول پژوهش‌های اصیل و عمیق آلن ریچاردز (دانشگاه كالیفرنیا، سانتاكروز) و جان واتربوری (دانشگاه پرینستون) بوده و در ادامه و به خصوص بعد از تحولات عمیق خاورمیانه از سال 2011 به بعد از سوی ملانی كامت (دانشگاه هاروارد) و ایشاك دایوان (مدرسه اقتصاد پاریس) بازنویسی و به‌روزرسانی شد. استقبال گسترده از این كتاب در دانشگاه‌های معتبر اروپا و ایالات‌متحده مهم‌ترین انگیزه كامت و دایوان بوده تا تلاش‌های دو نویسنده ابتدایی این كتاب را با تحولات جدید همراه سازند. ویژگی دیگر و مهم این كتاب تحلیل چارچوب‌مند و تئوریك و تقسیم‌بندی‌های دقیق و بعضاً بدیع آن است. خاورمیانه اگرچه در كلیت آن منطقه‌ای با ویژگی‌های مشترك فرهنگی و تمدنی است اما به‌اندازه تمام كشورهای موجود در آن دارای تنوع و شاخص‌های زمینه‌مند تاریخی است. به همین دلیل نویسندگان كتاب مطالعه خود را بر چارچوبی از تقسیم‌بندی كشورها از حیث منابع
54 و نیروی كار ابتنا كرده و این بستر را با روبنای سه‌گانه اقتصاد، سیاست و اجتماع مورد واكاوی قرار می‌دهند. از اینرو فصل‌های كتاب نیز به‌گونه‌ای سامان یافته كه این سه‌گانه مورد بحث قرار گیرد. البته نقش و جایگاه نظام بین‌الملل در لابه‌لای هر یك از این سه مؤلفه موردبحث قرار گرفته است. روش اتخاذشده از سوی نویسندگان باعث شده تا سومین ویژگی مهم این كتاب یعنی توجه به مسائل جدی و مهم اقتصاد سیاسی رخ بنمایاند. تقریباً تمامی مسائل و چالش‌های مهم در اقتصاد سیاسی خاورمیانه
در خیزش‌های عربی 62 در این كتاب مورد بحث قرار گرفته است. عملكرد اقتصادها و پیامدهای اجتماعی آن، جایگاه و نقش جامعه مدنی، انواع رژیم‌های سیاسی، توجه به توسعه و نقش دولت در آن، نظامی‌گری و همگرایی منطقه‌ای محورهای مهم در این كتاب هستند. مجموعه این ویژگی‌ها در كنار یكدیگر باعث شده تا حجم كتاب و تعداد فصل‌های آن زیاد شود. نسخه اصلی كتاب در 14 فصل ساماندهی شده است اما به جهت توجه به مباحث اصلی و نیز جلوگیری از افزایش حجم نسخه ترجمه‌شده تلاش بر آن بوده تا ضمن برگردان فصل‌های مهم بخش‌هایی را كه همپوشانی زیادی با سایر درس‌های تخصصی این رشته دارد (مانند امنیت غذایی و آب، ویژگی‌های جمعیتی خاورمیانه، بحث انرژی و جایگاه اسلام‌گرایی) در جای دیگر مرتبط با آن مورد بحث قرار گیرد. در ترجمه این كتاب كه حدود دو سال به طول كشیده است نهایت سعی بر آن بوده تا ضمن حفظ امانت‌داری و وفاداری به متن اصلی ترجمه‌ای سلیس و روان ارائه شود. در این راستا، همراهانی نیز بوده‌اند كه نقش مهمی را بر عهده داشته‌اند. سركار خانم سحر پیرانخو دانش‌آموخته مبرز مطالعات منطقه‌ای خاورمیانه در دانشگاه شیراز با تحمل مشقّت فراوان زحمت ترجمه بخش‌های مهمی از این كتاب را عهده‌دار شدند و درحالی‌كه برخی از همكاران مترجم دیگر به دلایل مختلف نتوانستند اینجانب را یاری كنند ایشان صبورانه مصائب ترجمه قسمت‌های دیگر را متحمل شدند و از این حیث شایسته سپاسی ویژه هستند. دانشجوی گران‌قدر تحصیلات تكمیلی دانشگاه شیراز جناب آقای سعید میراحمدی با صبر و حوصله به نمونه‌خوانی و ویراستاری مقدماتی اثر پرداختند و نكات ارزشمندی را در اصلاح و تنقیح اثر یادآور شدند. سركار خانم دكتر بهاره سازمند، دانشیار مطالعات منطقه‌ای دانشگاه تهران نیز به‌مانند همیشه در ترغیب و تسهیل فرایند كار نقشی بی‌بدیل داشته‌اند. ضمن تشكر از این بزرگواران و آرزوی موفقیت و سلامتی برای آن‌ها، از مسئولان محترم انتشارات مخاطب و نیز جناب دكتر طالبی آرانی و جناب آقای دارابی كه اهتمام در چاپ و انتشار این اثر را متقیل شدند سپاسگزاری می‌كنم.

