دکتر کاروئانا در این کتاب، با پیمایش قلمرو‌های جدیدی در مرز میان علم و اخلاق نشان می‌دهد چگونه ذهنیت علمی بر شکل‌گیری شخصیت فرد یا کسب فضایل اخلاقی او اثر می‌گذارد. از نظر او علم فقط منظومه‌ای از دانسته‌ها و دانستنی‌ها نیست، بلکه عاملی مهم در تعیین روش زندگی است. بحث کتاب به توصیف برهم‌کنش میان علم و اخلاق یا رد و قبول نوآوری‌های علمی محدود نمی‌ماند بلکه به موضوعات اساسی‌تری می‌پردازد که حاصل گرایش‌های مهم اخلاقی در بطن ذهنیت علمی است و شرح می‌دهد چگونه علم، روش علمی، تاریخ علم و قدرت تبیین علمی می‌تواند مفهومی از زندگی خوب را رقم بزند.

مقصود اسپینوزا در رساله الهی سیاسی تفکیک حوزه دین از فلسفه است،بدانگونه که هریک بتواند به راستی آنی باشد که هست.این یعنی خلاص دین از فلسفه و از آن مهم تر خلاص فلسفه از دین.او برای هر یک از این رویکرد به عدالت و احسان جایگاه و جامعه شناسی خاصی قائل است.

هرمتیکا نوشته های کهن منسوب به هرمس است که قدیمی ترین های آن ها در مصر یافت شده است و هرمس را همان طاط فرزانه ی اسطوره ای مصر دانسته اند که بیش از سه هزار سال پیش ار میلاد میزیست و گویند  جمیع معارف و دین را نیز به مصریان آموخت.این کتاب گزیده ای است از مجموعه ی آثار بازمانده ی هرمسی که در اصل شامل هجده کتاب است و در اینجا قطعه هایی که بهتر میتوانند مضمون های اصلی اندیشه ی هرمسی را معرفی کنند انتخاب شده اند.

در این سال‏‎ها،ترجمه‎های فارسی آثار جریانی فرانسوی، که پس از ورودش به حوزه‏‎ی دانشگاهی و روشنفکری آمریکایی به جریان فرنچ تئوری یا تئوری فرانسوی معروف شده بود،ناگهان سیل‎آسا عرصه نظری-روشنفکری ایران را در نوردید و آن را از مفاهیم،واژگان نثر و نحو پسامدرنیستی خود آکنده ساخت.

اندیشه ترقی با سیر تکاملی انسان در تاریخ، اندیشه‌ی کلیدی و مرکزی تقریبا همه متفکران قرن 18 اروپاست. در بین این متفکران، بحث کانت در مورد رشد تاریخی انسان از همه جذاب‌تر و حکیمانه‌تر است. کتاب رشد عقل حاوی شرح مقاله‌ای است که کانت در آن به این مسئله پرداخته است. تکامل تاریخی انسان اجمالا عبارت است از حرکت تاریخی انسان از توحش به تمدن ، از نقص به کمال، از زندگی احساسی به حیات عقلانی و از حیوانات به الوهیت، نشانه‌های این تکامل تاریخی عبارت است از کاهش تضاد بین انسان‌ها، افزایش وحدت و یگانگی، آزادی، برابری و عقلانیت، در این مسیر به تدریج حکومت‌های استبدادی از جوامع بشری حذف می‌شوند و عقلانیت آزادی و برابری به نام دموکراسی و به عنوان تنها صورت ممکن حکومت الهی، بر جهان حاکم خواهد شد. گوهر دموکراسی عبارت است از حکومت عقل به عنوان تنها نماینده خداوند در زمین وشاخص عقلانیت عبارت است از دو مفهوم کلیدی آزادی و برابری

آغاز عصر روشنگری با پایان زندگی پادشاه خودکامه و مقتدر فرانسه یعنی لویی چهاردهم همراه بود. پادشاهی که با مرگش فرانسه را وارد دوران تازه ای از دگرگونی های اجتماعی و سیاسی کرد. هر چند که از 5 سالگی با مرگ پدرش لویی سیزدهم به پادشاهی رسیده بود، ولی به دلیل سن کم اش، ادارهی دولت از سوی دربار، به وزیر وی یعنی مازارن سپرده شد، اما در سن 23 سالگی، او خود زمام پادشاهی را به دست گرفت و اقتداری کم مانند را برای حکومتش بنیان نهاد.

کانت را هنوز هم ان گونه که باید فیلسوف سیاسی نمی شناسند.با این ناداوری نادرست به نظر می رسد بیش از جفا در حق این فیلسوف فرزانه در حق فلسفه سیاسی جفا شده است .فلسفه سیاسی کانت بر شالوده فلسفه نظری و فلسفه اخلاق وی استوار است.