تاریخ فلسفه‌ی سیاسی، علاوه بر اینکه به ما کمک می‌کند اصل و ریشه‌ی خودمان را فهم کنیم، بصیرتی اساسی برای فهم دلایل این‌که چرا دیدگاه‌های فعلی‌مان را داریم به ما می‌دهد. با مقایسه‌ی اندیشه‌های خودمان با اندیشه‌های گذشتگان، می‌توانیم مفروضات حیاتی درباره‌ی سؤالات فلسفی گسترده‌تر درباره‌ی ماهیت واقعیت، هستی، احتمال دست‌یافتن به نوعی از شناخت، شناخت‌پذیری حقیقت اخلاقی، طبیعت انسان، و احتمال بهبود و کمال بخشیدن به انسان را دریابیم. فلسفه‌ی سیاسی یک رشته‌ی اشتقاقی است. اندیشه‌های سیاسی هر متفکّری سخت تحت‌تأثیر پاسخ‌هایی است که به این سؤالات غائی می‌دهد. بنابراین، اگر متفکری دیدگاه خاصی درباره‌ی طبیعت انسان یا حقیقت اخلاقی دارد، این دیدگاه، عمیقاً بر آن صورت سازمان سیاسی که مرجّح می‌دارد تأثیر می‌گذارد. با وارسی طیفی از فلسفه‌های سیاسی که دیدگاه‌های مختلفی را درباره‌ی جهان سیاسی عرضه می‌کنند و در ضمن پاسخ‌های مختلفی که به این سؤال‌های غائی می‌دهند، به فهم ارتباط‌های میان اجزاء یک فلسفه‌ی سیاسی معین نائل می‌شویم و می‌فهمیم چگونه میان این اجزاء کنش و واکنش وجود دارد و چه کارکردی پیدا می‌کنند. اندیشه‌های سیاسی ما تصادفی نیستند. این اندیشه‌ها از عناصر بنیادین جهان‌بینی کلّی ما نشئت می‌گیرند. رسیدن به بصیرتی ژرف‌تر درباره‌ی این‌که چرا ما چنین فکر می‌کنیم به ما کمک می‌کند که در مفاهیم سیاسی‌مان دقیق شویم و احتمالاً در آن‌ها تجدیدنظری بکنیم.

مصطفا کتاب را بست، عینکش را در آورد و آن را با دست‌مالی که در میان لباس های خاکی اش به طرز عجیبی تمیز مانده بود، پاک کرد. یکی از شیشه های عینک لق شده بود. آرام گفت:
– موجی شده.
و بعد باز هم بی‌اختیار نگاهش ارمیا را و نمازش را به عینک ترجیح داد…

مقصود اسپینوزا در رساله الهی سیاسی تفکیک حوزه دین از فلسفه است،بدانگونه که هریک بتواند به راستی آنی باشد که هست.این یعنی خلاص دین از فلسفه و از آن مهم تر خلاص فلسفه از دین.او برای هر یک از این رویکرد به عدالت و احسان جایگاه و جامعه شناسی خاصی قائل است.

والتر كوفمان، نیچه شناس برجسته‌ای است كه در سال‌های پایانی عمر خود به تألیف یك مجموعه سه جلدی با عنوان «كشف ذهن» مبادرت كرد كه جلد اول آن به بررسی اندیشه‌های سه متفكر برجسته آلمانی، گوته، كانت و هگل اختصاص دارد. این كتاب كه در واقع رویكردی انتقادی به دشوار نویسی كانت و هگل دارد و ابهام‌های زبانی این فلاسفه كه در فرهنگ آلمانی به سنتی پسندیده تبدیل شده است را به باد انتقاد می‌گیرد، توسط ابوتراب سهراب و فریدالدین رادمهر ترجمه شده است. كتاب«گوته، كانت و هگل» به جز مقدمه مترجمان و مؤلف كتاب، همچنین دارای مقدمه‌ای به قلم “ایوان سل” و 5 بخش به همراه یك كتابشناسی تفصیلی است. “گوته و كشف ذهن”،”تأثیرات بر: هردر، لسینگ، شیلر، فیخته، شوپنهاور” عنوان بخش‌های اول و دوم این كتاب است. سه بخش دیگر این كتاب نیز عبارتند از:‌”كانت: ساختار ذهن”،” كانت: استقلال رأی، سبك و یقیق”و” سه مفهوم اساسی هگل از پدیدارشناسی”. بر اساس مقدمه‌ای كه “ایوان سل” بر كتاب نوشته است، كتاب «كشف ذهن» ” اثری است كه به تفسیر و تشریح كشف ذهن می‌پردازد و منظور كوفمان از ذهن، به طور اعم عنوانی كلی است برای مفاهیم احساس و عقل و منطق و خرد و هوش و اراده. هدف اصلی این سه مجلد بنا بر قول خود كوفمان، كمك به كشف ذهن می‌باشد.” (صفحه 15 و 16). كوفمان نیز در مقدمه‌ای كه بر این كتاب نگاشته می نویسد:”آنچه من بدان توجه دارم معرفت نفس است، یعنی هم معرفت ذهن خود و هم معرفت ذهن انسان در كل.”(صفحه 42). والتر آرنولد كوفمان در قسمت‌های مختلف این كتاب به بررسی حیات و عقاید سه تن از اندیشمندانی پرداخته كه سهمی شایان در كشف ذهن داشته‌اند. ذهن در همان معنایی كه كوفمان مورد توجه قرار می‌دهد، نیازمند واكاوی و تحلیل ژرفی است كه به زعم كوفمان همه فلاسفه از پس آن بر نیامده‌اند. گوته، كانت و هگل كه عنوان اصلی كتاب را نیز شكل داده‌اند، متفكرانی هستند كه كوفمان در جلد اول به آنها پرداخته است. البته كوفمان ثابت می‌كند كه كانت افكار بلندی داشت؛ ولی بد می‌نوشت و هگل نیز قربانی شتاب در نوشتن شد. در این میان گوته به عنوان قهرمان اصلی نقش برجسته‌ای برای كوفمان دارد، زیرا فلسفه را با هنر عجین كرد و زیبایی را در بیان حقایق دخیل كرد و شجاعت را در صراحت و صداقت گفتار جست.