بحران محیط‌زیست طبیعی جلوهٔ بیرونی بحرانی در روان مردان و زنانی است، که چون از «آسمان» به خاطر «زمین» روی تافته‌اند، اینک در آستانهٔ تخریب خود زمین نیز قرار گرفته‌اند. بحران زیست‌محیطی نه به صرف راه‌حل‌های خطابی و صوری، بلکه به مرگ و نوزایی انسان متجدد و جهان‌بینی او نیاز دارد. لازم نیست و در واقع نمی‌توان، آن‌گونه که برخی ادعا کرده‌اند، انسان را «از نو خلق کرد»، بلکه آدمی باید به‌عنوان انسان سنتی یا انسان پاپ‌گونه [خلیفهالله]، پل میان آسمان و زمین، تولدی دوباره پیدا کند و عالم طبیعت باید بار دیگر به همان صورتی که همیشه بوده است ــ یعنی به‌صورت قلمروی مقدس که نیروهای خلاّق الهی را منعکس می‌سازدــ تصور شود. باید معرفت دینی دربارهٔ طبیعت، جهان‌شناسی‌های سنتی و علوم مقدسی را که کماکان در بسیاری از نواحی غیرغربی عالم محفوظ است، حیاتی دوباره بخشید و درعین‌حال میراث خود سنت غربی در این حوزه را نیز به‌صورتی جدی احیا کرد.

کتاب پیش رو برگردان فارسی شش مجلد از مجموعه تقریبا بیست جلدی پژوهش بزرگی است با عنوان کلی <الاسلام واحدا و متعددا > که در انجمن عقل گرایان عرب و زیر نظر نواندیش تونسی دکتر عبدالمجید شرفی شکل گرفته است.

گپِ مسخره‌اى بود…

تهیه‌کننده فیلم، به زنِ جوان که اسمش جوآنا بود مى‌گفت :

«یه قصه به‌روز و تکون‌دهنده مى‌خوام! جو! قصه عاشقونه‌اى که فقط ماجراى یه عشقِ خشک و خالى نباشه… وگرنه حوصله مردم رو سر مى‌بره! یادت نره شخصیتِ زنِ قصه باید ایتالیایى باشه و مَرده آمریکایى! از باید، نبایداى فیلماى محصول‌مشترک هم که باخبرى… ببینم جو! دو ماه واسه نوشتنش بسه؟»

«بله… رئیس! …البته!»

دهنِ تهیه‌کننده مدام به حرف زدن مى‌جُنبید و جوآنا جاى گوش دادن به حرف‌هاى او عقربه‌هاى ساعتِ دیوارى را نگاه مى‌کرد…

شبى که ریچارد آمده بود خانه آنها و تختش را اشغال کرده بود، مجبور شده بود در راهرویى بخوابد که به دیوارش ساعتِ شماطه‌اى، ربع ساعت به ربع ساعت آهنگِ وِست مینستر را مى‌زد…

«جو! این رو درک مى‌کنى که یه وظیفه استثنایى رو به عهده دارى؟ درواقع دارم یه مرخصىِ دو ماهه رو بهت پیشنهاد مى‌کنم!»

«البته! رئیس! البته…»

ساعت دیوارىِ عجیبى بود و به هیچ ساعتِ دیگرى نمى‌ماند. روز تاجگذارىِ پادشاهى را به یادِ او مى‌آورد، پادشاهى که صورتش مثلِ ریچارد بود… ولى شب‌ها که ساعت تو تاریکى گم مى‌شد صدایش شبیهِ صداى ناقوسِ شومِ کلیسایى بود که براى مُردنِ کسى به کار افتاده باشد.

«تو مستحقِ این مرخصى هستى! خیلى کار کردى و لازمه یه کم استراحت کنى و خوش بگذرونى… ولى منم اگه قرار باشه به تمومِ کارمندام سفرِ نیویورک جایزه بدم، ورشکست مى‌شم! مى‌فهمى که؟»

«البته! رئیس…»

ربع ساعتِ اول که زنگ مى‌زد صدایش به جان آدم دلشوره مى‌انداخت، ربع ساعتِ دوم شوم به نظر مى‌آمد و به ربع ساعتِ بعدى که مى‌رسید آدم را کلافه مى‌کرد و ربع ساعتِ آخر روح‌ها و سایه‌هایى را مى‌دید که سمتش حمله مى‌کردند و در نورِ راهرو کمرنگ مى‌شدند و هرکدام مثل لکّه‌اى دود به هوا مى‌رفتند.

«فقط به تو این فرصتِ استثنایى رو دادم! جو! …چه کارایى که واسه تو نمى‌کنم!»

«ممنونم… رئیس!»

نفسش را نگه مى‌داشت و از زیرِ ملافه رختخوابش رشته نورى را که سایه‌ها را در خودش حل مى‌کرد مى‌پایید… بعد لرز به تنش مى‌اُفتاد و در رؤیا به سمتِ اتاقى که ریچارد داخلش خوابیده بود پر مى‌کشید.

«یه موضوعِ دیگه! شریکِ نیویورکىِ من که اسمش گومزه یه کم بدپیله‌س و ممکنه مُدام پاپِى‌ات بشه و ازت بپرسه کار به کجا رسیده، تا کجا جلو رفته، موضوع رو پیدا کردى یا نه و سوالایى از این دست… تو کارى به کارِ اون نداشته باش و تحویلش نگیر! این منم که تصمیم مى‌گیرم و خرجِ تو رو مى‌دم! وقتى برگشتى طرحایى رو که به نظرت رسیده برام بیار تا درباره‌شون گپ بزنیم! اجالتآ خوش باش و استراحت کن!»

«ممنونم… رئیس…»

در رؤیاهایش به سمتِ ریچارد مى‌پرید و کنارش روى نوکِ آسمانخراش‌ها مى‌نشست و صداى صورى را که فرشته‌ها با آن رسیدنِ قیامت را جار مى‌زدند مى‌شنید. بعد یه دفعه آسمانخراش‌ها پایه‌کن مى‌شدند و مى‌ریختند زمین…

«خداحافظت! جو!»

«خداحافظ! رئیس!»

گپِ چِرت اما نگران‌کننده‌اى بود… اغلب وقتى درباره کار با پیرمرد حرف مى‌زد دچارِ اوهام نمى‌شد و حالا مى‌خواست بداند براى چه چنین اتفاقى افتاده. چمدان‌هایش را بست، ماشینِ تایپش را داخل کیفش گذاشت، موهایش را شانه زد، صورتش را بزک کرد و با اینکه زمان نداشت و فرانچسکو سفارش کرده بود دیر نکند با چشم‌هاى دلخور مشغولِ تماشاى خودش در آینه شد… هر دفعه از جلوى آینه رد مى‌شد نمى‌توانست از نگاه کردن به تصویرِ آینه که عزیزترین کَسش در دنیا بود بگذرد. هر بار این اتفاق مى‌اُفتاد، ناراحت مى‌شد و کسى که تو آینه مى‌دید برایش غریبه بود. فکر مى‌کرد هیکلِ درشت و قرصى دارد، اما هیکلِ آدمِ تو آینه ضعیف و ریغو بود. فکر مى‌کرد صاحبِ لب‌هاى درشت و دماغِ خوش‌تراش و چشم‌هاى مصمم و خلاصه صورتى استثنایى است، ولى صورتِ تو آینه لب‌هاى قیطانى و دماغِ عادى و چشم‌هاى ترس‌خورده داشت.

فقط موهاى طلایىِ دخترِ تو آینه را مى‌پسندید. با نگاه کردن به آن موها یادش مى‌رفت مالِ سرزمینى است که اغلبِ زن‌هایش ـ مثل مادرِ خودش ـ موهاى مِشکى دارند. زن‌هایى که باز هم مثل مادرش داخلِ آدم به حساب نمى‌آیند و همیشه گریه مى‌کنند… یک بار زمانِ بچگى رفته بود تو نخِ گریه کردنِ مادرش؛ مادرش همان‌طور که پیراهن‌هاى پدرش را اتو مى‌زد گریه مى‌کرد و قطره‌هاى اشکش روى اتو مى‌ریختند و با گرماى آن بخار مى‌شدند و به آسمان مى‌رفتند.

لکه‌هایى کبود چند دقیقه روى اتو باقى مى‌ماندند که بیشتر شبیه اثر قطره‌هاى آب بودند، تا اشک… اما آنها هم در یک چشم به هم زدن غیب مى‌شدند و آدم یادش مى‌رفت که دردى در خودشان داشتند. جوآنا از آن موقع با خودش عهد کرده بود هیچ پیراهنى را اتو نکند و هیچ وقت اشک نریزد.

سخن گفتن به فارسی برای کسانی که این زبان را از کودکی اموخته اند ظاهرا کار اسانی است.ما به همان سادگی که نفس می کشیم با دیگران نیز سخن می گوییم.اما نوشتن به فارسی به این اسانی نیست.تردید ما همیشه از بابت املا یا معنای کلمات نیست.وانگهی برای رفع این مشکل کافی است که به یک لغتنامه معتبر مراجعه کنیم و جواب خود را در ان بیابیم.کتاب حاضر برای جواب به این قبیل سوال ها نوشته شده است.